[CR] เรื่องเล่าของคนขี้แพ้‬ (CR)

กระทู้แรกค่ะ ผิดพลาดประการใดแนะนำด้วยค่ะยิ้ม

สาระมีแค่สองย่อหน้าสุดท้ายอันอื่นข้ามได้นะ‬ ฮ่าๆหลิ่วตา


เรื่องมีอยู่ว่า เดี้ยนเป็นคนขี้แพ้มากๆ ยอมรับค่ะ ขี้แพ้ ฮ่าๆๆ
เวลาผิวหน้าเจอมลภาวะอะไรมากหน่อย อย่างเช่น ไปในที่ ฝุ่นเยอะๆ ขึ้นรถสาธารณะเป็นระยะทางไกลยาวนาน เจอน้ำไม่สะอาด หรือบางทีไปนอน รร.งี้ ผ้าปูที่นอนไม่สะอาด น้ำไม่สะอาดก็แพ้นะ มันจะมีผดผื่นสิว ขึ้นยุบยับ คันยิบๆ ที่ใบหน้า คอ และหน้าอก บริเวณอื่นตามตัว หลัง อะไรงี้ไม่ค่อยขึ้น หรือขึ้นแต่มองไม่เห็นไมรู้เพราะดำ ฮ่าๆๆ ปกติก็สะกดกลั้นอาการเหล่านี้ ด้วยการหลีกเลี่ยงสาเหตุที่จะทำให้เกิดอาการแพ้ เท่าที่เราพอจะรู้ตัว และปกติตอนอยู่ไทย ใช้สกินแคร์ของวุฒิศักดิ์หลายตัวค่ะ ซึ่งมันถูกกับหนังหน้าเดี้ยนมากๆ ชีวิตดีขึ้นเพราะนาง ขอบคุณจิงๆ (ไม่ได้กินยา ไม่ได้เลเซอร์) อันนี้ CR จริงๆนะ เพราะเพื่อนบางคนก็ไม่ได้หาย หรือหนังหน้าดีได้ด้วยนางอย่างเดี้ยน มันคงแล้วแต่คนว่าถูกกับอะไร แต่มู้นี่ วุฒิศักดิ์มิใช่ประเด็นนะคะ แค่เล่าสู่กันฟังว่าอือ เราเป็นคนนึงที่ใช้แล้ว นางโอ

เข้าเรื่องค่ะ
ตอนนี้มาธุระที่เกาหลีค่ะ ปกติอยู่แต่ในโซล แต่คราวนี้เดี้ยนต้องเดินทางมา ตจว. และก็มาพัก รร. แห่งนึง เกรดสองดาวหรือสามดาว ห้องโอเค แต่หน้าตาภายนอกดูเหมือนโมเตลมาก แต่นางว่านางเป็น โฮเทลอะนะคะ เรื่องความสะอาดอะไรงี้ก็นะ ตามเกรดของมันค่ะ
สภาพห้องก็ตามรูปในลิงค์นี้เลย
http://www.yanolja.com/motis_2.1/main/source/motisMotelRead.php?miIdx=2767#none
และตะนี้ ลืมเอาเมคอัพรีมูฟเวอร์มาก่ะ ด้วยความงก ก็ไม่อยากซื้อของที่ใช้เป็นปกติ เพราะมันก็ไม่ใช่ถูกๆ และที่บ้านก็ยังมีเหลือไม่อยากจะแบกกลับให้หนัก ก็เลยไปไดโซ (คล้ายร้านหกสิบบาทที่ไปเปิดที่ไทย) ซื้อเมคอัพรีมูฟเวอร์แบบทิชชู่สำเร็จรูป ราคาสองพันวอน (หกสิบบาทไทย) มาใช้ กะใช้ละไม่หมดก็โยนทิ้ง ก็คิดว่าแค่อะฟิวเดย์ ไม่เป็นไรหรอกมั้ง

