สวัสดีครับ ผมเป็นนักเรียนม.ปลายในโรงเรียนมัธยมในย่านบางบอนแห่งหนึ่ง ผมได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่างหลังจากขึ้นม.ปลายมาแล้ว ทั้งเพื่อนใหม่ ครูใหม่ สภาพแวดล้อมใหม่ๆ จนกระทั่งจวบจนตอนนี้ในการรับน้องผ่านพ้นไปและกำลังจะสอบในอาทิตย์หน้าและปิดเทอมลง ผมคิดมาเสมอว่าการรับน้องที่เห็นเป็นในข่าวที่เกิดเหตุไม่คาดคิดหรือตั้งใจกระทำก็ตาม มันย่ำแย่มากและโชคดีหน่อยที่โรงเรียนผมไม่ได้เป็นเฉกเช่นในบางโรงเรียนที่ออกข่าวไป แต่ผมก็ไม่ได้ดีใจสักนิดที่เกิดการรับน้องขึ้น แต่ผมก็ยังทนอยู่ มีคนๆหนึ่งในห้องผมได้ลาออกไปในช่วงเวลาการรับน้องเพราะทนที่พี่ให้กิน น้ำปลาเปล่าๆเต็มแก้วไม่ได้ และให้ทำอะไรแผลงๆมากมาย ในช่วงที่รับน้องนั้นผมเกือบทนไม่ได้ แต่ในสายของผมมันมีคติคือ รุ่นพี่มักถูกเสมอ รุ่นน้องไม่มีสิทธิ์ค้านใดๆทั้งสิ้น ในหลายๆโรงเรียนอาจจะใช้กฎนี้ หรืออาจจะไม่ก็ตาม..
ช่วงที่รับน้องผมยังพอทนได้ในเรื่องหลายๆอย่าง ทั้งการเต้นในโรงเรียนกลางสนาม เต้นบนโต้ะในโรงอาหาร ตะโกนในโรงอาหารตามที่รุ่นพี่บอก กินน้ำเป้ปซี่ใส่เกลือก้อน ขนมปังใส่กะปิ ทำท่าติดเรท(เหมือนเอากันอยู่) หรือบังคับให้หอมแก้มกันเอง(ชาย ชาย) = = ยังมีเรื่องมากมายในรั้วโรงเรียนในช่วงวันรับน้อง หลายๆคนที่อ่านจนถึงบรรทัดนี้คงคิดไปแล้วว่า เอ้อ โรงเรียนฉันยังแย่กว่าคุณอีก // ก็ไม่เท่าไหร่ แต่บางทีผมว่ามันเกินไป และยังมีการทำโทษหลายๆอย่างมากมายที่สาธยายก็ไม่หมด โดยเฉพาะสายของผม ไม่นับรวมสายอื่นที่เขาดูสนุกดี แต่ผมลองมองสายของผม เราเครียดกันมาก ในทุกๆเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นรุ่นพี่หรือรุ่นน้องอย่างผม มีการทะเลาะกันทุกวันในกลุ่มเฟสห้องและความคิดไม่ลงรอยกัน
ในวันที่มีการประชุม พี่จะเป็นคนนัดน้องไป ถ้าใครไม่ไปคนนึง ทั้งห้องจะโดนทำโทษ และทั้งห้องจะแอนตี้คนที่ไม่ยอมไปทันทีหรือด่าหรือนินทา อะไรก็ตามแต่ ก็จะเกิดการทะเลาะกันอีก พี่จะบังคับให้เราทำทุกๆอย่างที่เขาต้องการ ไม่ว่าจะซื้อน้ำให้ฟรี ซื้อของ ขนม หรืออะไรที่เขาอยากได้ เปรียบเสมือนเขาคือพระเจ้าในสายของผมเลยก็ว่าได้ ผมไม่รู้ว่าในหัวของพวกเขาคิดอะไรอยู่ คิดว่าการรับน้องคือการได้ทาสดีๆสักตัวหรืออย่างไร?
