ขอโทษครับนี้เป็นกระทู้เรื่องแรกของผม
เริ่มเลยนะครับ
คือผมได้เป็นเพื่อนกับผู้หญิงคนนึงซึ่งตอนรู้จักกันแรกๆผมคิดกับเค้าแค่เพื่อนและเค้าก็ไม่ได้คิดอะไรกับผมเราก็คุยกันแบบเพื่อนมาเรื่อยๆไปไหนมาไหนด้วยกันบ้างแต่ไม่บ่อย
คุยกันมาจนระยะเวลาผ่านไป6เดือนผมเริ่มรู้สึกดีกับเค้าแบบไม่อยากเป็นเพื่อนแล้วแต่ผมไม่กล้าบอกเค้านะเพราะกลัวเสียเพื่อนไปผมเลยทำดีกับเค้ามากๆเป็นห่วงนู่นี่นั่น ซื้อของไปฝากบ่อยๆ ชวนออกไปหาอะไรกินด้วยกันบ่อยขึ้น จนบางทีเค้าสงสัยเค้าถามผม คิดอะไรป่าวเนี่ยสิ่งที่ทำให้มันเหมือนแฟนเลยกันเลยนะ และผมก็เคยแกล้งถามเค้านะถ้าเราคิดอะไรมากกว่าเพื่อนจะรู้สึกไง เค้าบอกว่าเค้าทำตัวไม่ถูกเค้าคงหายไปซักพัก ซึ่งพอผมได้ยินคำนี้ผมแทบจะไม่กล้าบอกความรู้สึกในใจเลยอยากจะบอกนะว่ามันโครตอึดอัด ><
จนระยะเวลาผ่านไป1ปีกับอีก3เดือนได้ช่วงนั้นก่อนวันปีใหม่เค้าก็พาเราไปซื้อตุ๊กตาเป็นของขวัญให้เราด้วยนะมูลค่าก็เยอะเป็นพันเหมือนกันเราบอกมันแพงไม่ต้องก็ได้เกรงใจไม่เอา เค้าบอกเราทำให้เค้าเยอะแล้วไม่เป็นไร และช่วงสิ้นปีมันมีเรื่องบังเอิญที่ผมได้อยู่กับเค้าช่วงวันนั้นผมก็อึดอัดมากนะคิดในใจวันนี้ต้องบอกถ้าไม่บอกแล้วเค้าจะรู้หรอยังไงก็ต้องลองผมเลยเลือกที่จะบอกความรู้สึกนั้นให้เค้ารู้ รู้ป่าวสิ่งที่เค้าตอบกลับมาคืออะไร เค้าบอกว่า เค้าก็ว่ายู่แล้วว่าเราต้องคิดแบบนี้เค้าก็แปลกใจว่าหลังๆทำไมเราทำดีมากๆจนมากกว่าเพื่อน เค้าก็เปิดใจให้เรามาซักพักแล้วด้วย แบบเหมือนคนคบกันแต่ไม่มีสถานะ ไม่ใช่แฟน เพื่อน หรือกิ๊ก เค้าบอกเค้าก็รู้สึกดีกับเรานะ เค้าบอกเราว่าเราคุยกันไปเรื่อยๆตามความรู้สึกอยู่ในความพอดี ซึ่งตอนนั้นเหมือนผมยกภูเขาออกจากอกจากที่อึดอัดมานาน หลังจากนั้นเราก็อยู่ด้วยกันไปไหนด้วยกันบ่อยขึ้นเค้าก็รู้สึกดีมากขึ้น ระหว่างนั้นเค้าก็ถามเรานะถ้าวันไหนเค้าทำเราเสียใจขึ้นมาคุยกันแล้วมันไม่โอเคเราจะเป็นเพื่อนกันป่าวจะไม่รู้จักกันป่าว จนระยะเวลาผ่านไปประมาณ1เดือนอยู่ๆเค้าก็บอกเราว่าเราเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมนะมันโอเคกว่านะ ซึ่งความรู้สึกผมมันไม่โอเคเลยแต่ก็ต้องยอมรับ แต่รู้ป่าวกลับมาเป็นเพื่อนกันตอนนี้มันไม่ใช่เพื่อนสนิทแล้วแค่รู้จักกันไม่เกลียดกันแต่คุยกันบ้างไม่บ่อยและไม่ได้ไปไหนมาไหนด้วยกันแล้ว ซึ่งผมก็ง้อเค้ามาทุกวันตลอดซื้อของขวัญวันวาเลนไทน์ให้เค้าก็ให้เราไปหาแปปนึงเอาของขวัญไปให้แต่ทุกอย่างก็ไม่ได้ดีขึ้นเลย จนคิดว่ายังไงๆเค้าก็ไม่กลับมาแล้ว ตอนนี้ผมยอมแพ้แล้วสำหรับผมตอนนี้มันอึดอัดมากไม่รู้จะทำยังไงต่อไป
เพื่อนๆพี่ๆพอจะมีวิธีรับมือกับสถานะการณ์แบบนี้ยังไงต่อไปดีครับแต่ผมก็ยังรู้สึกดีนะที่เรายังมีคำว่าเพื่อนกันได้อยู่ถึงแม้มันจะไม่ใช่เพื่อนเหมือนเดิม
ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ผมเลือกที่จะเก็บความรู้สึกนี้ไว้ในใจไม่บอกเค้ายังดีกว่า
ความรู้สึกช่วงเหมือนคบกันถึงแม้มันจะไม่นานแต่เหมือนเจ็บมากกคงเป็นเพราะคิดกับเค้ามานานมาก TT
