ฉันค้นพบว่า"การรอคอย"กับบางสิ่งบางคนมันไม่ได้ง่ายเสมอไปเลย
คนๆหนึ่งที่ผ่านเข้ามาและอีกคนที่กำลังมีใครอยู่ข้างๆ .....หากเราเลือกทำอะไรสักอย่างของความรักก็คงจะสวยงามกว่านี้
แต่มันก้ไม่ใช่เสมอไปที่ความรู้สึกของคนว่าการที่อยู่ใกล้คนที่เข้ามาวันหนึ่งมันจะรู้สึกอะไรหลายๆ มากมายเกิดขึ้นเรื่อย ๆ แต่ก็กลับมีอีกคนที่อยู่ข้างกาย
ความรู้สึกนั้นมันยิ่งชัดเจน<<< ไม่ใช่แค่หลง ไม่ใช่แค่เผลอใจไป แต่มันมากกว่านั้นของคำว่ามากกว่าเพื่อนมากกว่าความรู้สึกที่เกินให้ไปจนไม่สามารถที่เก็บความรู้สึกนี้ไว้จนเอ่ยปากพูดคำนั้น.....ออกไปให้รับรู้...
ทั้งๆที่เขาก็มีใครเหมือนกัน...แต่ความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้เพราะมันเกิดขึ้นพร้อมกัน
แต่ก็มีเหตุผลบางอย่างทำให้ทุกอย่างพังสลาย มืด ม น ลงไป เพราะมันไม่ดีหากทำแบบนี้ในความรักของใครต่อใครแล้วไปทำลายใครอีกคน
-การที่ยอมถอยออกมาคำว่าอะไรๆๆทำให้เรารู้จักตัวตนที่แท้ สามารถวัดใจตัวเรา อยู่อย่างเงียบๆเก็บความรู้นี้ไว้เหมือนเดิมเพียงคนเดียว
เมื่อไม่นานช่วงเวลาช่วงหนึ่งของชีวิตเกิดขึ้นดั่งกับฝันไปของการเข้ามาของใครคนนั้น(คนที่เข้าผ่านมา)
ทุกคำถามที่ถาม???
ฉฉฉฉันตอบทุกความรู้สึกที่เคยมีเพราะความรู้สึกยังเหมือนเดิม
แล้วคำถามมันก็มีคำถามมากมายอยู่ในนั้น...หนึ่งในนั้นเธอว่า
ลองคบกับดูมั๊ย?
.........................................................................................
ฉันก็ตอบแบบไม่ต้องคิดไรมาก
...หากเธอแน่ใจฉันก็OK
ฉันก็พร้อมที่จะกล้าเผชิญกับสิ่งที่เกิดขึ้น วันเวลาที่ผ่านมามีความสุขมมาก
แทบเรียกได้ว่า เวลาเป็นของเรา อะไรที่ทำให้มีความสุขเราก็ทำ
แต่สุดท้ายความอ้างว่าง ความ เหงา ความเดียวดายมาพร้อมกับความเงียบที่หายไป=='
จนวันหนึ่งเธอกลับมาบอกว่า....เอาไว้วันไหนเราแน่ใจก่อนเราค่อยมาคบกัน
''เรากลับมาเป็นเพื่อนกันก่อนมั๊ย''
วินาทีนั้น ฉันหมดจริงๆ...หมดทุกความรู้สึกดีๆที่มีให้ไป
ฉันทำใจไม่ได้หรอกแต่ฉันควรต้องยอมรับ
แล้วก็ไม่นาน,,,,,,,,,,,,,,,, สุดท้าย เธอก็กลับไปหาคนเก่าของเธอ
ที่ผ่านมาฉันคือตัวเลือกของเธอ ที่ผ่านมาเธอเห็นฉันเป็นอะไร ที่ผ่านมาเธอบอกฉันได้ไหมมันง่ายขนาดนั้นเลยหรอที่เข้ามาเพียงไม่นานแล้วเธอกลับลืมความรู้สึกดีๆไปได้
ฉันพอจะรู้ ฉันควรต้องไป เพราะ......
ถึงวันนี้ไม่แน่ใจแต่ฉันพอรู้ว่าวันต่อไปคงไม่ใช่วันของเราอยู่ดี
เริ่มต้นจาก''เพื่อน''สุดท้ายก็ได้คำว่า"เพื่อน.....