แต่อย่างไรก็ตามผมก็ยังอยู่รอดไม่ได้ลาออกไปจวบจนกระทั่งวันนี้แล้ว รุ่นพี่ได้มีการเสนอให้จัดทริปเที่ยวในสายขึ้นมาและเก็บเงินไม่มากมายประมาณ 1000 บาท / หัว ... โดยไม่มีคุณครูไปด้วยเลยสักคนเดียว และในเร็วๆนี้ผมคิดว่าเขาคงต้องเกิดการบังคับขึ้นเป็นแน่เมื่อตอนที่เขานัดประชุมอีกครั้งในวันเปิดเทอม
ผมไม่ได้มีปัญหาอะไรกับลุงรหัสหรือพี่รหัสของผมเลย แต่ผมมีปัญหาส่วนรวมที่ว่า ทำไมต้องบังคับ?? ในทุกๆเรื่อง ในวันที่ประชุมสำคัญเขาบอกก่อนเลยว่าถ้าไม่มาเรียนก็ต้องมาประชุมตอนเย็น(เป็นการประชุมเฉพาะม.5และม.4) เขาบอกต้องมาให้ครบถ้าไม่ครบก็จะโดนทำโทษยกห้อง (ซึ่งก็ทำมาหลายครั้งแล้ว คือให้หมอบลงไปติดชิดพื้นและด่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆว้ากๆๆๆตะโกนดังๆใส่หัวรุ่นน้องให้หลาบจำ ซึ่งคนที่มาเขาไม่ได้รู้เรื่องกับพวกรุ่นพี่ด้วยเลย เขาไม่มีสิทธิ์ไปบังคับเพื่อนด้วยซ้ำ เขาก็ยังมาปกติ แต่ไฉนถึงมาทำโทษคนที่มาได้เล่า??
อย่างนี้มันสมควรแล้วหรือ??? อ่านมาถึงบรรทัดนี้บางคนคงคิดบ้างแล้วว่า อ้าวสายเดียวกันก็ทำเพื่อส่วนรวมไปซี รับผิดชอบร่วมกันไง
พวกคุณคิดกันง่ายๆเลยหรอว่า พี่น้องกัน ทำผิด รับผิดร่วมกัน?? อย่างนี้คนดีๆมีไว้บนโลกทำไม??? ผมยกตัวอย่างเช่น
คนกรุงเทพไปยิงคนจังหวัดx ตายไปคนนึง ทำไมไม่จับคนกรุงเทพทั้งหมดเข้าคุกหละ?? รับผิดชอบร่วมกัน คนบ้านเดียวกันไม่ใช่หรือ??
หรือพวกคุณคิดว่า มันคนละเรื่องกัน เปรียบกันไม่ได้.. แต่ผมกลับคิดต่างนะ ผมคิดว่าไอการคำว่า รับผิดชอบร่วมกัน บางครั้งมันก็เป็นแค่ข้ออ้างของคนที่พาล..หาคนผิดไม่ได้ก็ทำร่วมกันไป
เลย
รุ่นพี่บางคนสายผมก็ดีนะ แต่บางคนผมก็รับไม่ไหวจริงๆ ผมจะไม่พูดถึงเรื่องเรียนใดๆทั้งสิ้น เพราะมันวัดคุณค่าของจิตใจคนไม่ได้
บางคนคิดว่า อ้าว รุ่นพี่ให้คุณทำแค่นี้ คุณจะอะไรนักหนา ทำๆไปเถอะเดี่ยวก็จบ เดี่ยวมืงก็ได้เป็นรุ่นพี่ละ ก็เอาคืนไปดิ้ หรือไม่ก็ไม่ต้องทำตาม
อือฮึ ผมก็คิดอย่างเดียวกับพวกคุณๆนั่นแหละ ผมก็กำลังพยายามอดทนแต่บางครั้งคนเรามันก็มีขีดจำกัดของตัวเองบ้างไรบ้าง ก็เลยมาระบาย
ทำให้ผมเกลียดคำว่า รับผิดชอบส่วนรวม ไปโดยปริยาย..มันเหมือนปลาเน่าตัวเดียวเน่าทั้งเข่งอย่างไรอย่างนั้น แบบนี้รุ่นน้องดีๆคงเซ็งและไม่อยากมาเท่าไหร่
ไอเรื่องไหว้รุ่นพี่นิ ผมคิดว่ามันก็สมควรนะ แต่ในบางครั้งอะไรที่มันเกินไปมันดูไม่งามจริงๆ บางคนก็บอก เฮ้ย พ่อแม่กูยังไม่ไหว้ ละนี่เป็นใครมาให้กูไหว้ เอ่อผมก็ว่ามันก็จริงนะ แต่เขาเป็นรุ่นพี่ มันก็ต้องมีกาลเทศะบ้าง อย่างครูก็ไม่ใช่พ่อแม่เราเราก็ควรไหว้ แต่สายผมไม่รู้จะเคร่งเครียดเรื่องการไหว้ไปไหน
เจอกันทีต้องไหว้ เจอวันนึง10ครั้งผ่านหน้าต้องไหว้ต้องทัก คือถ้ามองไม่เห็นเขาก็จะเคืองแล้วพอเจอหน้าเราเราไหว้เขาจะไม่รับไหว้เลยเหมือนเมินไปเฉยๆ มันถูกมันควรแล้วหรอครับ??
