มีเรื่องมาเล่าและขอระบายความในใจค่ะอาจจะเขียนนิยายไม่เก่งนะค่ะ เพราะเล่าจากชีวิตจริงที่เก็บมานาน
เรื่องมีอยู่ว่า
เราเป็นสาวอ๊อฟฟิต ค่ะ ชีวิตก็เคยมีแฟนแต่ก็ต้องเลิกลากันไปเพราะความขี้หึงของตัวเองนี้แหละค่ะมันสูงเกินไป แล้วก็ใช่ชีวิตโสดๆๆมา 2 ปี อารมณ์แบบกูแก่แล้วอยากคบใครก็คบไปนานๆๆ ก็มีคนเข้ามาให้ดูตัวเป็นระยะก็ยังไม่ตัดสินใจลงเอยกับใคร สักที่ จนมาวันนึงค่ะ เมื่อโชคชะตาชักนำเธอมา
มีผู้ชายคนนึงค่ะ เข้ามาติดต่องานที่อ๊อฟฟิต มันเป็นความบังเอิญหรือโชคชะตาเล่นตลกก็ไม่รู้นะค่ะ ที่ทำให้ต้องเจอกัน
เอาเป็นว่าโชคชะตาก่อนล่ะกัน
ทีเข้ามาติดต่องานที่offie เราเค้าบังเอิญได้เจอเราแต่ไม่มีโอกาศได้คุยหรือทำความรู้จักกัน ด้วยความที่เค้าชอบประทับใจอะไรเราก็ไม่รู้ค่ะ นางก็ไปขอเบอร์ โทรศัพท์จากคนใน office คนในoffie ก็เป็นพ่อสือให้ เอาทีมานำเสนอ ให้กับเราบอกที นิสัยดี โน่นนั่นนี้ เราก็งงสิค่ะ ทีคือใครกูไม่รู้จัก สั่งในน้องคนนนี้ไปเอาประวัติ ที มาส่องสิ นางก็ไปเอามาจ้า
คำถามแรกที มีแฟนหรือยัง น้องยืนยันหนักแน่นค่ะ ไม่มีแน่นอนล้าน% okผ่าน ทุกอย่างผ่าน ก็เลยเริ่มลองคุยกันดูค่ะ
คุย line โทรสับ facetimes ปกติอยู่น่ารัก คุยกันมา 2 อาทิตย์ ก็นัดเจอกันค่ะ เรียกว่าเดทแรกของเรา ทานข้าวคุยกันปกติเริ่มทำความรู้จักกัน พอคุยกันได้สักพักค่ะ ที ขอไปบ้านไปเจอพ่อกับแม่ ทีอยากจะขอคบกับเราแบบจริงจัง ไม่อยากข้ามหัวผู้ใหญ่ เข้าตามตรอกออก ตามประตู เราก็ค้านค่ะว่า อย่าเพิ่งเลยดูกันไปก่อนนะ ทีไม่ยอมค่ะ นางจะไปให้ได้ เราก็คิดนะ ดูที เป็นคนจริงใจดี หลายๆๆอย่างเราก็โอเคนะ ทีอยากไปเราก็พาไปเจอแม่เราค่ะ ก็นัดวันพาผู้ชายเข้าบ้านค่ะ บอกแม่กับพ่อเรียบร้อยจะพาเพื่อนชายมาให้รู้จัก
ถึงวัน ผู้ชายก็มาเตรียมขนมของฝากมา น่ารักมากค่ะถึงจะเล็กน้อยแต่มีมารยาทมากค่ะ ผู้ชายคนนี้ เราก็มองว่าน่ารักค่ะ
หลังจากนั้นก็คบกันเรื่อยมา ทีจะมาหาเราที่บ้านเป็นประจำเกือบทุกวันก็ว่าได้ วันหยุดเสาร์อาทิตย์ก็มีเวลาให้เราตลอด น่ารักจัง เราก็คบกันมาได้สักพัก เกือบๆๆๆปี ทีก็พูดเรื่องอยากแต่งงานค่ะ เราก็แอบดีใจเล็กๆๆๆชั้นจะไม่โสดแล้วสิ พอนางพูดเสร็จนางก็ทำค่ะ ไปดูฤกษ์แต่งงาน พอได้มา นางก็ไปคุยกับแม่เราว่า อยากแต่งงงาน นัดวันพาผู้ใหญ่มาคุย ดูชีวิตดี๊ดี ไหมค่ะ บอกว่าจะแต่งมันก็ต้องเตรียมวานแต่งใช่ไหมค่ะ
