ตกลงว่า งานหายาก ได้ยาก เพราะอะไรกันแน่ ขนาดบางคนจบ ป โท มีปสก ยังไม่ได้งานเลย
เห็นมีมานานแล้ว มั้งไอคำว่า งานหายาก ได้ก็ยากอีก ซึ่งถ้าหากดูจากคุณสมบัติพื้นฐาน ก็จะพบ่วา การศึกษา การเลือกเรียนคณะ และ มหาลัยที่จบมา มีผลต่อชีวิตหลังเรียนจบไม่น้อยทีเดียว ซึ่งคนที่เรียน ม ดังๆ โอกาสได้งานอาจจะง่ายกว่าพวก จบ ราชภัฎ ราชมงคล เนื่องจากอาศัยระบบรุ่นพี่รุ่นน้อง แล้วก็เห็นหลายๆคนใน ม นี้ ก็ยังคงทำที่เดิมไปเรื่อยๆด้วยซ้ำ มีทั้งการปรับเงินเดือนที่เพิ่มขึ้น ไหนจะโบนัส 4-5 เดือนอีก ซึ่งก็คงจะทำไปเรื่อยๆ จนทำไม่ไหว หรือ อยากจะออก แต่พอออกมา ส่วนมากมักจะเป็นลุกคนมีฐานะ ก็ไม่พ้นไปทำกิจการที่บ้าน กินเที่ยวใช้แสนสบาย ไม่ต้องมีอะไรกังวล บางคนก็ไม่ต้องสมัครอะไร บ้านรวย ก็อยุ่บ้านเทรดหุ้นไปวันๆแค่นั้น
ขณะที่คนที่ เรียน ม ไม่ดัง คณะเฉพาะทางก็มีระบบการสอนแบบขอไปที จบมาเสร็จสมัครที่ไหนก็รับยาก เพราะบางที่ ระบุเลยว่า ขอ จบ จาก จุฬา เกษตร ธรรมศาสตร์เท่านั้น ม อื่นไม่รับเด็ดขาด แล้วกว่าจะได้เข้าทำงานในองค์กร ก็ล่อไปเกือบปี เพราะไปสมัครที่ไหนก็ไม่เอา แล้วพอเข้าไปทำก็ไม่พ้นทำพวกเอกสาร หรือ งานพวกที่จบ สาขาไหนเข้าไปทำก็ได้ สุดท้ายก็เลยกลายเป็นทำงานแลกเงิน ทักษะอะไรก็ไม่มี ประกอบกับวุฒิที่จบมา ก็ทำให้สมัครอะไรไม่ได้มาก แต่ก็มีบางคร้งเหมือนกัน บางคน จบ บัญชีมา แต่ ม ราชมงคล ก็มักจะไปสมัครที่อื่นไม่ค่อยได้ เผลอๆก็ว่างงานยาวนานไปเลย ไม่รุ้จะหาได้เมื่อไหร่ ซึ่งก็มีจำนวนไม่น้อย ไปทำแรงงานรายวันตามโรงงาน ก็งานหนักไม่น้อย ใช้แต่แรงแบกของหนักๆ ส่วนพวกที่เกิดมาตกงาน แล้วยิ่งถ้าไปแต่งงาน มีลูกด้วย เกิดเจอสภาพนี้ คิดดูแล้วกันครอบครัวจะเป็นอย่างไรต่อไป
บางครั้ง หลายคนพออายุมาก แต่ยังไม่ได้มีงานเป็นหลักแหล่ง (ถึงหลักแหล่งก็ไม่ได้แปลว่าจะได้ทำตลอดอีก) จะไปทำงานชั่วคราว เขาก็ไม่รับ ทั้งที่งานไม่ได้ใช้ทักษะอะไรมากมาย แต่เพราะอายุเกินกว่ากำหนด เขาก็เลยไม่เอา ทั้งที่เรียวแรงก็ยังมีอยุ่ หรือ ไม่ก็ให้ไปยกของหนักๆ พอบาดเจ็บทำไม่ไหว เขาก็ให้ออกอีก
แล้วก็มีอยุ่ส่วนน้อย ที่สอบราชการได้ ตรงนี้แล้วแต่โอกาสด้วยแระมั้ง เพราะบางคนก็มีคนมาบอก ให้เตรียมตัวดูๆไว้ตั้งแต่ตอนยังเรียนอยุ่ว่า ถ้าเปิดสอบก็ให้ไปสมัครสอบทิ้งไว้ แต่ปัญหาคือ เปิดรับน้อยมากจริงๆ แค่ตำแหน่งสองตำแหน่งแค่นี้ แล้วก็ทำไปเรื่อยๆจนเกษียณ แต่ลักษณะงานก็ไม่ใช่ว่าจะสบายซะทีเดียว
แล้วไอเรื่องการออมเงิน เผื่อช่วงเวลาแบบนี้ ก็ไม่ใช่ง่ายๆเลย ข้าวของแพงมาก แล้วก็ไม่มีใครช่วยด้วย พอถึงเวลานี้จริงๆ เพราะทุกคนต่างก็ลำบากด้วยกันทั้งนั้น
ตกลงว่านี่ งานมันหาง่ายได้ง่าย หรือ หายากได้ยาก กันแน่