ผมเป็นรุ่นน้องเขาผมยังมีความคิด มีเหตุผล ผมไม่ได้บอกว่าตัวเองเก่ง ฉลาด หรือสูงส่งกว่าเขา แต่ด้วยการกระทำหลายๆอย่างผมคิดว่ามันไม่สมควรเลยที่จะเรียกตัวเองว่า พี่ ถ้าอยากให้น้องเคารพก็ควรทำตัวให้เหมาะกว่านี้ น้องไม่ทักทำไมต้องเคือง? น้องก็ไม่ใช่ว่าปีนึง ไม่ทักปีนึง ก็คุยแต่บางครั้งคุยกับเพื่อนแล้วรุ่นพี่เดินผ่าน มัวคุยกับเพื่อนแล้วไม่ทัก เรียกประชุมเพื่อด่าและทำโทษ เอ่อคือ พวกคุณเป็นใครหรอครับ? รุ่นพี่หรือพระเจ้า??? รุ่นพี่สายผมเป็นอะไรกันไปหมดเห็นรุ่นน้องเป็นทาสหรืออย่างไร??? หรือเป็นตัวอะไรตัวหนึ่งที่เขาสั่งแล้วเราจะกระดิกหางตามเขา??? ห้องผมก็ไม่พอใจนะส่วนใหญ่ แล้วเมื่อทำตัวงี่เง่า(คือการไม่เข้าประชุมเลย) ก็เกิดการเรียกเคลียและว้ากใส่ในห้องคอม(ขออนุญาติครูตอนเลิกเรียนใช้เลยเพราะพึ่งเรียนคอมเสร็จ) แล้วเรียกไปเคลียร์รายคน ..
เอ่อ นี้โรงเรียนหรือผู้คุมนักโทษครับ..
เคลียร์เสร็จ เราพูดอะไรตรงๆออกไปเขาก็จะว้ากใส่ แบบเราไปเถียงเขา เขามีเหตุผลสูงส่งกว่าเรานะ เราอะผิดอย่างนู้นอย่างนี้ สรุปคือวกเข้ากฎเดิมในสายของผม
.
.
รุ่นพี่ถูกเสมอ
ยังมีอีกหลายๆเรื่องและหลายเหตุการณ์ที่ผมเห็นแล้วคิดว่ารับไม่ได้จริงๆและเขาไม่เหมาะกับการเป็นรุ่นพี่มากๆ และเมื่อเสนอความเห็นต่างก็เหมือนจะถูกบีบด้วยการรวมหัวแอนตี้หรือตั้งกลุ่มแอนตี้นั่นเอง.. แบบไม่ให้ไปคุยกับคนนี้ ห้ามคุยกับคนนั้น หรือตัดสายสัมพันธ์พี่น้องไปเลย เหมือนโดนตัดขาดจากสังคม อะไรทำนองนั้น ซึ่งห้องผมส่วนมากบอกเลยไม่ได้เรียนเก่ง ออกจะไปในทางเรียนห่วย(มากๆ) และเหมือนจะทำตามคำสั่งของรุ่นพี่ได้ดี(เรียกชนิดได้ว่า ให้เดินตามแนวทางตามที่รุ่นพี่ได้สั่งเสียไว้เรียบร้อย) โรงเรียนอื่นอาจจะมีรุ่นพี่ดีๆในสายหรือในสายอื่นมีรุ่นพี่ดีๆในสาย แต่บางโรงเรียนก็มีรุ่นพี่แย่ๆ ถึงจะมีคนมาบอกว่า ไปมหาลัย คุณเจอหนักกว่านี้อีก // มันคือการเข้าสังคมอย่างหนึ่ง // ทำๆไปเห้อะเดี๋ยวก็จบไปเอาคืน // แค่นี้เองหรอ?
