ชีวิตของผมปกติมีสุขบ้างทุกข์บ้าง แต่สุขจะเยอะกว่า จนเมื่อ2ปีก่อนผมเจอผู้หญิงคนนึง เธอมากับแฟนของเธอคบกันตั้งแต่มหาลัย มาเล่นกีฬาเดียวกันกับผมเลย ผมก็เลยได้เล่นกับพวกเขา แฟนของเธอทำงานอยู่ต่างจังหวัด จะมาหาเธอเฉพาะวันหยุดแล้วก็กลับ เธอเป็นคนชอบเล่นกีฬามาก ถ้าว่างเธอจะมาทุกเย็น ผมจึงมักจะได้เจอเธอประจำ ผมเป็นคนที่เห็นคนแปลกหน้าแล้วจะตั้งโล่เกราะกำบัง ฉะนั้นในปีแรกผมจึงจะไม่ค่อยคุยกับเธอ ไม่เคยเริ่มพูดก่อน เธอมักจะเริ่มก่อนเสมอ ถามมา ผมก็ตอบคำ ไม่อยากจะรู้จักมาก เนื่องจากเล่นกีฬาเป็นทีม ก็เลยต้องอยู่ฝ่ายเดียวกันบ้าง ฝ่ายตรงข้ามกันบ้าง แล้วแต่โอกาศ แต่เวลาผ่านไปเจอหน้ากันทุกวัน ก็เริ่มสนิทกันมากขึ้น พูดจากันมากขึ้น เธอก็เริ่มตีไหล่ผม ท้าวไหล่บ้าง ต่อยแขนมั้ง ตีก้น

สนุกสนานเฮฮา ปีแรกๆเวลาวันหยุดแล้วแฟนเธอกลับมา ผมเห็นเขาอยู่ด้วยกัน ผมไม่รู้สึกอะไรปกติธรรมดามาก จนเริ่มเข้าปีที่สอง ระดับความใกล้ชิดมันขยับเขามาใกล้ขึ้นไปอีก เธอเริ่มโทรหาผม ทั้งที่ผมไม่ได้ให้เบอร์เธอเลย เพราะผมยังคงตั้งโล่เกราะกำบังอยู่เพราะเห็นว่าเธอมีแฟนแล้ว เธอไปถามเบอร์จากเพื่อนผมอีกที แล้วหลังๆเธอเริ่มlineมาคุยกับผมก่อนนอน เจอหน้ากัน ก็ถามคำถามแปลกๆ "พี่ทำไมไม่มีแฟน" "ไม่อยากแต่งงานหรอแล้วใครจะดูแลตอนแก่" เธอเริ่มชวนไปกินข้าวบ้าง บางวันรถเสียก็บอกให้ไปรับ ระยะหลังเหมือนผมจะแคร์เธอขึ้นเรื่อยๆ เห็นใครทำไมดีกับเธอก็เป็นเดือดเป็นร้อนแทนเธอซะงั้น ผมมักจะใจอ่อนกับเธอเสมอ ผมเริ่มไม่เป็นตัวของตัวเอง ระยะหลังๆอาการผมชักหนักขึ้นทุกที เริ่มคิดถึงเธอ อยากเจอเธอทุกๆวัน ได้เห็นได้พูดคุยมันเหมือนมีความสุขเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า ผมรู้ตัวแล้วว่าโล่เกราะกำบังของผมแตกสลายเรียบร้อยแล้ว ผมหลงรักเธอเข้าแล้ว ตอนแฟนเธอไม่มามันก็มีความสุขดีหรอก แต่วันไหนแฟนเธอมาด้วย ผมทรมานเหลือเกิน ผมทำตัวไม่ถูก หงุดหงิด อารมณ์ไม่ดี เธอพูดด้วยผมก็จะไม่พูดด้วย เธอถามผมเป็นอะไรทำไมไม่พูดด้วย ผมก็ไม่รู้จะตอบเธอยังไงดี ถ้าเธอมายืนใกล้ๆผม ผมก็จะเดินหนีไปห่างๆ เวลาแฟนเธอมาคุยกับผม ผมต้องแกล้งเป็นอารมณ์ดีปกติยิ้มแย้ม แต่ในใจผมอึดอัดมาก อยากจะหนีไปไกลๆ ผมเริ่มไม่ไหวแล้วเหมือนจะเป็นบ้า กินข้าวไม่ลง นอนไม่หลับ น้ำหนักลด6กิโลภายในเดือนเดียว กระทบการงานไปหมด ผมไม่อยากเป็นแบบนี้เลย เพื่อนๆเคยเจอแบบผมมั้งไม่ครับ เพื่อนๆหักห้ามใจกันยังไง ผมอดทนต่อไปไม่ไหวแล้ว มีเสียววิในความคิดของผมที่อยากจะแย่งเธอมาเป็นของผมเหลือเกิน แต่ก็ต้องบอกตัวเองว่า "เธอมีแฟนแล้ว เธอมีแฟนแล้ว แฟนเธออยู่นั้นไง เราต้องหยุดตัวเอง เราต้องหยุด" เพื่อนๆใครมีวีธีหักห้ามใจแบบเอาอยู่ช่วยบอกผมทีครับ ผมอยากกลับไปเป็นเหมือนเดิมเมื่อ2ปีก่อน สุขไม่เยอะเท่า แต่ก็ไม่ทรมานเจียนตายเท่านี้
ใครมีวิธีหักห้ามใจไหมครับ? ผมไม่ไหวแล้ว T T