ตามหัวกระทู้เลยจ้าาาาาา
เราแอบชอบรุ่นพี่คนนึง ขอใช้ชื่อพี่เค้าว่า "พี่สังข์" แทนชื่อพี่เค้าจริงๆละกัน (เกาะกระแสบางระจัน ชอบคนนี้พิเศษ) กิกิ
เราเริ่มชอบพี่สังข์น่าจะตอนใกล้จะจบม.1 พี่สังข์ก็ใกล้จบม.4 คือเราชอบพี่สังข์ด้วยเหตุผลไรก็ไม่รู้อ่ะ รู้ตัวอีกทีก็ชอบไปแล้ว และช่วงนั้นที่รู้ตัวเหมือนว่าจะชอบพี่สังข์ เป็นช่วงปีใหม่ แล้ววันเรียนวันสุดท้ายก่อนจะหยุดปีใหม่ พอเลิกเรียนเราก็กลับบ้านไปเดินตลาด ไปเจอของขวัญชิ้นนึงน่ารักดีอ่ะ เห็นละอยากให้พี่สังข์จัง แต่ตอนนั้นเรายังไม่ได้ชอบพี่สังข์มากนะ แค่ปิ๊งๆ 55555 พอเราซื้อเสร็จ ก็กลับไปโรงเรียนจ้า เพื่อเอาไปให้พี่สังข์ (ลงทุนไปนะ) พอเราให้ของขวัญพี่สังข์ ก็เหมือนพี่สังข์จะรู้ว่าเราชอบ
เราขอบอกก่อนว่า เรากับพี่สังข์เป็นเด็กกิจกรรมของโรงเรียน ทำให้เราได้รู้จักกัน และได้ทำอะไรร่วมกันบ่อยๆ ซึ่งแต่ละกิจกรรมก็ผูกพันธ์นะ แต่ก็คงแบบพี่น้อง เราก็พอสนิทกันนิดหน่อย เล่นกัน แกล้งกันบ้าง
เหตุการณ์ต่อมาเลยดีกว่า วันวาเลนไทน์ในปีนั้น เราได้ซื้อดอกกุหลาบให้พี่สังข์ และเหตุการณ์นี้แหละ ที่ทำให้เรื่องที่เราชอบพี่สังข์ขยายวงกว้างขึ้นจากรู้แค่เพื่อนๆ ก็เป็นรุ่นพี่ในเด็กกิจกรรมก็รู้กันเพิ่มขึ้น และหลังจากให้ดอกกุหลาบพี่สังข์ ก็ดูเหมือนพี่สังข์พยายามจะแสดงให้เราเห็นชัดเจนว่าไม่ได้ชอบเรา เราก็เริ่มแป่ว แต่คนอื่นก็ยังแซวเรากะพี่สังข์มากขึ้นเรื่อยๆ
เหตุการณ์ต่อมา (เอามาเล่าไม่หมดอ่ะ มันเยอะจริง ข้ามๆเอา) วันวาเลนไทน์ปีนี้ตรงกับวันหยุด เราได้ไปเที่ยวกับรุ่นพี่ที่สนิทและแม่ของรุ่นพี่ที่สนิท ที่ห้าง แล้วเราก็ไปเจอช็อคโกแลตน่ารักมาก เห็นละอยากซื้อให้พี่สังข์เลย แล้วเราก็ซื้อค่ะ คืออยากให้ แต่เราก็ไม่รู้จะได้ให้วันไหน เพราะพอเปิดวันเรียนมาก็คงไม่ได้เจอเพราะสอบไม่ตรงกัน (วาเลนไทน์ปีนั้นตรงกะช่วงสอบ) แล้วเราก็กลับบ้าน ขึ้นพี่แท็กกลับ ระหว่างเรานั่งอยู่บนรถ ผ่านรถเมล์ป้ายนึง เราเงยหน้าขึ้นไปพอดี เราเห็นพี่สังข์กำลังก้าวขึ้นรถเมล์เรานี่แบบ พรหมลิขิตป่ะเนี่ยยยยย (มโนไป) แต่ก็ทำไรไม่ได้นอกจากจะรู้ว่าเค้าอยู่บนรถเมล์คันนั้น พอถึงบ้านเรา