เอ่อทุกๆความเห็นผมก็ขอยอมรับว่าผมอาจจะเจอน้อยกว่าพวกคุณก็จริงอย่างหนึ่ง แต่มันใช่การอวดหรือการมาโม้ไหมว่าใครโดนเยอะโดนหนักกว่าใคร??
ในความรู้สึกบางคนอาจจะคิดว่า เฉยๆ ปกติ มีความสุขแฮปปี้ชีวิตดี๊ดี
แต่อย่าคิดว่าทุกคนเป็นเหมือนคุณนะครับ ผมคนนึงที่ไม่ชอบอะไรแบบนี้ ไม่ใช่ว่าไม่ชอบการรับน้องหรือการมีสายรหัส แต่ไม่ชอบรุ่นพี่ในสายที่มีการกระทำที่น่าเคารพนับถือเป็นอย่างยิ่ง ทุกวันนี้ถ้ากราบเท้าได้ เขาคงสั่งให้ทำไปเรียบร้อยแล้วครับ
ผมยังคงต้องทนจนกว่าได้เป็นรุ่นพี่ และผมจะไม่เอาคืนแน่นอน เพราะบางคนโดนมาเยอะพอเป็นรุ่นพี่ก็เอาคืน ผมว่าเหมือนกงเกวียนกงกำจริงๆ (เอ่อเขียนผิดก็ขออภัย ภาษาไทยผมได้เกรดห่วย...)
ขอบคุณครับที่มีพื้นที่ให้ผมได้ระบาย
คำบางคำผมเขียนผิดต้องขออภัย เพราะอย่างที่ผมได้พิมพ์ไปเมื่อบรรทัดก่อนหน้านี้..
สิ่งที่เรียกว่า พี่น้องสายรหัสเป็นเฉกเช่นนี้หรือ?
แล้วทุกวันนี้ในสามัญสำนึกคนเราการรับน้องเป็นเหมือนการมีน้องเป็นทาสแล้วหรือ?
หลายๆคนเห็นเป็นเรื่องปกติแล้วหรือในการมีการรับน้องที่มีการกระทำอันไม่เหมาะควรเกิดขึ้นหรือเป็นแบบคล้ายกับประสบการณ์ของผม???
แล้วการรับน้องในความคิดของคุณหลายๆคนหรือน้อยคนที่มาอ่านกระทู้นี้ เป็นอย่างไรบ้างครับ?
ไม่ต้องด่าผมนะครับ ผมแค่อยากมีพื้นที่ให้ระบาย
ต่างคนต่างความคิด (เดี๋ยวคงมีคนเม้น)
และบางคนคงเห็นต่างกับผม ผมยอมรับ
แต่อย่าใช้คำหยาบคายนะครับ (เอ่อในกระทู้อาจจะมีนิดหน่อย ขอโทษนะครับ)
ขอบคุณอีกครั้งครับ.
M.A
การรับน้องในความคิดของคุณ ????
ช่วงที่รับน้องผมยังพอทนได้ในเรื่องหลายๆอย่าง ทั้งการเต้นในโรงเรียนกลางสนาม เต้นบนโต้ะในโรงอาหาร ตะโกนในโรงอาหารตามที่รุ่นพี่บอก กินน้ำเป้ปซี่ใส่เกลือก้อน ขนมปังใส่กะปิ ทำท่าติดเรท(เหมือนเอากันอยู่) หรือบังคับให้หอมแก้มกันเอง(ชาย ชาย) = = ยังมีเรื่องมากมายในรั้วโรงเรียนในช่วงวันรับน้อง หลายๆคนที่อ่านจนถึงบรรทัดนี้คงคิดไปแล้วว่า เอ้อ โรงเรียนฉันยังแย่กว่าคุณอีก // ก็ไม่เท่าไหร่ แต่บางทีผมว่ามันเกินไป และยังมีการทำโทษหลายๆอย่างมากมายที่สาธยายก็ไม่หมด โดยเฉพาะสายของผม ไม่นับรวมสายอื่นที่เขาดูสนุกดี แต่ผมลองมองสายของผม เราเครียดกันมาก ในทุกๆเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นรุ่นพี่หรือรุ่นน้องอย่างผม มีการทะเลาะกันทุกวันในกลุ่มเฟสห้องและความคิดไม่ลงรอยกัน
ในวันที่มีการประชุม พี่จะเป็นคนนัดน้องไป ถ้าใครไม่ไปคนนึง ทั้งห้องจะโดนทำโทษ และทั้งห้องจะแอนตี้คนที่ไม่ยอมไปทันทีหรือด่าหรือนินทา อะไรก็ตามแต่ ก็จะเกิดการทะเลาะกันอีก พี่จะบังคับให้เราทำทุกๆอย่างที่เขาต้องการ ไม่ว่าจะซื้อน้ำให้ฟรี ซื้อของ ขนม หรืออะไรที่เขาอยากได้ เปรียบเสมือนเขาคือพระเจ้าในสายของผมเลยก็ว่าได้ ผมไม่รู้ว่าในหัวของพวกเขาคิดอะไรอยู่ คิดว่าการรับน้องคือการได้ทาสดีๆสักตัวหรืออย่างไร?
