สวัสดีครับ นี้เป็นกระทู้แรกเลย ผมขอเรียกว่ากระทู้นะ ไม่รู้จะเรียกว่าไง ฮ่าๆ ชื่อกระทู้คงไม่ค่อยตรงกับเรื่องราวนะครับ ผมอยู่ม.5 ถ้าผมใช้ภาษาผิดไปรึเล่าเหตุการณ์วนไปวนมา ขออภัยด้วยนะค้าบ 55
ผมมีแฟนครับ ตามเด็กวัยรุ่นทั่วไป เป็นแฟนคนที่ 2 เรารู้จักกันผ่านการทำงาน (สมมุติว่าชื่อเตยละกัน) ตอนผมขึ้นม.5ใหม่ๆ ผมยังคบกับแฟนคนแรก เตยก็เข่นกัน เตยก็กำลังคบกับรุ่นน้อง ตอนนั้นเรารู้จักกันเพราะการถ่ายทำหนังสั้น ทำโฆษณาในโรงเรียน ทำงาน ทำวิดีโอประกวดมากมาย ผมเริ่มสนิทกับเตย แต่ความรู้สึกตอนนั้นเป็นแค่พี่น้องร่วมงานนะ จนเราเริ่มไปไหนมาไหนด้วยกัน บ่อยๆ เตยเค้าเป็นรุ่นพี่อยู่ม.6 เตยชวนผมไปทำนู่นทำนี่เป็นเพื่อน เราสนิทกันมากขึ้น บางมุมเราก็เหมือนแฟนกัน ไปดูหนัง ไปกินข้าว กลับบ้านดึก สุดท้าย ด้วยความที่ผมห่างกับแฟนตอนนั้น ผมกับแฟนแทบไม่ได้คุยกันเลย ผมตัดสินใจบอกเลิกแฟนคนแรก ช่วงเดือนเมษา ปี57 เป็นช่วงที่เตยเลิกกับรุ่นน้องเหมือนกัน ต่อมาผมใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับเตย ไปงานบ้าง ทำงานประกวดเลิกดึกๆบ้าง
เราอยู่ด้วยกันมากขึ้นทุกๆวัน จนผมเริ่มรู้สึกผูกพัน เราคุยกัน ทำงานร่วมกันประมาณ 6-7 เดือน ผมคิดว่าเตยก็รู้สึกเหมือนผมเช่นกัน แต่ผมบอกไม่ได้ เพราะเตยเคยบอกไว้ว่า อยากมีแฟนเป็นรุ่นพี่ ปรึกษาปัญหาอะไรได้ดีกว่ารุ่นน้อง ผมก็เก็บมาคิด และห้ามความคิดที่จะขอเป็นแฟนไว้ เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ อยู่มาวันนึงเตยหายไป ไม่ตอบเฟส ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง เตยบอกงานเยอะ เจอกันน้อยลง ห่างหายไปเลยเกือบ 2 อาทิตย์ เจอกันก็คุยแต่ไม่เหมือนเดิม เหมือนไม่ใช่เตยคนเดิม ชวนไปไหนก็ปฏิเสธ จนท้ายที่สุดผมมานั่งพิจารณาว่าสรุปแล้วมันเป็นยังไง เกิดอะไรขึ้น ในหัวผมคิดว่าเตยคงไม่อยากคุยกับผมแล้ว ด้วยเหตุผลอไรผมก็ไม่รู้ อยู่ๆเตยก็หายเงียบไป
ช่วงนั้นเดือนสิงหา ปี57 มีงานวิทยาศาสตร์ที่โรงเรียน เตยร่วมงานกิจกรรม แสดงละครวิทย์
วันนั้น วันอาทิตย์ที่ 17 สิงหาคม ปี57 เวลาสองทุ่มโดยประมาณ ผมนัดเจอเตย ขณะที่เตยซ้อมละครอยู่ที่โรงเรียน โดยความตั้งใจของผมตอนนั้น อยากตัดใจ เลิกคุย เลิกทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับเตย ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกันอีก ผมขับรถไปโรงเรียน ระหว่างรอที่ห้องทะเบียน เตยก็เลิกซ้อมออกมาคุยกับผม เราคุยกันไปซักพัก ความคิดมันเริ่มเปลี่ยน ผมจำไม่ได้ว่าคุยอะไรบ้าง
