สวัสดีเพื่อนที่อ่านทุกคนน่ะครับ วันนี้ก็อยากมาเล่าเรื่องราวชีวิตของตนเอง ในเมื่อผมปรึกษาใครไม่ได้แร้วผมขอปรึกษาเพื่อนแทนน่ะคับ
ผมเป็นเด็กคนหนึ่งคับที่อยากรู้อยากเห็นมาก วันหนึงผมได้รู้จักกะพี่คนหนึ่งคับ เค้าทักเฟสผมมา เค้ามาจีบผม ซึ่งตอนนั้นผมเป็นเด็กที่เกเรมาก
จนพ่อแม่ต้องบ่นประจำว่าออกไปไหนมาไหนไม่เคยบอกท่าน ผมชอบเที้ยวกลางคืนคับ วันนั้นผมได้นัดเจอพี่เค้า พอเราได้เจอกันจริงๆ เอาเขิลกันทั้งคู่เลยคับ จากนั้นเราก้อไปนั้งกินเหล้า ในผับคับ ผมก็เมามากเลยคับ พี่เค้าเลยอาสาไปส่งที่บ้าน พอห้องนอนผมพี่เค้าเลยทามบางอย่างผม ว่าเคยมีอะไรกะใครหรือยัง ในตอนนั้นผมเมามากคับ ผมเลยบอกว่ายัง พี่เค้าเลยบอกว่าอยากลองไหม ผมเลยตอบพี่เค้าว่าก็อยากลอง ซึ่งในตอนนั้นผมก็ไม่คิดอะไรมากน่ะคับ แต่พอ3 เดือนผ่านไป ผมก็มีอาการแปลกๆเกิดขึ้น เป็นหวัดคับ มีหนองใน ซึ่งตอนนั้นผมตกใจมากซึ่งผมไม่เคยเป็นมาก่อน คุณหมอเลยทามผมว่าไปมีอะไรกะใครมาหรอป่าว ผมเลยตอบไปว่ามีคับ คุณหมอเลยทามอีกว่าได้ป้องบกันไหม? ผมเลยตอบว่าไม่ได้ป้องกัน คุณหมอเลยให้ผมไปตรวจเลือด ผลปรากฏว่าผมเป็น HIV ตอนนั้นผมไม่คุยกะใครเลยคับ ผมรู้สึกว่าผมไม่เหลืออะไรอีก ร้องให้หลายวันอยู่คับ ซึ้งผมไม่เคยบอกใครเลย ทั้งพ่อแม่ หรือเพื่อนๆ ในตอนนั้นผมไม่มีกำลังใจเดินต่อไปเลยคับ พี่คนนั้นก็หายไป ผมเลยไม่รู้จะคุยกะใคร ผมก็อายุยังน้อยอยู่ เรื่องนี้ทำให้ผมมองอนาคตตัวเองไม่ออกเลยคับว่าจะเป็นอย่างไร มันเหมือนไม่มีที่ยืนในโลกนี้เลยคับ เรื่องราวนี้ละคับทำให้ผมคบกะใครไม่ได้อีก ผมรู้สึกว่าไม่อยากทำร้ายชีวิตใครเลยคับ วันนี้ที่มาเขียนในกระทู้ แค่อยากทามเพื่อนๆว่า คนเป็นโรคเอสมันน่าเกรียจขนาดนั้นเลยหรอคับ?
เรื่องราวชีวิตจริง
ผมเป็นเด็กคนหนึ่งคับที่อยากรู้อยากเห็นมาก วันหนึงผมได้รู้จักกะพี่คนหนึ่งคับ เค้าทักเฟสผมมา เค้ามาจีบผม ซึ่งตอนนั้นผมเป็นเด็กที่เกเรมาก
จนพ่อแม่ต้องบ่นประจำว่าออกไปไหนมาไหนไม่เคยบอกท่าน ผมชอบเที้ยวกลางคืนคับ วันนั้นผมได้นัดเจอพี่เค้า พอเราได้เจอกันจริงๆ เอาเขิลกันทั้งคู่เลยคับ จากนั้นเราก้อไปนั้งกินเหล้า ในผับคับ ผมก็เมามากเลยคับ พี่เค้าเลยอาสาไปส่งที่บ้าน พอห้องนอนผมพี่เค้าเลยทามบางอย่างผม ว่าเคยมีอะไรกะใครหรือยัง ในตอนนั้นผมเมามากคับ ผมเลยบอกว่ายัง พี่เค้าเลยบอกว่าอยากลองไหม ผมเลยตอบพี่เค้าว่าก็อยากลอง ซึ่งในตอนนั้นผมก็ไม่คิดอะไรมากน่ะคับ แต่พอ3 เดือนผ่านไป ผมก็มีอาการแปลกๆเกิดขึ้น เป็นหวัดคับ มีหนองใน ซึ่งตอนนั้นผมตกใจมากซึ่งผมไม่เคยเป็นมาก่อน คุณหมอเลยทามผมว่าไปมีอะไรกะใครมาหรอป่าว ผมเลยตอบไปว่ามีคับ คุณหมอเลยทามอีกว่าได้ป้องบกันไหม? ผมเลยตอบว่าไม่ได้ป้องกัน คุณหมอเลยให้ผมไปตรวจเลือด ผลปรากฏว่าผมเป็น HIV ตอนนั้นผมไม่คุยกะใครเลยคับ ผมรู้สึกว่าผมไม่เหลืออะไรอีก ร้องให้หลายวันอยู่คับ ซึ้งผมไม่เคยบอกใครเลย ทั้งพ่อแม่ หรือเพื่อนๆ ในตอนนั้นผมไม่มีกำลังใจเดินต่อไปเลยคับ พี่คนนั้นก็หายไป ผมเลยไม่รู้จะคุยกะใคร ผมก็อายุยังน้อยอยู่ เรื่องนี้ทำให้ผมมองอนาคตตัวเองไม่ออกเลยคับว่าจะเป็นอย่างไร มันเหมือนไม่มีที่ยืนในโลกนี้เลยคับ เรื่องราวนี้ละคับทำให้ผมคบกะใครไม่ได้อีก ผมรู้สึกว่าไม่อยากทำร้ายชีวิตใครเลยคับ วันนี้ที่มาเขียนในกระทู้ แค่อยากทามเพื่อนๆว่า คนเป็นโรคเอสมันน่าเกรียจขนาดนั้นเลยหรอคับ?