กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกในพันทิปค่ะ ถ้ามีอะไรผิดพลาดไป ก็ต้องขออภัยด้วยนะคะ เรื่องนี้เป็นเรื่องของดิฉันเอง (พอดีไม่มี account pantip ค่ะเลยขอยืม Account ของพี่สาวมาใช้)

คุณแม่โดนล้วงกระเป๋า 134,000 บาท ที่เเมคโครแจ้งวัฒนะ 17/02/2015 เวลาประมาณ 14:30 คุณแม่สะพายกระเป๋าอยู่ ลักษณะเป็นกระเป๋าเป้ โดยคุณแม่เอามือคล้องสายสะพายทั้งสองสายของเป้ไว้ และถือข้างๆ ลำตัว มี ผญ คนนึงเข็นรถเข็นชอปปิ้งเข้ามาชนคุณแม่และทำทีเป็นพูดทักทาย ในขณะนั้นคาดว่า ผญ อีกคนนึงที่มาด้วยกันคงเดินอ้อมมาทางคุณแม่เเละรูดซิปกระเป๋าเอาเงินไป เงินสดทั้งหมดเป็นจำนวนเงิน 134,000 บาท

(เงินที่พกเยอะเป็นเงินแบงค์ใหม่ทั้งนั้นเลยค่ะ ที่เตรียมไว้สำหรับแจกแต๊ะเอียเทศกาลตรุษจีนวันพรุ่งนี้ค่ะ ตอนแรกคุณแม่จะกลับบ้านเลย แต่จะเเวะเเมคโครซื้อผลไม้ ไม่ถึง 10 นาทีที่แวะ คุณแม่ไม่อยากทิ้งเงินไว้บนรถเลยพกไปด้วยค่ะ)

ทันทีที่รู้คุณแม่รีบแจ้งพนักงานแถวนั้นเพื่อขอดูกล้องวงจรปิด แต่พนักงานแจ้งว่าบริเวณนั้นไม่มีกล้องวงจรปิด และไม่ช่วยอำนวยความสะดวกหรือประสานงานอะไรเลย ดิฉันเข้าใจค่ะ ว่าไม่ใช่ความรับผิดชอบของทางแมคโคร แต่ดิฉันคิดว่าอย่างน้อยทางแมคโครน่าจะช่วยอำนวยความสะดวกหรือให้คำแนะนำอะไรได้บ้าง

จากนั้นคุณแม่จึงไปแจ้งความที่สถานีตำรวจไว้  คุณตำรวจแจ้งว่าถ้าไม่มีกล้องวงจรปิดที่บันทึกภาพเหตุการณ์ไว้ก็เอาผิดอะไรไม่ได้ สรุปคุณแม่แจ้งความแล้วกลับมาบ้านมาเลยค่ะ ตำรวจแจ้งว่าคงไม่ได้คืน แจ้งความก็แค่นั้นเพราะตรงที่เกิดเหตุไม่มีกล้องวงจรปิด ต่อให้ดูกล้องวงจรปิดตรงอื่นในห้างเห็นผู้หญิงสองคนที่คาดว่าเป็นคนร้ายแต่ก็ไม่มีหลักฐานอยู่ดี คุณแม่จึงไม่ได้ขอดูกล้องวงจรปิดแต่อย่างไร เพราะพนักงานแจ้งว่าบริเวณตรงนั้นไม่มีกล้องวงจรปิด และไม่ได้ให้ความร่วมมือใดๆ ฝากช่วยกันแชร์ด้วยนะคะเผื่อจะเป็นประโยชน์กับท่านได้บ้าง

คุณแม่ก็ไม่คิดว่าจะได้เงินกลับมาแล้ว จึงอยากเตือนทุกๆท่านว่าให้มีความระมัดระวังในชีวิตและทรัพย์สินของท่าน ถ้ามีปัญหาขึ้นมาไม่มีใครช่วยเหลือท่านได้ นอกจากตัวท่านเอง