แต่ผมจำ3ประโยคสุดท้ายที่เตยถามผมได้
(ลืมบอกครับ ฮ่าๆ ผมชื่อแทนนะ)
1.เตยถามว่า"แทนจะคบใครคนนึง แทนใช้เวลาดูเค้านานไหม"
ผมตอบว่า ก็นานเท่านที่จะนานได้ ผมอยากรู้ตัวตนของเค้าให้มากที่สุด
2."แล้วแทนต้องใช้เวลาอีกนานแค่ไหน"
ผมฟังประโยคนี้แล้ว ผมก็เงียบ นั่งคิดซักพักนึง สรุปแล้ว ความตั้งใจที่ผมจะเลิกคุยกับเตยมันหายไปเลย เปลี่ยนเป็นอีกความรู้สึกนึงทันที
ผมตอบว่า "ก็... อีกไม่นานแล้วละ" ตายตอนท้าย ยอมเค้าจนได้ 55
และประโยคสุดท้าย "พี่ยังไม่ได้ยิน คำที่พี่อยากได้ยิน จากปากแทนเลยนะ"
หืม ผมนี้อึ้งไปเลย 55 สุดท้ายเตยก็รู้สึกเหมือนที่ผมรู้สึกจริงๆ ผมนั่งคิดแล้วตอบกลับไป "พี่เตย... เป็นแฟนกับผมนะ"
จากนั้นเราก็เป็นแฟนกัน เตยเป็นคนให้คำปรึกษาที่ดี เอาแต่ใจ พูดจาหยาบๆบ้าง ไม่ค่อยเรียบร้อยเลย แต่ผมก็รักเค้านะ ใช้เวลาอยู่ร่วมกันนานพอสมควร ตอนนั้นเป็นช่วงปิดเทอมพอดี เราไปไหนมาไหนด้วยกัน ผมพาเตยมาหาแม่ หาป๊า หาคนในครอบครัว ทั้งหมดก็ระยะเวลาก็ร่วม 6-7 เดือน เรามีความสุขมาก จนปีใหม่ หลังๆมาผมคุยเตยน้อยลง ทุกวันๆ ไปไหนด้วยกันน้อยลง เหตุเพราะอาจมาจากผมเบื่อบ้าง ติดเพื่อน ติดงาน ลืมจนเกือบลืมเตยไป
ระหว่างอยู่ด้วยกันก็มีทะเลาะกันบ้าง บางครั้งเตยร้องไห้ ที่ผมลืมเธอไป ไม่ให้ความสำคัญ ลืมวันครบรอบ ไม่มีเวลาให้ บ่อยครั้งเตยร้องไห้
เตยบอกรักผมมาก ไม่เคยรักใครขนาดนี้ ผมทำตัวไม่ถูก ไม่รู้จะตอบยังไง
ครั้งนึงผมถามเตยว่า "รักแทนน้อยลงได้ไหม" ผมไม่รู้เหมือนกันทำไมพูดแบบนั้นออกไป ผมแค่ไม่อยากให้เตยร้องไห้เพราะผมอีก
จนมาวังหนึ่ง ผมรู้จักกับรุ่นน้องอีกคน เธอน่ารัก ขาว หน้าตาดีกว่าเตยเยอะ แถมตรงสเปกผมคือสูงด้วย 55 เตยสูงแค่ 157 มั้ง
ผมรู้จักกับน้องตอนเดินขบวนอะไรสักอย่างนี้แหละ ในงานวันพ่อที่โรงเรียน แต่เราไม่ได้คุยกัน น้องเค้าแอดเพื่อนมาในเฟส คุยกันแล้วก็หายไป