ก็ลงค่ะ แล้วก็เดินกำลังจะไปซื้อของต่อ เราก็เห็นรถเมล์คันที่พี่สังข์อยู่ผ่านหน้าไป แล้วก็ได้แต่มองแบบตาล่ะห้อยยยยย จนพี่ที่สนิทเราชวนเราไปตลาดนัดแถวบ้านพี่สังข์ เรานี่รีบไปให้ไวเลยจ้า กะว่าเจอแน่ๆ พอไปถึงก็เจอจริงๆจ้า แต่ดันอยู่กะรุ่นพี่ผู้ชายอีกคน เรานี่แอบเซ็ง ไม่กล้าเอาช็อคโกแลตให้เลย แต่สุดท้ายก็ให้ แล้วพี่สังข์ก็บอกเราว่า เจอเราด้วยที่ป้ายรถเมล์หน้าห้าง เรานี่แบบ พรหมลิตไปอีก ใช่เลยยยยยยย พี่สังข์เห็นเราก่อน เราเห็นพี่สังข์อ่ะแกกกก 555555
มันก็มีหลายเหตุการณ์อ่ะนะกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น แต่เราก็คงเล่าหรือระบายออกมาได้ไม่หมด แต่ที่เราเล่าไปก็ดูเหมือนจะฟินอ่ะเน๊าะ แต่จริงๆแล้วดราม่าโคตร เพราะเราก็ชอบพี่สังข์แค่ฝ่ายเดียว
และช่วงที่พี่สังข์ขึ้นม.5 ก็มีเด็กม.4 เข้ามาใหม่ และดูเหมือนพี่สังข์จะชอบผู้หญิงคนนึง ไม่เหมือนอ่ะ ชอบจริงๆ เพราะพี่สังข์ตามจีบเลยค้า แต่ตอนจีบแรกๆเหมือนฝ่ายหญิงจะไม่เล่นด้วย จนพี่สังขืน่าจะเสียน้ำตา มีคนเล่าให้ฟังน่ะ แต่สุดท้ายพี่สังข์ก็จีบติด (ดีใจด้วยTT) แลดูเค้ารักกันดีนะ มีแหวนคู่ แลกโทรศัพท์ใช้ น่ารักอ่ะ แต่ก็มาถึงจุดที่เค้าต้องเลิกกัน คือผู้หญิงคนนั้นเราก้รู้จักนะ คุยกัน เล่นกันด้วย ทำให้เราได้เห็น ตั้งแต่เค้าเริ่มจีบกันจนเลิกกันไป และผู้หญิงคนนั้นเคยมาปรึกษาเรื่องพี่สังข์กับเราด้วย ปรึกษาตอนที่พี่สังข์แกยังตามจีบอยู่ และผู้หญิงคนนั้นก็รู้ว่าเราชอบพี่สังข์ พอเค้าเลิกกันไป ดูเผินๆก็เหมือนพี่สังข์ไม่เสียใจไรมากนะ แต่เราว่าในใจพี่สังข์คงทรมานกะเรื่องนี้มากๆอ่ะ เรารู้ว่าพี่สังข์ชอบผู้หญิงคนนี้มาก รักเลยก็ว่าได้ รักมาก
แต่พอผ่านไปได้สักพักใหญ่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่สังข์แกก็มาจีบรุ่นพี่ที่แก่กว่าเราปีนึงแถมเราสนิทกะพี่คนนี้พอตัวเลย แต่พี่คนนี้ก็ไม่เคยจะเล่าเรื่องพี่สังข์มาจีบให้เราฟังนะ แต่แกจะเล่าใหเพื่อนสนิทเราฟัง แล้วเพื่อสนิทก็มาเล่าให้เราฟัง ไม่สิ่ เราบังคับให้มันเล่าให้เราฟังเอง ก็ทำให้เรารู้เรื่องมากขึ้น เลยสังเกตพี่สังข์กะรุ่นพี่คนนั้นตลอด เรานี่เห็นละแบบ คือเราไม่ใช่ขนาดนั้นเลยหรอวะ ถูกมองข้ามไป ทั้งๆที่พี่สังข์ก็รู้ว่าเราชอบ แต่มองข้ามเราไปแถมมาจีบคนข้างตัวเราแทน โอ้โห้!!!! รู้สึกโอเคตายล่ะ
