เรื่องคือหมาของผมป่วยเป็นลำไส้อักเสบ จึงนำไปฝากไว้ที่คลีนิคให้ดูแลสามตัว เมื่อช่วงบ่ายวันนี้จนเวลาผ่านไปสักพัก
ผมพึ่งมารู้ว่าทางคลีนิคทำหมาผมหนึ่งตัวหายไป เหตุการณ์ที่เขาเล่ามาคือ หมาของผมกระโดดลงจากชั้นสองของคลีนิคลงมาแต่บริเวณที่กระโดดลงมาเป็นเถาวัลย์ เลยห่อตัวหมาของผมไว้อะไรประมาณนั้นลงมาเลยไม่เจ็บสักเท่าไหร่ แต่นี่มันชั้นสองนะครับหน้าต่างนะครับ ออกมากันง่ายๆยังงั้นเลยเหรอ
อีกอย่างหมาของผมเป็นลูกหมาตัวเล็กพันธ์มิเนเจอร์ตัวเล็กนิดเดียวต่อให้มีเถาวัลย์ยังไงก็เจ็บบ้างแหละ ยังไม่พอเเค่นั้น
จากที๋โดดลงมาหมาของผมวิ่งต่อวิ่งเรื่อยๆจากร้านคลีนิคน่าจะระยะทางประมาณ ครึ่งกิโล โดยที่ยังมีสายน้ำเกลือห้อยติดตัวอยู่ ซึ่งบริเวณที่วิ่งผ่านเป็นถนนใหญ่ สี่แยกมีรถเยอะมากแต่รอดจากตรงถนน เขาบอกว่ารถทุกคันเบรคให้จนหมาของผมวิ่งไปต่อเรื่อยๆจนไปสุดทางคือตรงป่ารกๆ เป็นพื้นที่ร้างที่ไม่มีใครใช้งาน เข้าไปในป่า
ส่วนเขาก็ส่งพนักงานมาหาหมาของผมนั้นแหละ แต่ก็ไม่เจอ หลังจากที่ผมรู้ว่าหมาหายไปก็รีบขับรถไปดูตรงจุดนั้นเดินหาประมาณชั่วโมงนึงตะโกนเรียก
สารพัด ก็ไม่มีวี่แววของหมาผมเลย ถอดใจกลับมาที่ร้านให้แม่ผมคุยโทรศัพท์กับหมอแต่ก็ไม่ได้เรื่องสักเท่าไหร่ครับ จนช่วงหัวค่ำทางร้านโทรมาบอกว่า
หาหมาของผมไม่เจอ จะรับผิดชอบให้ แต่ไม่รู้ว่าจะรับผิดชอบอะไร หนึ่งชีวิตของหมาผมผมก็ไม่รู้ว่ามันมีค่าเท่าไหร่แต่ถ้าให้เอาเงินมากองตรงหน้าผมมันก็ไม่มีประโยชน์อยู่ดี
ที่ผมเอาหมาผมไปรักษาผมต้องการชีวิตของมันไม่ได้ต้องการเงินไม่ได้ต้องการสิ่งอื่นเลยนอกจากชีวิตของหมาผม นี่มันเลวร้ายยิ่งกว่าหมาผมตายซะอีก
ใช้บริการมาก็นานคลีนิคนี้ทุกรุ่นทุกยุคของหมาบ้านผมก็พึ่งคลีนิคนี้ แต่ก็รู้ซึ้งซะวันนี้ เอาซะพูดอะไรไม่ออกเลย ตอนนี้หัวค่ำสองทุ่มผมตื้อแล้วละไม่รู้จะทำอะไรต่อจากนี้ โอกาสความหวังแทบจะเป็นศูนย์แล้ว
ความสะเพร่า ทำหมาผมหาย
ผมพึ่งมารู้ว่าทางคลีนิคทำหมาผมหนึ่งตัวหายไป เหตุการณ์ที่เขาเล่ามาคือ หมาของผมกระโดดลงจากชั้นสองของคลีนิคลงมาแต่บริเวณที่กระโดดลงมาเป็นเถาวัลย์ เลยห่อตัวหมาของผมไว้อะไรประมาณนั้นลงมาเลยไม่เจ็บสักเท่าไหร่ แต่นี่มันชั้นสองนะครับหน้าต่างนะครับ ออกมากันง่ายๆยังงั้นเลยเหรอ
อีกอย่างหมาของผมเป็นลูกหมาตัวเล็กพันธ์มิเนเจอร์ตัวเล็กนิดเดียวต่อให้มีเถาวัลย์ยังไงก็เจ็บบ้างแหละ ยังไม่พอเเค่นั้น
จากที๋โดดลงมาหมาของผมวิ่งต่อวิ่งเรื่อยๆจากร้านคลีนิคน่าจะระยะทางประมาณ ครึ่งกิโล โดยที่ยังมีสายน้ำเกลือห้อยติดตัวอยู่ ซึ่งบริเวณที่วิ่งผ่านเป็นถนนใหญ่ สี่แยกมีรถเยอะมากแต่รอดจากตรงถนน เขาบอกว่ารถทุกคันเบรคให้จนหมาของผมวิ่งไปต่อเรื่อยๆจนไปสุดทางคือตรงป่ารกๆ เป็นพื้นที่ร้างที่ไม่มีใครใช้งาน เข้าไปในป่า
ส่วนเขาก็ส่งพนักงานมาหาหมาของผมนั้นแหละ แต่ก็ไม่เจอ หลังจากที่ผมรู้ว่าหมาหายไปก็รีบขับรถไปดูตรงจุดนั้นเดินหาประมาณชั่วโมงนึงตะโกนเรียก
สารพัด ก็ไม่มีวี่แววของหมาผมเลย ถอดใจกลับมาที่ร้านให้แม่ผมคุยโทรศัพท์กับหมอแต่ก็ไม่ได้เรื่องสักเท่าไหร่ครับ จนช่วงหัวค่ำทางร้านโทรมาบอกว่า
หาหมาของผมไม่เจอ จะรับผิดชอบให้ แต่ไม่รู้ว่าจะรับผิดชอบอะไร หนึ่งชีวิตของหมาผมผมก็ไม่รู้ว่ามันมีค่าเท่าไหร่แต่ถ้าให้เอาเงินมากองตรงหน้าผมมันก็ไม่มีประโยชน์อยู่ดี
ที่ผมเอาหมาผมไปรักษาผมต้องการชีวิตของมันไม่ได้ต้องการเงินไม่ได้ต้องการสิ่งอื่นเลยนอกจากชีวิตของหมาผม นี่มันเลวร้ายยิ่งกว่าหมาผมตายซะอีก
ใช้บริการมาก็นานคลีนิคนี้ทุกรุ่นทุกยุคของหมาบ้านผมก็พึ่งคลีนิคนี้ แต่ก็รู้ซึ้งซะวันนี้ เอาซะพูดอะไรไม่ออกเลย ตอนนี้หัวค่ำสองทุ่มผมตื้อแล้วละไม่รู้จะทำอะไรต่อจากนี้ โอกาสความหวังแทบจะเป็นศูนย์แล้ว