วันแรกผ่านไป ไม่เป็นไร ยังปกติดีค่ะ รู้สึกถึงความไม่สะอาดที่ใบหน้าเล็กน้อย
วันที่สองเริ่มคันยิบๆ มีสิวขึ้นสองเม็ด คิดว่าแย่ละ อีรีมูฟเวอกากนี่แน่เรย หยุดใช้ แล้วล้างแค่น้ำเปล่าไม่ทาไรเรย ไม่ออกไปไหนเรยแจ่ะ
วันที่สาม โอย เธอวววว มันคันมาก แล้วมันเป็นเม็ดเล็กๆๆๆมากๆ ประมาณสิวเสี้ยนที่จมูกอะ แต่มันนูนๆมีหัวขาวๆขึ้นแบบ เป็นพัน เป็นหมื่น ที่ใบหน้าและลำคอ และเนินอก เออ เปลือกตาก็ขึ้นด้วย น่ากัวมั่กกก ก็เริ่มโทษไปเรื่อยละ หรือชั้นแพ้น้ำ แพ้ผ้าปูที่นอน แพ้ฝุ่นละอองที่นี่ หรือจะเป็นอาหารที่กินเมื่อวันก่อน ไม่รู้จิงๆว่าแพ้อะไร มันหลายปัจจัยอะค่ะ ปล่อยไว้เดี๋ยวมันจะแย่ลงอะ ทิ้งรอยอีก โอย กังวลไปหมด
ตะนี้ก็ตกใจละ เริ่มเครียด ยิ่งเครียด ยิ่งคัน ยิ่งเกาหลี ยิ่งไปกันใหญ่มาก คือนี่ก็ไม่ได้โทษ รร นะคะ เค้าก็มีการทำความสะอาดเป็นประจำทุกวันตามมาตรฐาน
เดี้ยนเป็นขี้แพ้อยู่แล้วด้วยอะนะ รูปหน้าตอนแพ้เป็นผื่นแดงถ่ายมาละ มองไม่เห็นอะค่ะ เนื่องจากแสงของห้องใน รร มันนวลมาก
(เหมาะกับชายหนุ่มที่ไปลากสาวที่เจอกันตอนเมาๆมา เพราะทุกคนหน้าตาจะดีหมดในแสงนี้ ฮ่าๆๆ)

เข้าเรื่องต่อ... ละตะนี้ก็ร้อนใจ เลยไปหายักกุก (ร้านขายยา) แถว รรค่ะ เพราะไม่รู้จะหาหมอที่ใดแถวนี้ ไปถึงก็พบคนที่อยู่ในร้าน (ร้านค่อดเล็กแต่เป็นกระจกๆและติดแอร์ดูสะอาดสะอ้าน) ใส่เสื้อกราวสีขาว เดี้ยนก็ขอมโนว่าเป็นเภสัชแบบมีใบรับรองเพื่อความสบายตัยของตัวเอง
แล้วก็เกิดคอนเวอเล็กๆมึนๆขึ้น เนื่องจากเกาหลีเดี้ยนก็ไม่ค่อยแข็งแรง
"สวัสดีครับ มีอะไรให้ช่วยครับ"
"สวัสดีค่ะ หน้าชั้นมีบางอย่างขึ้นมาค่ะ รู้สึกแสบๆคันๆ"
คุณเภสัชเงียบไปสักครู่ คงมึนสำเนียง ฮ่าๆๆ
"เจ็บตรงไหนนะครับ"
ซาทูรี (สำเนียงที่ไม่ใช่โซล อารมณ์เหมือนคนกรุงฟังภาษาใต้ไม่ออกไรงี้ค่ะ) เน่อสุดฤทธิ์ เอาแล้วสิกู นางมึนสำเนียงเดี้ยน เดี้ยนก้อมึนสำเนียงนาง
"ที่หน้า มี บาง อย่าง ขึ้น มาค่ะ แสบๆ คันๆค่ะ" พยายามใหม่ด้วยการวรรคเป็นคำๆ
คุณเภสัช ก็ยิ้มมึนๆ มองๆส่องๆผิวหน้า ที่อีนี่ดันเมคอัพหนาๆกลบไว้ (เดี้ยนเป็นคนออกข้างนอกไม่แต่งหน้าไม่ได้ รู้สึกเสียมารยาทค่ะ ฮ่าๆๆ) ให้ยามาหลอดนึง เดี้ยนอ่านละได้ใจความว่ามันคือยาเจลแต้มสิวและผดผื่นแดง
"ควรเปลี่ยนที่ใช้ล้างหน้าด้วยนะครับ"
คุงเภสัชชี่พูดจบก็จัดแจงเอาสบู่ล้างหน้า พวกสำหรับผิวแพ้ง่ายมาเรียงให้เลือก นี่ก็เหลือบไปเห็น ฟิสิโอเจล ที่คุณน้องที่เคารพรักเคยแนะนำมาว่า
เห้ย นางดี นางทำให้หน้าเราดีขึ้นได้เวลาเกิดวิกฤตกับหน้าเรา ก็เลยเลือกนางมา แต่นางแพงอยู่นะ เกือบหกร้อยบาท ขวด150มล  
และก็เสียตังซื้อเมคอัพรีมูฟเวอของคลีนซิ่งเอกเพลสที่ใช้เป็นประจำมาด้วย
ร้านยาที่เกาหลีดูถูกไม่ได้ ค่อดเล็ก เล็กเท่าซุ้มเซเว่นอีเลฟเว่นใน จุฬาฯ (ใครนึกภาพไม่ออกก็ลองแวะไปจุฬาดูละกัน ฮ่าๆ) คือคนเดินได้ หนึ่งหรือสองก้าวซ้ายขวาสุดร้านแล้วอะ จริงๆ แต่แม่มมีทุกอย่างเรย ตั้งแต่แก้ผมร่วง ยาคุม ไปยันยากันส้นเท้าแตก จ่ะ
หมดไปพันกว่าบาท T^T ยากงยากินอะไรก็ไม่ได้มา ซึ่งจิงๆเราว่าทำถูกและล่ะนะ ยากินนี่ไม่รู้ประวัติคนไข้ไม่ควรให้กันสุ่มสี่สุ่มห้า

