สวัสดีครับ ผมชื่อ จิมมี่ นะครับ ผมอยากจะมาเล่าเรื่องประสบการณ์ในชีวิตของผมและขอคำปรึกษาจากทุกคน ผมตั้งใจเขียนวันที่เกิดเรื่องแล้วแต่พอดีผมเพิ่งสมัครPantipผมเลยต้องรอยืนยันตัวตน.
ผมเรียนอยู่ที่ฮ่องกงนะครับ อยู่มาประมาณ7ปีแล้ว ตั้งแต่เกิดมาผมยังไม่เคยมีแฟน นี่ก็อายุ20แล้ว ผมเป็นคนหน้าตาก็ดีนะครับจะออกแนวน่ารักๆมากกว่า 55 , แต่ผมอดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมไม่เคยมีใครมาจีบเลย อาจจะเป็นเพราะว่าสังคมที่นี่ยังไม่เปิดโอกาสให้ชายรักชายมั้งครับ ซึ่งผมก็ชอบผู้ชายเหมือนกันเลยค่อนข้างยากที่จะมีแฟน
เข้าเรื่องกันดีกว่าครับ ผมมีเพื่อนสนิทเป็นผู้หญิงคบกันตั้งแต่ ม.1 ตอนนี้ก็ ม.6แล้วครับไกล้จะจบแล้วด้วย ผมกับเพื่อนคนนี้สนิทกันมากไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ เพื่อนสนิทคนนี้ของผมก็เป็นคนที่นิสัยดีคนนึงนะครับ . ผมได้แอบชอบผู้ชายคนนึงอยู่ชั้นเดียวกันนี่แหละเพื่อนสนิทของผมก็รู้ ก็แอบๆชอบมาตั้งแต่ ม.1นั่นแหละ เค้าเป็นผู้ชายที่หน้าตาก็ดี นิสัยดีมากดีสุดๆไปเลย , จากนั้นพอขึ้น ม.3 เราก็ได้อยู่ห้องเดียวกันมาตลอดจนถึงม.6 . ตลอดที่ผ่านมาตั้งแต่ ม.3 ในวันเกิดหรือวันเทศกาลต่างๆ ผมมักจะชอบซื้อของให้เค้าเป็นของขวัญหรือของฝาก มันมีความสุขมากที่ได้ซื้อของที่เค้าชอบบ่อยๆ ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกันนะครับว่าเค้ารู้รึป่าวว่าผมแอบชอบ แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกครับ ถึงเค้ารู้แต่ผมก็ไม่มีหวังอะไรจากผู้ชายแท้ๆหรอก T^T ผมชอบเค้ามากเลยแต่ก็ได้แต่เก็บไปฝันถึงอยู่บ่อยๆ ผมพยายามจะไม่คิดจะชอบเค้านะครับเพราะผมรู้ว่ายังไงมันก็เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว แต่ก็ทำไม่ได้เพราะทุกวันเราต้องเรียนด้วยกันเจอกันทุกวัน อีกอย่างเค้าเป็นคนที่ดีมากเลย. กลุ่มของผมกับกลุ่มของเค้ามักจะชอบนัดกันไปเที่ยวบ้าง บางทีไปดูหนังบ้าง ซึ่งผมก็ดีใจมากแล้วครับที่ได้คุยและไปไหนด้วยกัน . เรื่องมันเกิดตอน ม.6 นี่แหละครับ เพื่อนสนิทของผมที่เป็นผู้หญิงก็ได้เริ่มแอบชอบคนที่ผมชอบเหมือนกัน ผมก็ไม่ได้โกรธหรือไม่พอใจนะครับเพราะว่ายังไงผมก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี เพราะยังไงผู้ชายคนนั้นก็ไม่มีทางที่จะมาชอบผมแน่นอน . เพื่อนสนิทของผมก็บอกกับผมว่าก่อนวันวาเลนไทน์ วันที่ 13 กุมภา จะบอกชอบคนนั้นครับ . เรื่องมันเกิดขึ้นในวันที่ 13 กุมภาในก็คือเมื่อวานตอนเย็นซึ่งเลิกเรียนผมกับเพื่อนสนิทได้ไปบ้านของเพื่อนอีกคนเพื่อที่จะบอกชอบคนนั้นผ่านwhatsapp . ในตอนนั้นผมรู้สึกอย่างบอกไม่ถูก อีกใจก็ลุ้นกับเพื่อน แต่อีกใจก็รู้สึกเสียใจไปพร้อมๆกันที่เพื่อนสนิทของผมจะบอกรักคนที่ผมชอบ . ผมไม่กล้าที่จะบอกความรู้สึกทั้งหมดกับเพื่อนหรอกครับว่าผมรู้สึกยังไง เพราะผมกลัวว่าผมเห็นแก่ตัว มันจะดูเหมือนขวางเพื่อนไว้ไม่ให้รักกัน . จากนั้นเพื่อนผมก็บอกชอบผู้ชายคนนั้นผ่าน whataspp พวกเราก็ได้แต่รอคำตอบครับ แต่ก็ไม่ตอบมาสักที จนกระทั้งเราพวกแยกกันกลับบ้าน ระหว่างที่เดินทางกลับบ้านผมก็รู้สึกตื่นเต้นและอึดอัดคำตอบของผู้ชายคนนั้น ครับ อีกใจถ้าคำตอบของผู้ชายคนนั้นคือชอบเพื่อนสนิทผมเหมือนกันผมก็ดีใจกับเพื่อนของผมด้วย แต่อีกใจผมก็แอบคิดลึกๆว่า ถ้าผู้ชายคนนั้นไม่ชอบเพื่อนของผม ผมก็ดีใจไปอีกแบบซึ่งดูเหมือนผมเห็นแก่ตัวมาก . ระหว่างที่รถไฟกำลังจอดลงสถานีบ้านผมพอดี ผู้ชายคนนั้นได้ทักแชทมาหาผมถามเกี่ยวกับเพื่อนของผม ผมเลยพิมพ์บอกไปเลยว่า ชอบเพื่อนของผมใช่ไหม ระหว่างนั้นผมลุ้นอกจะแตกตายให้ได้ และแล้วคำตอบคือผู้ชายคนนั้นบอกว่าจะชวนเพื่อนสนิทผมออกเดทในวันพรุ่งนี้ . จากนั้นผมได้เข้าใจแล้วว่า เสียใจจนขาอ่อนเข่าทรุดแถบจะเดินไม่ไหวนี่มันเป็นยังไง ผมเดินกลับบ้านอย่างที่ความรู้สึกแบบนี้ไม่เคยมีมาก่อน มันรู้สึก อึ้ง และแน่นอกไปหมดเหมือนคนเสียสติไปแล้ว พอถึงบ้านผมก็น้ำตาระเบิดสะอึกสะอื้นที่หน้าคอมเลยครับ และก็ได้ร้องไห้และโทรไปหาเพื่อนอีกคนอย่างบ้าคลั่ง ผมก็ได้แต่พูดว่าเสียใจมากเพราะผมชอบผู้ชายคนนั้นมานาน อีกอย่างถ้าผู้ชายคนนั้นไปชอบคนอื่นมันไม่เป็นไรหรอก แต่นี่มาชอบเพื่อนสนิทของผม สุดท้ายผมก็บอกกับเพื่อนอีกคนไปว่า ผมขอเวลาทำใจสักพักก่อน . คืนนั้นผมก็อาบน้ำและร้องไห้ไปเหมือนในหนังเลย อาบน้ำเสร็จเช็ดโทนเนอร์น้ำตาก็ไหลตลอด 55 และก็เข้านอนครับ .
ผมได้ตั้งคำถามไว้ว่า จากนี้ไปผมควรทำยังไงดี ต่อไปนี้เวลาที่ผมไปเที่ยวกับเพื่อนสนิทแต่ว่ามีผู้ชายคนนั้นไปด้วย ผมอาจจะทำใจไม่ได้ ผมทนเห็นเพื่อนสนิทไปรักกับคนที่ผมชอบไม่ได้แน่ๆเลย และความสำพันธ์ของเพื่อนอาจจะไม่เหมือนเดิมแน่ๆเลย อาจจะทำตัวไม่ปกติเหมือนเดิมก็ได้ . แต่ผมก็ดีใจกับเพื่อนนะ แต่อีกใจก็เสียใจมากทำใจไม่ได้ . แต่ก็โชคดีอย่างนึงที่วันนี้ปิดเทอมเทศกาลตรุดจีนพอดีครับผมเลยได้เวลาทำใจ. สุดท้ายผมได้โทรไปหาเพื่อนสนิทคนนั้นเพื่อเคลียร์ทุกอย่าง เพื่อนของผมก็เลือกไม่ถูกเหมือนกันว่าจะทำยังไงดี ผมก็ได้บอกความรู้สึกไปทั้งหมดแต่ว่ามันสายไปแล้วครับเพราะเพื่อนผมได้บอกชอบคนนั้นไปแล้ว . ตอนนี้ผมไม่รู้ผมควรทำยังไงดีครับขอคำปรึกษาหน่อย....