พอช่วงเราอยู่ม.3 พี่สังข์อยู่ม.6 เราก็ไม่ค่อยได้คุย ได้เล่นกะพี่สังข์เหมือนเมื่อก่อน แต่เรื่องที่ทำให้เจ็บช้ำใจก็ยังคงได้ยิน ได้เห็นเรื่อยๆ โดยเฉพาะจากปากแฟนเก่าพี่สังข์มั่งแหละ แต่เราก็พยายามทำตัวนิ่งๆ เหมือนไม่ได้คิดอะไรกับพี่สังข์แล้ว จนกระทั่งวันที่พี่เค้าจบม.6ไป เราก็ไม่ค่อยได้เจอกัน แต่ก็มีเจอกันนะ เพราะเราเป็นเด็กกิจกรรมไง ยังคงได้ทำกิจกรรมร่วมันอยู่บ้าง แต่ก็นานๆที แต่ละครั้งที่ได้กลับมาเจอกัน เราก็ไม่ค่อยกล้าคุย กล้าเล่น กล้าสบตาเหมือนเมื่อก่อน ทำให้เหมือนห่างกันไปเรื่อยๆ จนนานๆเข้ากลับมาเจอกันอีก เรานี่กลัวการเจอพี่สังข์ไปเลย เพราะพอเจอ เรานี่ร้องไห้เลย คือร้องปล่อยโฮมาเลย ต้องคอยแอบ อายคนอื่นมาก แต่เราก็ปฏิเสธคนอื่นไป ว่าปวดหัวนู้นนี่นั่น มีแค่เพื่อนสนิทเราเท่านั้นที่รู้ ว่าเราร้องไห้ทำไม
เรากะพี่ยังสังข์ยังคงได้เจอกันบ้าง นานๆที และก็ยังคงมีคนแซวเรื่องเราบ้าง แต่เราก็พยายามทำตัวปกติ เหมือนไม่คิดอะไร และพยายามคุยเล่นกับพี่สังข์ให้เหมือนพี่น้องคุยเล่นกัน
ปัจจุบันนี้ เราปี1 ละ ส่วนพี่สังข์นี่ใกล้จบละ แถมเรียนเก่ง ขยัน อนาคตไกล ชีวิตดี๊ดี เรากล้าพูดได้เต็มปากว่า เรายังชอบพี่สังข์อยู่ แต่คงพูดกะแค่ตัวเอง (คนอื่นอาจรู้บ้างแหละ) เรายอมรับนะว่าเสียใจกะหลายๆเรื่องที่ผ่านมาตลอด เรื่องเล็กน้อยก็เสียใจ แม้เมื่อก่อนเพื่อนสนิทเราจะชอบบอกว่าเหมือนพี่สังข์จะชอบเรา ก็ดีใจนะ แต่ก็เสียใจที่มันไม่ใช่คำพูดที่มาจากความรู้สึกจริงของพี่สังข์สักนิด แต่เราก็ยังคงรอ ไม่รู้ว่ารอไปแล้วจะสมหวังไหม แต่ก็รอ และยังคงหวังว่าสักวันคงมีโอกาสได้บอกความรุ้สึกที่มีให้พี่สังข์ได้รู้ และได้รับคำตอบที่ชัดเจน แม้พี่สังข์จะแสดงออกอยู่หลายครั้งว่าปฏิเสธความรู้สึกเรา แต่เราก็อยากได้ยินกับปากพี่สังข์เอง แม้จะยังกลัวกะคำตอบที่จะได้รับกลับมาจากพี่สังข์ แต่เราก็หวังว่าเราจะเข็มแข็งพร้อมยอมรับคำตอบนั้นที่จะได้มา
