ขอเกริ่นก่อนนะครับ ก่อนหน้านี้ผมแอบชอบผู้หญิงคนนึงมาได้ประมาณครึ่งปีก็มีเจอกันทุกครั้งเวลาไปเรียนตอนนั้นผมก็มีแฟนอยู่แล้วด้วยครับ ซึ่งตอนแรกเค้าก็ไม่รู้ตัวหรอกครับว่าผมชอบ แต่พอนานไปพอเริ่มสนิทผมก็เริ่มมีหยอดบ้างอะไรบ้างแต่ก็พยายามไม่ออกอาการมากเพราะกลัวเค้าเปลี่ยนไป
ก็เป็นอย่างงี้มาเรื่อยๆครับ จนวันนึงช่วงสิ้นปีที่ผ่านมาไม่รู้คิดไงผมเลยลองแอดไลน์ไปในใจตอนนั้นคิดว่าเออแค่แอดไปสวัสดีปีใหม่เค้าก็พอละ
พอแอดไปตอนนั้นผมแบบตื่นเต้นมากเค้าก็คุยกับผมดีนะ ก็คุยกันมาเรื่อยๆผมก็มีหยอดบ้างไรบ้างจนความสัมพันธ์เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ
คือความรู้สึกผมตอนนั้น
มีความสุขมากคือใจเต้นแรงทุกครั้งที่ได้คุยกับเค้า บทสนทนาที่คุยก็จะประมาณกวนประสาทกันไปมาเป็นอย่างงี้มาซักพัก
จนวันนึงครับเหมือนเค้าก็เริ่มรู้สึกชอบผมเลยเริ่มมีถามถึงเรื่องแฟนผม ผมตอนนั้นยอมรับครับว่าเห็นแก่ตัวมาก
แต่ความรู้สึกตอนนั้นคือผมให้เธอไปหมดแล้วผมพยายามทีจะเลี่ยงไม่ค่อยตอบเรื่องแฟนจนมีวันนึงเหมือนเค้าโกรธมาก
บอกผมว่าเรื่องของเราไม่ควรเกิดขึ้นแบบนี้ตอนนั้นผมแบบตื้อไปหมดเหมือนโดนบอกเลิกทั้งที่ยังไม่คบกัน
ผมก็พยายามอธิบายให้เค้าฟังถึงเหตุผลที่ผมไม่อยากจะพูดถึงเรื่องแฟนเค้าก็ฟังนะครับ แต่ก็จะมีบางทีที่แบบมานอยด์ๆใส่ผม
เราคุยแบบนี้มาเรื่อยๆครับดีบ้างทะเลาะบ้างแบบที่ไม่รู้สถานะตัวเอง
จนวันนึงครับเหมือนความรู้สึกมันเอ่อล้นมากแล้ว ไม่รู้คิดไงผมเลยตัดสินใจลองขอเธอคบ เธอก็อมยิ้มแล้วก็บอกว่าก็ลองดูสิ
(ตอนนั้นผมเลิกกับแฟนแล้ว)
พอคบซักพักคือผมรู้สึกว่ามันแปลกๆ คือรู้สึกเหมือนห่างมากกว่าตอนที่เรายังไม่รู้สถานะตัวเองด้วยซ้ำ
บางครั้งผมคิดว่าผมรู้จักเธอดีแต่บางทีเธอก็เหมือนเฉยชาไม่รู้สึกอะไร ผมสับสนสถานะแบบนี้มากทั้งที่มันก็ชัดเจนแล้ว
แต่ความรู้สึกเหมือนไม่สนิทเหมือนตอนที่ยังแอบชอบเลย ผมก็รู้ว่าเธอก็รู้สึกแบบผมผมพยายามถามเธอบางทีเธอก็บอกผมคิดมาก
ผมป่าวคิดมากนะครับแค่ชอบอะไรตรงๆ รู้สึกอะไรยังไงก็บอกตรงๆ
ผมควรทำไงดีครับกับความรู้สึกแบบนี้ ผมอยากให้ความรู้สึกมันเหมือนตอนแรกที่ผมเริ่มจีบเธอแต่นี้เพิ่งจะใช้คำว่าแฟนได้ยังไม่ถึงเดือนเลย
ขอความเห็นจากทุกคนทีนะครับ