วันนี้ขอมาแชร์ประสบการณ์ในการสอนมนุษย์ป้ารายหนึ่งให้รู้จักคำว่ามารยาทที่ดีของสังคมกันครับ
เรื่องก็คือผมแวะมาซื้อของและอาหารสดที่ไฮเปอร์มาร์เก็ตสาขาหนึ่ง
ผมนึกขึ้นได้ว่าผักสลัดที่บ้านหมด เลยแวะไปที่โซนผัก ได้ผักสลัดมาหนึ่งถุง แล้วมาต่อคิวที่ตาชั่งน้ำหนักเพื่อเอาบาร์โค้ดไปชำระเงินต่อ
คิวที่ตาชั่งยาวประมาณ 3 - 4 คน โดยคนข้างหน้าผมเป็นคุณลุงมากับภรรยา มีผักอยู่เต็มรถเข็น
ในขณะที่กำลังจะถึงคิว คุณลุงหยิบผักให้พนักงานชั่ง ก็มีมนุษย์ป้าคนนึง มาแซงคิวแบบเนียนๆ ด้วยผักสองถุง
คุณลุงข้างหน้าผมทำหน้าเซ็งๆ ส่ายหัว แต่ไม่ว่าอะไร
ผมนี่สิ รู้สึกว่า เฮ้ย! มนุษย์ป้าอีกแล้วเหรอ_่ะ !
เลยตะโกนบอกเจ้าหน้าที่ว่าอย่าชั่งให้ป้าคนนี้ เค้ามาแซงคิวผมกับลุง
มนุษย์ป้าบอกว่า "ขอให้เค้าชั่งก่อนเถอะ เพราะมีผักแค่สองถุงเอง แล้วส่งยิ้มหวานๆ ให้"
ผมนี่...รีบโชว์เลย "ป้าครับ ผมมีถุงเดียวผมยังต่อคิวเลย อย่าให้ใครมาว่าป้าว่าแก่แต่ไม่มีวินัยสิ"
พนักงานคงเห็นท่าไม่ดี เลยรีบชั่งให้มนุษย์ป้าตนนั้น (--!) พอชั่งเสร็จ ป้ารีบเดินออกจากตรงนั้น อย่างไว!!!
คุณลุงหันมาหาผมแล้วบอกว่าผมมีถุงเดียวให้ผมชั่งก่อน
แต่ผมปฏิเสธครับ ผมบอกกับลุงว่า ลุงนั่นแหละไปชั่งก่อนเถอะ เพราะต่อคิวกันมา ถ้ามีใครมาอ้างว่ามีแค่ถุงสองถุงแล้วขอแซงคิวชั่งก่อน เจอสักสิบคนคุณลุงก็แย่สิ
เรื่องที่ผมมาเล่าวันนี้ ไม่ได้จะบอกว่าผมเป็นคนดีอะไรนะครับ แต่ผมคิดว่าเป็นสิ่งที่คนปกติ (ไม่ถึงกับดีด้วยซ้ำ) ควรจะทำ
ทุกวันนี้คนเรามักอ้างเอาความสบายของตัวเอง มาเบียดเบียนคนอื่นกันทั้งนั้น
ในขณะเดียวกันคนที่ถูกเอาเปรียบก็ไม่อยากปะทะ เลยเลี่ยงไม่ว่าอะไร
ผมกลับมองว่าการกระทำแบบนี้ ยิ่งทำให้พวกมนุษย์ป้าได้ใจ แล้วไปเอาเปรียบคนอื่นๆ ต่อได้
ผมเคารพวินัย ไม่เอาเปรียบใคร แต่ผมก็ไม่ชอบให้ใครมาเอาเปรียบ แม้อาจจะดูก้าวร้าว แต่ผมถือว่าผู้ใหญ่ควรวางตัวให้เด็กเคารพ ไม่ใช่มาอ้างว่าตัวเองอายุเยอะ ของน้อย แล้วจะมาเอาเปรียบกันแบบนี้ (จริงๆ คุณลุงข้างหน้าผมก็วัยไม่ได้ต่างจากมนุษย์ป้าคนนั้นเท่าไหร่นะ)
หากทุกคนเคารพซึ่งกันและกัน โลกคงสงบสุข และประเทศเราคงเจริญมากกว่านี้นะครับ
