ฉันรบกวนถามเพื่อนๆหรือผู้รู้ช่วยอธิบาย ไขข้อข้องใจให้หน่อยค่ะ ฉันจะได้ถึงบางอ้อ โดยปกติแล้วคนธรรมมะธัมโมนิสัยทั่วไปเป็นแบบไหนกันบ้างค่ะ เหมือนพี่สาวของฉันรึเปล่า ฉันแอบสงสัยในความเป็นคนธรรมมะธัมโมของนางอ่ะค่ะ นางบอกว่าตัวนางนี้เป็นคนธรรมมะธัมโม นางมีเวลานางมักจะไปบวชชีพรามณ์ตามวัดต่างๆ แต่ที่ฉันแปลกใจคือ

1.นางเกลียดน้องหมา น้องแมว สัตว์เลี้ยงน่ารักทั่วไปค่ะ เราอยู่บ้านเดียวกันค่ะ เพื่อนที่มหาลัยของน้องสาวฉันไปเก็บน้องแมวหลงทางมาได้ อายุประมาณเดือนกว่า เนื้อตัวมอมแมม
เพื่อนของน้องเลยมาขอให้น้องช่วยเลี้ยงเพราะเพื่อนอยู่หอพัก เลี้ยงสัตว์ไม่ได้  น้องเลยเอามาเลี้ยง ส่วนตัวฉันยังงัยก็ได้ค่ะ แต่พี่สาวฉันนางรังเกียจน้องแมวมาก  เวลาน้องแมวเข้าใกล้นางนางจะกรีดร้องใช้เท้าเขี่ยให้มันไปไกลๆ นางจะบ่นว่าเหม็นขี้เหม็นฉี่แมวตลอดเวลา  น้องแมวมาอยู่ที่บ้านเราได้เดือนกว่า  จนวันหนึ่งน้องแมวไปเล่นนอกบ้านแล้วไม่กลับมาอีกเลย น้องสาวฉันเล่าให้นางฟังว่าน้องแมวหาย(นางไม่อยู่บ้าน นางไปตจว.) ผ่านไป4-5วันนางโทรมาเช็กกับฉันว่าแมวหายไปแล้วจริงๆใช่มั้ย ฉับตอบว่าใช่ นางบอกว่าเออ...ดีๆ นางเกลียดแมว ฉันสงสัยว่าเมตตาจิต เมตตาธรรมต่อสัตย์น้อยใหญ่ของนางไม่ทำงานหรอ  ไหนว่าเป็นคนธรรมมะธัมโม รู้จักปล่อยวาง  ทำไมไม่ปล่อยวางต่อรูป รส กลิ่น เสียงของน้องแมว

2.ฉันกับนางก็มีทะเลาะกันตามภาษาคนอยู่ด้วยกัน และนางได้กล่าวอาฆาตแค้นว่าจะจองเวรฉัน นางบอกให้ฉันรอนางก็แล้วกัน นางจะกลับมาจองเวร  ฉันนี่ยืนงงเลยสิค่ะพี่น้อง