ผ่านมาสักพักก็เจอน้องเค้าแถวบ้าน อยู่ปากซอย ก็เอ๊ะ! น้องเค้ามาทำไรแถวนี้ ผมเลยทักเฟสน้องเค้าไป ถามว่าอยู่แถวไหน เค้าอยู่ปากซอยนี้แหละ(บ้านผมอยู่หลังซอย ลึกสุดเลย) ผมก็ดีใจ 55 สนุกเลยทีนี้ คุยเชิงจีบเลย รู้ครับว่าผิด แต่มันก็สนุกดีนะ ไม่เคยนอกใจแฟนเลย นี้ครั้งแรก คุยไปคุยมา น้องเค้าน่ารักมาก ขี้เล่นด้วย แต่ก็ไม่เคยคุยแบบเห็นหน้าจริงๆจังๆสักที ความสนุกมันก็เกิดครับ วันนั้น เตยกำลังถ่ายรูปจบม.6 ช่วงเดือนมกราคม ผมตัดสินใจ ขอไปส่งน้องเค้าที่บ้าน น้องเค้าก็ให้นะ ผมดีใจมาก 555 ออกแนวเลวเลยทีเดียว
จากนั้นผมไปค่าย ร.ด วันที่ 26 เตยดันจับได้ว่าผมแอบคุยกับน้องเค้า จับได้ว่าไปส่งน้องเค้า รหัสเฟสผมก็แอบเปลี่ยน เอาละสิ ซวยเลยทีเดียว วันนั้นเราทะเลาะกัน รุนแรงมาก
ผมบอกเลิกเตยในคืนนั้น วันที่ 26 ก่อนไป ร.ด
เพียงเพราะผมไม่อยากให้เตยร้องไห้เพราะผมอีก มันฟังดูแปลกๆนะครับ แต่ผมรู้สึกแบบนั้นจริงๆ ไปไม่เป็นเลย ผมบอกว่า"เค้าไปดีกว่า"
ผมนอนไม่หลับทั้งคืน เข้าค่ายก็มีแต่เตยลอยอยู่ในหัว กลังจากกลับจาก ร.ด ผมก็โทรไปหาเตย เราคุยกัน ในใจลึกๆผมอยากกลับไปคบกับเตยเหมือนเดิม
ผมไม่อยากจบลงแบบนี้ เพราะผมทำพลาดไป และความไม่ใส่ใจแฟน เลยทำให้เป็นแบบนี้
ปัจจุบันตอนนี้เราก็คุยกันอยู่นะ แต่ในฐานะอะไรผมไม่แน่ใจ ไม่ใช่เพื่อนแต่ก็ไม่ใช่แฟน ผมไม่รู้ต้องทำยังไง วันวาเลนไทน์ผมก็ซื้อของให้ ก็ไปส่งบ้านบ้างเหมือนตอนเป็นแฟน วันนี้วันที่ 16 กุมภาพันธ์ คืนวันที่ 15 เราก็คุยกัน สรุปแล้ว มันควรจะลงเอยยังไง จะเป็นยังไงต่อ ผมควรทำยังไงต่อไป ตอนนี้เตยก็มีคนคุยมากมาย คนให้คำปรึกษา คนไปเที่ยวเป็นเพื่อน ทำนู่นทำนี้ ทั้งที่เมื่อก่อนเป็นผม ผมอยากให้เตยเลือก เลือกที่จะกลับไปคบเป็นแฟน กลับไปปรับความเข้าใจกัน เลยดำเนินชีวิตต่อ หรือจะเลิกกันจริงๆซักที เพราะตอนนี้ผมทำตัวไม่ถูก ไม่รู้อยู่ไหนสถานะอะไร ถ้าให้ผมเลือกนะ ผมอยากคบกับเตยต่อ ผมอยากแก้ไขในสิ่งผมทำพลาดไป แต่ไม่ว่ายังไงผมก็พร้อมรับคำตอบที่เตยตอบมา หลังจากเราคุยกันในคืนวันที่ 15 ทางโทรศัพท์ เตยบอกว่าขอเวลาก่อน ให้เตยได้คิด เพราะตอนนี้เตยเครียดกับเรื่องเรียนต่อ ต่อมหาลัย ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร บทสนทนาก็จบลง
ประเด็นที่ผมอยากถามก็คือ ระหว่างนี้ อีกไม่รู้เวลาตั้งเท่าไหร่ จะสิ้นเดือนกุมภาหรือมีนา ผมควรทำอย่างไรดีครับ รอต่อไปหรือตัดใจออกมาเลย เพราะผมเดาไม่ถูกว่าเตยยังรู้สึกอย่างไรอยู่ หลายครั้งผมถามว่า เตยรู้สึกยังไงกับแทน เตยบอกว่าสับสน ขอเวลาคิด
ไม่รู้ว่าเตยคุยกับใคร หรืออะไรอยู่รึเปล่า
ผมควรทำอย่างไรดีครับ?