ล่าสุดมีเพื่อนมาบอกเหมือนกันค่ะ ว่าเมื่อหลายปีก่อนมีคนรู้จักของเพื่อนโดนไปเหมือนกันที่นี่ เป็นจำนวนเงิน 40,000 บาทค่ะ ไม่เเน่ใจเหมือนกันว่าเกิดเหตุละกษณะนี้หลายครั้งแล้วทำไมถึงไม่มีการจัดการอะไรได้เลย

คนบางคงก็เห็นแก่ได้ อยากได้เงินมาง่ายๆ ได้เงินมาจากความทุกข์ของผู้อื่น คนทำชั่วแล้วได้ดีไม่มีในโลก วันนี้คุณรอดไป ต่อไปในวันหน้าคุณก็ต้องมาชดใช้กรรมชั่วที่คุณทำอยู่ดี คุณแม่คิดซะว่าใช้เวรใช้กรรมไป ไม่เก็บมาคิดให้ขุ่นข้องใจ ใช้ชีวิตต่อไปด้วยความไม่ประมาทก็พอ

แสนนี้อาจจะเป็นแสนสบายของคนกลุ่มนึง แต่มันก็อาจจะเป็นแสนสาหัสของอีกคนนึงก็เป็นได้

คือที่ดิฉันจะสื่อที่บอกว่าพนักงานไม่ให้ความร่วมมือคือพอเกิดเหตุการณ์ คุณแม่ก็ทำอะไรไม่ถูก คุณแม่บอกพนักงานเพื่อขอดูกล้องวงจรปิด แต่พนักงานบริเวณนั้นบอกว่าไม่มีกล้อง คุณแม่ร้อนใจมากจึงเดินมาเเจ้งพนักงานด้านหน้าอีกทีนึง พนักงานด้านหน้ากลับบอกว่าคุณแม่ดิฉัยคุยกับผู้จัดการเรียบร้อยแล้วหนิ (ผจก ที่หมายถึงคือพนักงานคนแรกที่คุณแม่คุยด้วยค่ะ) ซึ่งในความจริงแล้วคุณแม่ไม่ได้คุยหรือตกลงอะไรกับเค้าเลยค่ะ แค่แจ้งว่าขอดูกล้องวงจรปิด แต่พนักงานไม่สนใจอะไรคุณแม่เลย

ดิฉันเข้าใจค่ะว่าไม่ใช่หน้าที่ของเค้า เค้าไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบอะไรเลยค่ะดิฉันเข้าใจ แต่ดิฉันคงคาดหวังมากเกินไปว่าอย่างน้อยพนักงานน่าจะช่วยประสานงานหรือให้คำแนะนำอะไรกับคุณแม่ได้บ้าง พนักงานที่ทราบเรื่องกับคุณแม่ไม่ได้สนใจคุณแม่เลยค่ะ คุณแม่ยืนทำอะไรไม่ถูกอยู่คนเดียว คุณแม่ตกใจมากและไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี สำหรับคุณแม่ตอนนั้นทุกอย่างมันมืดแปดด้านไปหมด

จากนั้นคุณแม่จึงให้ประชาสัมพันธ์แจ้งเพื่อนเตือนลูกค้าท่านอื่นๆ แล้วคุณแม่จึงออกมาแจ้งความค่ะ ตอนแรกคุณแม่ไม่อยากไปแจ้งความหรืออะไรทั้งสิ้น คุณแม่ก็คิดเหมือนทุกท่านแหละค่ะว่าคงทำอะไรไม่ได้และคงไม่ได้คืน แต่สุดท้ายคุณแม่ก็ไปค่ะ ไปแจ้งเรื่องไว้กับคุณตำรวจ ดิฉันเข้าใจนะคะว่ายังไงก้คงไม่ได้คืน จึงอยากเตือนให้ทุกคนได้ระวังตัวเองเพียงเท่านั้นค่ะ "