จขกท. มีเรื่องน่าอายเยอะแยะ แต่ที่จำได้แม่นมี 2 เรื่องก่อนนะคะ
ตอนอยู่ ป.1 เรามีความลับสุดยอดคือ เรายังกินนมจากขวดนม
และให้ฟินสุด ๆ ต้องลงไปนอนในเปลด้วย แม่หาทางให้เลิกหลายวิธีก็ไม่ได้ผล
จนวันหนึ่งเลิกเรียนแล้ว จขกท. ลงไปนอนกินนมในเปลตามปกติ
ปรากฎว่าแม่ไปเรียกเพื่อน ๆ ที่เดินผ่านหน้าบ้านมาดู
เพื่อนชะโงกมาดูเราที่นอนกระดิกเท้าในเปลกินนมขวดอยู่หลังตู้โชว์
แล้วเพื่อนถามว่า "พรพรรณทำอะไรอ่ะ" จขกท. รีบวิ่งขึ้นข้างบนไปซ่อนตัว
อารมณ์ประมาณทำความผิดแบบ ปล้น ฆ่า ข่มขืน มาเลย
หัวสมองเล็ก ๆ คิดสับสนวุ่นวายมาก ว่าพรุ่งนี้เพื่อนต้องเอาไปพูด ล้อเราแน่เลย
พอแม่ขึ้นมาดู เราก็เลยร้องไห้จะขอลาออกจากโรงเรียน ไม่ไปไม่เปยมันแร่ะ
สรุป เราได้หยุดเรียน 2 วัน แม่บอกเดี๋ยวเพื่อนก็ลืม (แต่แอบไปกระซิบเพื่อนไม่ให้ล้อเรา)
แล้วเราก็เลิกกินนมขวดกะนอนเปลอีกตลอดชีวิตค่ะ
แต่เรื่องนี้ยังเป็นเรื่องที่คนที่บ้านเก็บมาล้อเราอีกจนเราโตค่ะ
เรื่องที่สอง
เริ่มเป็นสาวรุ่นแล้ว ไปเรียนภาษาอังกฤษที่ AUA
ภาษาดีมากได้เริ่มเรียนระดับ 1 เลย แฮ่ะ แฮ่ะ
เวลานักเรียนตอบคำถามถุก อาจารย์จะให้รางวัลเหมือนเด็ก ๆ
เป็นสติกเกอร์รูปดาวติดที่ฝ่ามือ เราก็บ้ายอ นั่งหน้าด้วย ตอบใหญ่เลย
เวลาตอบถูก จะลอยหน้าลอยตา แบบเชิดอ่ะ อาจารย์คงหมั่นไส้อยากแกล้ง
เอาหนูยางตัวเล็ก ๆ มาใส่มือเราแทนสติกเกอร์รูปดาว
เราเป็นคนกลัวหนูมาก ร้องกรีดลั่นห้อง ปัดหนังสือตกหมด
ยกขาขึ้น แต่ติดเก้าอี้เป็นแบบนั่งเล็คเชอร์ แต่ก็ลุกขึ้นมานั่งยอง ๆ บนเก้าอี้จนได้
ปัญหาใหญ่คือ นุ่งกระโปรง อ่ะดิ แล้ว AUA จะจัดที่แบบนั่งเป็นรูปตัว U ตามรูปห้อง
เก้าอี้ตรงข้ามเป็นผู้ชายทั้งนั้น อารมณ์ตอนนั้น เหมือนเกิดสงครามโลกครั้งที่ 3 เลย
อยากร้องไห้วิ่งออกจากห้อง แต่ดูจะยิ่งน่าอายไปใหญ่
แล้วหวอที่เปิดโขว์เค้าไปแล้ว เอาไงดีวะ สรุปต้องเลยตามเลย
เราเลยก้มหน้าซ่อนน้ำตาฝืนเรียนต่อจนจบ
ไม่อยากไปเรียนต่อเลย แต่เสียดายตังค์
จะหยุดให้คนลืม ๆ (หวอ) ก่อนก็ไม่ได้ เพราะหยุดครบไปแล้ว
แต่วันรุ่งขึ้น อาจารย์เอาช็อกโกแลตมาปลอบใจเรา
ใจจริงอยากเอาเขวี้ยงหน้าอาจารย์มาก แต่ก็รับไว้
ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เรื่องนี้ก็อายสุด ๆ ค่ะ
