.........คือเราเป็นเพื่อนกันมา3ปีตั้งแต่ม.1ถึงตอนนี้ก็ม.3แล้วและอีกไม่ถึงเดือนเราก็จะจบม.3แล้ว มันเริ่มต้นจาการติวโอเนตตอนพักเราเบรกก็เข้าแถวเพื่อรับขนมตอนแรกเพื่อนเขาต่อแถวอยู่ข้างหลังเราแล้วเขาก้อมาแทรกเราก็ไม่ได้สนใจอะไรเขาก้อเล่นกับเพื่อนเขาเราก้อกอดคอเพื่อนเราอยู่(เพื่อนเราตัวเล็กมากเรากอดรอบคอจากข้างหลัง)อยู่ๆเขาก้อเบียดมากอดเราซะงั้นเราหันไปมองเขาบอก กูหนาว อ้าวเราก้องงหนาวแล้วทำไมต้องกอดเราด้วยเพื่อนเค้าก็มีเราไม่เคยถูกผู้ชายคนอื่นนอกจากคนในครคอบครัวทำงี้เลยแบบ เขินอ่ะ เราก็ทำไรไม่ถูกเพราะตอนที่เขากอดทุกส่วนของเขามันแนบตัวเราไงแบบแนบมากๆอ่ะแนบแบบอากาศเข้าไม่ได้เลย ซึ่งเพื่อนเราที่ได้ขนมแล้วยืนอยู่ข้างๆก็มองแบบอี้งๆแล้วจากนั้นพวกมันก็ล้อเรากับเขา พวกมันชอบบอกให้เขาทักเรา แบบเรานั่งอยู่ก้อให้สะกิดหรือไม่ก็ส่งของให้ แล้ววันหนึ่งเขาก็ทักเฟซเรามา ถามว่า (อาจจะหยาบคายนะคะขออภัย) ทำไมเพื่อนชอบให้กูทักจังว่ะ เราก็บอกมันจิ้นกะกูอ่ะ55555 เขาก็เงียบไป เราก็พิมไปบอก เห้ยๆเล่นๆน้ะเว่ยอย่าคิดมาก คุยกันตั้งแต่21.26ถึง23.54 เราก้อเล่นมุกหยอดๆกันไปมาส่งท่อนเพลงหวานๆใหเกัน ตอนนั้นเราแค่เล่นๆอ่ะไม่ได้คิดอะไร (เขาชอบรุ่นพี่อยู่คนนึงขอใช้ตัวย่อว่า ป. แล้วเราก็ชอบรุ่นพี่คนนึงแต่จบไปแล้วชื่อพี่ไปร์ท ) เขาพิมมาว่า คิดถึงพี่ ป. เว้ยยยย5555 เราก็รู้สึกจี๊ดๆในใจเลยพิมกลับไปว่า เออกูก็คิดถึงพี่ไปร์ทเหมือนกัน (ที่คุยกันเหมือนเราเล่นเปนแฟนกัน แบบ ตัวเองทำไรอยู่อ่ะคิดถึงน้ะ ประมาณนี้) เขาก้อบอกนอกใจแง้ะ เราก้อคุยกันไปเรื่อยๆอยู่เขาก็ถามขึ้นมาว่า รักกูจิงๆแง้ะ เราก้อนึกว่าเล่นๆเลยตอบไปว่า ไม่ให้รักแฟนจะให้รักใคร555 เขาบอก ดีๆดิ่จิงจังๆ เราก้อตอบไปว่า ไม่รู้ดิ่ รู้สึกไงก็ตามนั้นแหละอ่ะรักกูป้ะ เขาบอก ไม่รู้ว่ะ5555 เราคุยกันไปเรื่อยๆจนเราลองคบกัน เราคบกันแบบลับๆเพื่อนในห้องไม่รู้รู้แต่เพื่อนเขากับเพื่อนเรา (เราตกลงกันว่าจะต้องพยายายามทำให้รักกันและกันทั้งที่เรนาก็ยังมีคนอื่นอยู่แต่มีสิทธิในตัวกันและกันทุกอย่าง)เราทะเลาะกันง้องแง้งๆบ้าง จนวันนึงเราอึดอัดกับการที่เพื่อนในห้องชอบล้อเขากับพี่ป. เราก็ทนไม่ไหวเราเลยบอกเรากลับไปเป็นเพื่อนกันไหมเผื่อมันจะดีกว่านี้ เขาบอกรอกูไม่ได้แง้ะ เราก้อเออๆ จนเราคบกันได้ถึงวันที่11 ซึ่งเป็นวันเกิดพี่ป. เราบอกกับเพื่อนเรากับตัวเองว่าถ้าเขาซื้ออะไรมาให้พี่ป.