3.มีอยู่ครั้งหนึ่งนางไปธุระที่ต่างจังหวัด ตัวฉันเองอยู่ดีไม่ว่าดี รับอาสาจะไปรับนางที่สถานีขนส่งตอนนางกลับ คืนก่อนนางจะกลับฉันก็คุยกับแฟน(คนญี่ปุ่น)ว่าพรุ่งนี้ตอนเย็นเราไปรับนางที่สถานีขนส่งด้วยกันนะ เขาบอกว่าได้ เขาก็วางแผนเลยสิว่าเขาเลิกงานแล้วจะกลับมารับฉันประมาณหกโมงเย็น แล้วไปกินข้าวและซื้อของที่ห้างแถวๆนั้น  เขาก็วางแผนเรื่องเวลาเอย สิ่งที่เขาต้องทำ อะไรบ้างตามแบบของคนญี่ปุ่นอ่ะค่ะ หลายคนคงเข้าใจ  พอถึงเวลา ฉันโทรหานางบอกว่ากำลังจะออกไป นางบอกว่ายังไม่ต้องออกไป นางให้พี่คนหนึ่งซึ่งกำลังกิ๊กกะนางมารับนาง แต่พี่คนนั้นบอกว่าอีกครึ่งชัวโมงถึงจะให้คำตอบได้ว่าจะว่างไปรับนางอ่ะป่าว นางบอกให้ฉันรอก่อน ถ้าพี่คนนั้นว่างไปรับนาง ฉันกับแฟนก็ไม่ต้องไปรับนาง แต่ถ้าพี่คนนั้นไม่ว่างเราค่อยไปรับนาง ซึ่งฉันอธิบายให้แฟนฟังเสร็จเขาก็โกรธ  โวยวาย ว่าทำไมวันนี้มีเวลาทั้งวันไม่โทรมาบอก  เขาก็มีธุระของเขา แต่เขายกเลิกมันไปเพราะฉันชวนไปรับพี่สาว ต่างๆนานาที่เขาบรรยายมาจำไม่หมด แต่เขาทิ้ท้ายว่า ต่อไปถ้าเป็นเรื่องพี่สาวของฉันเขาจะไม่ยุ่งแล้วนะ ให้ฉันรับรู้เอาไว้  ฉันเป็นคนกลาง ลำบากใจที่สุด ไม่รู้จะทำยังงัยดี
    จนวันหนึ่งนางมาบอกฉันว่าจะขอให้แฟนฉันขับรถพานางไปที่ไหนสักที่ฉันจำไม่ได้ ฉันบอกนางไปว่าครั้งที่แล้วเขาโมโหมาก ไม่รู้ว่าเขาไปยอมไปหรือเปล่านะ นางฉุนเลยค่ะ นางบอกว่างั้นต่อไปนางกับแฟนฉันก็ไม่ต้องคุยกันเลย เจอกันก็ทำเป็นไม่รู้จัก ฉันได้แต่บอกว่าแล้วแต่ ฉันก็ไม่รู้จะทำยังงัย คนหนึ่งก็พี่ คนหนึ่งก็แฟน

4.นางไม่ค่อยสนิทกับฉันและน้องสาว แต่กับคนอื่นที่ไม่ต้องอยู่ร่วมชายคา นานๆเจอกันทีเช่นเพื่อน คนอื่นๆไกลๆ นางเข้ากับเขาได้ดี เราเป็นพี่น้องกันเวลาฉันหรือน้องสาวบอกว่าเจ๊อย่าทำแบบนี้สิ เจ๊ไม่ใช้แล้วช่วยถอดปลั๊กด้วยสิ เจ๊อย่าล็อกประตู่ ฯลฯ นางมักจะบอกว่ากูก็เป็นของกูแบบนี้แหล่ะ หลังจากนั้นนางก็จะทำประชดประชันเรา
เวลาไปเที่ยวกับนางอาหารเช้าจะเป็นปัญหาตลอด นางไม่กินขนมปัง เนย แฮม ไข่ดาว นางรับไม่ได้ นางจะกินข้าวต้ม ต้องอาหารไทยเท่านั้น ถ้าไปกินอาหารต่างประเทศไม่ต้องชวนนาง  

ตามความรู้สึกของฉัน ฉันรู้สึกว่านางเหมือนกองไฟที่ดับ แต่ดับไม่จริง มันพร้อมจะปะทุตลอดเวลาหากมีคนเอาน้ำมันหยดลงไปเพียงเล็กน้อย ฉันก็แหย่นางบ่อยๆนะ ซึ่งฉันสงสัยว่านางรู้จักปล่อยวางอย่างที่นางว่าจริงหรือ หรือนางธรรมมะธัมโมตามกระแส นางมโนไปเอง หรือนางมีปัญหาทางด้านจิตใจ หรือฉันคิดมากไปเอง

ส่วนตัวฉันไม่ค่อยซึ้งในรสพระธรรมมากนักหรอกค่ะ  แต่ก็ไม่ทิ้งหลักคำสอนของพุทธศาสนา  ทำดีก็มี ทำบาปก็เยอะ ทำบุญตามแต่โอกาส