ควรทำยังไง แอบชอบรุ่นพี่มาก ควรสารภาพไปหรือเก็บความรู้สึกไว้ แล้วเดินไปตามทางชีวิตตัวเอง
เราแอบชอบรุ่นพี่คนนึง ขอใช้ชื่อพี่เค้าว่า "พี่สังข์" แทนชื่อพี่เค้าจริงๆละกัน (เกาะกระแสบางระจัน ชอบคนนี้พิเศษ) กิกิ
เราเริ่มชอบพี่สังข์น่าจะตอนใกล้จะจบม.1 พี่สังข์ก็ใกล้จบม.4 คือเราชอบพี่สังข์ด้วยเหตุผลไรก็ไม่รู้อ่ะ รู้ตัวอีกทีก็ชอบไปแล้ว และช่วงนั้นที่รู้ตัวเหมือนว่าจะชอบพี่สังข์ เป็นช่วงปีใหม่ แล้ววันเรียนวันสุดท้ายก่อนจะหยุดปีใหม่ พอเลิกเรียนเราก็กลับบ้านไปเดินตลาด ไปเจอของขวัญชิ้นนึงน่ารักดีอ่ะ เห็นละอยากให้พี่สังข์จัง แต่ตอนนั้นเรายังไม่ได้ชอบพี่สังข์มากนะ แค่ปิ๊งๆ 55555 พอเราซื้อเสร็จ ก็กลับไปโรงเรียนจ้า เพื่อเอาไปให้พี่สังข์ (ลงทุนไปนะ) พอเราให้ของขวัญพี่สังข์ ก็เหมือนพี่สังข์จะรู้ว่าเราชอบ
เราขอบอกก่อนว่า เรากับพี่สังข์เป็นเด็กกิจกรรมของโรงเรียน ทำให้เราได้รู้จักกัน และได้ทำอะไรร่วมกันบ่อยๆ ซึ่งแต่ละกิจกรรมก็ผูกพันธ์นะ แต่ก็คงแบบพี่น้อง เราก็พอสนิทกันนิดหน่อย เล่นกัน แกล้งกันบ้าง
เหตุการณ์ต่อมาเลยดีกว่า วันวาเลนไทน์ในปีนั้น เราได้ซื้อดอกกุหลาบให้พี่สังข์ และเหตุการณ์นี้แหละ ที่ทำให้เรื่องที่เราชอบพี่สังข์ขยายวงกว้างขึ้นจากรู้แค่เพื่อนๆ ก็เป็นรุ่นพี่ในเด็กกิจกรรมก็รู้กันเพิ่มขึ้น และหลังจากให้ดอกกุหลาบพี่สังข์ ก็ดูเหมือนพี่สังข์พยายามจะแสดงให้เราเห็นชัดเจนว่าไม่ได้ชอบเรา เราก็เริ่มแป่ว แต่คนอื่นก็ยังแซวเรากะพี่สังข์มากขึ้นเรื่อยๆ
เหตุการณ์ต่อมา (เอามาเล่าไม่หมดอ่ะ มันเยอะจริง ข้ามๆเอา) วันวาเลนไทน์ปีนี้ตรงกับวันหยุด เราได้ไปเที่ยวกับรุ่นพี่ที่สนิทและแม่ของรุ่นพี่ที่สนิท ที่ห้าง แล้วเราก็ไปเจอช็อคโกแลตน่ารักมาก เห็นละอยากซื้อให้พี่สังข์เลย แล้วเราก็ซื้อค่ะ คืออยากให้ แต่เราก็ไม่รู้จะได้ให้วันไหน เพราะพอเปิดวันเรียนมาก็คงไม่ได้เจอเพราะสอบไม่ตรงกัน (วาเลนไทน์ปีนั้นตรงกะช่วงสอบ) แล้วเราก็กลับบ้าน ขึ้นพี่แท็กกลับ ระหว่างเรานั่งอยู่บนรถ ผ่านรถเมล์ป้ายนึง เราเงยหน้าขึ้นไปพอดี เราเห็นพี่สังข์กำลังก้าวขึ้นรถเมล์เรานี่แบบ พรหมลิขิตป่ะเนี่ยยยยย (มโนไป) แต่ก็ทำไรไม่ได้นอกจากจะรู้ว่าเค้าอยู่บนรถเมล์คันนั้น