ในเมื่อ ความอยาก ความต้องการทางเพศของวัยรุ่น วัยเรียน เกิดจากอารมณ์ทางเพศของตัวเองทั้งนั้น
มันเกิดจากความหักห้ามใจ ความคิด ความรอบคอบ สำนึก ที่มีไม่เพียงพอของวัยรุ่นบางคน
แล้วทำไม ตู้ถุงยางในโรงเรียน ถึงกลายเป็นแพะรับบาป ถูกหาว่าเป็นเครื่องส่งเสริมให้เด็กมีเพศสัมพันธ์กันอย่างเสรี
ถ้าจะพูดให้เห็นภาพ
ไม่ต้องไปตั้งตู้ขายก็ได้ เอาไปยื่นให้เด็กฟรีๆ เลยครับ
ถ้าเด็กมันรู้จักผิดชอบชั่วดี มีความคิด มีสำนึกดี รู้จักหักห้ามใจตัวเองเป็น ยื่นให้สักสามสี่กล่องฟรีๆ มันก็ไม่ได้รู้สึกอยากมีเพศสัมพันธ์ขึ้นมาหรอก
ถ้าเด็กมันอยากจนตัวสั่น หักห้ามใจตัวเองไม่เป็น คิดอะไรไม่รอบคอบ ยื่นให้มันฟรีๆ มันคงรีบเอาไปใช้ซะคืนนั้นเลย เผลอๆมาขอใหม่อีก
ถ้าจะให้เห็นภาพอีกก็
มีใครที่ไหน เห็นถุงยางอนามัย แล้วเกิดอารมณ์ทางเพศบ้าง
มีใครไหมเดินไปเซเว่น หางตาเหลือบไปเห็นชั้นวางถุงยางแล้วเกิดอารมณ์
มันจะเกิดก็ต่อเมื่อ เห็นถุงยางขณะอยู่กันสองต่อสองในห้องแล้วเท่านั้นแหละ
ตอนมันวางอยู่ในชั้นวาง หรือในตู้ มันไม่ทำให้ใครเกิดอารมณ์ขึ้นมาได้หรอกจริงๆ
ยิ่งถ้าตู้ขายในโรงเรียน มันก็ต้องมิดชิด ไม่ให้เห็นถุงยางในตู้อยู่แล้ว ต้องหยอดเหรียญซื้อก่อน ถึงจะได้เห็น
ดังนั้น คงไม่มีเด็กผู้ชายคนไหน เห็นตู้สีครีมๆ(หรือสีอะไรก็ไม่รู้แหละ) แล้วเกิดอารมณ์หรอก จริงไหม
แล้วมันแก้ปัญหาได้ไหม
ฝ่ายที่เห็นด้วยว่าควรมี ก็บอกว่า
มันจะช่วยลด"ปัญหาการตั้งครรภ์ก่อนวัยอันควร"
ฝ่ายที่ไม่เห็นด้วย ก็บอกว่า
มันจะทำให้เกิด"ปัญหามีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควร"
สรุปคุณจะแก้ปัญหาอะไร
ถ้าคุณจะแก้เรื่อง มีเพศสัมพันธ์ คุณต้องตัดเรื่องถุงยางทิ้งไปเลย ไม่ต้องหยิบประเด็นตู้ถุงยางมาพูดเลย เพราะคุณต้องตัดไฟตั้งแต่ก่อนขึ้นเตียงแล้ว
ดังนั้น เมื่อสังคม มาถึงจุดที่ ต้องหยิบเอา ตู้ถุงยาง มาเป็นประเด็น
นั้นหมายความว่า มันเลยจุดที่จะสามารถตัดไฟได้ไปแล้ว มันมาถึงจุดที่จะต้องป้องกันไม่ให้เกิดปัญหาตามมาแล้ว
สรุป ถ้าคุณจะแก้ปัญหา "ตั้งครรภ์ก่อนวัยอันควร" การมีตู้ถุงยางในโรงเรียน "สามารถแก้ได้"
แต่ถ้าคุณจะแก้ปัญหา "มีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควร" การมีตู้ถุงยางในโรงเรียน "ไม่สามารถช่วยได้" และ "ไม่เป็นการส่งเสริมการมีเพศสัมพันธ์อย่างเสรี"
ตู้ถุงยางในโรงเรียน เหมาะสมหรือไม่? แก้ปัญหาได้หรือไม่?
