ตัวผมนั้นโคตรมั่นใจเลยว่าเป็นสิ่งมีชีวิตท้องถิ่น 100% เพราะผมเกิดก็เกิดในไทย โตในไทย ไม่มีอะไรเจือปน
เว้นแต่อากงผมเป็นคนจีน และมั่นใจมากว่าหนังหน้าผมไม่มีเค้าของคนชาติใดๆ เจือปนแน่นอน
แล้วมันก็มีเหตุการณ์บางเหตุการณ์ที่ผมถึงกับใบ้รับประทาน เพราะอยู่ๆ ผมก็กลายเป็นคนต่างชาติซะอย่างงั้น
เรื่องที่ 1
เหตุเกิดตอนผมไปเชียงใหม่ แล้ววันนั้นผมตื่นเช้าไป หรือคนเชียงใหม่ตื่นสายก็ไม่รู้ ถนนโล่งเป็น Silent Hill เลย
แล้วเช้าๆ ผมก็หิวว่าจะออกไปหาอะไรกินเลยเดินเตร่ไปเรื่อยๆ จนถึงแมคโดนัลด์สาขาหนึ่ง แล้วก็หาอะไรกินก่อน
ที่จะลงไปเซเว่นที่ชั้นใต้ดินเพื่อซื้อกระทิงแดงกระป๋องนึง (ตัวนำเข้าที่ผสมโซดา) พอผมไปจ่ายตังค์เท่านั้นแหละครับ
"Sixty bath... Thank you very much"
ผมนี่ถึงกับสตั้น.... คือได้ข่าวว่าผมเป็นคนไทยนะ แล้วทำไมถึงมาพูดภาษาอังกฤษกับตูหว่า?
ผมว่าพนักงานเซเว่นท่านนี้ต้องเข้าใจอะไรผิดแน่ๆ
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เรื่องที่ 2
เรื่องนี้เกิดขึ้นในกรุงเทพฯ อาทิตย์ก่อนหน้านั้นผมไปฝากซื้อดีลบุฟเฟ่ต์ของโรงแรมแห่งหนึ่งย่านสีลมจากงาน
ไทยเที่ยวไทย กับพี่ผู้เสพติดการเมืองและอาหารบุฟเฟ่ต์ท่านหนึ่ง ซึ่งอาทิตย์ต่อมาผมก็ทำการจองล่วงหน้าแล้ว
ไปกิน (กินคนเดียวเหงาอ่ะ) หลังจากพุงกางแล้วผมก็เดินออกมา ซึ่งบางโรมแรมในย่านสีลมจะมีรถตุ๊กตุ๊กจอดรอ
แขกโรงแรม พอผมเดินผ่นเท่านั้นแหละครับ
"Hey you... want some Tuk-Tuk?"
สตั้นอีกรอบครับ.... ผมก็ทำได้แต่ส่ายหน้าปฏิเสธ แล้วก็ตั้งคำถามกับตัวเองว่า... "เอาจริงดิ?"
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เรื่องที่ 3
เกิดขึ้นสดๆ ณ วันนี้ที่ตลาดตรุษจีนหน้า CTW (19/02/58) ซึ่งผมแบกกล้อง DSLR ไปด้วยเพราะอยากลองถ่าย
อะไรมั่งนอกจากโมเดลกันดั้ม (เพิ่งซื้อมือสองมาไม่ถึงเดือน + ยังไม่มีอีเวนท์ให้ถ่าย) แล้วพอดีผมเกิดอยาก
หาอะไรดื่ม แล้วใกล้ๆ ก็มีแผงขายน้ำเต้าหู้พอดี ในขณะที่ผมยังไม่ได้เอ่ยปากอะไร
"Do you want to try น้ำเต้าหู้?"
ผมนี่สตั้นอีกรอบ แล้วเมื่อผมก้มลงมามองกล้องที่ผมแขวนคอก็ถึงบางอ้อ คือป้าแกคิดว่าผมเป็นนักท่องเที่ยว
แล้วผมเกิดนึกสนุกเนียนเป็นคนต่างชาติแม่มเลย ผมก็ลองชิมแล้วก็ฟังป้าแกพูดไทยคำอังกฤษคำไป ผมเลย
สั่งเอาแบบหวานน้อยผสมไข่มุก ป้าแกก็ถามผมอีกว่า
ป้า: Are you in vocation?
ผม: Um... Something like that.