พอถึงบ้านเรา ก็ลงค่ะ แล้วก็เดินกำลังจะไปซื้อของต่อ เราก็เห็นรถเมล์คันที่พี่สังข์อยู่ผ่านหน้าไป แล้วก็ได้แต่มองแบบตาล่ะห้อยยยยย จนพี่ที่สนิทเราชวนเราไปตลาดนัดแถวบ้านพี่สังข์ เรานี่รีบไปให้ไวเลยจ้า กะว่าเจอแน่ๆ พอไปถึงก็เจอจริงๆจ้า แต่ดันอยู่กะรุ่นพี่ผู้ชายอีกคน เรานี่แอบเซ็ง ไม่กล้าเอาช็อคโกแลตให้เลย แต่สุดท้ายก็ให้ แล้วพี่สังข์ก็บอกเราว่า เจอเราด้วยที่ป้ายรถเมล์หน้าห้าง เรานี่แบบ พรหมลิตไปอีก ใช่เลยยยยยยย พี่สังข์เห็นเราก่อน เราเห็นพี่สังข์อ่ะแกกกก 555555
มันก็มีหลายเหตุการณ์อ่ะนะกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น แต่เราก็คงเล่าหรือระบายออกมาได้ไม่หมด แต่ที่เราเล่าไปก็ดูเหมือนจะฟินอ่ะเน๊าะ แต่จริงๆแล้วดราม่าโคตร เพราะเราก็ชอบพี่สังข์แค่ฝ่ายเดียว
และช่วงที่พี่สังข์ขึ้นม.5 ก็มีเด็กม.4 เข้ามาใหม่ และดูเหมือนพี่สังข์จะชอบผู้หญิงคนนึง ไม่เหมือนอ่ะ ชอบจริงๆ เพราะพี่สังข์ตามจีบเลยค้า แต่ตอนจีบแรกๆเหมือนฝ่ายหญิงจะไม่เล่นด้วย จนพี่สังขืน่าจะเสียน้ำตา มีคนเล่าให้ฟังน่ะ แต่สุดท้ายพี่สังข์ก็จีบติด (ดีใจด้วยTT) แลดูเค้ารักกันดีนะ มีแหวนคู่ แลกโทรศัพท์ใช้ น่ารักอ่ะ แต่ก็มาถึงจุดที่เค้าต้องเลิกกัน คือผู้หญิงคนนั้นเราก้รู้จักนะ คุยกัน เล่นกันด้วย ทำให้เราได้เห็น ตั้งแต่เค้าเริ่มจีบกันจนเลิกกันไป และผู้หญิงคนนั้นเคยมาปรึกษาเรื่องพี่สังข์กับเราด้วย ปรึกษาตอนที่พี่สังข์แกยังตามจีบอยู่ และผู้หญิงคนนั้นก็รู้ว่าเราชอบพี่สังข์ พอเค้าเลิกกันไป ดูเผินๆก็เหมือนพี่สังข์ไม่เสียใจไรมากนะ แต่เราว่าในใจพี่สังข์คงทรมานกะเรื่องนี้มากๆอ่ะ เรารู้ว่าพี่สังข์ชอบผู้หญิงคนนี้มาก รักเลยก็ว่าได้ รักมาก
แต่พอผ่านไปได้สักพักใหญ่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่สังข์แกก็มาจีบรุ่นพี่ที่แก่กว่าเราปีนึงแถมเราสนิทกะพี่คนนี้พอตัวเลย แต่พี่คนนี้ก็ไม่เคยจะเล่าเรื่องพี่สังข์มาจีบให้เราฟังนะ แต่แกจะเล่าใหเพื่อนสนิทเราฟัง แล้วเพื่อสนิทก็มาเล่าให้เราฟัง ไม่สิ่ เราบังคับให้มันเล่าให้เราฟังเอง ก็ทำให้เรารู้เรื่องมากขึ้น เลยสังเกตพี่สังข์กะรุ่นพี่คนนั้นตลอด เรานี่เห็นละแบบ คือเราไม่ใช่ขนาดนั้นเลยหรอวะ ถูกมองข้ามไป ทั้งๆที่พี่สังข์ก็รู้ว่าเราชอบ แต่มองข้ามเราไปแถมมาจีบคนข้างตัวเราแทน โอ้โห้!!!! รู้สึกโอเคตายล่ะ
