เรื่องมีอยู่ว่า เราเปน ผช คนนึง อาจจะไม่ค่อยเต็ม100% เรียนปี1 เราเกิดไปหลงรักเพื่อนในสาขาที่เป็น ผช 100% (แต่เราเรียกเค้าว่าพี่เพราะเค้าอายุมากกว่า) เรารู้จักกันมา 7 เดือนได้ แรกๆเราก็แค่คุยกันปกติแต่พอยิ่งคุยไปคุยมา มันทำให้รู้สึกแปลกๆในตัวเอง ตอนนั้นก็รู้สึกชอบในตัวเค้าคนนั้นนะ แต่เค้ามีแฟนแล้วก็เลยไม่ได้อะไรมากมาย แต่เราก็ยังรอนะ.... 4 เดือนหลังต่อมา เค้าก็เลิกกับแฟน แต่ระหว่าง 4 เดือนก็มีคุยกันบ้าง เราเคยบอกชอบเค้าไปนะ แต่บอกไปตอนเค้ามีแฟน แล้วพอเค้าเลิกกับแฟน เราก็ทักเค้าไปอีกครั้ง จากนั้นเราก็ได้คุยกันมากขึ้นเพราะเค้าไม่มีใคร จนเราคุยกันทุกวันตั้งแต่เช้าจนนอนของแต่ละวัน มา 3 เดือนละ เราสารภาพให้เค้ารู้ทั้งหมดตั้งแต่เค้าเลิกกับแฟน เค้าก็ถามนะว่าทำไมต้องรอและทำอะไรขนาดนี้ให้เค้าขนาดนี้ เราก็บอกไปว่าไม่รู้ แต่รู้ว่าพอยิ่งคุยก็รู้สึกดี จนวันนี้เราแน่ใจมากว่า เรารักคนๆนี้มาก มากแบบไม่เคยรักใครมาก่อน เรายอมทำทุกอย่าง เพื่อเค้าได้ แต่เรื่องของเราไม่สามารถเปนไปได้ เพราะเค้าเปน ผช. เค้าบอกว่า เค้าก็บอกว่าเค้าก็รู้สึกดีนะ. เพราะไม่เคยมีใครทำให้เค้าขนาดนี้. แต่เค้าก็บอกเราว่าไม่ได้ชอบ ผช. และบอกว่า ถ้าเราเปน ผญ. ก็คงคบไปแล้ว เราโคตรรู้สึกน้อยใจอะ ไม่รู้จะทำไง ให้เค้าเปิดใจ ไม่รู้เราต้องทนเปนแบบนี้ไปอีกนานเท่าไหร่ วันวาเลนไทน์ที่ผ่านมาเรากับเค้าก็เพิ่งไปเที่ยวด้วยกันมา เราชวนน่ะทีแรกก็ไม่คิดว่าเค้าจะไปแต่เค้าตอบตกลงซะงั้น ผมนี่งงเลย วันที่ไปเราไม่ค่อยสบายอยุ่ดีๆไข้ก็ขึ้น เราก็ฝืนไป เค้าก็รู้นะคอยบอกให้กินยา ไปเที่ยวด้วยกันก็คอยดูแล และพอเราให้ดอกกุหลาบเค้า เค้าก็รับนะบอกขอบคุณที่ทำให้ขนาดนี้ คือมันก็ยิ่งทำให้ความรู้สึกดีมันมากขึ้นไปอีก เราควรจะหยุด หรือเราควรจะทำยังไงดี ?
ควรจะหยุดหรือไปต่อ!?