แต่อย่างไรก็ตามผมก็ยังอยู่รอดไม่ได้ลาออกไปจวบจนกระทั่งวันนี้แล้ว รุ่นพี่ได้มีการเสนอให้จัดทริปเที่ยวในสายขึ้นมาและเก็บเงินไม่มากมายประมาณ 1000 บาท / หัว ... โดยไม่มีคุณครูไปด้วยเลยสักคนเดียว และในเร็วๆนี้ผมคิดว่าเขาคงต้องเกิดการบังคับขึ้นเป็นแน่เมื่อตอนที่เขานัดประชุมอีกครั้งในวันเปิดเทอม
ผมไม่ได้มีปัญหาอะไรกับลุงรหัสหรือพี่รหัสของผมเลย แต่ผมมีปัญหาส่วนรวมที่ว่า ทำไมต้องบังคับ?? ในทุกๆเรื่อง ในวันที่ประชุมสำคัญเขาบอกก่อนเลยว่าถ้าไม่มาเรียนก็ต้องมาประชุมตอนเย็น(เป็นการประชุมเฉพาะม.5และม.4) เขาบอกต้องมาให้ครบถ้าไม่ครบก็จะโดนทำโทษยกห้อง (ซึ่งก็ทำมาหลายครั้งแล้ว คือให้หมอบลงไปติดชิดพื้นและด่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆว้ากๆๆๆตะโกนดังๆใส่หัวรุ่นน้องให้หลาบจำ ซึ่งคนที่มาเขาไม่ได้รู้เรื่องกับพวกรุ่นพี่ด้วยเลย เขาไม่มีสิทธิ์ไปบังคับเพื่อนด้วยซ้ำ เขาก็ยังมาปกติ แต่ไฉนถึงมาทำโทษคนที่มาได้เล่า??
อย่างนี้มันสมควรแล้วหรือ??? อ่านมาถึงบรรทัดนี้บางคนคงคิดบ้างแล้วว่า อ้าวสายเดียวกันก็ทำเพื่อส่วนรวมไปซี รับผิดชอบร่วมกันไง
พวกคุณคิดกันง่ายๆเลยหรอว่า พี่น้องกัน ทำผิด รับผิดร่วมกัน?? อย่างนี้คนดีๆมีไว้บนโลกทำไม??? ผมยกตัวอย่างเช่น
คนกรุงเทพไปยิงคนจังหวัดx ตายไปคนนึง ทำไมไม่จับคนกรุงเทพทั้งหมดเข้าคุกหละ?? รับผิดชอบร่วมกัน คนบ้านเดียวกันไม่ใช่หรือ??