มันเกิดจากความหักห้ามใจ ความคิด ความรอบคอบ สำนึก ที่มีไม่เพียงพอของวัยรุ่นบางคน
แล้วทำไม ตู้ถุงยางในโรงเรียน ถึงกลายเป็นแพะรับบาป ถูกหาว่าเป็นเครื่องส่งเสริมให้เด็กมีเพศสัมพันธ์กันอย่างเสรี
ถ้าจะพูดให้เห็นภาพ
ไม่ต้องไปตั้งตู้ขายก็ได้ เอาไปยื่นให้เด็กฟรีๆ เลยครับ
ถ้าเด็กมันรู้จักผิดชอบชั่วดี มีความคิด มีสำนึกดี รู้จักหักห้ามใจตัวเองเป็น ยื่นให้สักสามสี่กล่องฟรีๆ มันก็ไม่ได้รู้สึกอยากมีเพศสัมพันธ์ขึ้นมาหรอก
ถ้าเด็กมันอยากจนตัวสั่น หักห้ามใจตัวเองไม่เป็น คิดอะไรไม่รอบคอบ ยื่นให้มันฟรีๆ มันคงรีบเอาไปใช้ซะคืนนั้นเลย เผลอๆมาขอใหม่อีก
ถ้าจะให้เห็นภาพอีกก็
มีใครที่ไหน เห็นถุงยางอนามัย แล้วเกิดอารมณ์ทางเพศบ้าง
มีใครไหมเดินไปเซเว่น หางตาเหลือบไปเห็นชั้นวางถุงยางแล้วเกิดอารมณ์
มันจะเกิดก็ต่อเมื่อ เห็นถุงยางขณะอยู่กันสองต่อสองในห้องแล้วเท่านั้นแหละ
ตอนมันวางอยู่ในชั้นวาง หรือในตู้ มันไม่ทำให้ใครเกิดอารมณ์ขึ้นมาได้หรอกจริงๆ
ยิ่งถ้าตู้ขายในโรงเรียน มันก็ต้องมิดชิด ไม่ให้เห็นถุงยางในตู้อยู่แล้ว ต้องหยอดเหรียญซื้อก่อน ถึงจะได้เห็น
ดังนั้น คงไม่มีเด็กผู้ชายคนไหน เห็นตู้สีครีมๆ(หรือสีอะไรก็ไม่รู้แหละ) แล้วเกิดอารมณ์หรอก จริงไหม
แล้วมันแก้ปัญหาได้ไหม
ฝ่ายที่เห็นด้วยว่าควรมี ก็บอกว่า
มันจะช่วยลด"ปัญหาการตั้งครรภ์ก่อนวัยอันควร"
ฝ่ายที่ไม่เห็นด้วย ก็บอกว่า
มันจะทำให้เกิด"ปัญหามีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควร"
สรุปคุณจะแก้ปัญหาอะไร
ถ้าคุณจะแก้เรื่อง มีเพศสัมพันธ์ คุณต้องตัดเรื่องถุงยางทิ้งไปเลย ไม่ต้องหยิบประเด็นตู้ถุงยางมาพูดเลย เพราะคุณต้องตัดไฟตั้งแต่ก่อนขึ้นเตียงแล้ว
ดังนั้น เมื่อสังคม มาถึงจุดที่ ต้องหยิบเอา ตู้ถุงยาง มาเป็นประเด็น
นั้นหมายความว่า มันเลยจุดที่จะสามารถตัดไฟได้ไปแล้ว มันมาถึงจุดที่จะต้องป้องกันไม่ให้เกิดปัญหาตามมาแล้ว
สรุป ถ้าคุณจะแก้ปัญหา "ตั้งครรภ์ก่อนวัยอันควร" การมีตู้ถุงยางในโรงเรียน "สามารถแก้ได้"
แต่ถ้าคุณจะแก้ปัญหา "มีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควร" การมีตู้ถุงยางในโรงเรียน "ไม่สามารถช่วยได้" และ "ไม่เป็นการส่งเสริมการมีเพศสัมพันธ์อย่างเสรี"