สวัสดีครับ ก่อนอื่นก็ต้องขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ผมชื่อ บอส อายุ 18 ปี กำลังจะจบม.6 ผมเป็นคนจังหวัดเชียงใหม่ และก็เพิ่งมาตั้งกระทู้นี้เป็นกระทู้แรกสาเหตุที่ผมมาตั้งกระทู้เพราะว่าผมมีเรื่องราวของผมมาเล่าให้เพื่อนๆฟังเผื่อผมจะได้คำตอบจากเพื่อนว่าผมควรทำยังไงกับอาการสับสนของผมครับ
เริ่มเลยนะครับอยากที่บอกผมชื่อ บอส อายุ 18 ปี กำลังจะจบม.6อีกไม่กี่เดือน ผมเป็นคนจังหวัดเชียงใหม่ ผมย้ายมาเรียนที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง มาเรียนวันแรกก็รู้สึกว่าตัวเอง ป็อป ยังไงไม่รู้ เพราะมีแต่สาวๆเข้ามาจีบ ทั้งที่ผมก็ไม่ได้หน้าตาดีอะไรขนาดนั้น หน้าตาออกจะบ้านๆด้วยซ้ำ แต่ก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมถึงมีแต่คนชอบผม อาจเป็นเพราะผมนิสัยดีมั้ง เวลาคุยกับใครผมก็จะครับ กับทุกคนที่มาคุยด้วย ทั้งๆที่เพื่อยผู้ชายในห้องต่างใช้คำว่า เอ่อ กู กันแต่มีผมที่พูดสุขภาพกับผู้หญิง อยู่มาวันนึง ก็มีเพื่อนผู้หญิงเข้ามาทักทายผมบ่อยๆเธอชื่อ นิด ครับ เธอเป็นคนนิสัยดีเธอใจดีกับผมตลอดจนมีข่าวจากเพื่อนหลายคนบอกว่า นิด แอบชอบผม แต่ก็ทำเป็นไม่รู้เรื่องอะไรเพราะงั้นไงผมกับนิดเราก็เพื่อนกัน แล้วก็มีรุ่นพี่คนนึงชื่อ พี่บีครับเขาก็แอบชอบผมเหมือนกัน แต่ผมก็ทำเหมือนเดิมทำเป็นไม่รู้ดีกว่าว่า พี่บีแอบชอบผม พี่บีเอาเบอร์ผมมาจากไหนก็ไม่รู้เขาโทรหาผมทุกวันเลย แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไร จนวันนึง นิดกับพี่บีดันทะเลาะกัน ถึงขั้นต้องต่อยตีกับ ตบ กันเพราะ แอบชอบผมเหมือนกัน แต่ด้วยเหตุการณ์นี้ทำให้ผมต้องตัดปัญหาโดยค่อยๆห่างไปจากพวกเขาไปจนกลายเป็นคนไม่รู้จักกัน(ในใจก็แอบงง เราก็ไม่ได้หล่อ หน้าตาดีอะไรขนาดนั้นทำไมต้องมา ตบ กันเพราะเราด้วย) พอขึ้นมาม.ปลายผมก็ไปมีเพื่อนใหม่ ผมได้รู้จักกับเพื่อนคนนึงเขาชื่อ มิณ ครับ มิณเป็นผู้ชายที่จัดได้ว่าน่าตาดีคนนึงเลย มาวันแรกก็เปิดตัวมาแบบ ป็อปๆ เหมือนผมแต่มิณเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยพูดกับใคร ทำให้ผมแอบคิดว่า เฮ้ยยยยย เรามีคู่แข่งแล้ว ผมเดินเข้าไปทักทาย
ผมถามไปว่า นาย ชื่ออะไรอ่ะ
มิณตอบกลับว่า ชื่อมิณ แล้วก็หันหน้าหนีผมไป อารมณ์ผมตอนนั้น คือว่าไอ่นี้ยังไงว่ะ แค่ถามชื่อแล้วทำไมต้องหันหน้าหนีไปด้วย(แอบหมั่นไส้นิดๆ)