เราก็ไปเวดดิ้ง ไปดูที่จัดงาน ร้านดอกไม้ทุกสิ่งอยาก ไปไหนมาไหนด้วยกันทีจะเป็นคนขออนุญาติ แม่เราตลอด มารับที่บ้าน ไปเที่ยวไปไหนแม่ไม่เคยว่าเพราะเห็นว่าจะแต่งกันแล้ว เราก็คบกันเรื่อยมาค่ะ จนกระทั่งวันนึงเราก็ต้องเจอเรื่องเลวร้ายที่สุดในชีวิตลูกผู้หญิง คือทีแต่งงานแล้วและมีครอบครัวแล้ว ตกใจที่สุดเสียใจมาก ที่มีคนมาประนามเราว่าแย่งแฟนชาวบ้าน
อะไรก็ไม่เสียใจเท่าคำนี้ ทั้งหมดที่เล่ามามันสำคัญต้องความรู้สึกที่อยากจะพูดแล้วไม่มีใครฟัง ไม่มีใครเข้าใจนี้แหละค่ะ
คือเราคบกับผู้ชายคนนี้มาเราไม่รู้มาก่อนค่ะว่านางซุกเมีย นางอยู่บ้านอยู่ไหนนางรายงานเราตลอดไม่ต้องถาม คุยกันยิ่งกว่าอยู่บ้านเดียวกัน ค่ะ
คือสิ่งที่เราไม่เข้าใจคือมาด่าเราทำไหมว่าเราไปแย่ง ทั้งที่เรากโดนหลอกเหมือนกัน บอกว่าเราไปทำลายครอบครัวคุณ คุณไม่คิดบ้างล่ะว่าคนของคุณเป็นคำทำไม่ใช่เรา
เราก็โดนหลอกเสียใจก็มากพอแล้วยังต้องมาโดนประนามอีกเหรอค่ะ แล้วมาบอกให้เราทำใจ เลิกกับทีซะ อันนี้เราเข้าใจนะแต่ จะให้เราทำใจได้ในวันเดียวเราทำไม่ได้หรอก มันก็ต้องขอเวลากันบ้าง ความรู้สึกกูนะ มันมาทำให้กูรักกูก็รัก จะมาพูดง่ายๆๆให้ลืมซะ ถ้ามันทำได้ว่ายขนาดนั่นทำไมไม่ทำเองค่ะจะมาบอกคนอื่นทำไม เจออีกเยอะค่ะเด๋วมาเล่าต่อค่ะดึกแล้ว
ชีวิตดี๊ดี กำลังจะแต่งงานแต่ถูกประนามว่าเป็นมือที่3 เหี๊ยไปนะ
เรื่องมีอยู่ว่า
เราเป็นสาวอ๊อฟฟิต ค่ะ ชีวิตก็เคยมีแฟนแต่ก็ต้องเลิกลากันไปเพราะความขี้หึงของตัวเองนี้แหละค่ะมันสูงเกินไป แล้วก็ใช่ชีวิตโสดๆๆมา 2 ปี อารมณ์แบบกูแก่แล้วอยากคบใครก็คบไปนานๆๆ ก็มีคนเข้ามาให้ดูตัวเป็นระยะก็ยังไม่ตัดสินใจลงเอยกับใคร สักที่ จนมาวันนึงค่ะ เมื่อโชคชะตาชักนำเธอมา
มีผู้ชายคนนึงค่ะ เข้ามาติดต่องานที่อ๊อฟฟิต มันเป็นความบังเอิญหรือโชคชะตาเล่นตลกก็ไม่รู้นะค่ะ ที่ทำให้ต้องเจอกัน
เอาเป็นว่าโชคชะตาก่อนล่ะกัน
ทีเข้ามาติดต่องานที่offie เราเค้าบังเอิญได้เจอเราแต่ไม่มีโอกาศได้คุยหรือทำความรู้จักกัน ด้วยความที่เค้าชอบประทับใจอะไรเราก็ไม่รู้ค่ะ นางก็ไปขอเบอร์ โทรศัพท์จากคนใน office คนในoffie ก็เป็นพ่อสือให้ เอาทีมานำเสนอ ให้กับเราบอกที นิสัยดี โน่นนั่นนี้ เราก็งงสิค่ะ ทีคือใครกูไม่รู้จัก สั่งในน้องคนนนี้ไปเอาประวัติ ที มาส่องสิ นางก็ไปเอามาจ้า
คำถามแรกที มีแฟนหรือยัง น้องยืนยันหนักแน่นค่ะ ไม่มีแน่นอนล้าน% okผ่าน ทุกอย่างผ่าน ก็เลยเริ่มลองคุยกันดูค่ะ
