คบกับแฟน 1 ปี 6 เดือน
ตลอดเวลาคบกันแฟนเราเขาค่อโกหกหลอกลวงเราหลายเรื่องแต่เราก็ยังให้อภัยมาตลอดราวกับกับเขาไม่เคยทำเราเจ็บปวด
สิ่งดีๆเขาก็มีอยู่สิ่งร้ายๆก็พอตัวเหมือนทำดีกลบล้างไปทำร้ายขึ้นมาละมาทำดีอีกปะปนกันไป เรารักเขามากมากเกินใจตัวเองจริงๆ..
เรื่องล่าสุดที่เราเจอแล้วมันเป็นความลับมานานคือเขายังติดต่อกับคนเก่าของเขาอยู่เขายังบอกรักกันทั้งๆที่เขาคบกับเราอยู่แล้วผู้ชายคนนั้นก็มีแฟนเราไม่เจอแชทในเฟสน้องสาวของแฟนเราเพราะแฟนเราบล๊อคเฟสคนนั้นแต่ก่อนจะมาเรื่องนี้ผู้คนนี้เคยจะตีเราเคยด่าเราและแฟนเราเคยกลับไปคุยครั้งนึงเราจับได้นึกว่าจะเลิกคุยแต่ที่ไหนได้เขายังติดต่อกันตลอลดเวลาเป็นเวลา 1 ปีเต็มที่คบกัน เราเลื่อนๆอ่าน อ่านไป จุกไป55555 มีประโยคนึงที่เขาคุยกัน "ถ้าพี่ไม่มีใครเมื่อไหร่เดี๋ยวน้องจะกลับไปหาพี่เอง" และนั้นคือประโยคที่แฟนเราเป็นคนพิม.. จุกสิครับรอ
ไรอยู่5555555555
แต่เวลาที่คุยเป็นของเดือน มิ.ย. ก.ค ต.ค พ.ย ของปีแล้ว ก็ผ่านมาสักสองเดือน แต่ทำให้เสียใจมากคือความไว้ใจมันพังทลาย ครั้งที่จับได้นึกว่าจะเลิกคุยแต่ไม่ใช่อย่างนั้นเขายังคุยกันอยู่ติดต่อกันอยู่มันไม่ใช่เรื่องแรกที่เราโดนทำลายความรู้สึกมันบ่อยจนมันร้องไม่ออกมันเจ็บจนชาบอกไม่ถูกหลายครั้งที่โดนแบบนี้คิดว่าจะหนีไปให้ไกล สุดมันก็ไม่เคยทำได้เลย พอเราจับได้เราถามแฟนก็บอกว่ามันนานแล้วที่พูดไปแค่พิมไม่ได้คิดจริงจัง
เราทนไม่ไหวเราเลยบอกเลิก เอ้อลืมบอกไปเวลาเราจับได้เราก็บอกเลิกเขาทุกครั้งแต่ถ้าไหวเราก็ทนแฟนเราไม่เคยบอกเลิกเราเลยแต่เขาจะทำนิสัยบีบบังคบให้เราเป็นคนพูดซะมากกว่า ล่าสุดเราขอเลิกทุกทีเขาจะแค่อ้อนวอนร้องไห้แค่นั้นแต่คราวนี้เขาร้องไห้หนักมากกอดแขนกอดขาเราไม่ให้ไปไหนมาหาเราที่บ้านมาอยู่ด้วยมาง้อให้เพื่อนมาคุยให้พี่มาคุยช่วงสองเดือนที่ผ่านมาเราย้ายมาอยู่ด้วยกันใช่เวลาด้วยกันมากกขึ้นเขาทำตัวดีทุกเวลาของเรามีแค่เราจริงๆทรศแทบไม่เตะนอนพร้อมกันตื่นพร้อมกันแม่เรารักแฟนเราเอ็นดูเหมือนลูกทุกอย่างมันกำลังโอเค แต่สุดท้ายเราก็มาเจอแชทนี้ทุกอย่างพัง พังมากกกเหมือนตกจากเหวเหมือนเราต้องความหวังไว้สูงปรี้ดเหมือนโดนตบหน้ากลางสี่แยก เขาบอกทุกอย่างเป็นอดีตเขาตัดขาดแล้ว แต่เราคิดใจในถ้าตัดขาดจะกลับมาคุยกันทำไมหลายๆรอบ? เราเริ่มใจอ่อนนะแต่เรารู้สึกมันเริ่มเฉยชากับคำขอโทษของแฟนเราเหมือนเราไม่มีความรู้สึก มันไม่เสียใจ มันไม่เจ็บปวดมันชา