**** หวัง ****

ราเอ๋ยราตรีแสงสุรีย์ลับหาย มืดค่ำกล้ำกลายสุขในใจเรา จำใจจำจากจำพรากจากเจ้า จากแล้วสองเรา พรุ่งนี้เฝ้าพบกัน ./ -------------- หอมเอยหอมกลิ่นราตรี ยี่สุ่นจำปีสารภีชวนชม จำปายี่โถชงโคลั่นทม หอมกลิ่นพี่

เริ่มเรื่องเดิมมาตรสวาทหวังครั้นฟังศุภร่ำคำแถลงอัคคีปรักไหม้หทัยแรงผลาญแผลงอุราทวาคูณ"ประโยชน์มิได้วิมลขวัญครืนครั่นทะลวงเทราทรวงสูญอุราหงอยเหงาก่อเค้ามูลอาดูรกอบกิจประชิดรอน" "เรื่องรา

ถึงคราโศกท้องฟ้าก็หม่นหมอง ไม่มีละอองระย้าสายฝน ดวงดาวดวงจันทร์บรรทม ไร้ซึ่งอภิรมย์เหมือนเคย ภูเขากว้างใหญ่ไพศาล จักรวาลคงคิดร้างหรอกเอ๋ย บุหงาราตรีไม่มีเลย เกสรระเหยไปกับความมืดมิด แสงหิ่งห้อยเป็นส

เดือนครึ่งดวง ห้วงหาว มิพราวผ่องดาราทอง ปรุงแต่ง แสงอะคร้าวมวลเมฆา ลอยเลื่อน เคลื่อนคล้อยยาวหรีดหริ่งกราว ระงม ห่มราตรี"สายลมลิ่ว พลิ้วแผ่ว แว่วเสียงขลุ่ยพุ่มหมามุ้ย ไหวเบียด ใบเสียดสีฉมพยอม หอมก

ทุกครั้งพบสบตาผวาจิตกุลขนิษฐ์ใจฉันแอบหวั่นไหวแม้ครืนครั่นรอมอบช่อดอกไม้เพราะหัวใจจำนนต้องมนต์รัก"หวังดวงตาเธอนั้นอย่าหันหลบฉันอาจพบความจริงสิงสลักสบสัมผัสสายตาฉันมาทักใคร่ขอควักหัวใจฉันให้ครอง&qu