อายุ20ไม่เคยมีแฟนแต่กลับอกหักวันวาเลนไทน์เพราะเพื่อน
ผมเรียนอยู่ที่ฮ่องกงนะครับ อยู่มาประมาณ7ปีแล้ว ตั้งแต่เกิดมาผมยังไม่เคยมีแฟน นี่ก็อายุ20แล้ว ผมเป็นคนหน้าตาก็ดีนะครับจะออกแนวน่ารักๆมากกว่า 55 , แต่ผมอดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมไม่เคยมีใครมาจีบเลย อาจจะเป็นเพราะว่าสังคมที่นี่ยังไม่เปิดโอกาสให้ชายรักชายมั้งครับ ซึ่งผมก็ชอบผู้ชายเหมือนกันเลยค่อนข้างยากที่จะมีแฟน
เข้าเรื่องกันดีกว่าครับ ผมมีเพื่อนสนิทเป็นผู้หญิงคบกันตั้งแต่ ม.1 ตอนนี้ก็ ม.6แล้วครับไกล้จะจบแล้วด้วย ผมกับเพื่อนคนนี้สนิทกันมากไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ เพื่อนสนิทคนนี้ของผมก็เป็นคนที่นิสัยดีคนนึงนะครับ . ผมได้แอบชอบผู้ชายคนนึงอยู่ชั้นเดียวกันนี่แหละเพื่อนสนิทของผมก็รู้ ก็แอบๆชอบมาตั้งแต่ ม.1นั่นแหละ เค้าเป็นผู้ชายที่หน้าตาก็ดี นิสัยดีมากดีสุดๆไปเลย , จากนั้นพอขึ้น ม.3 เราก็ได้อยู่ห้องเดียวกันมาตลอดจนถึงม.6 . ตลอดที่ผ่านมาตั้งแต่ ม.3 ในวันเกิดหรือวันเทศกาลต่างๆ ผมมักจะชอบซื้อของให้เค้าเป็นของขวัญหรือของฝาก มันมีความสุขมากที่ได้ซื้อของที่เค้าชอบบ่อยๆ ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกันนะครับว่าเค้ารู้รึป่าวว่าผมแอบชอบ แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกครับ ถึงเค้ารู้แต่ผมก็ไม่มีหวังอะไรจากผู้ชายแท้ๆหรอก T^T ผมชอบเค้ามากเลยแต่ก็ได้แต่เก็บไปฝันถึงอยู่บ่อยๆ ผมพยายามจะไม่คิดจะชอบเค้านะครับเพราะผมรู้ว่ายังไงมันก็เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว แต่ก็ทำไม่ได้เพราะทุกวันเราต้องเรียนด้วยกันเจอกันทุกวัน อีกอย่างเค้าเป็นคนที่ดีมากเลย. กลุ่มของผมกับกลุ่มของเค้ามักจะชอบนัดกันไปเที่ยวบ้าง บางทีไปดูหนังบ้าง ซึ่งผมก็ดีใจมากแล้วครับที่ได้คุยและไปไหนด้วยกัน . เรื่องมันเกิดตอน ม.6 นี่แหละครับ เพื่อนสนิทของผมที่เป็นผู้หญิงก็ได้เริ่มแอบชอบคนที่ผมชอบเหมือนกัน ผมก็ไม่ได้โกรธหรือไม่พอใจนะครับเพราะว่ายังไงผมก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี เพราะยังไงผู้ชายคนนั้นก็ไม่มีทางที่จะมาชอบผมแน่นอน . เพื่อนสนิทของผมก็บอกกับผมว่าก่อนวันวาเลนไทน์ วันที่ 13 กุมภา จะบอกชอบคนนั้นครับ . เรื่องมันเกิดขึ้นในวันที่ 13 กุมภาในก็คือเมื่อวานตอนเย็นซึ่งเลิกเรียนผมกับเพื่อนสนิทได้ไปบ้านของเพื่อนอีกคนเพื่อที่จะบอกชอบคนนั้นผ่านwhatsapp . ในตอนนั้นผมรู้สึกอย่างบอกไม่ถูก