อยากจะขอโทษผู้หญิงคนนึงเมื่อ 4 ปีที่แล้ว

เมื่อปี 2554 ณ โรงเรียนกวดวิชาเคมีชื่อดังอาจารย์ชื่อย่ออ. ผมเรียนคอร์สพันธะเคมีที่สาขาวงเวียนใหญ่ ตอนนั้นผมอยู่ม.4 เทอม1 กำลังตั้งใจเรียนเพื่อจะสอบเข้าคณะแพทย์ให้ได้ ระหว่างที่ผมกำลังเรียนอยู่สังเกตุเห็นว่ามีผู้หญิงคนนึงผมสั้นใส่แว่นหันมามองผมบ่อยๆ(ผมนั่งแถวหลังสุดเลย) ผมคิดในใจว่าพ่อแม่เสียเงินส่งมาเรียนทำไมมัวหันมาหันไปงี้ ไม่ชอบเลย และมันก็ทำให้ผมเผลอคิดไปด้วยว่าเธออาจจะแอบชอบผมอยู่ก็ได้ แต่พอผมปรึกษาเพื่อน เพื่อนต่างก็บอกว่าไม่ใช่หรอกคิดไปเอง จนถึงวันปิดคอร์ส อาจารย์สอนจบตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงแรก(จริงๆ เวลาเรียน 2 ชั่วโมงครึ่ง) เวลาที่เหลืออาจารย์จึงให้ถามการบ้านข้อที่ยังไม่ได้เฉลย มีนักเรียนจำนวนหนึ่งลุกออกจากห้องเพราะเรียนจบแล้ว(เป็นห้องเรียนวิดีโอด้วยคนจึงไม่เกรงใจอาจารย์ถ้าจะออกก่อนเวลา) ผู้หญิงคนที่ชอบหันมามองที่ผมตลอดทั้งคอร์สก็หันมามองที่ผมอีกที(ผมคิดว่าเธอคงจะดูว่าผมจะออกไหม) ด้วยความที่สงสัยมานานว่าเธอหันมามองเราหรือเปล่า และรำคาญที่เธอหันมาบ่อยๆ ทำให้ผมไม่มีสมาธิเรียนจึงแกล้งทำเป็นปิดหนังสือแล้วทำท่าจะเก็บของกลับบ้าน เธอรีบหันกลับไปเก็บของและเดินออกทันที ซึ่งทางออกอยู่หลังห้อง ดังนั้นเธอต้องเดินผ่านที่นั่งของผม เธอเดินก้มหน้าแบบอายๆ แล้วเดินออกไป

ผมไม่รู้ว่าผมคิดเองหรือเปล่า แต่ถ้าตอนนั้นเธอชอบผมจริงๆ ผมก็รู้สึกผิดมากเลยนะที่ทำแบบนั้นลงไปในตอนนั้น
แต่ถ้าเรื่องนี้ผมแค่คิดไปเอง ก็ให้กระทู้นี้ตกไปตามกาลเวลา

ถ้าเรื่องนี้เป็นอย่างที่ผมคิด และคุณได้มาอ่านกระทู้นี้และยังจำได้ ผมขอโทษจากใจจริงๆ ครับ ที่ไม่คิดถึงความรู้สึกของคุณในตอนนั้น