เมื่อ 2 ปีก่อน (2556) ผมเงินเดือนหมื่นหกห้าร้อย เรื่องการแบ็คแพ็คไปเที่ยวต่างประเทศเนี่ย ไม่อยู่ในความคิดเลย ได้แต่แอบอิจฉาเพื่อน ๆ ที่ไปเที่ยวประเทศโน้นประเทศนี้ ส่วนตัวเราก็เที่ยวต่างจังหวัดไปก่อนละกัน
จนวันนึง เพื่อนโทรมาถามว่า "เฮ้ย! มีโปรการบินไทยไปนิวซีแลนด์ ถูกมาก ไปกลับสองหมื่นแปดเอง"
ในหัวตอนนั้นมี 3 คำ
"นิวซีแลนด์" ใคร ๆ ก็รู้ว่ามันสวยมาก ประเทศในฝันของใครหลาย ๆ คน (รวมทั้งผมด้วย)
"สองหมื่นแปด" เอาเข้าจริงมันก็ไม่ใช่เงินน้อย ๆ สำหรับมนุษย์เงินเดือนหมื่นหกอย่างเรา ถึงจะพอมีเงินเก็บอยู่บ้าง แต่ไหนจะค่าใช้จ่ายตลอดทริปอีกล่ะ
"วีซ่า" จำได้ว่าประเทศนี้ไม่ได้อยู่ในลิสต์ประเทศที่ยกเว้นวีซ่าสำหรับคนไทย แล้วเหมือนว่าวีซ่าจะผ่านยากซะด้วย แล้วเงินเดือนแค่นี้จะผ่านหรอวะ
เพื่อนเห็นเราเงียบอยู่ ก็เลยถามย้ำ "ไปมั้ย เนี่ยกำลังจะจองตั๋ว เดี๋ยวไม่ทัน"
ผมใช้เวลาประมวลผลในหัว 3 วินาที คำว่า "นิวซีแลนด์" มันเด่นกว่า ถ้าโอกาสครั้งนี้หลุดไป ครั้งหน้าจะมีรึเปล่าก็ไม่รู้ เลยตอบเพื่อนไป "เอาดิ ลองดู" (ตอบตอนนั้นก็หวั่น ๆ ในใจ จะเสียเงินค่าตั๋วทิ้งมั้ยเนี่ย)
.
.
.
.
.
.
>>> แต่ใครจะรู้ว่า นั่นคือแบ็คแพ็คทริปแรกของมนุษย์เงินเดือนหมื่นหก ที่ตอนนี้ตะลุยไปแล้ว 5 ประเทศ (นิวซีแลนด์ ลาว เวียดนาม พม่า เกาหลีใต้) และกำลังจะไปอีก 4 ประเทศ (กัมพูชา อินโดนีเซีย จีน ญี่ปุ่น) ทั้ง ๆ ที่เงินเดือนก็เพิ่งจะแตะสองหมื่นเมื่อต้นปีนี่เอง
>>> ก่อนหน้านี้เคยคิดว่า รอมีเงินเดือนเยอะ ๆ เก็บเงินได้เยอะ ๆ ก่อนแล้วค่อยเที่ยว ซึ่งผ่านมา 5 ปี ไม่เกิดซักทริป เลยเปลี่ยนความคิดใหม่ "ถ้าอยากไป ก็ต้องไปตอนนี้ จะรอจนไม่มีแรงเที่ยวเลยรึไง"
นั่นคือจุดเริ่มต้นที่ก้าวเข้ามาสู่การเป็นแบ็คแพ็คเกอร์แบบเต็มตัว
ผมเคยพูดกับตัวเองว่า มนุษย์เงินเดือนหมื่นหกอย่างเอ็งเนี่ยนะจะแบ็คแพ็คไปเที่ยวต่างประเทศ
เมื่อ 2 ปีก่อน (2556) ผมเงินเดือนหมื่นหกห้าร้อย เรื่องการแบ็คแพ็คไปเที่ยวต่างประเทศเนี่ย ไม่อยู่ในความคิดเลย ได้แต่แอบอิจฉาเพื่อน ๆ ที่ไปเที่ยวประเทศโน้นประเทศนี้ ส่วนตัวเราก็เที่ยวต่างจังหวัดไปก่อนละกัน
จนวันนึง เพื่อนโทรมาถามว่า "เฮ้ย! มีโปรการบินไทยไปนิวซีแลนด์ ถูกมาก ไปกลับสองหมื่นแปดเอง"
ในหัวตอนนั้นมี 3 คำ
"นิวซีแลนด์" ใคร ๆ ก็รู้ว่ามันสวยมาก ประเทศในฝันของใครหลาย ๆ คน (รวมทั้งผมด้วย)
"สองหมื่นแปด" เอาเข้าจริงมันก็ไม่ใช่เงินน้อย ๆ สำหรับมนุษย์เงินเดือนหมื่นหกอย่างเรา ถึงจะพอมีเงินเก็บอยู่บ้าง แต่ไหนจะค่าใช้จ่ายตลอดทริปอีกล่ะ
"วีซ่า" จำได้ว่าประเทศนี้ไม่ได้อยู่ในลิสต์ประเทศที่ยกเว้นวีซ่าสำหรับคนไทย แล้วเหมือนว่าวีซ่าจะผ่านยากซะด้วย แล้วเงินเดือนแค่นี้จะผ่านหรอวะ
เพื่อนเห็นเราเงียบอยู่ ก็เลยถามย้ำ "ไปมั้ย เนี่ยกำลังจะจองตั๋ว เดี๋ยวไม่ทัน"
ผมใช้เวลาประมวลผลในหัว 3 วินาที คำว่า "นิวซีแลนด์" มันเด่นกว่า ถ้าโอกาสครั้งนี้หลุดไป ครั้งหน้าจะมีรึเปล่าก็ไม่รู้ เลยตอบเพื่อนไป "เอาดิ ลองดู" (ตอบตอนนั้นก็หวั่น ๆ ในใจ จะเสียเงินค่าตั๋วทิ้งมั้ยเนี่ย)
.
.
.
.
.
.
>>> แต่ใครจะรู้ว่า นั่นคือแบ็คแพ็คทริปแรกของมนุษย์เงินเดือนหมื่นหก ที่ตอนนี้ตะลุยไปแล้ว 5 ประเทศ (นิวซีแลนด์ ลาว เวียดนาม พม่า เกาหลีใต้) และกำลังจะไปอีก 4 ประเทศ (กัมพูชา อินโดนีเซีย จีน ญี่ปุ่น) ทั้ง ๆ ที่เงินเดือนก็เพิ่งจะแตะสองหมื่นเมื่อต้นปีนี่เอง
>>> ก่อนหน้านี้เคยคิดว่า รอมีเงินเดือนเยอะ ๆ เก็บเงินได้เยอะ ๆ ก่อนแล้วค่อยเที่ยว ซึ่งผ่านมา 5 ปี ไม่เกิดซักทริป เลยเปลี่ยนความคิดใหม่ "ถ้าอยากไป ก็ต้องไปตอนนี้ จะรอจนไม่มีแรงเที่ยวเลยรึไง"
นั่นคือจุดเริ่มต้นที่ก้าวเข้ามาสู่การเป็นแบ็คแพ็คเกอร์แบบเต็มตัว