ตอนที่แล้ว (Day 18) ลืมบอกไปว่าก่อนถึงม็องการ์ เราลงเขามาเรื่อยจนถึงระดับความสูง 700 ม.ผ่านเมืองเล็กๆชื่อ ลิมิทัง (Limithang) ที่นี่เราแวะจิบชาเข้าห้องน้ำกัน เลยได้รู่ว่าเมืองนี้มีผลไม้เขตร้อนคล้ายบ้านเรา เช่น มะม่วง มะละกอ นอกจากนี้ยังเป็นถิ่นที่อยู่ของนกหลากหลายสายพันธ์ู จึงเป็นที่นิยมของนักดูนกที่จะมาตั้งแคมป์กัน
ขึ้นรถกันยัง รัดเข็มขัดให้แน่นๆนะ พร้อมแล้วเราเดินทางกันต่อครับ
ความเดิม
1.
http://pantip.com/topic/33135517 ช่วงอยู่ในเมียนมาร์
2.
http://pantip.com/topic/33143287 เที่ยวคาซิรังกา ซาฟารี
3.
http://pantip.com/topic/33171808 เที่ยวคาซิรังกา ซาฟารี, ดาร์จีลิ่ง
4.
http://pantip.com/topic/33175564 ดาร์จีลิ่ง
5.
http://pantip.com/topic/33181085 สิกขิม
6.
http://pantip.com/topic/33184779 เข้าภูฏานวันแรก
7.
http://pantip.com/topic/33215988 เที่ยวปาโร
8.
http://pantip.com/topic/33216182 เที่ยววัดตั๊กซัง เข้าเมืองหลวง
9.
http://pantip.com/topic/33225421 เที่ยวทิมพู
10.
http://pantip.com/topic/33235620 เที่ยวปูนาคา
11.
http://pantip.com/topic/33240742 ตร็องซา
12.
http://pantip.com/topic/33248088 จาการ์ อูร่า ทรุมชิงลา เซ็นกอร์
วันที่ 19 ของการเดินทาง ม็องการ์ (Mongar) ไป ตราชิกัง (Trashigang) ระยะทางแค่ 90 กม.
ตอนเช้าที่ม็องการ์ เราเลยเดินจากโรงแรมไปเที่ยว ม็องการ์ ดซ็อง (Mongar Dzong) กันก่อน อยู่ใกล้ๆเองแต่เดินขึ้นเขาซะหอบเลย แฮ่กๆ
-ม็องการ์ ดซ็อง สร้างเมื่อ ค.ศ.1930 เพื่อแทน ช็องการ์ ดซ็อง (Shongar Dzong) แต่หอคอย (Utse) ภายในเป็นของเดิม ดซ็องนี้มีขนาดเล็ก อาจจะเล็กที่สุดในภูฏานครับ
-ภายใน หอคอย (Utse) นี้เป็นของเก่า
-บริเวณลานภายใน
-สถาปัตยกรรมภายใน ยังคงความเป็นเอกลักษณ์ภูฏานอย่างเหนียวแน่น
-กระได
-อันนี้เป็นเหมือนแท่นยื้นออกมาจากผนังครับ
-เณร.......เคร่งขรึม
-เณร.......?? วิ่งไป ใส่จีวรไป 555
-เดินออกมา เลยถ่ายซะอีกรูป
เดินชม ม็องการ์ ดซ็อง กันพอเมื่อยๆ ไปดูเค้าเล่นลูกดอกกันดีกว่า
กีฬาปาลูกดอก เป็นที่นิยมของชาวภูฏานมาก พอๆกับกีฬายิงธนูเลยครับ
เค้าบอกว่าคนรวยยิงธนู คนจนปาลูกดอก (หรือจะเรียกว่าขว้างดีอ่ะ)
-สนามปาลูกดอก.....ผมถ่ายค่อนข้างไกล ไม่กล้าเข้าใกล้ ไม่ใช่กลัวเค้าพลาดนะ แต่กล้วว่าจะหลบลูกดอกเค้าไม่ทัน
เป้าอยู่ข้างซ้ายและข้างขวาครับ
ไงครับ ไกลซะขนาดนี้ จะเรียกว่า ปา หรือ ขว้าง ดีอ่ะ
แล้วดูขนาดเป้าเค้าสิ แค่เนี้ย
ลูกดอกที่เห็น เค้าปาเข้าเป้าจริงๆนะ ไม่ได้เอาไปจิ้มๆไว้ แม่นจริงๆ
ดูท่านั่งเค้าซะมั่ง ชุดภูฏานเค้าเป็นคล้ายๆกระโปรงไง เลยต้องนั่งหนีบๆ
เวลาที่อีกฝ่านปาลูกดอกมา พี่ๆเค้าก็นั่งยองๆอยู่ข้างเป้าอย่างนี้ล่ะครับ เห็นเค้าหลบกันง่ายๆ สงสัยหวังเงินประกันชีวิต
ม็องการ์ เป็นเมืองน้อยจริงๆครับ มีประชากรแค่ประมาณไม่เกิน 5,000 คนเอง
ตั้งใจว่าหนหน้าจะขึ้นเหนือจากม็องการ์ไปเที่ยว ลินเซ่ (Lhuentse) ให้ได้
