ผมเข้าเรียนมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งได้ ของรัฐ ผมได้เจอเพื่อนผู้ชายคนหนึ่งเขามีนิสัยที่ดีมากๆ เราได้รู้จักกันมากขึ้น จนสนิทกัน ตอนอยู่ปี 1 เราก็ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด จนกระทั้งเพื่อบ้างคนล่อว่าสองคนนี้เป็น.....กัน หรือป่าว หลายอย่างที่เขาทำให้ผมคิด และตัดสินใจรักเค้า แต่ผมไม่ได้บอกเค้าน่ะ ว่าผมเป็นเกย์ แต่เขาเคยกอดผมด้วย ความรู้สึกช่วงนั้นผมมีความสุขมากครับถึงมากที่สุดในบรรดาที่ผมเคยมีมา หลักจากนั้นช่วงปี 3 เราเลิกกันครับ ผมก็ไม่ร็สาเหตุ ว่าเพราะอะไรเขาถึงทำตัวห่างผม ผมเคยทิ้งเขาไปตลาดกับเพื่อนอีกคน คงเป็นเรื่องนี้ และผมก็พยายามไปชวนเขาไปไหนมาไหนตลอด แต่เขามักจะเรียกเพื่อนอีกคนใาด้วย(กขค.จริงๆ 55(ขออภัยในคำไม่สุภาพน่ะครับ)) และเราก็ห่างกันเรื่อยๆ ทุกครั้งที่เขาไปคนเดียว หรือผมเห็นเค้าไปกับเพื่อนอื่น โดยไม่ชวนผม ผมร็สึกเจ็บมาก คำว่ามิตรภาพเริ่มหายไปเลยครับ ผม ร้อยไห้อยู่ 10 กว่าวัน ไม่น่าเชื่อว่า มันไหลออกมาได้ไง และตอนนี้ผมก็เรียน จบปริญญาตรีแล้วครับ ผมไม่เคยสนใครอื่นใดเลย ผมได้แต่คิดถึงเขาในวันที่เราเคยคบกันที่มหาวิทยาลัย และวันนี้วันที่ 14 กุมภา ผมมานั่งดูรูปถ่ายพร้อมกับฟังเพลง ผมคิดถึงอดีตมากครับ ผมเสียดายที่ไม่มีเค้า ผมแอบน้ำตาไหล พร้อมกับพิมพ์ข้อความลงใน pantip ได้แต่ร้องไห้ครับ ทางบ้านผมไม่มีใครรู้น่ะครับว่าผมชอบผู้ชาย มีแต่แม่กับพ่อเท่านั้น อย่างนี้เขาเรียกรักแท้หรือป่าวครับ มันฝั่งในใจผมตลอดมา และผมก็ลืมไม่ได้เลยครับ และผมไม่เคยจะมีใครเลย ทั้งที่มีคนมาจีบผม หรือเปิดทางให้ผม ขอบคุณมากครับ ที่ร่วมแสดงความเห็น
รักแท้หรือป่าว