อีกไม่กี่วันที่จะถึงนี้จะมีการอำลารุ่นพี่ และแฟนเก่าเราก็เป็นหนึ่งในนั้นค่ะ
เราไม่รู้ว่าควรให้ดอกไม้หรือเข้าไปพูดคุยดีมั้ยเพราะเลิกกันเกือบปีแล้ว คนที่บอกเลิกก็ตัวเราเองค่ะ รู้สึกผิดมากๆ เพราะเรารู้ตัวว่าเรารักเค้าในวันที่เสียเค้าไปแล้ว ทั้งๆที่เค้าดีกับเรามาตลอด นิสัยดี น่ารัก เอาใจเก่ง ขนาดคนที่บ้านเรายังชอบเค้า ตอนที่คบกันเราไปคุยกับคนอื่น พูดจาทำร้ายจิตใจ ไม่เคยง้อ ใช้อารมณ์กับเค้าตลอด บทจะดีเราก็ดีสุดๆ แต่เค้าก็ให้อภัยเรา เราก็งี่เง่าโกหกเค้า พอเค้าดุเราก็บอกเลิกตลอด จนในที่สุดก็เลิกกัน ตอนเลิกเราดีใจมาก แต่พอเวลาผ่านไปเรากลับคิดถึงเค้า คิดถึงทุกอย่างที่เค้าเคยให้ คิดถึงที่ที่เคยไปด้วยกัน คิดถึงเพลง คิดถึงทุกอย่าง มันอ้างว้างมาก เราคิดย้อนกลับไป ตอนนั้นเราน่าจะแคร์เค้านะ น่าจะไปเที่ยวกับเค้าอีกหลายๆที่ น่าจะรักเค้าให้มากๆ เวลาเราไปไหนกับเค้า เค้าจะเก็บตั๋ว เก็บทุกอย่างของเราสองคนไว้ เค้าจะเขียนไดอารี่ว่าเราน่ารักแค่ไหน ดูแลเราดีมาก คอยทำงานให้ ซื้อของกินให้เค้ายอมเราทุกอย่างไม่เคยบ่นเลยว่าเหนื่อยเวลาที่เราใช้ทำนู่นนี่ ตอนเราไม่สบายดึกเกือบเช้าก็พาเราไปหาหมอทั้งๆที่อีกวันต้องตื่นเช้า  เค้าเลี้ยงเราทุกอย่าง และก็เป็นสุภาพบุรุษมากๆ ไม่เคยล่วงเกินอะไรเราเลย มีแต่คนอิจฉาเราทั้งนั้นที่ได้เค้าเป็นแฟน แต่พอมาคิดได้ก็สายไปแล้ว เพราะตอนนี้เค้ามีแฟนใหม่แล้วค่ะ
สุดท้ายนี้เลยอยากจะถามว่าถ้าเป็นพวกเพื่อนๆพี่ๆ จะให้ดอกไม้แฟนเก่าในวันอำลาไหมคะ
ปล.เราไม่ค่อยได้คุยกับเขาอีกเลยหลังจากเลิกกันแต่บางทีเค้าก็มองเราบ้างตอนเดินผ่าน
ปล.2วันอำลาตรงกับวันครบรอบของเรากับเค้าพอดีเลยค่ะ ไม่รู้จะให้หรือไม่ให้ดี