เที่ยวม็องการ์เสร็จแล้ว เราก็ออกเดินทางไป ตราชิกัง ระหว่างทางแวะทานข้าวกลางวันที่เมืองยาดิ (Yadi) ขับไปซักชั่วโมงกว่าๆก็ถึงแล้ว
เป็นบุฟเฟต์ภูฏาน เดี๋ยวทานเสร็จจะมาเขียนต่อนะ
[CR] ขับรถไปภูฏาน ตอน 3: Day 19 ม็องการ์เมืองน้อย กระจ้อยกว่าตราชิกัง
ขึ้นรถกันยัง รัดเข็มขัดให้แน่นๆนะ พร้อมแล้วเราเดินทางกันต่อครับ
ความเดิม
1. http://pantip.com/topic/33135517 ช่วงอยู่ในเมียนมาร์
2. http://pantip.com/topic/33143287 เที่ยวคาซิรังกา ซาฟารี
3. http://pantip.com/topic/33171808 เที่ยวคาซิรังกา ซาฟารี, ดาร์จีลิ่ง
4. http://pantip.com/topic/33175564 ดาร์จีลิ่ง
5. http://pantip.com/topic/33181085 สิกขิม
6. http://pantip.com/topic/33184779 เข้าภูฏานวันแรก
7. http://pantip.com/topic/33215988 เที่ยวปาโร
8. http://pantip.com/topic/33216182 เที่ยววัดตั๊กซัง เข้าเมืองหลวง
9. http://pantip.com/topic/33225421 เที่ยวทิมพู
10. http://pantip.com/topic/33235620 เที่ยวปูนาคา
11. http://pantip.com/topic/33240742 ตร็องซา
12. http://pantip.com/topic/33248088 จาการ์ อูร่า ทรุมชิงลา เซ็นกอร์
วันที่ 19 ของการเดินทาง ม็องการ์ (Mongar) ไป ตราชิกัง (Trashigang) ระยะทางแค่ 90 กม.
ตอนเช้าที่ม็องการ์ เราเลยเดินจากโรงแรมไปเที่ยว ม็องการ์ ดซ็อง (Mongar Dzong) กันก่อน อยู่ใกล้ๆเองแต่เดินขึ้นเขาซะหอบเลย แฮ่กๆ
-ม็องการ์ ดซ็อง สร้างเมื่อ ค.ศ.1930 เพื่อแทน ช็องการ์ ดซ็อง (Shongar Dzong) แต่หอคอย (Utse) ภายในเป็นของเดิม ดซ็องนี้มีขนาดเล็ก อาจจะเล็กที่สุดในภูฏานครับ
-ภายใน หอคอย (Utse) นี้เป็นของเก่า
-บริเวณลานภายใน
-สถาปัตยกรรมภายใน ยังคงความเป็นเอกลักษณ์ภูฏานอย่างเหนียวแน่น
-กระได
-อันนี้เป็นเหมือนแท่นยื้นออกมาจากผนังครับ
-เณร.......เคร่งขรึม
-เณร.......?? วิ่งไป ใส่จีวรไป 555
-เดินออกมา เลยถ่ายซะอีกรูป
เดินชม ม็องการ์ ดซ็อง กันพอเมื่อยๆ ไปดูเค้าเล่นลูกดอกกันดีกว่า
กีฬาปาลูกดอก เป็นที่นิยมของชาวภูฏานมาก พอๆกับกีฬายิงธนูเลยครับ
เค้าบอกว่าคนรวยยิงธนู คนจนปาลูกดอก (หรือจะเรียกว่าขว้างดีอ่ะ)
-สนามปาลูกดอก.....ผมถ่ายค่อนข้างไกล ไม่กล้าเข้าใกล้ ไม่ใช่กลัวเค้าพลาดนะ แต่กล้วว่าจะหลบลูกดอกเค้าไม่ทัน
เป้าอยู่ข้างซ้ายและข้างขวาครับ
ไงครับ ไกลซะขนาดนี้ จะเรียกว่า ปา หรือ ขว้าง ดีอ่ะ
แล้วดูขนาดเป้าเค้าสิ แค่เนี้ย
ลูกดอกที่เห็น เค้าปาเข้าเป้าจริงๆนะ ไม่ได้เอาไปจิ้มๆไว้ แม่นจริงๆ
ดูท่านั่งเค้าซะมั่ง ชุดภูฏานเค้าเป็นคล้ายๆกระโปรงไง เลยต้องนั่งหนีบๆ
เวลาที่อีกฝ่านปาลูกดอกมา พี่ๆเค้าก็นั่งยองๆอยู่ข้างเป้าอย่างนี้ล่ะครับ เห็นเค้าหลบกันง่ายๆ สงสัยหวังเงินประกันชีวิต
ม็องการ์ เป็นเมืองน้อยจริงๆครับ มีประชากรแค่ประมาณไม่เกิน 5,000 คนเอง
ตั้งใจว่าหนหน้าจะขึ้นเหนือจากม็องการ์ไปเที่ยว ลินเซ่ (Lhuentse) ให้ได้
เที่ยวม็องการ์เสร็จแล้ว เราก็ออกเดินทางไป ตราชิกัง ระหว่างทางแวะทานข้าวกลางวันที่เมืองยาดิ (Yadi) ขับไปซักชั่วโมงกว่าๆก็ถึงแล้ว
เป็นบุฟเฟต์ภูฏาน เดี๋ยวทานเสร็จจะมาเขียนต่อนะ