เพื่อนสนิท เปลี่ยนเป็นคนพิเศษ และกลับมาเป็นเพื่อน
เริ่มเลยนะครับ
คือผมได้เป็นเพื่อนกับผู้หญิงคนนึงซึ่งตอนรู้จักกันแรกๆผมคิดกับเค้าแค่เพื่อนและเค้าก็ไม่ได้คิดอะไรกับผมเราก็คุยกันแบบเพื่อนมาเรื่อยๆไปไหนมาไหนด้วยกันบ้างแต่ไม่บ่อย
คุยกันมาจนระยะเวลาผ่านไป6เดือนผมเริ่มรู้สึกดีกับเค้าแบบไม่อยากเป็นเพื่อนแล้วแต่ผมไม่กล้าบอกเค้านะเพราะกลัวเสียเพื่อนไปผมเลยทำดีกับเค้ามากๆเป็นห่วงนู่นี่นั่น ซื้อของไปฝากบ่อยๆ ชวนออกไปหาอะไรกินด้วยกันบ่อยขึ้น จนบางทีเค้าสงสัยเค้าถามผม คิดอะไรป่าวเนี่ยสิ่งที่ทำให้มันเหมือนแฟนเลยกันเลยนะ และผมก็เคยแกล้งถามเค้านะถ้าเราคิดอะไรมากกว่าเพื่อนจะรู้สึกไง เค้าบอกว่าเค้าทำตัวไม่ถูกเค้าคงหายไปซักพัก ซึ่งพอผมได้ยินคำนี้ผมแทบจะไม่กล้าบอกความรู้สึกในใจเลยอยากจะบอกนะว่ามันโครตอึดอัด ><
จนระยะเวลาผ่านไป1ปีกับอีก3เดือนได้ช่วงนั้นก่อนวันปีใหม่เค้าก็พาเราไปซื้อตุ๊กตาเป็นของขวัญให้เราด้วยนะมูลค่าก็เยอะเป็นพันเหมือนกันเราบอกมันแพงไม่ต้องก็ได้เกรงใจไม่เอา เค้าบอกเราทำให้เค้าเยอะแล้วไม่เป็นไร และช่วงสิ้นปีมันมีเรื่องบังเอิญที่ผมได้อยู่กับเค้าช่วงวันนั้นผมก็อึดอัดมากนะคิดในใจวันนี้ต้องบอกถ้าไม่บอกแล้วเค้าจะรู้หรอยังไงก็ต้องลองผมเลยเลือกที่จะบอกความรู้สึกนั้นให้เค้ารู้ รู้ป่าวสิ่งที่เค้าตอบกลับมาคืออะไร เค้าบอกว่า เค้าก็ว่ายู่แล้วว่าเราต้องคิดแบบนี้เค้าก็แปลกใจว่าหลังๆทำไมเราทำดีมากๆจนมากกว่าเพื่อน เค้าก็เปิดใจให้เรามาซักพักแล้วด้วย แบบเหมือนคนคบกันแต่ไม่มีสถานะ ไม่ใช่แฟน เพื่อน หรือกิ๊ก เค้าบอกเค้าก็รู้สึกดีกับเรานะ เค้าบอกเราว่าเราคุยกันไปเรื่อยๆตามความรู้สึกอยู่ในความพอดี ซึ่งตอนนั้นเหมือนผมยกภูเขาออกจากอกจากที่อึดอัดมานาน หลังจากนั้นเราก็อยู่ด้วยกันไปไหนด้วยกันบ่อยขึ้นเค้าก็รู้สึกดีมากขึ้น ระหว่างนั้นเค้าก็ถามเรานะถ้าวันไหนเค้าทำเราเสียใจขึ้นมาคุยกันแล้วมันไม่โอเคเราจะเป็นเพื่อนกันป่าวจะไม่รู้จักกันป่าว จนระยะเวลาผ่านไปประมาณ1เดือนอยู่ๆเค้าก็บอกเราว่าเราเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมนะมันโอเคกว่านะ ซึ่งความรู้สึกผมมันไม่โอเคเลยแต่ก็ต้องยอมรับ แต่รู้ป่าวกลับมาเป็นเพื่อนกันตอนนี้มันไม่ใช่เพื่อนสนิทแล้วแค่รู้จักกันไม่เกลียดกันแต่คุยกันบ้างไม่บ่อยและไม่ได้ไปไหนมาไหนด้วยกันแล้ว ซึ่งผมก็ง้อเค้ามาทุกวันตลอดซื้อของขวัญวันวาเลนไทน์ให้เค้าก็ให้เราไปหาแปปนึงเอาของขวัญไปให้แต่ทุกอย่างก็ไม่ได้ดีขึ้นเลย จนคิดว่ายังไงๆเค้าก็ไม่กลับมาแล้ว ตอนนี้ผมยอมแพ้แล้วสำหรับผมตอนนี้มันอึดอัดมากไม่รู้จะทำยังไงต่อไป
เพื่อนๆพี่ๆพอจะมีวิธีรับมือกับสถานะการณ์แบบนี้ยังไงต่อไปดีครับแต่ผมก็ยังรู้สึกดีนะที่เรายังมีคำว่าเพื่อนกันได้อยู่ถึงแม้มันจะไม่ใช่เพื่อนเหมือนเดิม
ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ผมเลือกที่จะเก็บความรู้สึกนี้ไว้ในใจไม่บอกเค้ายังดีกว่า
ความรู้สึกช่วงเหมือนคบกันถึงแม้มันจะไม่นานแต่เหมือนเจ็บมากกคงเป็นเพราะคิดกับเค้ามานานมาก TT