ลึกๆเรารู้ดีว่าแฟนเราเคยอะไรกับผู้ชายคนนี้มันแน่นอนที่จะตัดกันไม่ขาดพ่อแม่ทั้งสองร็จักกันดีบ้านใกล้กันและอีกหลายๆอย่าง เรามาที่หลังเรารู้ดีเราบอกให้แฟนกลับไปคบเถอะเราไล่แฟนมากเท่าไหร่เขาก็ยังอยู่ที่เดิมนั่งร้องไห้นั่งขอโทษๆบอกจะอยู่กับเราไม่ไปไหนทั้งนั้นจะให้ทำไรยอมเขาบอกนั้นมันแค่คำพูดพิมพ์ไปไม่ใช่คิดอะไรบอกรักไปแต่นั้นก็คบกับเราอยู่..... ส่วนเราก็ไม่กล้าเดินหันหลังซะที่เดียวเรายังใจแข็งไม่พอถามว่ารักมั้ยก็ยังรักอยู่ แต่เราเหมือนไร้ความรู้สึก เหมือนไรจิตใจ เหม่อลอยในหัวมีแต่คำว่าทำไมๆๆๆๆๆๆๆๆควรทำไงต่อมันสับสนหาทางออกไม่เจอเห็นหน้าแฟนหน้าผชคนนั้นห็ลอยมาอยากหยุดคิดอยากรักกันไปอยากลืมกับทุกสิ่งอยากยิ้ม ยังอยากมีเขาในชีวิต
เรารู้มันคืออดีตแต่เราไม่รู้ว่าแฟนเราจะกลับใจได้จริงรึเปล่า 1 ปีที่หลอก กับสองเดือนที่พยามจะกลับใจ... .
เอาตรงๆที่จริงเรารู้ใจเราดีควรทำยังไงสมควรเลิกด้วยซ้ำแต่ทำไมเราถึงกลับไปเชื่อใจเขาราวกับว่าเขาไม่เคยทำให้เราเจ็บปวดสุดท้ายมันก็โง่อยู่แบบนี้ไม่รุ้ทำไม.............
**อยากให้ช่วยแสดงความคิดเห็นว่าเขารักแฟนเก่าอยู่ไหมเราควรจะใช้ชีวิตด้วยกันต่อดีไหมทำยังไงให้เลิกคิดเรื่อพวกนี้ T_T
แฟนยังติดต่อแฟนเก่า....
ตลอดเวลาคบกันแฟนเราเขาค่อโกหกหลอกลวงเราหลายเรื่องแต่เราก็ยังให้อภัยมาตลอดราวกับกับเขาไม่เคยทำเราเจ็บปวด
สิ่งดีๆเขาก็มีอยู่สิ่งร้ายๆก็พอตัวเหมือนทำดีกลบล้างไปทำร้ายขึ้นมาละมาทำดีอีกปะปนกันไป เรารักเขามากมากเกินใจตัวเองจริงๆ..
เรื่องล่าสุดที่เราเจอแล้วมันเป็นความลับมานานคือเขายังติดต่อกับคนเก่าของเขาอยู่เขายังบอกรักกันทั้งๆที่เขาคบกับเราอยู่แล้วผู้ชายคนนั้นก็มีแฟนเราไม่เจอแชทในเฟสน้องสาวของแฟนเราเพราะแฟนเราบล๊อคเฟสคนนั้นแต่ก่อนจะมาเรื่องนี้ผู้คนนี้เคยจะตีเราเคยด่าเราและแฟนเราเคยกลับไปคุยครั้งนึงเราจับได้นึกว่าจะเลิกคุยแต่ที่ไหนได้เขายังติดต่อกันตลอลดเวลาเป็นเวลา 1 ปีเต็มที่คบกัน เราเลื่อนๆอ่าน อ่านไป จุกไป55555 มีประโยคนึงที่เขาคุยกัน "ถ้าพี่ไม่มีใครเมื่อไหร่เดี๋ยวน้องจะกลับไปหาพี่เอง" และนั้นคือประโยคที่แฟนเราเป็นคนพิม.. จุกสิครับรอ
แต่เวลาที่คุยเป็นของเดือน มิ.ย. ก.ค ต.ค พ.ย ของปีแล้ว ก็ผ่านมาสักสองเดือน แต่ทำให้เสียใจมากคือความไว้ใจมันพังทลาย ครั้งที่จับได้นึกว่าจะเลิกคุยแต่ไม่ใช่อย่างนั้นเขายังคุยกันอยู่ติดต่อกันอยู่มันไม่ใช่เรื่องแรกที่เราโดนทำลายความรู้สึกมันบ่อยจนมันร้องไม่ออกมันเจ็บจนชาบอกไม่ถูกหลายครั้งที่โดนแบบนี้คิดว่าจะหนีไปให้ไกล สุดมันก็ไม่เคยทำได้เลย พอเราจับได้เราถามแฟนก็บอกว่ามันนานแล้วที่พูดไปแค่พิมไม่ได้คิดจริงจัง