หรือพวกคุณคิดว่า มันคนละเรื่องกัน เปรียบกันไม่ได้.. แต่ผมกลับคิดต่างนะ ผมคิดว่าไอการคำว่า รับผิดชอบร่วมกัน บางครั้งมันก็เป็นแค่ข้ออ้างของคนที่พาล..หาคนผิดไม่ได้ก็ทำร่วมกันไป
รุ่นพี่บางคนสายผมก็ดีนะ แต่บางคนผมก็รับไม่ไหวจริงๆ ผมจะไม่พูดถึงเรื่องเรียนใดๆทั้งสิ้น เพราะมันวัดคุณค่าของจิตใจคนไม่ได้
บางคนคิดว่า อ้าว รุ่นพี่ให้คุณทำแค่นี้ คุณจะอะไรนักหนา ทำๆไปเถอะเดี่ยวก็จบ เดี่ยวมืงก็ได้เป็นรุ่นพี่ละ ก็เอาคืนไปดิ้ หรือไม่ก็ไม่ต้องทำตาม
อือฮึ ผมก็คิดอย่างเดียวกับพวกคุณๆนั่นแหละ ผมก็กำลังพยายามอดทนแต่บางครั้งคนเรามันก็มีขีดจำกัดของตัวเองบ้างไรบ้าง ก็เลยมาระบาย
ทำให้ผมเกลียดคำว่า รับผิดชอบส่วนรวม ไปโดยปริยาย..มันเหมือนปลาเน่าตัวเดียวเน่าทั้งเข่งอย่างไรอย่างนั้น แบบนี้รุ่นน้องดีๆคงเซ็งและไม่อยากมาเท่าไหร่
ไอเรื่องไหว้รุ่นพี่นิ ผมคิดว่ามันก็สมควรนะ แต่ในบางครั้งอะไรที่มันเกินไปมันดูไม่งามจริงๆ บางคนก็บอก เฮ้ย พ่อแม่กูยังไม่ไหว้ ละนี่เป็นใครมาให้กูไหว้ เอ่อผมก็ว่ามันก็จริงนะ แต่เขาเป็นรุ่นพี่ มันก็ต้องมีกาลเทศะบ้าง อย่างครูก็ไม่ใช่พ่อแม่เราเราก็ควรไหว้ แต่สายผมไม่รู้จะเคร่งเครียดเรื่องการไหว้ไปไหน
เจอกันทีต้องไหว้ เจอวันนึง10ครั้งผ่านหน้าต้องไหว้ต้องทัก คือถ้ามองไม่เห็นเขาก็จะเคืองแล้วพอเจอหน้าเราเราไหว้เขาจะไม่รับไหว้เลยเหมือนเมินไปเฉยๆ มันถูกมันควรแล้วหรอครับ??
ผมเป็นรุ่นน้องเขาผมยังมีความคิด มีเหตุผล ผมไม่ได้บอกว่าตัวเองเก่ง ฉลาด หรือสูงส่งกว่าเขา แต่ด้วยการกระทำหลายๆอย่างผมคิดว่ามันไม่สมควรเลยที่จะเรียกตัวเองว่า พี่ ถ้าอยากให้น้องเคารพก็ควรทำตัวให้เหมาะกว่านี้ น้องไม่ทักทำไมต้องเคือง? น้องก็ไม่ใช่ว่าปีนึง ไม่ทักปีนึง ก็คุยแต่บางครั้งคุยกับเพื่อนแล้วรุ่นพี่เดินผ่าน มัวคุยกับเพื่อนแล้วไม่ทัก เรียกประชุมเพื่อด่าและทำโทษ เอ่อคือ พวกคุณเป็นใครหรอครับ? รุ่นพี่หรือพระเจ้า??? รุ่นพี่สายผมเป็นอะไรกันไปหมดเห็นรุ่นน้องเป็นทาสหรืออย่างไร??? หรือเป็นตัวอะไรตัวหนึ่งที่เขาสั่งแล้วเราจะกระดิกหางตามเขา??? ห้องผมก็ไม่พอใจนะส่วนใหญ่ แล้วเมื่อทำตัวงี่เง่า(คือการไม่เข้าประชุมเลย) ก็เกิดการเรียกเคลียและว้ากใส่ในห้องคอม(ขออนุญาติครูตอนเลิกเรียนใช้เลยเพราะพึ่งเรียนคอมเสร็จ) แล้วเรียกไปเคลียร์รายคน ..
เอ่อ นี้โรงเรียนหรือผู้คุมนักโทษครับ..
เคลียร์เสร็จ เราพูดอะไรตรงๆออกไปเขาก็จะว้ากใส่ แบบเราไปเถียงเขา เขามีเหตุผลสูงส่งกว่าเรานะ เราอะผิดอย่างนู้นอย่างนี้ สรุปคือวกเข้ากฎเดิมในสายของผม
.
.