แชร์ประสบการณ์สอนมนุษย์ป้าให้รู้จักคำว่าวินัยที่ดีของสังคม
เรื่องก็คือผมแวะมาซื้อของและอาหารสดที่ไฮเปอร์มาร์เก็ตสาขาหนึ่ง
ผมนึกขึ้นได้ว่าผักสลัดที่บ้านหมด เลยแวะไปที่โซนผัก ได้ผักสลัดมาหนึ่งถุง แล้วมาต่อคิวที่ตาชั่งน้ำหนักเพื่อเอาบาร์โค้ดไปชำระเงินต่อ
คิวที่ตาชั่งยาวประมาณ 3 - 4 คน โดยคนข้างหน้าผมเป็นคุณลุงมากับภรรยา มีผักอยู่เต็มรถเข็น
ในขณะที่กำลังจะถึงคิว คุณลุงหยิบผักให้พนักงานชั่ง ก็มีมนุษย์ป้าคนนึง มาแซงคิวแบบเนียนๆ ด้วยผักสองถุง
คุณลุงข้างหน้าผมทำหน้าเซ็งๆ ส่ายหัว แต่ไม่ว่าอะไร
ผมนี่สิ รู้สึกว่า เฮ้ย! มนุษย์ป้าอีกแล้วเหรอ_่ะ !
เลยตะโกนบอกเจ้าหน้าที่ว่าอย่าชั่งให้ป้าคนนี้ เค้ามาแซงคิวผมกับลุง
มนุษย์ป้าบอกว่า "ขอให้เค้าชั่งก่อนเถอะ เพราะมีผักแค่สองถุงเอง แล้วส่งยิ้มหวานๆ ให้"
ผมนี่...รีบโชว์เลย "ป้าครับ ผมมีถุงเดียวผมยังต่อคิวเลย อย่าให้ใครมาว่าป้าว่าแก่แต่ไม่มีวินัยสิ"
พนักงานคงเห็นท่าไม่ดี เลยรีบชั่งให้มนุษย์ป้าตนนั้น (--!) พอชั่งเสร็จ ป้ารีบเดินออกจากตรงนั้น อย่างไว!!!
คุณลุงหันมาหาผมแล้วบอกว่าผมมีถุงเดียวให้ผมชั่งก่อน
แต่ผมปฏิเสธครับ ผมบอกกับลุงว่า ลุงนั่นแหละไปชั่งก่อนเถอะ เพราะต่อคิวกันมา ถ้ามีใครมาอ้างว่ามีแค่ถุงสองถุงแล้วขอแซงคิวชั่งก่อน เจอสักสิบคนคุณลุงก็แย่สิ
เรื่องที่ผมมาเล่าวันนี้ ไม่ได้จะบอกว่าผมเป็นคนดีอะไรนะครับ แต่ผมคิดว่าเป็นสิ่งที่คนปกติ (ไม่ถึงกับดีด้วยซ้ำ) ควรจะทำ
ทุกวันนี้คนเรามักอ้างเอาความสบายของตัวเอง มาเบียดเบียนคนอื่นกันทั้งนั้น
ในขณะเดียวกันคนที่ถูกเอาเปรียบก็ไม่อยากปะทะ เลยเลี่ยงไม่ว่าอะไร
ผมกลับมองว่าการกระทำแบบนี้ ยิ่งทำให้พวกมนุษย์ป้าได้ใจ แล้วไปเอาเปรียบคนอื่นๆ ต่อได้
ผมเคารพวินัย ไม่เอาเปรียบใคร แต่ผมก็ไม่ชอบให้ใครมาเอาเปรียบ แม้อาจจะดูก้าวร้าว แต่ผมถือว่าผู้ใหญ่ควรวางตัวให้เด็กเคารพ ไม่ใช่มาอ้างว่าตัวเองอายุเยอะ ของน้อย แล้วจะมาเอาเปรียบกันแบบนี้ (จริงๆ คุณลุงข้างหน้าผมก็วัยไม่ได้ต่างจากมนุษย์ป้าคนนั้นเท่าไหร่นะ)
หากทุกคนเคารพซึ่งกันและกัน โลกคงสงบสุข และประเทศเราคงเจริญมากกว่านี้นะครับ