ตกลงว่า งานหายาก ได้ยาก เพราะอะไรกันแน่ ขนาดบางคนจบ ป โท มีปสก ยังไม่ได้งานเลย
เห็นมีมานานแล้ว มั้งไอคำว่า งานหายาก ได้ก็ยากอีก ซึ่งถ้าหากดูจากคุณสมบัติพื้นฐาน ก็จะพบ่วา การศึกษา การเลือกเรียนคณะ และ มหาลัยที่จบมา มีผลต่อชีวิตหลังเรียนจบไม่น้อยทีเดียว ซึ่งคนที่เรียน ม ดังๆ โอกาสได้งานอาจจะง่ายกว่าพวก จบ ราชภัฎ ราชมงคล เนื่องจากอาศัยระบบรุ่นพี่รุ่นน้อง แล้วก็เห็นหลายๆคนใน ม นี้ ก็ยังคงทำที่เดิมไปเรื่อยๆด้วยซ้ำ มีทั้งการปรับเงินเดือนที่เพิ่มขึ้น ไหนจะโบนัส 4-5 เดือนอีก ซึ่งก็คงจะทำไปเรื่อยๆ จนทำไม่ไหว หรือ อยากจะออก แต่พอออกมา ส่วนมากมักจะเป็นลุกคนมีฐานะ ก็ไม่พ้นไปทำกิจการที่บ้าน กินเที่ยวใช้แสนสบาย ไม่ต้องมีอะไรกังวล บางคนก็ไม่ต้องสมัครอะไร บ้านรวย ก็อยุ่บ้านเทรดหุ้นไปวันๆแค่นั้น
ขณะที่คนที่ เรียน ม ไม่ดัง คณะเฉพาะทางก็มีระบบการสอนแบบขอไปที จบมาเสร็จสมัครที่ไหนก็รับยาก เพราะบางที่ ระบุเลยว่า ขอ จบ จาก จุฬา เกษตร ธรรมศาสตร์เท่านั้น ม อื่นไม่รับเด็ดขาด แล้วกว่าจะได้เข้าทำงานในองค์กร ก็ล่อไปเกือบปี เพราะไปสมัครที่ไหนก็ไม่เอา แล้วพอเข้าไปทำก็ไม่พ้นทำพวกเอกสาร หรือ งานพวกที่จบ สาขาไหนเข้าไปทำก็ได้ สุดท้ายก็เลยกลายเป็นทำงานแลกเงิน ทักษะอะไรก็ไม่มี ประกอบกับวุฒิที่จบมา ก็ทำให้สมัครอะไรไม่ได้มาก แต่ก็มีบางคร้งเหมือนกัน บางคน จบ บัญชีมา แต่ ม ราชมงคล ก็มักจะไปสมัครที่อื่นไม่ค่อยได้ เผลอๆก็ว่างงานยาวนานไปเลย ไม่รุ้จะหาได้เมื่อไหร่ ซึ่งก็มีจำนวนไม่น้อย ไปทำแรงงานรายวันตามโรงงาน ก็งานหนักไม่น้อย ใช้แต่แรงแบกของหนักๆ ส่วนพวกที่เกิดมาตกงาน แล้วยิ่งถ้าไปแต่งงาน มีลูกด้วย เกิดเจอสภาพนี้ คิดดูแล้วกันครอบครัวจะเป็นอย่างไรต่อไป
บางครั้ง หลายคนพออายุมาก แต่ยังไม่ได้มีงานเป็นหลักแหล่ง (ถึงหลักแหล่งก็ไม่ได้แปลว่าจะได้ทำตลอดอีก) จะไปทำงานชั่วคราว เขาก็ไม่รับ ทั้งที่งานไม่ได้ใช้ทักษะอะไรมากมาย แต่เพราะอายุเกินกว่ากำหนด เขาก็เลยไม่เอา ทั้งที่เรียวแรงก็ยังมีอยุ่ หรือ ไม่ก็ให้ไปยกของหนักๆ พอบาดเจ็บทำไม่ไหว เขาก็ให้ออกอีก
แล้วก็มีอยุ่ส่วนน้อย ที่สอบราชการได้ ตรงนี้แล้วแต่โอกาสด้วยแระมั้ง เพราะบางคนก็มีคนมาบอก ให้เตรียมตัวดูๆไว้ตั้งแต่ตอนยังเรียนอยุ่ว่า ถ้าเปิดสอบก็ให้ไปสมัครสอบทิ้งไว้ แต่ปัญหาคือ เปิดรับน้อยมากจริงๆ แค่ตำแหน่งสองตำแหน่งแค่นี้ แล้วก็ทำไปเรื่อยๆจนเกษียณ แต่ลักษณะงานก็ไม่ใช่ว่าจะสบายซะทีเดียว
แล้วไอเรื่องการออมเงิน เผื่อช่วงเวลาแบบนี้ ก็ไม่ใช่ง่ายๆเลย ข้าวของแพงมาก แล้วก็ไม่มีใครช่วยด้วย พอถึงเวลานี้จริงๆ เพราะทุกคนต่างก็ลำบากด้วยกันทั้งนั้น
ตกลงว่านี่ งานมันหาง่ายได้ง่าย หรือ หายากได้ยาก กันแน่