เคยมีเรื่องที่น่าอายแต่มองย้อนไปก็ขำสุด ๆ แบบ "ทำไปได้" มาเล่าสู่กันฟังมั้ยคะ
ตอนอยู่ ป.1 เรามีความลับสุดยอดคือ เรายังกินนมจากขวดนม
และให้ฟินสุด ๆ ต้องลงไปนอนในเปลด้วย แม่หาทางให้เลิกหลายวิธีก็ไม่ได้ผล
จนวันหนึ่งเลิกเรียนแล้ว จขกท. ลงไปนอนกินนมในเปลตามปกติ
ปรากฎว่าแม่ไปเรียกเพื่อน ๆ ที่เดินผ่านหน้าบ้านมาดู
เพื่อนชะโงกมาดูเราที่นอนกระดิกเท้าในเปลกินนมขวดอยู่หลังตู้โชว์
แล้วเพื่อนถามว่า "พรพรรณทำอะไรอ่ะ" จขกท. รีบวิ่งขึ้นข้างบนไปซ่อนตัว
อารมณ์ประมาณทำความผิดแบบ ปล้น ฆ่า ข่มขืน มาเลย
หัวสมองเล็ก ๆ คิดสับสนวุ่นวายมาก ว่าพรุ่งนี้เพื่อนต้องเอาไปพูด ล้อเราแน่เลย
พอแม่ขึ้นมาดู เราก็เลยร้องไห้จะขอลาออกจากโรงเรียน ไม่ไปไม่เปยมันแร่ะ
สรุป เราได้หยุดเรียน 2 วัน แม่บอกเดี๋ยวเพื่อนก็ลืม (แต่แอบไปกระซิบเพื่อนไม่ให้ล้อเรา)
แล้วเราก็เลิกกินนมขวดกะนอนเปลอีกตลอดชีวิตค่ะ
แต่เรื่องนี้ยังเป็นเรื่องที่คนที่บ้านเก็บมาล้อเราอีกจนเราโตค่ะ
เรื่องที่สอง
เริ่มเป็นสาวรุ่นแล้ว ไปเรียนภาษาอังกฤษที่ AUA
ภาษาดีมากได้เริ่มเรียนระดับ 1 เลย แฮ่ะ แฮ่ะ
เวลานักเรียนตอบคำถามถุก อาจารย์จะให้รางวัลเหมือนเด็ก ๆ
เป็นสติกเกอร์รูปดาวติดที่ฝ่ามือ เราก็บ้ายอ นั่งหน้าด้วย ตอบใหญ่เลย
เวลาตอบถูก จะลอยหน้าลอยตา แบบเชิดอ่ะ อาจารย์คงหมั่นไส้อยากแกล้ง
เอาหนูยางตัวเล็ก ๆ มาใส่มือเราแทนสติกเกอร์รูปดาว
เราเป็นคนกลัวหนูมาก ร้องกรีดลั่นห้อง ปัดหนังสือตกหมด
ยกขาขึ้น แต่ติดเก้าอี้เป็นแบบนั่งเล็คเชอร์ แต่ก็ลุกขึ้นมานั่งยอง ๆ บนเก้าอี้จนได้
ปัญหาใหญ่คือ นุ่งกระโปรง อ่ะดิ แล้ว AUA จะจัดที่แบบนั่งเป็นรูปตัว U ตามรูปห้อง
เก้าอี้ตรงข้ามเป็นผู้ชายทั้งนั้น อารมณ์ตอนนั้น เหมือนเกิดสงครามโลกครั้งที่ 3 เลย
อยากร้องไห้วิ่งออกจากห้อง แต่ดูจะยิ่งน่าอายไปใหญ่
แล้วหวอที่เปิดโขว์เค้าไปแล้ว เอาไงดีวะ สรุปต้องเลยตามเลย
เราเลยก้มหน้าซ่อนน้ำตาฝืนเรียนต่อจนจบ
ไม่อยากไปเรียนต่อเลย แต่เสียดายตังค์
จะหยุดให้คนลืม ๆ (หวอ) ก่อนก็ไม่ได้ เพราะหยุดครบไปแล้ว
แต่วันรุ่งขึ้น อาจารย์เอาช็อกโกแลตมาปลอบใจเรา
ใจจริงอยากเอาเขวี้ยงหน้าอาจารย์มาก แต่ก็รับไว้
ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เรื่องนี้ก็อายสุด ๆ ค่ะ