พอช่วงเราอยู่ม.3 พี่สังข์อยู่ม.6 เราก็ไม่ค่อยได้คุย ได้เล่นกะพี่สังข์เหมือนเมื่อก่อน แต่เรื่องที่ทำให้เจ็บช้ำใจก็ยังคงได้ยิน ได้เห็นเรื่อยๆ โดยเฉพาะจากปากแฟนเก่าพี่สังข์มั่งแหละ แต่เราก็พยายามทำตัวนิ่งๆ เหมือนไม่ได้คิดอะไรกับพี่สังข์แล้ว จนกระทั่งวันที่พี่เค้าจบม.6ไป เราก็ไม่ค่อยได้เจอกัน แต่ก็มีเจอกันนะ เพราะเราเป็นเด็กกิจกรรมไง ยังคงได้ทำกิจกรรมร่วมันอยู่บ้าง แต่ก็นานๆที แต่ละครั้งที่ได้กลับมาเจอกัน เราก็ไม่ค่อยกล้าคุย กล้าเล่น กล้าสบตาเหมือนเมื่อก่อน ทำให้เหมือนห่างกันไปเรื่อยๆ จนนานๆเข้ากลับมาเจอกันอีก เรานี่กลัวการเจอพี่สังข์ไปเลย เพราะพอเจอ เรานี่ร้องไห้เลย คือร้องปล่อยโฮมาเลย ต้องคอยแอบ อายคนอื่นมาก แต่เราก็ปฏิเสธคนอื่นไป ว่าปวดหัวนู้นนี่นั่น มีแค่เพื่อนสนิทเราเท่านั้นที่รู้ ว่าเราร้องไห้ทำไม
เรากะพี่ยังสังข์ยังคงได้เจอกันบ้าง นานๆที และก็ยังคงมีคนแซวเรื่องเราบ้าง แต่เราก็พยายามทำตัวปกติ เหมือนไม่คิดอะไร และพยายามคุยเล่นกับพี่สังข์ให้เหมือนพี่น้องคุยเล่นกัน
ปัจจุบันนี้ เราปี1 ละ ส่วนพี่สังข์นี่ใกล้จบละ แถมเรียนเก่ง ขยัน อนาคตไกล ชีวิตดี๊ดี เรากล้าพูดได้เต็มปากว่า เรายังชอบพี่สังข์อยู่ แต่คงพูดกะแค่ตัวเอง (คนอื่นอาจรู้บ้างแหละ) เรายอมรับนะว่าเสียใจกะหลายๆเรื่องที่ผ่านมาตลอด เรื่องเล็กน้อยก็เสียใจ แม้เมื่อก่อนเพื่อนสนิทเราจะชอบบอกว่าเหมือนพี่สังข์จะชอบเรา ก็ดีใจนะ แต่ก็เสียใจที่มันไม่ใช่คำพูดที่มาจากความรู้สึกจริงของพี่สังข์สักนิด แต่เราก็ยังคงรอ ไม่รู้ว่ารอไปแล้วจะสมหวังไหม แต่ก็รอ และยังคงหวังว่าสักวันคงมีโอกาสได้บอกความรุ้สึกที่มีให้พี่สังข์ได้รู้ และได้รับคำตอบที่ชัดเจน แม้พี่สังข์จะแสดงออกอยู่หลายครั้งว่าปฏิเสธความรู้สึกเรา แต่เราก็อยากได้ยินกับปากพี่สังข์เอง แม้จะยังกลัวกะคำตอบที่จะได้รับกลับมาจากพี่สังข์ แต่เราก็หวังว่าเราจะเข็มแข็งพร้อมยอมรับคำตอบนั้นที่จะได้มา