รุ่นพี่ถูกเสมอ
ยังมีอีกหลายๆเรื่องและหลายเหตุการณ์ที่ผมเห็นแล้วคิดว่ารับไม่ได้จริงๆและเขาไม่เหมาะกับการเป็นรุ่นพี่มากๆ และเมื่อเสนอความเห็นต่างก็เหมือนจะถูกบีบด้วยการรวมหัวแอนตี้หรือตั้งกลุ่มแอนตี้นั่นเอง.. แบบไม่ให้ไปคุยกับคนนี้ ห้ามคุยกับคนนั้น หรือตัดสายสัมพันธ์พี่น้องไปเลย เหมือนโดนตัดขาดจากสังคม อะไรทำนองนั้น ซึ่งห้องผมส่วนมากบอกเลยไม่ได้เรียนเก่ง ออกจะไปในทางเรียนห่วย(มากๆ) และเหมือนจะทำตามคำสั่งของรุ่นพี่ได้ดี(เรียกชนิดได้ว่า ให้เดินตามแนวทางตามที่รุ่นพี่ได้สั่งเสียไว้เรียบร้อย) โรงเรียนอื่นอาจจะมีรุ่นพี่ดีๆในสายหรือในสายอื่นมีรุ่นพี่ดีๆในสาย แต่บางโรงเรียนก็มีรุ่นพี่แย่ๆ ถึงจะมีคนมาบอกว่า ไปมหาลัย คุณเจอหนักกว่านี้อีก // มันคือการเข้าสังคมอย่างหนึ่ง // ทำๆไปเห้อะเดี๋ยวก็จบไปเอาคืน // แค่นี้เองหรอ?
เอ่อทุกๆความเห็นผมก็ขอยอมรับว่าผมอาจจะเจอน้อยกว่าพวกคุณก็จริงอย่างหนึ่ง แต่มันใช่การอวดหรือการมาโม้ไหมว่าใครโดนเยอะโดนหนักกว่าใคร??
ในความรู้สึกบางคนอาจจะคิดว่า เฉยๆ ปกติ มีความสุขแฮปปี้ชีวิตดี๊ดี
แต่อย่าคิดว่าทุกคนเป็นเหมือนคุณนะครับ ผมคนนึงที่ไม่ชอบอะไรแบบนี้ ไม่ใช่ว่าไม่ชอบการรับน้องหรือการมีสายรหัส แต่ไม่ชอบรุ่นพี่ในสายที่มีการกระทำที่น่าเคารพนับถือเป็นอย่างยิ่ง ทุกวันนี้ถ้ากราบเท้าได้ เขาคงสั่งให้ทำไปเรียบร้อยแล้วครับ
ผมยังคงต้องทนจนกว่าได้เป็นรุ่นพี่ และผมจะไม่เอาคืนแน่นอน เพราะบางคนโดนมาเยอะพอเป็นรุ่นพี่ก็เอาคืน ผมว่าเหมือนกงเกวียนกงกำจริงๆ (เอ่อเขียนผิดก็ขออภัย ภาษาไทยผมได้เกรดห่วย...)
ขอบคุณครับที่มีพื้นที่ให้ผมได้ระบาย
คำบางคำผมเขียนผิดต้องขออภัย เพราะอย่างที่ผมได้พิมพ์ไปเมื่อบรรทัดก่อนหน้านี้..
สิ่งที่เรียกว่า พี่น้องสายรหัสเป็นเฉกเช่นนี้หรือ?
แล้วทุกวันนี้ในสามัญสำนึกคนเราการรับน้องเป็นเหมือนการมีน้องเป็นทาสแล้วหรือ?
หลายๆคนเห็นเป็นเรื่องปกติแล้วหรือในการมีการรับน้องที่มีการกระทำอันไม่เหมาะควรเกิดขึ้นหรือเป็นแบบคล้ายกับประสบการณ์ของผม???
แล้วการรับน้องในความคิดของคุณหลายๆคนหรือน้อยคนที่มาอ่านกระทู้นี้ เป็นอย่างไรบ้างครับ?
ไม่ต้องด่าผมนะครับ ผมแค่อยากมีพื้นที่ให้ระบาย
ต่างคนต่างความคิด (เดี๋ยวคงมีคนเม้น)
และบางคนคงเห็นต่างกับผม ผมยอมรับ
แต่อย่าใช้คำหยาบคายนะครับ (เอ่อในกระทู้อาจจะมีนิดหน่อย ขอโทษนะครับ)
ขอบคุณอีกครั้งครับ.
M.A