เมื่อแฟนตั้งกระทู้โจมตีเรา

เราเปิดเจอกระทู้ที่แฟนเรามาตั้งไว้ ในนั้นมีเนื้อหาที่บ่งบอกถึงนิสัยส่วนตัวและพฤติกรรมในด้านลบของเรา โดยใช้ถ้อยคำที่บ่งบอกว่าตัวเราเป็นคนไปตั้งกระทู้และโพสเอง ทีแรกเราขำๆนะคะ มันเป็นเรื่องที่เราขัดใจกันเมื่อหลายวันก่อน แต่พออ่านไปอ่านมา เดิมเราพยายามเข้าใจว่าคนเราเห็นแก่ตัวกันทั้งนั้น เนื้อหาส่วนใหญ่คือการเอาดีเข้าตัว ถึงแม้จะมีส่วนดีของเราที่เขาบรรยายไว้ ซึ่ง เล็กน้อยมากๆ ในคอมเมนต์ทั้งหมด ก็ ด่าเราค่ะ บอกขอให้เป็นเรื่องแต่งบ้าง เห็นแก่ตัว งี่เง่า here บลาบลาบลา ซึ่งพวกคุณฟังความข้างเดียว เราก็อยากจะรู้ว่าทำเกินไปจริงๆรึเปล่า

ประเด็นแรก แฟนเราเป็นคนขี้น้อยใจ ขี้แกล้ง คิดเล็กคิดน้อย เราจะพูดจะทำอะไร เขาเก็บไปคิดได้หมด ชอบแกล้งลองใจเราต่างๆนา แบบไม่แคร์ว่าเราจะรู้สึกยังไง แล้วก็พูดขำๆว่าล้อเล่น แกล้งเล่นเฉยๆ บ่อยครั้งเข้าเราก็เสียความรู้สึกนะคะ แต่ไม่เคยพูด ไม่เคยให้เขาเห็น เวลาทะเลาะกันเราจะไม่พูดไม่เถียง ใช้อารมณ์ให้น้อยที่สุด จะเลี่ยงไปอยู่คนเดียวเงียบๆ เพื่อระงับอารมณ์ เราเคยเอาขวดเบียร์ฟาดหัวแฟนคนก่อน ความอดทนเราหมดจริงๆ ซึ่งเราไม่อยากให้เกิดขึ้นอีก ในขณะที่แฟนเรามักจะชอบพูดเชิงตัดพ้อว่าทำให้ทุกอย่างทำไม่แคร์บ้าง หาว่าเราเป็นเด็กหนีปัญหา ไม่มีเหตุผล ทำตัวเป็นเด็ก แล้วเขาโตหรอคะ เอาความรู้สึกเราไปล้อเล่น เฟสเขามีแต่ผญ. บอกเพื่อนบ้างน้องบ้าง คนที่เคยคุยก็ติดตามอยู่  แฟนเก่าก็มีเป็นเพื่อน แต่กับเรานี่ไม่ได้เลยต้องบล็อคหมด ห้ามติดต่อ จริงว่าเราดูของเขาได้ทุกอย่างแต่เขาคุยแล้วก็ลบเลยตลอดนิคะ ถึงมีเราก็ไม่กล้าเปิดดูด้วยซ้ำ เกรงใจเขา  นอนเล่นไอแพดอยู่แล้วมันเด้งขึ้นมางี้ เราก็ได้แต่มองแล้วทำไม่สนใจไป ตัสเฟสตัสไลน์ แคปชันรูปต่างๆ ถ้าเราเปลี่ยนเขาจะน้อยใจมาก แต่เขาเป็นคนเริ่มเปลี่ยนก่อน เราจะแคปทุกรูปไว้แล้วรอดูรอตลอด บางทีอัพรูปแล้วก็ลบบ้าง เราก็ทำบ้าง เราผิดมากหรอคะ
ที่เรางอนเขาที่เขาตะคอกเราเรื่องไปเรียนสาย เราก็สายนะคะ เรามีเรียนพร้อมกัน แต่เราก็เข้าสายพร้อมเขาเพราะเขาใส่ยีนส์ไปเรียน มันจะโดนตื้ดบัตร ก็ต้องรอให้เพื่อนขับรถมารับเข้าม. เห็นมั้ยคะ
****เราไม่ชอบความสัมพันธ์แบบไม่แฟร์มากมาก****