(อย่าด่าผมนะ นี้ผมตั้งกระทู้แรก ภาษามันเหมือนนิยายหรืองงๆยังไงก็ขอโทษด้วยนะค้าบ)
ไม่รู้อยู่ในสถานะอะไรครับ ไม่ใช่เพื่อน ไม่ใช่แฟน
ผมมีแฟนครับ ตามเด็กวัยรุ่นทั่วไป เป็นแฟนคนที่ 2 เรารู้จักกันผ่านการทำงาน (สมมุติว่าชื่อเตยละกัน) ตอนผมขึ้นม.5ใหม่ๆ ผมยังคบกับแฟนคนแรก เตยก็เข่นกัน เตยก็กำลังคบกับรุ่นน้อง ตอนนั้นเรารู้จักกันเพราะการถ่ายทำหนังสั้น ทำโฆษณาในโรงเรียน ทำงาน ทำวิดีโอประกวดมากมาย ผมเริ่มสนิทกับเตย แต่ความรู้สึกตอนนั้นเป็นแค่พี่น้องร่วมงานนะ จนเราเริ่มไปไหนมาไหนด้วยกัน บ่อยๆ เตยเค้าเป็นรุ่นพี่อยู่ม.6 เตยชวนผมไปทำนู่นทำนี่เป็นเพื่อน เราสนิทกันมากขึ้น บางมุมเราก็เหมือนแฟนกัน ไปดูหนัง ไปกินข้าว กลับบ้านดึก สุดท้าย ด้วยความที่ผมห่างกับแฟนตอนนั้น ผมกับแฟนแทบไม่ได้คุยกันเลย ผมตัดสินใจบอกเลิกแฟนคนแรก ช่วงเดือนเมษา ปี57 เป็นช่วงที่เตยเลิกกับรุ่นน้องเหมือนกัน ต่อมาผมใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับเตย ไปงานบ้าง ทำงานประกวดเลิกดึกๆบ้าง
เราอยู่ด้วยกันมากขึ้นทุกๆวัน จนผมเริ่มรู้สึกผูกพัน เราคุยกัน ทำงานร่วมกันประมาณ 6-7 เดือน ผมคิดว่าเตยก็รู้สึกเหมือนผมเช่นกัน แต่ผมบอกไม่ได้ เพราะเตยเคยบอกไว้ว่า อยากมีแฟนเป็นรุ่นพี่ ปรึกษาปัญหาอะไรได้ดีกว่ารุ่นน้อง ผมก็เก็บมาคิด และห้ามความคิดที่จะขอเป็นแฟนไว้ เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ อยู่มาวันนึงเตยหายไป ไม่ตอบเฟส ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง เตยบอกงานเยอะ เจอกันน้อยลง ห่างหายไปเลยเกือบ 2 อาทิตย์ เจอกันก็คุยแต่ไม่เหมือนเดิม เหมือนไม่ใช่เตยคนเดิม ชวนไปไหนก็ปฏิเสธ จนท้ายที่สุดผมมานั่งพิจารณาว่าสรุปแล้วมันเป็นยังไง เกิดอะไรขึ้น ในหัวผมคิดว่าเตยคงไม่อยากคุยกับผมแล้ว ด้วยเหตุผลอไรผมก็ไม่รู้ อยู่ๆเตยก็หายเงียบไป
ช่วงนั้นเดือนสิงหา ปี57 มีงานวิทยาศาสตร์ที่โรงเรียน เตยร่วมงานกิจกรรม แสดงละครวิทย์
วันนั้น วันอาทิตย์ที่ 17 สิงหาคม ปี57 เวลาสองทุ่มโดยประมาณ ผมนัดเจอเตย ขณะที่เตยซ้อมละครอยู่ที่โรงเรียน โดยความตั้งใจของผมตอนนั้น อยากตัดใจ เลิกคุย เลิกทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับเตย ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกันอีก ผมขับรถไปโรงเรียน ระหว่างรอที่ห้องทะเบียน เตยก็เลิกซ้อมออกมาคุยกับผม เราคุยกันไปซักพัก ความคิดมันเริ่มเปลี่ยน ผมจำไม่ได้ว่าคุยอะไรบ้าง