เราทนไม่ไหวเราเลยบอกเลิก เอ้อลืมบอกไปเวลาเราจับได้เราก็บอกเลิกเขาทุกครั้งแต่ถ้าไหวเราก็ทนแฟนเราไม่เคยบอกเลิกเราเลยแต่เขาจะทำนิสัยบีบบังคบให้เราเป็นคนพูดซะมากกว่า ล่าสุดเราขอเลิกทุกทีเขาจะแค่อ้อนวอนร้องไห้แค่นั้นแต่คราวนี้เขาร้องไห้หนักมากกอดแขนกอดขาเราไม่ให้ไปไหนมาหาเราที่บ้านมาอยู่ด้วยมาง้อให้เพื่อนมาคุยให้พี่มาคุยช่วงสองเดือนที่ผ่านมาเราย้ายมาอยู่ด้วยกันใช่เวลาด้วยกันมากกขึ้นเขาทำตัวดีทุกเวลาของเรามีแค่เราจริงๆทรศแทบไม่เตะนอนพร้อมกันตื่นพร้อมกันแม่เรารักแฟนเราเอ็นดูเหมือนลูกทุกอย่างมันกำลังโอเค แต่สุดท้ายเราก็มาเจอแชทนี้ทุกอย่างพัง พังมากกกเหมือนตกจากเหวเหมือนเราต้องความหวังไว้สูงปรี้ดเหมือนโดนตบหน้ากลางสี่แยก เขาบอกทุกอย่างเป็นอดีตเขาตัดขาดแล้ว แต่เราคิดใจในถ้าตัดขาดจะกลับมาคุยกันทำไมหลายๆรอบ? เราเริ่มใจอ่อนนะแต่เรารู้สึกมันเริ่มเฉยชากับคำขอโทษของแฟนเราเหมือนเราไม่มีความรู้สึก มันไม่เสียใจ มันไม่เจ็บปวดมันชา ลึกๆเรารู้ดีว่าแฟนเราเคยอะไรกับผู้ชายคนนี้มันแน่นอนที่จะตัดกันไม่ขาดพ่อแม่ทั้งสองร็จักกันดีบ้านใกล้กันและอีกหลายๆอย่าง เรามาที่หลังเรารู้ดีเราบอกให้แฟนกลับไปคบเถอะเราไล่แฟนมากเท่าไหร่เขาก็ยังอยู่ที่เดิมนั่งร้องไห้นั่งขอโทษๆบอกจะอยู่กับเราไม่ไปไหนทั้งนั้นจะให้ทำไรยอมเขาบอกนั้นมันแค่คำพูดพิมพ์ไปไม่ใช่คิดอะไรบอกรักไปแต่นั้นก็คบกับเราอยู่..... ส่วนเราก็ไม่กล้าเดินหันหลังซะที่เดียวเรายังใจแข็งไม่พอถามว่ารักมั้ยก็ยังรักอยู่ แต่เราเหมือนไร้ความรู้สึก เหมือนไรจิตใจ เหม่อลอยในหัวมีแต่คำว่าทำไมๆๆๆๆๆๆๆๆควรทำไงต่อมันสับสนหาทางออกไม่เจอเห็นหน้าแฟนหน้าผชคนนั้นห็ลอยมาอยากหยุดคิดอยากรักกันไปอยากลืมกับทุกสิ่งอยากยิ้ม ยังอยากมีเขาในชีวิต
เรารู้มันคืออดีตแต่เราไม่รู้ว่าแฟนเราจะกลับใจได้จริงรึเปล่า 1 ปีที่หลอก กับสองเดือนที่พยามจะกลับใจ... .
เอาตรงๆที่จริงเรารู้ใจเราดีควรทำยังไงสมควรเลิกด้วยซ้ำแต่ทำไมเราถึงกลับไปเชื่อใจเขาราวกับว่าเขาไม่เคยทำให้เราเจ็บปวดสุดท้ายมันก็โง่อยู่แบบนี้ไม่รุ้ทำไม.............
**อยากให้ช่วยแสดงความคิดเห็นว่าเขารักแฟนเก่าอยู่ไหมเราควรจะใช้ชีวิตด้วยกันต่อดีไหมทำยังไงให้เลิกคิดเรื่อพวกนี้ T_T