ต่อมามิณ ประสบอุบัติเหตุรถชน ทำให้ความเขาเปลี่ยนไปจากเดิมมาก จากที่เคยเป็นคนเงียบๆดันกลายมาเป็นคนพูดมาก และที่สำคัญผมกับมิณเราสนิทกันได้ยังไงไม่รู้ทุกวันนี้ยังถามกันอยู่เลยว่า เฮ้ยย เราสนิทกันได้ไงว่ะ อะไรประมาณนี้ ไปไหนมาไหนก็ไปด้วยกันสองคน กินข้าวด้วยกัน ตั้งเรียนด้วยกัน เล่นด้วยกัน แย่งขนมกันกินอีก แอบหลับด้วยกัน มิณเรียนไม่ค่อยเก่งผมเลยต้องค่อยช่วยตลอด(บางทีถึงกับทำการบ้านให้) แต่ด้วยความสนิทนี้แหละทำให้ผม แอบหวั่นไหวกับมิณเวลาอยู่ด้วยแล้วใจเต้นยังไงไม่รู้ มันเขินๆอย่างบอกไม่ถูกทั้งๆที่ผมไม่มีความรู้สึกชอบผู้ชายมาก่อนมาว่าทำไมถึงไปหวั่นไหวกับมิณได้ยัง งงๆ ผมกับมิณเรากลายเป็นคู่จิ้นกับในโรงเรียนเพราะด้วยความสนิทต่างๆนาๆ ทำให้ไปมาไหนในโรงเรียนมีแต่คนบอก พี่บอสกับพี่มิณ คู่จิ้น พอเข้ามาในห้องเพื่อนๆก็จะ ล้อว่า คู่จิน คู่จิ้น คู่จิ้น ตลอดทุกวัน ทำให้ผมกับมิณออกอาการเขินตลอด แต่จริงๆแล้วผมไม่รู้หรอกว่ามิณเขาคิดยังไงกับผมไม่รู้ว่าการกระทำต่างๆนาๆที่ผมมีให้ผมเวลาอยู่กับผม เขาชอบผมอยู่หรือป่าว เพราะมิณจะชอบพูดจาทำให้เพื่อนๆในห้องหรือคนอื่น กรี๊ดกร๊าด ตลอดตอนคุยกับผม อย่างเช่นเวลาผมจะลุกไปห้องน้ำ ผมก็ลุกออกจากโต๊ะแล้วมิณก็จะพูดว่า
มิณ : บอสจะไปไหนอ่ะ
ผม : ไปห้องน้ำ จะไปป่าว
มิณ : ไม่ปวดอ่ะ งั้นเดินระวังๆ ด้วยนะ มีแฟนคนเดียวเป็น ห่วง
ผม : (ทำหน้ายิ้ม) ไอ่บ้า
มิณ : ถึงบ้าแต่เค้าก็บ้ารักบอสคนเดียวนะ
ผม : >/////< เดินออกไป
ทำให้เพื่อนๆในห้องถึงกันกรี๊ดกร๊าดด แล้วก็พูดว่า คู่นี้หวานกันตลอด ต่อมาพอขึ้นมา ม.5 ผมกับมิณเราก็สนิทกันมากขึ้น ผมก็รู้สึกว่าผมชอบมิณขึ้นมาจริงๆละ แต่ไม่ได้บอกกับมิณ เพราะกลัวเขา ไม่โอเค หรือที่เขามาทำดีกลับเราก็เขาแค่คิดว่าสนุกดีมั้ง ผมกับมิณก็เล่นกันทุกวัน กระแสคู่จิ้นในโรงเรียนก็แรงขึ้นกว่าเดิมไปไหนมาไหนก็มีแต่คนทักตลอด เพราะมิณจะชอบใช่มุกที่เวลาคุยกับผมแล้ว ทำให้คนอื่นๆ กรี๊ดกร๊าดด อย่างเช่นตอนนั้งกินข้าว
มิณ : บอสขยับมาทางซ้ายอีกนิดดิ
ผม : ขยับทำไมนั้งไหนก็เหมือนกัน
มิณ : บอกไม่เหมือน ถ้าขยับมาทางซ้ายอีกนิด ใจเรา จะได้ตรงกันไง
ผมก็แอบเขิน ทั้งๆที่เป็นมุกธรรมดาๆมิณทำอย่างกับเราเป็นแฟนกันทุกอย่าง ทั้งช่วยเหลือผม กินไอศครีม อันเดียวกับผม เอานิ้วมาเช็ดครีมที่ติดปากผมแล้วเอาไปกิน มันทำให้ผมยิ่งหวั่นไหวกับมิณมากๆ ทั้งมุกต่างๆนาๆที่ใช้ตอนอยู่กับผม
***ผมนั่งกินข้าวแล้วมิณก็นั่งด้วยผมถามมิณว่า
ผม : วันนี้ไม่กินข้าวหรอ นั่งมองไปมองมาอยู่ได้
มิณ : ไม่อยากกินอ่ะ
ผม : ทำไม