ประเด็นที่สอง เราอยู่หอด้วยกัน แต่เราเป็นคนออกค่าห้องนะคะ ค่าน้ำค่าไฟ เราออกคนเดียว ของใช้97%ในห้องคือซื้อมาด้วยเงินเรา แต่ใช้ด้วยกัน บางทีถ้าของเขาหมดมันถึงเราไม่ได้ใช้เราก็ต้องซื้อเผื่อเขา ก็เลยไม่แปลกที่สิ้นเดือนเงินมักจะไม่พอใช้ และเราต้องใช้เงินเขา จริงว่าเขาให้บัตรatmของเขากับเรา แต่เรากดแค่วันละร้อยนะคะ บางวันเรากดมาแต่ไม่ใช้ เพื่อจะได้ซื้อมากินด้วยกันที่ห้อง มาม่าปลากระป๋องที่เขาบอกว่ากินกับข้าว เขากินจริงค่ะ แต่เราพยายามบอกเขาแล้วว่าเดี๋ยวไปซื้อกับข้าวแล้วมากินด้วยกันนะ เดือนก่อนเราซื้อข้าวมาแต่หุงแล้วแข็งไม่อร่อย พอเรากลับบ้านต่างจังหวัดก็แบกข้าวสารนั่งรถตู้รถเมล์ จนมาถึงห้องด้วยตัวเราเอง บัตรatmเราเราก็ให้เขานะ แค่บัตรเราจะมีเงินตอนสิ้นเดือน เขาจะเป็นคนถือบัตรเราโดยให้เหตุผลว่าควบคุมค่าใช้จ่ายเพราะเราใช้เงินเก่ง เมื่อก่อนเราเที่ยวเกือบทุกคืนซื้อเสื้อผ้าทุกนัด แต่ตอนนี้เลิกหมดค่ะ ตั้งแต่มาอยู่ที่ซื้อเพิ่มมีแค่ถุงเท้า6คู่ กับรองเท้าแตะ1คู่  เสื้อผ้าใส่วนๆซ้ำๆ ในขณะที่เขาซื้อนั่นนี่ของเขาปรกติ หมวก650 เสื้อ690 คิดดูนั่นซื้อเสื้อยืดกากๆที่เราใส่ได้กี่ตัวคะ กินได้อีกกี่วัน ถ้าเราอยู่คนเดียวเงินแต่ละเดือนนี่เหลือๆเลยนะคะ แกง1ถุงเรากินได้3เวลา แต่พออยู่ด้วยกันมันก็ต้องกินด้วยกัน ที่เขาบอก15บาท ติดตัว1อาทิตย์ จริงค่ะที่ติดตัว แต่ติดกระเป๋านี่เราไม่รู้เท่าไหร่ เพราะทุกครั้งที่มันเหลือ30 40 เขาก็มักจะมีเพิ่มและพูดว่าเจอในกระเป๋านั่นนี่ เขามักตั้งตัสไลน์ประมาณว่าตังไม่พอใช้ เงินไม่เหลือ บางทีเขาพิมพ์โน้ตไว้ว่าไม่เหลือเงินเก็บเลย ของที่อยากได้ไม่ได้ซักที เขาก็รู้ว่าเราจะมาอ่านตลอด แล้วสักพักเขาก็จะลบออก ทำเหมือนเราเป็นภาระของเขา แล้วยังไง เราเองก็มีของที่อยากได้ งูกับกิ้งก่า เราชอบเขาไม่ชอบ เราก็ไม่ซื้อ
วันเกิดเรามีแค่คัพเค้กก้อนเล็กๆ โอเคเราเข้าใจว่าเขาหมดกับเราเยอะ พอจะถึงวันเกิดเขา เขารบเร้าอยากได้แมว แล้วแมวที่เขาชอบนี่เงินเดือนเราเลยนะ ถ้าซื้อมาเลี้ยงเงินเราหมดเราก็ต้องใช้เงินเขาประทังชีวิตเราไปอีก เห็นเมนต์นึงบอกว่า เรื่องเงินนี่ทำไมไม่คิดถึงพ่อแม่เขาที่ทำงานหาเงินเหนื่อย เอาเงินให้ลูกใช้ แต่เราเอาเงินเขามาใช้ ค่ะ พอเงินเขาหมดเขาก็ใช้เงินเรา ข้าวของที่เขาใช้อยู่ก็เงินพ่อแม่เรา เราเห็นแก่ตัวหรอคะ เราก็อยากคืนเขานะ แต่ในเมื่อเงินต้องใช้ด้วยกันเราจะเอาที่ไหนมาเป็นเงินก้อนให้เขา

