ขอปรึกษาหน่อยค่ะ
ตอนนี้กำลังเครียดว่าจะทำยังไงต่อไปดีคือเรากับแฟนมีเรื่องกันที่ว่าวันก่อนวาเลนไทน์แฟนเราบอกเราว่าไม่มีของให้เราก็น้อยใจนะแต่ก็ชั่งเหอะไม่มีก็ไม่มีแต่พอมาวันนี้13แฟนก็โทรบอกให้ไปหา(อยู่รร.เดียวกัน) เราก็จะไปหานะแต่ติดทำนู้นทำนี่ เขาก็โทรถี่เลยเราก็สงสัยทุกทีไม่ใช่งี้ พอตอนเย็นจะกลับบ้านเราก็จะไปหาเขาพอเราเจอเขาก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เราก็ทักๆกันนิดหน่อยแต่ยืนตรงข้ามกันตะโกนคุยกันตรงข้ามถนนในรร. แฟนก็เรียกให้ไปหาเราก็บอกให้แฟนมาหาทุกทีเขาก็ไม่ขัดจะมาหาเราแต่ครั้งนี้ไม่นี้ไม่ยอม เราก็ไม่ยอม เขาก็เลยเหมือนโกดหันไปดูเพื่อนเล่นบอล สักพักรร.ก็ปล่อยเราก็เลยออกแต่ในใจไม่สบายใจล่ะที่เขาโกดไม่หันมาหาเราอีกเลยแต่ตอนนั่นเราก็ไม่เข้าใจอ่ะทำไมมีเหตุผลอะไรมันแปลกๆไง พอเราออกมาหน้ารร.สักพักแฟนเรากับเพื่อนแฟนก็ออกมาแฟนไม่มองเราแต่เพื่อนแฟนอ่ะมอง ผ่านไปพักเพื่อนแฟนเราก็เดินมาหาเราพร้อมกับของขวัญ บอกว่าแฟนเราฝากมาให้ คือตอนนั้นเราอึ้งมากอ่ะ ไม่คิดว่าเขาจะให้ เราก็รู้สึกผิดมากตอนนั้น เราพลาดอ่ะ น้ำตาแทบไหล เราไม่รู้ว่าเขาจะเซอไพร์เรา พอกลับไปบ้านเราเลยโทรหาแฟนบอกขอบคุณแฟนก็อ่าๆอือๆ เราบอกขอโทดแฟนก็เงียบ ถามคำตอบคำ เราก็เลยวางสาย หลังจากนั้นแฟนเราก็ส่งข้อความมาเหมือนจะบอกว่าเป็นสิ่งสุดท้ายที่จะให้บอกประมานว่าขอให้เราโชคดีขอบคุณเวลาที่ผ่านมา คือเราแทบช็อคไม่รุ้จะพูดไงเลย เราก็เลยเงียบไม่ตอบ พอมาวันที่14วันวาเลนไทน์เราก็เลยตอบกลับไปจะเลิกหรอยังรักอยู่ไหม. แฟนบอกที่เลิกไม่ใช่ไม่รักแต่เสียความรู้สึก บลาๆๆ แล้วเราก็คุยๆกันไปพักแฟนก็พูดทำนองว่าไม่อยากเลิกแต่เสียความรุ้สึก คุยไปคุยมาแฟนก็พูดเหมือนอ้อมๆว่าพี่น้องกันดีกว่า คือเราเจอแบบนี้ก็ตรงๆเลยดีกว่ามั้ย เราเลยบอกเลิกก็เลิก แฟนก็บอกเหมือนว่าเราอยากเลิกไงงั้น แฟนก็บอกรักเราเสมอบลาๆๆ แต่ก็เลิกกัน.. พอมาอีกวันแฟนก็ถามว่ารอได้ไหมให้ทุกอย่างโอเคแล้วกลับมาคบกัน คือ แล้วจะเลิกทำไมอ่ะ ทำไมไม่รักกัน เหมือนเดิม ทำไมไม่ให้อภัยเราอ่ะ เราพลาดไปแล้ว เราต้องทำไงไม่เข้าใจเขาต้องการอะไร ควรรอดีมั้ยหรือจบแค่นี้ดี.. ขอความเห็นหน่อยค่ะ #ยาวไปหน่อยนะค่ะขอบคุณที่อ่านจนจบขอบคุณสำหรับความคิดเห็นค่ะ
ควรรอหรือพอแค่นี้!??