มิณ : แค่เห็น บอส กินเราก็อิ่มแล้ว ^_^
ยิ่งตอนที่มิณยิ้มผมยิ่งใจเต้นไม่หยุด อะไรจะหวานขนาดนั้น
พอต่อมาขึ้นม.6ก็มีนักเรียนหญิงเข้ามาใหม่ 1 คน เธอชื่อ ฟ้า เธอน่ารักมากใครๆเห็นก็บอกว่าเธอน่ารัก ใช่ครับเธอทั้งขาว สวย ยิ้มหวาน ผมอยู่ใกล้ที่ไรใจผมเต้นตลอด ผมกับฟ้าเราสนิทกันมากขึ้นครับด้วยอะไรไม่รู้ทำให้เราสนิทกันเริ่มเที่ยวก็เที่ยวด้วยกันสองคน กินข้าวด้วยกันอีก ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดเลยทำให้ความสัมผันของผมกับฟ้า ดีขึ้นมาแปลกๆ แต่ผมก็ไม่ได้บอกมิณเวลาผมไปไหนมาไหนกับฟ้าสองคน ด้วยความที่ว่าผมกับฟ้าสนิทกันมากขึ้นทำให้ผมชอบเธอขึ้นมาจนกระแสคู่จิ้นของผมกับมิณเริ่มลดน้อยลง ทั้งที่ผมก็ชอบมิณอยู่แต่ผมก็ดันมารู้สึกดีกว่าฟ้าอีก ทำให้ผมตัดสินใจอะไรไม่ถูก แต่ที่สำคัญไปกว่านั้น เพื่อนๆในห้องดันมาบอกผมว่า ฟ้าแอบชอบผมอยู่เหมือนกัน มันเป็นความรู้สึกดีนะครับที่เราต่างก็คืดเหมือนกัน แต่ว่า มิณ ก็เริ่มออกอาการการ หึง ผมยังไงไม่รู้ มิณ ดูใจร้อนแปลกๆเริ่มมีอาการงอน นอยด์ ทั้งที่ผมก็ไม่รู้ว่ามิณคิดยังไงกับผม ทำให้มีอะไรหลายอย่างทำให้ผมคิดหนักแล้วสับสนกับตัวเอง ว่าสรุปเราเป็น เกย์ หรือ เราเป็นผู้ชาย อาการแบบนี้เขาเรียกว่าสับสนใช่ไหมครับ แล้วผมควรทำยังไงดี ผมไม่อยากเสียใครไปเลย ผมเลยมาตั้งกระทู้ถามความคิดเห็นจากเพื่อนครับ ช่วยบอกแนวทางให้ผมด้วยครับ
ผมสับสนตัวเองมากกทำยังไงดีครับ
เริ่มเลยนะครับอยากที่บอกผมชื่อ บอส อายุ 18 ปี กำลังจะจบม.6อีกไม่กี่เดือน ผมเป็นคนจังหวัดเชียงใหม่ ผมย้ายมาเรียนที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง มาเรียนวันแรกก็รู้สึกว่าตัวเอง ป็อป ยังไงไม่รู้ เพราะมีแต่สาวๆเข้ามาจีบ ทั้งที่ผมก็ไม่ได้หน้าตาดีอะไรขนาดนั้น หน้าตาออกจะบ้านๆด้วยซ้ำ แต่ก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมถึงมีแต่คนชอบผม อาจเป็นเพราะผมนิสัยดีมั้ง เวลาคุยกับใครผมก็จะครับ กับทุกคนที่มาคุยด้วย ทั้งๆที่เพื่อยผู้ชายในห้องต่างใช้คำว่า เอ่อ กู กันแต่มีผมที่พูดสุขภาพกับผู้หญิง อยู่มาวันนึง ก็มีเพื่อนผู้หญิงเข้ามาทักทายผมบ่อยๆเธอชื่อ นิด ครับ เธอเป็นคนนิสัยดีเธอใจดีกับผมตลอดจนมีข่าวจากเพื่อนหลายคนบอกว่า นิด แอบชอบผม แต่ก็ทำเป็นไม่รู้เรื่องอะไรเพราะงั้นไงผมกับนิดเราก็เพื่อนกัน แล้วก็มีรุ่นพี่คนนึงชื่อ พี่บีครับเขาก็แอบชอบผมเหมือนกัน แต่ผมก็ทำเหมือนเดิมทำเป็นไม่รู้ดีกว่าว่า พี่บีแอบชอบผม