แต่ผมจำ3ประโยคสุดท้ายที่เตยถามผมได้
(ลืมบอกครับ ฮ่าๆ ผมชื่อแทนนะ)
1.เตยถามว่า"แทนจะคบใครคนนึง แทนใช้เวลาดูเค้านานไหม"
ผมตอบว่า ก็นานเท่านที่จะนานได้ ผมอยากรู้ตัวตนของเค้าให้มากที่สุด
2."แล้วแทนต้องใช้เวลาอีกนานแค่ไหน"
ผมฟังประโยคนี้แล้ว ผมก็เงียบ นั่งคิดซักพักนึง สรุปแล้ว ความตั้งใจที่ผมจะเลิกคุยกับเตยมันหายไปเลย เปลี่ยนเป็นอีกความรู้สึกนึงทันที
ผมตอบว่า "ก็... อีกไม่นานแล้วละ" ตายตอนท้าย ยอมเค้าจนได้ 55
และประโยคสุดท้าย "พี่ยังไม่ได้ยิน คำที่พี่อยากได้ยิน จากปากแทนเลยนะ"
หืม ผมนี้อึ้งไปเลย 55 สุดท้ายเตยก็รู้สึกเหมือนที่ผมรู้สึกจริงๆ ผมนั่งคิดแล้วตอบกลับไป "พี่เตย... เป็นแฟนกับผมนะ"
จากนั้นเราก็เป็นแฟนกัน เตยเป็นคนให้คำปรึกษาที่ดี เอาแต่ใจ พูดจาหยาบๆบ้าง ไม่ค่อยเรียบร้อยเลย แต่ผมก็รักเค้านะ ใช้เวลาอยู่ร่วมกันนานพอสมควร ตอนนั้นเป็นช่วงปิดเทอมพอดี เราไปไหนมาไหนด้วยกัน ผมพาเตยมาหาแม่ หาป๊า หาคนในครอบครัว ทั้งหมดก็ระยะเวลาก็ร่วม 6-7 เดือน เรามีความสุขมาก จนปีใหม่ หลังๆมาผมคุยเตยน้อยลง ทุกวันๆ ไปไหนด้วยกันน้อยลง เหตุเพราะอาจมาจากผมเบื่อบ้าง ติดเพื่อน ติดงาน ลืมจนเกือบลืมเตยไป
ระหว่างอยู่ด้วยกันก็มีทะเลาะกันบ้าง บางครั้งเตยร้องไห้ ที่ผมลืมเธอไป ไม่ให้ความสำคัญ ลืมวันครบรอบ ไม่มีเวลาให้ บ่อยครั้งเตยร้องไห้
เตยบอกรักผมมาก ไม่เคยรักใครขนาดนี้ ผมทำตัวไม่ถูก ไม่รู้จะตอบยังไง
ครั้งนึงผมถามเตยว่า "รักแทนน้อยลงได้ไหม" ผมไม่รู้เหมือนกันทำไมพูดแบบนั้นออกไป ผมแค่ไม่อยากให้เตยร้องไห้เพราะผมอีก
จนมาวังหนึ่ง ผมรู้จักกับรุ่นน้องอีกคน เธอน่ารัก ขาว หน้าตาดีกว่าเตยเยอะ แถมตรงสเปกผมคือสูงด้วย 55 เตยสูงแค่ 157 มั้ง
ผมรู้จักกับน้องตอนเดินขบวนอะไรสักอย่างนี้แหละ ในงานวันพ่อที่โรงเรียน แต่เราไม่ได้คุยกัน น้องเค้าแอดเพื่อนมาในเฟส คุยกันแล้วก็หายไป
ผ่านมาสักพักก็เจอน้องเค้าแถวบ้าน อยู่ปากซอย ก็เอ๊ะ! น้องเค้ามาทำไรแถวนี้ ผมเลยทักเฟสน้องเค้าไป ถามว่าอยู่แถวไหน เค้าอยู่ปากซอยนี้แหละ(บ้านผมอยู่หลังซอย ลึกสุดเลย) ผมก็ดีใจ 55 สนุกเลยทีนี้ คุยเชิงจีบเลย รู้ครับว่าผิด แต่มันก็สนุกดีนะ ไม่เคยนอกใจแฟนเลย นี้ครั้งแรก คุยไปคุยมา น้องเค้าน่ารักมาก ขี้เล่นด้วย แต่ก็ไม่เคยคุยแบบเห็นหน้าจริงๆจังๆสักที ความสนุกมันก็เกิดครับ วันนั้น เตยกำลังถ่ายรูปจบม.6 ช่วงเดือนมกราคม ผมตัดสินใจ ขอไปส่งน้องเค้าที่บ้าน น้องเค้าก็ให้นะ ผมดีใจมาก 555 ออกแนวเลวเลยทีเดียว