ตอนนี้กำลังเครียดว่าจะทำยังไงต่อไปดีคือเรากับแฟนมีเรื่องกันที่ว่าวันก่อนวาเลนไทน์แฟนเราบอกเราว่าไม่มีของให้เราก็น้อยใจนะแต่ก็ชั่งเหอะไม่มีก็ไม่มีแต่พอมาวันนี้13แฟนก็โทรบอกให้ไปหา(อยู่รร.เดียวกัน) เราก็จะไปหานะแต่ติดทำนู้นทำนี่ เขาก็โทรถี่เลยเราก็สงสัยทุกทีไม่ใช่งี้ พอตอนเย็นจะกลับบ้านเราก็จะไปหาเขาพอเราเจอเขาก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เราก็ทักๆกันนิดหน่อยแต่ยืนตรงข้ามกันตะโกนคุยกันตรงข้ามถนนในรร. แฟนก็เรียกให้ไปหาเราก็บอกให้แฟนมาหาทุกทีเขาก็ไม่ขัดจะมาหาเราแต่ครั้งนี้ไม่นี้ไม่ยอม เราก็ไม่ยอม เขาก็เลยเหมือนโกดหันไปดูเพื่อนเล่นบอล สักพักรร.ก็ปล่อยเราก็เลยออกแต่ในใจไม่สบายใจล่ะที่เขาโกดไม่หันมาหาเราอีกเลยแต่ตอนนั่นเราก็ไม่เข้าใจอ่ะทำไมมีเหตุผลอะไรมันแปลกๆไง พอเราออกมาหน้ารร.สักพักแฟนเรากับเพื่อนแฟนก็ออกมาแฟนไม่มองเราแต่เพื่อนแฟนอ่ะมอง ผ่านไปพักเพื่อนแฟนเราก็เดินมาหาเราพร้อมกับของขวัญ บอกว่าแฟนเราฝากมาให้ คือตอนนั้นเราอึ้งมากอ่ะ ไม่คิดว่าเขาจะให้ เราก็รู้สึกผิดมากตอนนั้น เราพลาดอ่ะ น้ำตาแทบไหล เราไม่รู้ว่าเขาจะเซอไพร์เรา พอกลับไปบ้านเราเลยโทรหาแฟนบอกขอบคุณแฟนก็อ่าๆอือๆ เราบอกขอโทดแฟนก็เงียบ ถามคำตอบคำ เราก็เลยวางสาย หลังจากนั้นแฟนเราก็ส่งข้อความมาเหมือนจะบอกว่าเป็นสิ่งสุดท้ายที่จะให้บอกประมานว่าขอให้เราโชคดีขอบคุณเวลาที่ผ่านมา คือเราแทบช็อคไม่รุ้จะพูดไงเลย เราก็เลยเงียบไม่ตอบ พอมาวันที่14วันวาเลนไทน์เราก็เลยตอบกลับไปจะเลิกหรอยังรักอยู่ไหม. แฟนบอกที่เลิกไม่ใช่ไม่รักแต่เสียความรู้สึก บลาๆๆ แล้วเราก็คุยๆกันไปพักแฟนก็พูดทำนองว่าไม่อยากเลิกแต่เสียความรุ้สึก คุยไปคุยมาแฟนก็พูดเหมือนอ้อมๆว่าพี่น้องกันดีกว่า คือเราเจอแบบนี้ก็ตรงๆเลยดีกว่ามั้ย เราเลยบอกเลิกก็เลิก แฟนก็บอกเหมือนว่าเราอยากเลิกไงงั้น แฟนก็บอกรักเราเสมอบลาๆๆ แต่ก็เลิกกัน.. พอมาอีกวันแฟนก็ถามว่ารอได้ไหมให้ทุกอย่างโอเคแล้วกลับมาคบกัน คือ แล้วจะเลิกทำไมอ่ะ ทำไมไม่รักกัน เหมือนเดิม ทำไมไม่ให้อภัยเราอ่ะ เราพลาดไปแล้ว เราต้องทำไงไม่เข้าใจเขาต้องการอะไร ควรรอดีมั้ยหรือจบแค่นี้ดี.. ขอความเห็นหน่อยค่ะ #ยาวไปหน่อยนะค่ะขอบคุณที่อ่านจนจบขอบคุณสำหรับความคิดเห็นค่ะ