อนิจจัง (กลอนหก) toshare

39. โกธํ ปญฺญาย อุจฺฉินฺเท พึงตัดความโกรธด้วยปัญญา โทสะเกิดลุกไหม้............แผดเผา เพลิงเร่าร้อนสุมเอา.........ปวดร้าว ปัญญาส่องธรรมเนา........เห็นเหตุ ดับกิเลสโกรธสูญห้าว......จิตอะคร้าวสร่างเย

...จริงแท้ รัก ไป่ถวิล......มิยินร้ายยินดี วงวิถีแห่งโลกย์............มุ! ลุละโศกแก่หล้า ทุกข์ท้นท้าฝ่าดล.........สกลสบสุขสันติ ธรรมผลิบานเจิดจ้า.......กุศลจิตจรัสแก่กล้า ตัดสิ้น"ตัวกู"

(รับ) รวมพลัง ผองเหล่า ประชา ร่วมจิต วิญญาณ์ สืบสาน ประชา- ธิปไตย ....ผู้คน ยังลำบาก ยากเข็ญ ทุกข์แท้ ลำเค็ญ ไม่เห็น ที่ซึ่ง พึ่งพา (รับ) ....ทุรชน กดขี่ บีฑา แปลงแฝง เร้นมา สูบเลือด วิญญาณ์ สูญสิ้น

: เบญจางคอักษร ร่ายสุภาพ @ วันใหม่มี พระสัญญา....ทุกเวลา มีหวัง มืดบดบัง มีแสง....สิ้นเรี่ยวแรง มีพระพร ทรงอาทร ทุกเมื่อ....ข้าฯเชื่อแน่ โปรดให้ กลับสู่ "บ้านแท้" ไซร้....เมื่อสิ้นเสร็จงาน

37. ชยํ เวรํ ปสวติ       ทุกขํ เสติ ปราชิโต       อนุสนฺโต สุขํ เสติ  หิตุวา ชยปราชยํฯ ผู้ชนะย่อมก่อเวร ผู้แพ้ย่อมเป็นทุกข์

ใช้ รัสสระ(สระสั้น) แทนคำ รูปเอก ในตำแหน่ง บังคับ (เอก ๗) @ ขอ"โคลงฉันท์"ผลิให้ .....ไสวกานท์ โดย ละ"รูปเอก" จาร .....จะแจ้ง แทนด้วย"สระสั้น" วาน .....ชมติ..กันนา แต่งส

(รับ)...รวมพลัง ผองเหล่า ประชา........ร่วมจิต วิญญาณ์ สืบสาน ประชา- ธิปไตย (ซ้ำ) ...ผู้คน ยังลำบาก ยากเข็ญ................ทุกข์แท้ ลำเค็ญ ไม่เห็น ที่

13. สทตฺถปสุโต สิยา พึงขวนขวายในเป้าหมายของตน พึงขวนขวายซึ่งเป้า.....หมายตน เพียรหมั่นตั้งกมล........ใฝ่แท้ ฉันทะวิริยะดล.............สติมั่น อิทธิบาทนั่นแล้...........เลิศแพร้วสมประสงค์. พึงขวน

@ จริงแท้ รัก ไป่ถวิล มิยินร้ายยินดี วงวิถีแห่งโลกย์ มุ! ลุละโศกแก่หล้า ทุกข์ท้นท้าฝ่าดล สกลสบสุขสันติ ธรรมผลิบานเจิดจ้า กุศลจิตจรัสแก่กล้า ตัดสิ้น"ตัวกู"

(รับ) รวมพลัง ผองเหล่า ประชา ร่วมจิต วิญญาณ์ สืบสาน ประชา- ธิปไตย (ซ้ำ) ผู้คน (ยัง)ลำบาก ยากเข็ญ ทุกข์แท้ ลำเค็ญ ไม่เห็น ที่ซึ่ง พึ่งพา ทุ