ชำระตัง ล่ำลาคุงเภสัชและกลับ รร ก็รีบล้างเมคอัพ (ไปแปปเดียวมาก จะเมคอัพทำไมไม่รุ้ ฮ่าๆ)
เอาฟิสิโอเจลมาใช้ล้างหน้า นางเป็นสีขาวขุ่นๆ ไม่มีกลิ่นและรส (ไม่ได้ชิมหรอกนะเดาเอา) ธรรมดามาก
ซึ่งอะไรที่ธรรมดาแบบนี้คงอ่อนโยนกับหน้าเรา ซิมพลีอิสดะเบส แต่ไม่มีผลมหัศจรรย์ ไวเทนนิ่ง ยกระชับ สวยศรี มณีเด้ง ดึ๋ง อะไรทั้งหลายทั้งพวง
และก็ทาคุณเจลแต้มสิวและผดผิ่นแดง ที่ได้มา ยี่ห้อ (ขออนุญาตอ่านตามสำเนียงเกาเพื่อความมึน) เออีซีเคออ บีจึ สึพัด อาอุด (ฺAC Care Bee's Spot Out) พออ่านตามเกาแล้วก็เหนื่อยมากชิงๆ นางว่าส่วนผสมหลักของนางมาจากพิษผึ้ง ซึ่งก็กลิ่นและเนื้อสัมผัส เดี้ยนว่าเหมือนเจลทาแต้มสิวแก้แพ้ ของวุฒิศักที่เลิฟมาก แต่ราคาแพงกว่าเท่านึง ก้อโอนะ ที่เกาก็หาวุฒิศักดิ์ไม่ได้ด้วยไง และบางคนใช้อันนี้อาจจะรุ้สึกว่าไม่เหมือน นางเริ่ดกว่าก้อได้
และสำหรับคนที่ใช้ชีวิตที่เกาหลีเราว่านางหาซื้อง่ายค่ะ

หน้าเดี้ยนแห้งเป็นขุยในวันต่อมา เวลาออกไปธุระข้างนอก ก้อไม่แต่งหน้าละ เพราะแต่งไม่ได้ เป็นคราบๆ ก็ใส่มาร์สเอา
สองวันต่อมา แค่สองวันจิงๆ ขุยๆแห้งๆกลายเป็นสะเก็ด เริ่มลอก และเผยผิวหน้านิ่มๆ เหมือนผิวเกิดใหม่ ดีกว่าก่อนเกิดผดผื่นแพ้อีก
แต่ผิวมันบางอยู่ เลยแดงๆค่อยข้างมากกว่าปกติ



จบการรีวิวอันไร้สาระ และยาวนานค่าหัวเราะ
รีวิวโดยไม่ได้หวังอะไรค่ะ แค่อยากแชร์ให้คนที่มีปัญหาผิวหน้าลองซื้อหาดู เพราะใช้แล้วประทับใจค่ะ หายเร็วดี
เผื่อใครมาเที่ยว มาอยู่ที่เกาหลีแล้วประสบปัญหาแบบเดี้ยน จะได้ลองหามาใช้ดูนะคะ
ที่ไทยก็น่าจะมีขายนะคะ เพราะตัวฟิสิโอเจลนี้ รุ่นน้องที่จุฬาแนะนำมาค่ะ
ถ้าสนุกขอฟีดแบคนิดนึง วันหลังจะได้มาเหลาใฟ้ฟังอีกนะคะหัวใจหัวใจ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะจุ๊บๆ
ชื่อสินค้า:   physiogel cleanser, A.C.care Bee's Spot Out (에이씨케어 비즈 스팟 아웃)
คะแนน:     
**CR - Consumer Review : ผู้เขียนรีวิวนี้เป็นผู้ซื้อสินค้าหรือเสียค่าบริการเอง ไม่มีผู้สนับสนุนให้สินค้าหรือบริการฟรี และผู้เขียนรีวิวไม่ได้รับสิ่งตอบแทนในการเขียนรีวิว

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่