ต้องทำยังไงคะ ใจอ่อนมาก ขนาดตั้งใจจะกินเจซักเดือนนึง ยังหลุดจนได้  เรื่องเล็กๆยังไม่รอด เรื่องใหญ่ๆจะเหลือเหรอ
แต่เรื่องครอบครัวหรือความรักอะไรมันไม่มีแล้ว (ไม่แน่ใจแต่ไม่เคยรู้สึกปิ๊งใครมานานมากแล้ว)
เรื่องโมโหอะไรก็หลุดๆ แต่พยายามดึงกลับ  บางทีก็หลุดไปไกลเหมือนกัน
การนอน  ถ้าอยู่บ้านละก็ยาวเหมือนกัน
นั่งสมาธิ  เนื่องจากไม่ได้ทำนานแล้ว จิตมันก็ล่องลอยง่ายๆ
กะว่าจะทำอะไร ก็ไม่ได้ทำ ไม่เคยมีความตั้งใจอะไรเลย  คือทำได้ก็ทำ ทำไม่ได้ช่าง  เช่น เรื่องจะตื่นเช้าใส่บาตร  เรื่องไปนั่งสมาธิที่วัด คือเบี้ยวไปเบี้ยวมา
บางทีก็รู้สึกอยากตายไปพ้นๆ รำคาญตัวเองที่เป็นอย่างนี้

ดิฉันอยากพัฒนาตัวเองจริงๆ ไม่ได้ต้องการอะไรในโลกนี้มากนัก แค่ไม่ลำบากนักก็พอ สิ่งที่ต้องการคือการเข้าถึงธรรมะ เท่าที่จะทำได้  แต่กลับรู้สึกว่าตัวเองช้ามาก  ด้วยนิสัยส่วนตัวที่ไม่ได้เรื่อง ขี้เกียจ ไม่อดทน

อยากขอคำแนะนำว่าดิฉันจะทำยังไงดี เพื่อให้มันไวกว่านี้ กลัวว่าตายไปแล้วจะไม่ได้ถึงไหน เสียเวลาปล่าว