คนๆหนึ่งที่ผ่านเข้ามาและอีกคนที่กำลังมีใครอยู่ข้างๆ .....หากเราเลือกทำอะไรสักอย่างของความรักก็คงจะสวยงามกว่านี้
แต่มันก้ไม่ใช่เสมอไปที่ความรู้สึกของคนว่าการที่อยู่ใกล้คนที่เข้ามาวันหนึ่งมันจะรู้สึกอะไรหลายๆ มากมายเกิดขึ้นเรื่อย ๆ แต่ก็กลับมีอีกคนที่อยู่ข้างกาย
ความรู้สึกนั้นมันยิ่งชัดเจน<<< ไม่ใช่แค่หลง ไม่ใช่แค่เผลอใจไป แต่มันมากกว่านั้นของคำว่ามากกว่าเพื่อนมากกว่าความรู้สึกที่เกินให้ไปจนไม่สามารถที่เก็บความรู้สึกนี้ไว้จนเอ่ยปากพูดคำนั้น.....ออกไปให้รับรู้...
ทั้งๆที่เขาก็มีใครเหมือนกัน...แต่ความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้เพราะมันเกิดขึ้นพร้อมกัน
แต่ก็มีเหตุผลบางอย่างทำให้ทุกอย่างพังสลาย มืด ม น ลงไป เพราะมันไม่ดีหากทำแบบนี้ในความรักของใครต่อใครแล้วไปทำลายใครอีกคน
-การที่ยอมถอยออกมาคำว่าอะไรๆๆทำให้เรารู้จักตัวตนที่แท้ สามารถวัดใจตัวเรา อยู่อย่างเงียบๆเก็บความรู้นี้ไว้เหมือนเดิมเพียงคนเดียว
เมื่อไม่นานช่วงเวลาช่วงหนึ่งของชีวิตเกิดขึ้นดั่งกับฝันไปของการเข้ามาของใครคนนั้น(คนที่เข้าผ่านมา)
ทุกคำถามที่ถาม???
ฉฉฉฉันตอบทุกความรู้สึกที่เคยมีเพราะความรู้สึกยังเหมือนเดิม
แล้วคำถามมันก็มีคำถามมากมายอยู่ในนั้น...หนึ่งในนั้นเธอว่า
ลองคบกับดูมั๊ย?
.........................................................................................
ฉันก็ตอบแบบไม่ต้องคิดไรมาก
...หากเธอแน่ใจฉันก็OK
ฉันก็พร้อมที่จะกล้าเผชิญกับสิ่งที่เกิดขึ้น วันเวลาที่ผ่านมามีความสุขมมาก
แทบเรียกได้ว่า เวลาเป็นของเรา อะไรที่ทำให้มีความสุขเราก็ทำ
แต่สุดท้ายความอ้างว่าง ความ เหงา ความเดียวดายมาพร้อมกับความเงียบที่หายไป=='
จนวันหนึ่งเธอกลับมาบอกว่า....เอาไว้วันไหนเราแน่ใจก่อนเราค่อยมาคบกัน
''เรากลับมาเป็นเพื่อนกันก่อนมั๊ย''
วินาทีนั้น ฉันหมดจริงๆ...หมดทุกความรู้สึกดีๆที่มีให้ไป
ฉันทำใจไม่ได้หรอกแต่ฉันควรต้องยอมรับ
แล้วก็ไม่นาน,,,,,,,,,,,,,,,, สุดท้าย เธอก็กลับไปหาคนเก่าของเธอ
ที่ผ่านมาฉันคือตัวเลือกของเธอ ที่ผ่านมาเธอเห็นฉันเป็นอะไร ที่ผ่านมาเธอบอกฉันได้ไหมมันง่ายขนาดนั้นเลยหรอที่เข้ามาเพียงไม่นานแล้วเธอกลับลืมความรู้สึกดีๆไปได้
ฉันพอจะรู้ ฉันควรต้องไป เพราะ......
ถึงวันนี้ไม่แน่ใจแต่ฉันพอรู้ว่าวันต่อไปคงไม่ใช่วันของเราอยู่ดี