(๒๒๐) ๐ สหัสแสงส่องหล้า ธราดล
วิหคเหินหาวบน ฟากฟ้า
วาโยพัดเมฆหน นภากาศ
สายหมอกคละคลุ้งหล้า คู่แล้วแคล้วกันฯ

(๒๒๑) ๐ สัญจรจรผ่านไซร้ จอมปลวก
พญายศนางสะดวก ดักแด้
ชะโงกเบิ่งตาลวก ลิ้นแลบ ลามเอย
วัจนะทายทักแล้ ลุท้อฤาไฉนฯ

(๒๒๒) ๐ ฝ่ายเผือเหลืออดย้อน ยุ่งใจ
พากย์เยี่ยงนี้เยี่ยงไร ยุ่งย้อย
อยู่จอมปลวกแถไถ กิจว่าง ไรฦา
กระแหนะกระแหนข้อย ค่ำเช้าคาใจฯ

(๒๒๓) ๐ นางพญาปลวกเว้า วิงวอน
เพาโพทโอดรังรอน รักร้าง
แลกรรมเก่าสลอน สิ้นสุด เร็วเฮย
เอาอย่างทองหลางบ้าง ดอกไม้แดงเดียวฯ

(๒๒๔) ๐ ความหวังพลังชีพไร้ รันทด
ปลงจิตยองเบาสบถ บ่นได้
ทองหลางผลิดอกหมด ปีละ ครั้งเนอ
ดังซ่อนทรวงหวงไห้ ห่อนร้ายเพลาหนฯ

(๒๒๕) ๐ กัลปพฤกษ์ใกล้ กล่าวเสริม
คลายหม่นหมองประเดิม ดั่งเว้า
ความรันทดอดเฉลิม เสริมส่ง ใจแฮ
ปีละครั้งเยือนเหย้า หยุดท้อแท้ใจฯ

(๒๒๖) ๐ พจนาพลางแว่วเพี้ยง เสียงศรี
หูกระจงกล่าววจี เสกถ้อย
ลางพรัดพรากอาจมี กำหนด นะเฮย
จงมั่นใจเต็มร้อย อย่าร้าวรานฤดีฯ

(๒๒๗) ๐ ฝ่ายมะขามปากเปรี้ยว เปรียวปน
วจนะถ้อยสกนธ์ เกริกล้อม
ปลงใจเถิดชุมพล วางปล่อย นะพี่
อโศกนวยนายห้อม ห่ำล้อมทำใจฯ

(๒๒๘) ๐ บุญเพรงเก่าเล่าพ้อง ดวงสมร
มนต์เสกใจรอนรอน จากห้วง
เฌอบุนนาควิงวอน วิเวก นาเฮย
เอื้องแซะกระแซะล้วง ลั่นฟ้านภาลัยฯ

(๒๒๙) ๐ ยุรยาตรยลจิกน้ำ รายทาง
จุกจิบจนจืดจาง จากแห้ว
นกกระจิบสะสาง ส่งสวด จิกเฮย
พาทิชากรแก้ว นกแต้วจิกสนองฯ

(๒๓๐) ๐ สารพัดเห็นต่างถ้อย ต่างแถลง
หวังปลอบใจแสดง สฤษดิ์ได้
ทำนองปลดระแวง วนจิต ใจนอ
เพลียพักตร์ซัดทอดไซร้ สู่สร้อยจำนรรจ์ฯ

(๒๓๑) ๐ นับเวลาคร่าวใกล้ ตรุษจีน
สาละวนดลศีล ศุกร์หน้า
วนเวียนคิดคล้ายมีน วนว่าย
หวังหทัยปลดล้า ศกหน้าฤาสวรรค์ฯ

(๒๓๒) ๐ เตรียมอั่งเปาดั่งเค้า ใหญ่ซอง
หวังลูกสมหลานปอง มอบให้
จำเรียงใคร่ประคอง แนบชิด อนงค์เอย
หอมหอบฝากซุกไซร้ ซบห้วงอกเธอฯ

(๒๓๓) ๐ วาเลนไทน์หน่ายแท้ รู้ไหม
อยู่เยี่ยงหนาวกระไร ห่างห้วง
ทนทนอยู่ทำไม เพื่อครอบ ครัวเอย
วอนปลวกอย่าจาบจ้วง จักให้เห็นใจฯ

(๒๓๔) ๐ ชนใดใจอ่อนด้อย ความหวัง
พายุโหมพลัง หน่ำแพ้
มองการณ์กลับหวังยัง ยลรวิ ไถงเฮย
เขืออื่นล้มเหลวแล้ แต่ข้าคงหวังฯ...