อีกใจก็ลุ้นกับเพื่อน แต่อีกใจก็รู้สึกเสียใจไปพร้อมๆกันที่เพื่อนสนิทของผมจะบอกรักคนที่ผมชอบ . ผมไม่กล้าที่จะบอกความรู้สึกทั้งหมดกับเพื่อนหรอกครับว่าผมรู้สึกยังไง เพราะผมกลัวว่าผมเห็นแก่ตัว มันจะดูเหมือนขวางเพื่อนไว้ไม่ให้รักกัน . จากนั้นเพื่อนผมก็บอกชอบผู้ชายคนนั้นผ่าน whataspp พวกเราก็ได้แต่รอคำตอบครับ แต่ก็ไม่ตอบมาสักที จนกระทั้งเราพวกแยกกันกลับบ้าน ระหว่างที่เดินทางกลับบ้านผมก็รู้สึกตื่นเต้นและอึดอัดคำตอบของผู้ชายคนนั้น ครับ อีกใจถ้าคำตอบของผู้ชายคนนั้นคือชอบเพื่อนสนิทผมเหมือนกันผมก็ดีใจกับเพื่อนของผมด้วย แต่อีกใจผมก็แอบคิดลึกๆว่า ถ้าผู้ชายคนนั้นไม่ชอบเพื่อนของผม ผมก็ดีใจไปอีกแบบซึ่งดูเหมือนผมเห็นแก่ตัวมาก . ระหว่างที่รถไฟกำลังจอดลงสถานีบ้านผมพอดี ผู้ชายคนนั้นได้ทักแชทมาหาผมถามเกี่ยวกับเพื่อนของผม ผมเลยพิมพ์บอกไปเลยว่า ชอบเพื่อนของผมใช่ไหม ระหว่างนั้นผมลุ้นอกจะแตกตายให้ได้ และแล้วคำตอบคือผู้ชายคนนั้นบอกว่าจะชวนเพื่อนสนิทผมออกเดทในวันพรุ่งนี้ . จากนั้นผมได้เข้าใจแล้วว่า เสียใจจนขาอ่อนเข่าทรุดแถบจะเดินไม่ไหวนี่มันเป็นยังไง ผมเดินกลับบ้านอย่างที่ความรู้สึกแบบนี้ไม่เคยมีมาก่อน มันรู้สึก อึ้ง และแน่นอกไปหมดเหมือนคนเสียสติไปแล้ว พอถึงบ้านผมก็น้ำตาระเบิดสะอึกสะอื้นที่หน้าคอมเลยครับ และก็ได้ร้องไห้และโทรไปหาเพื่อนอีกคนอย่างบ้าคลั่ง ผมก็ได้แต่พูดว่าเสียใจมากเพราะผมชอบผู้ชายคนนั้นมานาน อีกอย่างถ้าผู้ชายคนนั้นไปชอบคนอื่นมันไม่เป็นไรหรอก แต่นี่มาชอบเพื่อนสนิทของผม สุดท้ายผมก็บอกกับเพื่อนอีกคนไปว่า ผมขอเวลาทำใจสักพักก่อน . คืนนั้นผมก็อาบน้ำและร้องไห้ไปเหมือนในหนังเลย อาบน้ำเสร็จเช็ดโทนเนอร์น้ำตาก็ไหลตลอด 55 และก็เข้านอนครับ .
ผมได้ตั้งคำถามไว้ว่า จากนี้ไปผมควรทำยังไงดี ต่อไปนี้เวลาที่ผมไปเที่ยวกับเพื่อนสนิทแต่ว่ามีผู้ชายคนนั้นไปด้วย ผมอาจจะทำใจไม่ได้ ผมทนเห็นเพื่อนสนิทไปรักกับคนที่ผมชอบไม่ได้แน่ๆเลย และความสำพันธ์ของเพื่อนอาจจะไม่เหมือนเดิมแน่ๆเลย อาจจะทำตัวไม่ปกติเหมือนเดิมก็ได้ . แต่ผมก็ดีใจกับเพื่อนนะ แต่อีกใจก็เสียใจมากทำใจไม่ได้ . แต่ก็โชคดีอย่างนึงที่วันนี้ปิดเทอมเทศกาลตรุดจีนพอดีครับผมเลยได้เวลาทำใจ. สุดท้ายผมได้โทรไปหาเพื่อนสนิทคนนั้นเพื่อเคลียร์ทุกอย่าง เพื่อนของผมก็เลือกไม่ถูกเหมือนกันว่าจะทำยังไงดี ผมก็ได้บอกความรู้สึกไปทั้งหมดแต่ว่ามันสายไปแล้วครับเพราะเพื่อนผมได้บอกชอบคนนั้นไปแล้ว . ตอนนี้ผมไม่รู้ผมควรทำยังไงดีครับขอคำปรึกษาหน่อย....