หลังจากที่ได้น้ำเต้าหู้จ่ายเงินไปปุ๊บ ผมก็ทำหน้านิ่งออกมาจากซุ้มตลาด แล้วแอบหาที่ปล่อยก๊ากทันที
สำหรับคุณป้าที่ขายน้ำเต้าหู้ท่านนั้นผมต้องกราบขออภัยเป็นอย่างสูงด้วยนะครับ
คือผมไม่ได้เจตนาจะแกล้งกัน แต่สถานการณ์มันพาไปครับ
เมื่อผมโดนทักว่าเป็นชาวต่างชาติ
เว้นแต่อากงผมเป็นคนจีน และมั่นใจมากว่าหนังหน้าผมไม่มีเค้าของคนชาติใดๆ เจือปนแน่นอน
แล้วมันก็มีเหตุการณ์บางเหตุการณ์ที่ผมถึงกับใบ้รับประทาน เพราะอยู่ๆ ผมก็กลายเป็นคนต่างชาติซะอย่างงั้น
เรื่องที่ 1
เหตุเกิดตอนผมไปเชียงใหม่ แล้ววันนั้นผมตื่นเช้าไป หรือคนเชียงใหม่ตื่นสายก็ไม่รู้ ถนนโล่งเป็น Silent Hill เลย
แล้วเช้าๆ ผมก็หิวว่าจะออกไปหาอะไรกินเลยเดินเตร่ไปเรื่อยๆ จนถึงแมคโดนัลด์สาขาหนึ่ง แล้วก็หาอะไรกินก่อน
ที่จะลงไปเซเว่นที่ชั้นใต้ดินเพื่อซื้อกระทิงแดงกระป๋องนึง (ตัวนำเข้าที่ผสมโซดา) พอผมไปจ่ายตังค์เท่านั้นแหละครับ
"Sixty bath... Thank you very much"
ผมนี่ถึงกับสตั้น.... คือได้ข่าวว่าผมเป็นคนไทยนะ แล้วทำไมถึงมาพูดภาษาอังกฤษกับตูหว่า?
ผมว่าพนักงานเซเว่นท่านนี้ต้องเข้าใจอะไรผิดแน่ๆ
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เรื่องที่ 2
เรื่องนี้เกิดขึ้นในกรุงเทพฯ อาทิตย์ก่อนหน้านั้นผมไปฝากซื้อดีลบุฟเฟ่ต์ของโรงแรมแห่งหนึ่งย่านสีลมจากงาน
ไทยเที่ยวไทย กับพี่ผู้เสพติดการเมืองและอาหารบุฟเฟ่ต์ท่านหนึ่ง ซึ่งอาทิตย์ต่อมาผมก็ทำการจองล่วงหน้าแล้ว
ไปกิน (กินคนเดียวเหงาอ่ะ) หลังจากพุงกางแล้วผมก็เดินออกมา ซึ่งบางโรมแรมในย่านสีลมจะมีรถตุ๊กตุ๊กจอดรอ
แขกโรงแรม พอผมเดินผ่นเท่านั้นแหละครับ
"Hey you... want some Tuk-Tuk?"
สตั้นอีกรอบครับ.... ผมก็ทำได้แต่ส่ายหน้าปฏิเสธ แล้วก็ตั้งคำถามกับตัวเองว่า... "เอาจริงดิ?"
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เรื่องที่ 3
เกิดขึ้นสดๆ ณ วันนี้ที่ตลาดตรุษจีนหน้า CTW (19/02/58) ซึ่งผมแบกกล้อง DSLR ไปด้วยเพราะอยากลองถ่าย
อะไรมั่งนอกจากโมเดลกันดั้ม (เพิ่งซื้อมือสองมาไม่ถึงเดือน + ยังไม่มีอีเวนท์ให้ถ่าย) แล้วพอดีผมเกิดอยาก
หาอะไรดื่ม แล้วใกล้ๆ ก็มีแผงขายน้ำเต้าหู้พอดี ในขณะที่ผมยังไม่ได้เอ่ยปากอะไร
"Do you want to try น้ำเต้าหู้?"
ผมนี่สตั้นอีกรอบ แล้วเมื่อผมก้มลงมามองกล้องที่ผมแขวนคอก็ถึงบางอ้อ คือป้าแกคิดว่าผมเป็นนักท่องเที่ยว
แล้วผมเกิดนึกสนุกเนียนเป็นคนต่างชาติแม่มเลย ผมก็ลองชิมแล้วก็ฟังป้าแกพูดไทยคำอังกฤษคำไป ผมเลย
สั่งเอาแบบหวานน้อยผสมไข่มุก ป้าแกก็ถามผมอีกว่า
ป้า: Are you in vocation?
ผม: Um... Something like that.
หลังจากที่ได้น้ำเต้าหู้จ่ายเงินไปปุ๊บ ผมก็ทำหน้านิ่งออกมาจากซุ้มตลาด แล้วแอบหาที่ปล่อยก๊ากทันที
สำหรับคุณป้าที่ขายน้ำเต้าหู้ท่านนั้นผมต้องกราบขออภัยเป็นอย่างสูงด้วยนะครับ
คือผมไม่ได้เจตนาจะแกล้งกัน แต่สถานการณ์มันพาไปครับ