ถึง....พ่อ (เนื่องในวันวาเลนไทน์)

ปีนี้วาเลนไทน์ครั้งที่ 10 แล้วนะพ่อ ตั้งแต่เราคบกันมา แต่ถ้านับหลังแต่ง ก็ปีที่ 5 พอดีเนอะ
บอกตรงๆ แม่เกือบลืมน่ะ ถ้าพ่อไม่บอกว่ามีประชุมที่ทำงานวันวาเลนไทน์ 555

วันนี้ทุกอย่างก็เหมือนวันอื่นๆ ของเรา ไม่มีอะไรพิเศษหรือต่างไปเลย
แม่ก็เฉยๆ นะ คงเพราะตั้งแต่มีลูกกันมาก็ยุ่งๆ ไม่ว่าวันเกิด วันครบรอบ หรือวันอะไร ก็นึกได้บ้างไม่ได้บ้าง เลี้ยงย้อนหลังในวันสะดวกแทนบ้าง ตามประสาเราอะเนอะ

แม่เล่น facebook เห็นเพื่อนๆ มีดินเนอร์ ของขวัญหรูๆ ดอกไม้ momentพิเศษมากมาย เห็นแล้วยิ้มไปกับเค้าเลยนะพ่อ
ลองมานึกดู เออ ทำไมคู่เราไม่มีงี้บ้างน้อ เอ แล้วทำไมแม่ไม่โกรธ ไม่งอนพ่อบ้างนะ ที่ไม่มีอะไรพิเศษให้แม่บ้างเลย

ไม่ใช่ว่าแม่แก่จนปลงได้หรอกนะ แต่เพราะแม่รู้ ว่าที่แม่ได้จากพ่อมันมากกว่านั้น

แม่ไม่ได้ของขวัญแพงๆ จากพ่อ ....แต่แม่ได้เงินเดือนเกือบทั้งหมดของพ่อ(เหลือไว้ให้พ่อใช้ส่วนตัวนิดหน่อย^ ^) ทุกๆเดือน อันนี้แม่ชอบมากกกก หุหุ

แม่ไม่ได้ช่วงเวลาโรแมนติกหรือดินเนอร์หรูจากพ่อ ....แต่แม่ได้เวลาเกือบทั้งหมดของพ่อ(นอกเวลางาน 555) ทุกวันตั้งแต่เราแต่งงานกัน พ่อตรงกลับบ้านทันทีทุกวันที่เลิกงาน และอยู่กับแม่ทั้งวันในวันหยุด (แม้แต่นัดกับเพื่อนก็หนีบแม่กับลูกไปด้วยตลอด แม่ซะอีกที่บางทีก็หนีพ่อกับลูกไปเม้ากับเพื่อนบ้าง)

แม่ไม่ได้รับการเอาอกเอาใจเป็นพิเศษจากพ่อ ....แต่แม่ได้รับการตามใจ และอิสระที่สุดจากพ่อตลอดเวลา ไม่ว่าแม่อยากได้อะไร อยากกินอะไร ไปเที่ยวไหน เรื่องเล็กหรือใหญ่ที่ต้องตัดสินใจร่วมกัน พ่อจะพูดประโยคเดิมตลอด "ตามใจแม่" (ไอ้คำว่าตามใจแม่นี่ ใช้สร้างบ้านทั้งหลังจนเสร็จเลยนะพ่อ^ ^)

แม่ไม่ได้ฟังคำหวานๆ หรือคำว่ารักจากพ่อ ....แต่แม่รู้สึกได้จากการกระทำ เกือบทุกเรื่องพ่อจะยอมเหนื่อยกว่าแม่เสมอ ไม่ว่าจะตื่นมาเลี้ยงลูกกลางคืน หรืองานธุระในบ้านนอกบ้านอื่นๆ และที่สำคัญที่สุด คำสัญญาที่พ่อให้แม่ตอนขอแต่งงาน "เราจะดูแลเธอตามอัตภาพ" เอิ่มมม ฟังครั้งแรก แม่ว่ามันเป็นคำขอแต่งงานที่เห่ยมากอะ จนแม่ต้องถามกลับพ่อเลยนะว่ามันแปลว่าไร (แม่อ่อนภาษาไทย) และพ่อบอกว่า "หมายถึงจะดูแลให้ดีที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ คือถ้าเรามีน้อยก็ให้น้อย มีมากก็ให้มากไง เข้าใจไหม" ตอนนั้นไม่ค่อยเข้าใจเท่าไรนะ ที่พยักหน้าเพราะกลัวพ่อว่าโง่อะ 555 แต่ตอนนี้แม่เข้าใจแล้วนะพ่อ เพราะพ่อทำได้จริงๆตลอดที่แต่งงานกันมา

สุดท้าย วันแห่งความรักก็ต้องบอกรักสินะพ่อ แม่รักพ่อนะ แต่ตอนนี้บอกเลย ความรักนี้ไม่ใช่ความรักแบบชายหญิง แบบเพื่อน หรือแบบคนในครอบครัวหรอกนะ แต่เป็นความรักแบบ"คู่ชีวิต" ซึ่งแม่ให้พ่อเป็นคนแรกของชีวิตเลย

ความรักแบบนี้สำหรับแม่ หมายถึง ความปรารถนาดี ความผูกพันธ์ ความเข้าใจและเชื่อใจอย่างที่สุด
คู่ชีวิตของแม่ไม่ได้หมายถึงอดีต แต่หมายถึงปัจจุบัน และอนาคต ที่แม่อยากอยู่"คู่"กับพ่อตลอดไปนะ

เขียนมานี่เขิลนะพ่อ ไม่กล้าเขียนให้พ่อสองคน เลยเขียนออกสื่อเลย จะได้มีพยาน 555 (แม่พิมพ์สดเลยนา)

สุขสันต์วันวาเลนไทน์นะคะพ่อ

แม่เอง^ ^





จริงๆ พิมพ์ให้สามีใน Facebook น่ะค่ะ แต่มีเพื่อนบอกว่าน่ารักดี ให้เอามาลงที่นี่ด้วยจะได้มีพยานเยอะๆ 555

Happy Valentine's day ค่ะ