เราจะขอเลิก แล้วก็เป็นจริงเขาซท้อเค้กมาให้ ถึงเราจะไม่เห็นตอนเขาให้แต่เราเสียใจทั้งวันเราพยายามออกห่างจากเขาทำเปนไม่สนใจอยากร้องไห้มากอ่ะ กลับมาบ้านเราก็พิมไปบอกเขาว่าขอเลิกประมาณว่า เราเป็นเพื่อนกันดีกว่าเน้าะ ขอกูทำใจก่อนดี๋ยวจะกลับมาเล่นมาพูดคุยเหมือนเดิมด้วย เขาอ่านยไม่ตอบเรา แล้วเขาก็โทรมาหา เราไม่กล้ารับสายเขาเขาโทรมา56สายที่เราไม่ได้รับเรากลับจะใจอ่อน เราเหนื่อยมามากแล้วเราไม่อยากเปนตัวสำรองของใครอีกแล้ว และนี่ก็ผ่านมา10วันแล้วที่เราเลิกกัน เขาพยายามมาใกล้ๆและโทรมาช่วง2-3วันแรกๆแต่เราไม่เคยรับ ซึ่งเพื่อนเรารู้ว่าเราเลิกกันแล้ว เขาชอบพยายามทำให้เราหึงหวง แต่เราเปนคนไม่ชอบแสดงออกเท่าไหร่ วันที่15กุมภาที่ผ่านมาเราไปสวนสยามกันทั้งม.3 ขากลับครูเปิดเพลงให้เราเต้นกันบนรถทัวร์ เราก็เต้นอยู่ตรงเบาะเรา เขานั่งอยู่ท้ายรถเรานั่งอยู่เกือบหน้าๆ เราก็เต้นไปเรื่อยๆกับเพื่อนเฮฮาๆจนเหนื่อยเราก็นั่งเบาะใกล้ๆ เพื่อนเราชี้ไปที่เขาซึ่งนั่งอยู่เบาะข้างหลังเรา ไม่รู้ว่ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ เราก็ไม่กล้าเต้นเพราะเขาเคยบอกว่าไม่ชอบ และเราไม่กล้าเต้นต่อหน้าเขาด้วย กลับมาถึง รร ตอน 22.00 เรากลับบ้านกลับเพื่อนยายเพื่อนมารับตอนเราเดินผ่านเขาเราทำเป็นไม่มอง แต่เพื่อนเรามองเขาแล้วบอก มันมองด้วยอ่ะ เราก็เออปล่อยมันๆ จนเมื่อวานเราไปแก้งานคณิตครูให้ขัดโต๊ะซึ่งเขาก็ไป เราก็ขัดของเราไปพอเขาเห็นเราปุ๊ปก็เดินมาขัดโต๊ะัใกล้ๆ เพื่อนเขาก็ตะโกนเรียก เขา บอกว่า มาขัดโต๊ะนี้ให้เสร็จเลยเหลืออีกตั้งครึ่งนึง เขาก้อเออๆเดี๋ยวกูไป พอขัดเสร็จเราก็ทาสี เรากับเพื่อนเดินลงไปเอากระดาษหนังสือพิมกับแปรงมาเพิ่ม พอเราเอาแปรงมาเขาบอก พลอยยืมแปรงหน่อย(เราชื่อพลอย) เราก็บอกเออๆให้โต๊ะเดียวนะ (เพราะเราอยากเล่น ไม่เคยทาสี) พอเขาทำเสร็จไปโต๊ะนึงเขาทำต่อ เราเลยเดินไปบอกโต๊ะนึงเเล้วเอามาจะทำมั่ง เขาบอกไม่ เราบอกเอามาผลัดกันก็ได้แปรงกูนะ เอามาา เขาบอกเดี๋ยวกูทาเอง เราบอกไม่ต้องเดี๋ยวกูทำเองจะเล่น เขาบอก ไม่ต้องให้ผู้ชายทำผู้หญิงไม่ต้องทำมันเหม็น เราบอกไม่ๆจะทำ เขาก้อเอามาให้(ตอนให้เขาจับมือเราด้วย) เราก็ทาไปเรื่อยๆเขาก็เดินวนอยู่ใกล้ๆเราเลยย้ายไปทาโต๊ะริมหน้าต่าง เพื่อนเขาเดินมาทาด้วยเรายืนอยู่เกือบติดๆกัน เขาเดินมาแหวกเรากับเพื่อนเขาออก เราเลยไปทำโต๊ะอื่น เขาก็ชอบถามเราเอาสีไหม เดี๋ยวช่วยไรประมาณนี้ เราสับสนมากเลย เเต่เขายังรักพี่ป.อยู่ไปไหนไปด้วยกันตลอดแต่เราไม่รั้ว่าคบกันรึป่าวเพราะพี่ป. คุยกับคนอื่นอีกเยอะมาก แฟนก็มีแล้ว ถ้าเป็นทุกคนจะทำยังไงเราไม่รู้ว่าจะเลือกอะไรดี เราบอกได้เลยนะ ว่าเรายังรักเขาอยู่รักมากด้วย คอยช่วยเหลืออยู่ห่างๆตลอด เราควรกลับไปไหม???(เราเป็นผู้หญิงที่ไม่มีความเป็นผู้หญิงเท่าไหร่ เป็นผู้หญิงเกรียนๆที่อยากมีรักดีๆนานๆเหมือนคนอื่นอยากทำตัวน่ารักให้แฟนปกป้องบ้าง เราไม่ได้ผอมไม่ได้สวยมากมายมีแค่ใจที่อยากให้คนๆนึงมาดูแลมันไว้ดีๆนานๆ) ปล.ถ้าอ่านไม่รู้เรื่องวนไปวนมาก็ขอโทษด้วยน้ะเราเพื่งทำแบบนี้ครั้งแรกไม่ค่อยรู้เรื่องอะไร ช่วยตอบกันด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ


ถ้ายังรักเขาอยู่ควรกลับไปหาเขาไหมคะ?