พี่บีเอาเบอร์ผมมาจากไหนก็ไม่รู้เขาโทรหาผมทุกวันเลย แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไร จนวันนึง นิดกับพี่บีดันทะเลาะกัน ถึงขั้นต้องต่อยตีกับ ตบ กันเพราะ แอบชอบผมเหมือนกัน แต่ด้วยเหตุการณ์นี้ทำให้ผมต้องตัดปัญหาโดยค่อยๆห่างไปจากพวกเขาไปจนกลายเป็นคนไม่รู้จักกัน(ในใจก็แอบงง เราก็ไม่ได้หล่อ หน้าตาดีอะไรขนาดนั้นทำไมต้องมา ตบ กันเพราะเราด้วย) พอขึ้นมาม.ปลายผมก็ไปมีเพื่อนใหม่ ผมได้รู้จักกับเพื่อนคนนึงเขาชื่อ มิณ ครับ มิณเป็นผู้ชายที่จัดได้ว่าน่าตาดีคนนึงเลย มาวันแรกก็เปิดตัวมาแบบ ป็อปๆ เหมือนผมแต่มิณเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยพูดกับใคร ทำให้ผมแอบคิดว่า เฮ้ยยยยย เรามีคู่แข่งแล้ว ผมเดินเข้าไปทักทาย
ผมถามไปว่า นาย ชื่ออะไรอ่ะ
มิณตอบกลับว่า ชื่อมิณ แล้วก็หันหน้าหนีผมไป อารมณ์ผมตอนนั้น คือว่าไอ่นี้ยังไงว่ะ แค่ถามชื่อแล้วทำไมต้องหันหน้าหนีไปด้วย(แอบหมั่นไส้นิดๆ)
ต่อมามิณ ประสบอุบัติเหตุรถชน ทำให้ความเขาเปลี่ยนไปจากเดิมมาก จากที่เคยเป็นคนเงียบๆดันกลายมาเป็นคนพูดมาก และที่สำคัญผมกับมิณเราสนิทกันได้ยังไงไม่รู้ทุกวันนี้ยังถามกันอยู่เลยว่า เฮ้ยย เราสนิทกันได้ไงว่ะ อะไรประมาณนี้ ไปไหนมาไหนก็ไปด้วยกันสองคน กินข้าวด้วยกัน ตั้งเรียนด้วยกัน เล่นด้วยกัน แย่งขนมกันกินอีก แอบหลับด้วยกัน มิณเรียนไม่ค่อยเก่งผมเลยต้องค่อยช่วยตลอด(บางทีถึงกับทำการบ้านให้) แต่ด้วยความสนิทนี้แหละทำให้ผม แอบหวั่นไหวกับมิณเวลาอยู่ด้วยแล้วใจเต้นยังไงไม่รู้ มันเขินๆอย่างบอกไม่ถูกทั้งๆที่ผมไม่มีความรู้สึกชอบผู้ชายมาก่อนมาว่าทำไมถึงไปหวั่นไหวกับมิณได้ยัง งงๆ ผมกับมิณเรากลายเป็นคู่จิ้นกับในโรงเรียนเพราะด้วยความสนิทต่างๆนาๆ ทำให้ไปมาไหนในโรงเรียนมีแต่คนบอก พี่บอสกับพี่มิณ คู่จิ้น พอเข้ามาในห้องเพื่อนๆก็จะ ล้อว่า คู่จิน คู่จิ้น คู่จิ้น ตลอดทุกวัน ทำให้ผมกับมิณออกอาการเขินตลอด แต่จริงๆแล้วผมไม่รู้หรอกว่ามิณเขาคิดยังไงกับผมไม่รู้ว่าการกระทำต่างๆนาๆที่ผมมีให้ผมเวลาอยู่กับผม เขาชอบผมอยู่หรือป่าว เพราะมิณจะชอบพูดจาทำให้เพื่อนๆในห้องหรือคนอื่น กรี๊ดกร๊าด ตลอดตอนคุยกับผม อย่างเช่นเวลาผมจะลุกไปห้องน้ำ ผมก็ลุกออกจากโต๊ะแล้วมิณก็จะพูดว่า
มิณ : บอสจะไปไหนอ่ะ
ผม : ไปห้องน้ำ จะไปป่าว
มิณ : ไม่ปวดอ่ะ งั้นเดินระวังๆ ด้วยนะ มีแฟนคนเดียวเป็น ห่วง
ผม : (ทำหน้ายิ้ม) ไอ่บ้า
มิณ : ถึงบ้าแต่เค้าก็บ้ารักบอสคนเดียวนะ
ผม : >/////< เดินออกไป