คุย line โทรสับ facetimes ปกติอยู่น่ารัก คุยกันมา 2 อาทิตย์ ก็นัดเจอกันค่ะ เรียกว่าเดทแรกของเรา ทานข้าวคุยกันปกติเริ่มทำความรู้จักกัน พอคุยกันได้สักพักค่ะ ที ขอไปบ้านไปเจอพ่อกับแม่ ทีอยากจะขอคบกับเราแบบจริงจัง ไม่อยากข้ามหัวผู้ใหญ่ เข้าตามตรอกออก ตามประตู เราก็ค้านค่ะว่า อย่าเพิ่งเลยดูกันไปก่อนนะ ทีไม่ยอมค่ะ นางจะไปให้ได้ เราก็คิดนะ ดูที เป็นคนจริงใจดี หลายๆๆอย่างเราก็โอเคนะ ทีอยากไปเราก็พาไปเจอแม่เราค่ะ ก็นัดวันพาผู้ชายเข้าบ้านค่ะ บอกแม่กับพ่อเรียบร้อยจะพาเพื่อนชายมาให้รู้จัก
ถึงวัน ผู้ชายก็มาเตรียมขนมของฝากมา น่ารักมากค่ะถึงจะเล็กน้อยแต่มีมารยาทมากค่ะ ผู้ชายคนนี้ เราก็มองว่าน่ารักค่ะ
หลังจากนั้นก็คบกันเรื่อยมา ทีจะมาหาเราที่บ้านเป็นประจำเกือบทุกวันก็ว่าได้ วันหยุดเสาร์อาทิตย์ก็มีเวลาให้เราตลอด น่ารักจัง เราก็คบกันมาได้สักพัก เกือบๆๆๆปี ทีก็พูดเรื่องอยากแต่งงานค่ะ เราก็แอบดีใจเล็กๆๆๆชั้นจะไม่โสดแล้วสิ พอนางพูดเสร็จนางก็ทำค่ะ ไปดูฤกษ์แต่งงาน พอได้มา นางก็ไปคุยกับแม่เราว่า อยากแต่งงงาน นัดวันพาผู้ใหญ่มาคุย ดูชีวิตดี๊ดี ไหมค่ะ บอกว่าจะแต่งมันก็ต้องเตรียมวานแต่งใช่ไหมค่ะ
เราก็ไปเวดดิ้ง ไปดูที่จัดงาน ร้านดอกไม้ทุกสิ่งอยาก ไปไหนมาไหนด้วยกันทีจะเป็นคนขออนุญาติ แม่เราตลอด มารับที่บ้าน ไปเที่ยวไปไหนแม่ไม่เคยว่าเพราะเห็นว่าจะแต่งกันแล้ว เราก็คบกันเรื่อยมาค่ะ จนกระทั่งวันนึงเราก็ต้องเจอเรื่องเลวร้ายที่สุดในชีวิตลูกผู้หญิง คือทีแต่งงานแล้วและมีครอบครัวแล้ว ตกใจที่สุดเสียใจมาก ที่มีคนมาประนามเราว่าแย่งแฟนชาวบ้าน
อะไรก็ไม่เสียใจเท่าคำนี้ ทั้งหมดที่เล่ามามันสำคัญต้องความรู้สึกที่อยากจะพูดแล้วไม่มีใครฟัง ไม่มีใครเข้าใจนี้แหละค่ะ
คือเราคบกับผู้ชายคนนี้มาเราไม่รู้มาก่อนค่ะว่านางซุกเมีย นางอยู่บ้านอยู่ไหนนางรายงานเราตลอดไม่ต้องถาม คุยกันยิ่งกว่าอยู่บ้านเดียวกัน ค่ะ
คือสิ่งที่เราไม่เข้าใจคือมาด่าเราทำไหมว่าเราไปแย่ง ทั้งที่เรากโดนหลอกเหมือนกัน บอกว่าเราไปทำลายครอบครัวคุณ คุณไม่คิดบ้างล่ะว่าคนของคุณเป็นคำทำไม่ใช่เรา
เราก็โดนหลอกเสียใจก็มากพอแล้วยังต้องมาโดนประนามอีกเหรอค่ะ แล้วมาบอกให้เราทำใจ เลิกกับทีซะ อันนี้เราเข้าใจนะแต่ จะให้เราทำใจได้ในวันเดียวเราทำไม่ได้หรอก มันก็ต้องขอเวลากันบ้าง ความรู้สึกกูนะ มันมาทำให้กูรักกูก็รัก จะมาพูดง่ายๆๆให้ลืมซะ ถ้ามันทำได้ว่ายขนาดนั่นทำไมไม่ทำเองค่ะจะมาบอกคนอื่นทำไม เจออีกเยอะค่ะเด๋วมาเล่าต่อค่ะดึกแล้ว