ประเด็นสุดท้าย เขาบอกว่าก่อนเราไปเรียนเขาจะเตรียมเสื้อผ้า ของใช้สำหรับไปเรียนให้เรา ค่ะเขาทำ เสื้อใน กางเกงใน เตรียมให้หมด แต่นั่นมันแรกๆค่ะ เมื่อก่อนง่วงแค่ไหนก็ลุกมาทำให้เสร็จก็นอนต่อ เดี๋ยวนี้แค่บางวันเท่านั้น แต่ถึงเขาทำให้แล้วยังไงคะ ในเมื่อเสื้อผ้าเขาเราเป็นคนซัก ถุงเท้า กางเกงใน เราต้องนั่งซักมือเอง ในขณะที่เสื้อผ้าเราเองโยนลงเครื่องปั่นๆๆๆ เสร็จ ตากได้ แต่เสื้อผ้าเขา กางเกงตัวเป็นหมื่นห้ามซัก ผึ่งลมตากแดดอย่างเดียว เสื้อนักศึกษา chap ที่คอเหลืองเป็นแถบ รักแร้เป็นคราบโรออนที่แบบ เออถ้าเป็นเราเราไม่กล้าใส่แน่นอน ไหนจะเสื้อยืดราคาเวอร์วังอลังการของเขา ทั้งหมดนี่คือเรา " นั่ง ซัก มือ เอง " ทั้งๆที่มันไม่ใช่ของเรา เสื้อผ้าเขาทุกตัวจะเสื้อช็อป เสื้อยืดเสื้ออะไรก็แล้วแต่ต้องรีดทุกตัว ในขณะที่เรามีแค่เสื้อนักศึกษาเท่านั้นที่ต้องรีด เตียงเราไม่เคยมีคราบน้ำลายเลยนะ พอเขามาอยู่ก็เป็นดวงไปทั่วจนเราเอือมที่จะซัก เวลากางเกงเน่าๆของเขามาอยู่บนเตียงเราอยากโยนลงเครื่องให้รู้แล้วรอด แต่ก็ทำไม่ได้ เขาลงไปนอนบนพื้นจริงนะแต่เขาลงไปเอง จนรู้ตัวว่าเราไม่ง้อแน่เราก็ขึ้นมานอนบนเตียงเหมือนเดิม ถ้าเราใจดำจริงเราคงเปิดแอร์ค่ะแอร์ตกตรงพื้นที่เขานอนพอดี พื้นกระเบื้องคงเย็นสะใจ


แบบนี้พวกคุณยังว่าเรา เอาแต่ใจ งี่เง่า โครตเห็นแก่ตัวอยู่มั้ยคะ ตั้งแต่เราเจอกระทู้นั้นจนถึงตอนนี้เราก็นิ่งไปเฉยๆเขาก็มาถามนะว่าเป็นอะไร คือเขาไม่รู้จริงหรอ ในเมื่อเขาก็รู้ว่าเราจะเข้ามาดูตลอด พอเราถามเขาก็บอกว่าเขาอยากให้เราเห็นยังมีหน้ามาพูดแบบตลกๆขำๆ เขาไม่เห็นแคร์เราเลยนี่คะว่าเราจะรู้สึกแย่ที่เขาเอาเรามาเป็นขี้ปากคนอื่น เราถามเขาว่าเธอไม่ได้บอกเขาหรอค่าห้องเธอไม่ได้จ่ายเสื้อผ้าเธอไม่ได้ซักเอง บัตรเราเราก็ให้เธอ เขาก็เงียบค่ะ จริงเราไมีอยากพูดนะเรากลัวเขาหาว่าทวงบุญคุณน้อยใจอีกแต่ทนไม่ไหวละ เขาพูดง่ายๆแค่งอนหรอ เมื่อเช้าเขาตื่นมาทำทุกอย่างให้เราดีกว่าทุกวันแต่เราไม่รู้สึกดีด้วยแล้วแหละ คือเราไม่สมควรโกรธหรอ เขาเป็นผช.และเป็นแฟนเรา เขาไม่ปกป้องเราแล้วยังเอาเราไปให้คนอื่นด่า บอกรักเรามากจะดํแลอย่างดี เอือมเลยเจอแบบนี้ คนที่เมนต์ไว้ว่า ถ้าเป็นเราเลิกนานแล้วผญ.แบบนี้ ค่ะถ้าเป็นพวกฟังความข้างเดียวแบบนี้อย่าว่าแต่เลิกเลยค่ะเราไม่เอาแต่แรกแน่ ส่วนคนที่บอกว่าขอแฟนเบอร์เราหน่อย คุณจะดูแลเอง ทักมาหลังไมค์เลยค่ะ

ตอนนี้แฟนเราไปแสดงความเห็นเพิ่มเติมว่า เราทำนั่นนี่ให้เค้า แล้วมีเมนต์นึงบอกว่าเขาไม่ได้จ้างเรามาทำงานซักรีด ทำมาทวงเงิน ค่ะพ่อแม่เราจ้างมาเรียน พ่อแม่เขาก็จ้างเขามาเรียน เขาอยากทำแบบนี้ให้เราเองแล้วไปพูดให้ตัวเองน่าสงสาร มาทวงเราก่อนเอง เราก็จะทวงของเรา