ทำให้เพื่อนๆในห้องถึงกันกรี๊ดกร๊าดด แล้วก็พูดว่า คู่นี้หวานกันตลอด ต่อมาพอขึ้นมา ม.5 ผมกับมิณเราก็สนิทกันมากขึ้น ผมก็รู้สึกว่าผมชอบมิณขึ้นมาจริงๆละ แต่ไม่ได้บอกกับมิณ เพราะกลัวเขา ไม่โอเค หรือที่เขามาทำดีกลับเราก็เขาแค่คิดว่าสนุกดีมั้ง ผมกับมิณก็เล่นกันทุกวัน กระแสคู่จิ้นในโรงเรียนก็แรงขึ้นกว่าเดิมไปไหนมาไหนก็มีแต่คนทักตลอด เพราะมิณจะชอบใช่มุกที่เวลาคุยกับผมแล้ว ทำให้คนอื่นๆ กรี๊ดกร๊าดด อย่างเช่นตอนนั้งกินข้าว
มิณ : บอสขยับมาทางซ้ายอีกนิดดิ
ผม : ขยับทำไมนั้งไหนก็เหมือนกัน
มิณ : บอกไม่เหมือน ถ้าขยับมาทางซ้ายอีกนิด ใจเรา จะได้ตรงกันไง
ผมก็แอบเขิน ทั้งๆที่เป็นมุกธรรมดาๆมิณทำอย่างกับเราเป็นแฟนกันทุกอย่าง ทั้งช่วยเหลือผม กินไอศครีม อันเดียวกับผม เอานิ้วมาเช็ดครีมที่ติดปากผมแล้วเอาไปกิน มันทำให้ผมยิ่งหวั่นไหวกับมิณมากๆ ทั้งมุกต่างๆนาๆที่ใช้ตอนอยู่กับผม
***ผมนั่งกินข้าวแล้วมิณก็นั่งด้วยผมถามมิณว่า
ผม : วันนี้ไม่กินข้าวหรอ นั่งมองไปมองมาอยู่ได้
มิณ : ไม่อยากกินอ่ะ
ผม : ทำไม
มิณ : แค่เห็น บอส กินเราก็อิ่มแล้ว ^_^
ยิ่งตอนที่มิณยิ้มผมยิ่งใจเต้นไม่หยุด อะไรจะหวานขนาดนั้น
พอต่อมาขึ้นม.6ก็มีนักเรียนหญิงเข้ามาใหม่ 1 คน เธอชื่อ ฟ้า เธอน่ารักมากใครๆเห็นก็บอกว่าเธอน่ารัก ใช่ครับเธอทั้งขาว สวย ยิ้มหวาน ผมอยู่ใกล้ที่ไรใจผมเต้นตลอด ผมกับฟ้าเราสนิทกันมากขึ้นครับด้วยอะไรไม่รู้ทำให้เราสนิทกันเริ่มเที่ยวก็เที่ยวด้วยกันสองคน กินข้าวด้วยกันอีก ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดเลยทำให้ความสัมผันของผมกับฟ้า ดีขึ้นมาแปลกๆ แต่ผมก็ไม่ได้บอกมิณเวลาผมไปไหนมาไหนกับฟ้าสองคน ด้วยความที่ว่าผมกับฟ้าสนิทกันมากขึ้นทำให้ผมชอบเธอขึ้นมาจนกระแสคู่จิ้นของผมกับมิณเริ่มลดน้อยลง ทั้งที่ผมก็ชอบมิณอยู่แต่ผมก็ดันมารู้สึกดีกว่าฟ้าอีก ทำให้ผมตัดสินใจอะไรไม่ถูก แต่ที่สำคัญไปกว่านั้น เพื่อนๆในห้องดันมาบอกผมว่า ฟ้าแอบชอบผมอยู่เหมือนกัน มันเป็นความรู้สึกดีนะครับที่เราต่างก็คืดเหมือนกัน แต่ว่า มิณ ก็เริ่มออกอาการการ หึง ผมยังไงไม่รู้ มิณ ดูใจร้อนแปลกๆเริ่มมีอาการงอน นอยด์ ทั้งที่ผมก็ไม่รู้ว่ามิณคิดยังไงกับผม ทำให้มีอะไรหลายอย่างทำให้ผมคิดหนักแล้วสับสนกับตัวเอง ว่าสรุปเราเป็น เกย์ หรือ เราเป็นผู้ชาย อาการแบบนี้เขาเรียกว่าสับสนใช่ไหมครับ แล้วผมควรทำยังไงดี ผมไม่อยากเสียใครไปเลย ผมเลยมาตั้งกระทู้ถามความคิดเห็นจากเพื่อนครับ ช่วยบอกแนวทางให้ผมด้วยครับ