จากนั้นผมไปค่าย ร.ด วันที่ 26 เตยดันจับได้ว่าผมแอบคุยกับน้องเค้า จับได้ว่าไปส่งน้องเค้า รหัสเฟสผมก็แอบเปลี่ยน เอาละสิ ซวยเลยทีเดียว วันนั้นเราทะเลาะกัน รุนแรงมาก
ผมบอกเลิกเตยในคืนนั้น วันที่ 26 ก่อนไป ร.ด
เพียงเพราะผมไม่อยากให้เตยร้องไห้เพราะผมอีก มันฟังดูแปลกๆนะครับ แต่ผมรู้สึกแบบนั้นจริงๆ ไปไม่เป็นเลย ผมบอกว่า"เค้าไปดีกว่า"
ผมนอนไม่หลับทั้งคืน เข้าค่ายก็มีแต่เตยลอยอยู่ในหัว กลังจากกลับจาก ร.ด ผมก็โทรไปหาเตย เราคุยกัน ในใจลึกๆผมอยากกลับไปคบกับเตยเหมือนเดิม
ผมไม่อยากจบลงแบบนี้ เพราะผมทำพลาดไป และความไม่ใส่ใจแฟน เลยทำให้เป็นแบบนี้
ปัจจุบันตอนนี้เราก็คุยกันอยู่นะ แต่ในฐานะอะไรผมไม่แน่ใจ ไม่ใช่เพื่อนแต่ก็ไม่ใช่แฟน ผมไม่รู้ต้องทำยังไง วันวาเลนไทน์ผมก็ซื้อของให้ ก็ไปส่งบ้านบ้างเหมือนตอนเป็นแฟน วันนี้วันที่ 16 กุมภาพันธ์ คืนวันที่ 15 เราก็คุยกัน สรุปแล้ว มันควรจะลงเอยยังไง จะเป็นยังไงต่อ ผมควรทำยังไงต่อไป ตอนนี้เตยก็มีคนคุยมากมาย คนให้คำปรึกษา คนไปเที่ยวเป็นเพื่อน ทำนู่นทำนี้ ทั้งที่เมื่อก่อนเป็นผม ผมอยากให้เตยเลือก เลือกที่จะกลับไปคบเป็นแฟน กลับไปปรับความเข้าใจกัน เลยดำเนินชีวิตต่อ หรือจะเลิกกันจริงๆซักที เพราะตอนนี้ผมทำตัวไม่ถูก ไม่รู้อยู่ไหนสถานะอะไร ถ้าให้ผมเลือกนะ ผมอยากคบกับเตยต่อ ผมอยากแก้ไขในสิ่งผมทำพลาดไป แต่ไม่ว่ายังไงผมก็พร้อมรับคำตอบที่เตยตอบมา หลังจากเราคุยกันในคืนวันที่ 15 ทางโทรศัพท์ เตยบอกว่าขอเวลาก่อน ให้เตยได้คิด เพราะตอนนี้เตยเครียดกับเรื่องเรียนต่อ ต่อมหาลัย ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร บทสนทนาก็จบลง
ประเด็นที่ผมอยากถามก็คือ ระหว่างนี้ อีกไม่รู้เวลาตั้งเท่าไหร่ จะสิ้นเดือนกุมภาหรือมีนา ผมควรทำอย่างไรดีครับ รอต่อไปหรือตัดใจออกมาเลย เพราะผมเดาไม่ถูกว่าเตยยังรู้สึกอย่างไรอยู่ หลายครั้งผมถามว่า เตยรู้สึกยังไงกับแทน เตยบอกว่าสับสน ขอเวลาคิด
ไม่รู้ว่าเตยคุยกับใคร หรืออะไรอยู่รึเปล่า
ผมควรทำอย่างไรดีครับ?
(อย่าด่าผมนะ นี้ผมตั้งกระทู้แรก ภาษามันเหมือนนิยายหรืองงๆยังไงก็ขอโทษด้วยนะค้าบ)