วันนี้เข้ามาดูกลางเรื่อง ตอนศยาหันไปคบปรานนแล้วรู้สึกหมั่นใส้นาง
แต่ขณะที่ดูย้อนตอนแรก ก็สงสารนางมาก รู้สึกเหมือน ศยา เป็นนางฟ้าตกสวรรค์ มีความสุขอยู่ดีๆ อยูกับบอส ปล่อยใจ ไว้ใจเต็มที่ สุดท้ายก็ไม่ใช่
ไม่ใช่คนพิเศษของบอส อย่างที่นางรู้สึกมานาน ตกสวรรค์อย่างแรงจนงง จนเอ๋อ ไม่ได้สนใจคำถามที่คาดคั้นของปรานน เพราะไม่ได้สนใจนั่นเอง
สิ่งที่วนอยู่ในหัวคือ บอสหลอกลวงนาง เข้าไปนั่งในใจนางก็รู้สึกว่าอภัยให้บอสยากอยู่นะ หลักฐานมัดตัวอย่างนั้นโดยเฉพาะเอกสารรับรองบุตร ไม่ใช่ว่าใครจะไปทำให้กันง่ายๆ ศยาก็คงเราที่คิดว่าไม่มีผู้ชายคนไหนจะไปเซ็นต์รับรองบุตร ถ้าไม่ใช่ลูกตัวเอง
อะ ชั้นให้อภัยเธอ เห็นใจเธอเหมือนเดิม เธอยังเบลออยู่ สวรรค์ชั้นฟ้าที่ตกลงมามันสูงนัก
ยิ่งบอสทำเนียน ไม่รู้สึกรู้สา ตอนเรียกไปคุย ชั้นก็คงปรี๊ดแตกในใจเบาๆเหมือนกัน ประมาณคุณ get over ชั้นเร็วไปนะ เมื่อวานมาเอาดอกไม้ให้ยังตาแดงๆอยู่เลย ฮึ่ย บอสอย่าเยอะ อย่าฟอร์มเยอะ
ศยา นางฟ้าตกสวรรค์
แต่ขณะที่ดูย้อนตอนแรก ก็สงสารนางมาก รู้สึกเหมือน ศยา เป็นนางฟ้าตกสวรรค์ มีความสุขอยู่ดีๆ อยูกับบอส ปล่อยใจ ไว้ใจเต็มที่ สุดท้ายก็ไม่ใช่
ไม่ใช่คนพิเศษของบอส อย่างที่นางรู้สึกมานาน ตกสวรรค์อย่างแรงจนงง จนเอ๋อ ไม่ได้สนใจคำถามที่คาดคั้นของปรานน เพราะไม่ได้สนใจนั่นเอง
สิ่งที่วนอยู่ในหัวคือ บอสหลอกลวงนาง เข้าไปนั่งในใจนางก็รู้สึกว่าอภัยให้บอสยากอยู่นะ หลักฐานมัดตัวอย่างนั้นโดยเฉพาะเอกสารรับรองบุตร ไม่ใช่ว่าใครจะไปทำให้กันง่ายๆ ศยาก็คงเราที่คิดว่าไม่มีผู้ชายคนไหนจะไปเซ็นต์รับรองบุตร ถ้าไม่ใช่ลูกตัวเอง
อะ ชั้นให้อภัยเธอ เห็นใจเธอเหมือนเดิม เธอยังเบลออยู่ สวรรค์ชั้นฟ้าที่ตกลงมามันสูงนัก
ยิ่งบอสทำเนียน ไม่รู้สึกรู้สา ตอนเรียกไปคุย ชั้นก็คงปรี๊ดแตกในใจเบาๆเหมือนกัน ประมาณคุณ get over ชั้นเร็วไปนะ เมื่อวานมาเอาดอกไม้ให้ยังตาแดงๆอยู่เลย ฮึ่ย บอสอย่าเยอะ อย่าฟอร์มเยอะ