คือเรื่องมันมีอยู่ว่า...เรามีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง(เป็นผช.นะค่ะ)ตั้งแต่รู้จักกันมาก็ประมาณ4-5ปีได้ ทีแรกก็ไม่ได้สนิทกันมากนะค่ะเห็นมันครั้งแรกรู้สึกหมั่นไส้ด้วยซ้ำไป มันย้ายไปเรียนต่างจังหวัดค่ะไม่ได้ติดต่อมันประมาณปีกว่าๆเกือบๆสองปีได้พึ่งจะสนิทกันจริงๆเมื่อสองสามปีที่แล้วเองคือเริ่มจากว่าไปดูหนังด้วยกันสองคนมันเหมือนทำให้เรารู้จักมันมากขึ้นยอมรับนะแอบหวั่นไหวบ้างแต่ตอนนั้นมีแฟนอยู่แล้วแล้วคบกับแฟนมาได้2-3ปีแล้วด้วยคือตอนไปดูหนังมันเป็นหนังผีอ่ะล้วก็มีแบบกระโดดกอดกันบ้างแต่ไม่ได้คิดอะไรนะจนเมื่อปีที่แล้วมันมาแอบชอบพี่สาวเราไม่ใช่พี่สาวแท้ๆนะแต่แบบว่าอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เด็กแต่พี่สาวเราเป็นคนที่ค่อนข้างจะเจ้าชู้ไม่เคยจิงจังกับใครฐานะค่อนข้างรวยด้วยสวยด้วยเอาง่ายๆคือเพอร์เฟคมากแล้วเค้าจะต้องไปเรียนต่อต่างประเทศแล้วก็คุยๆกับเพื่อนสนิทเราคนนี้อยู่เหมือนกัยพี่เค้าไม่ได้รักเพื่อนเรานะแต่จริงๆแล้วเค้ารักเพื่อนเราก็ดูรักเค้ามากพอมันทะเลาะกับพี่สาวเรามันก็จะโทรมาเล่าให้เราฟังตลอดแบบบางทีวันนึงคุยกันเป็น10ชม.โมงได้กับแฟนเรายังไม่เคยคุยกันขนาดนี้นะมันจะเล่าเรื่องส่วตัวทุกเรื่องให้ฟังเลยด้วยความที่ยิ่งคุยเหมือนยิ่งสนิทกันมากขึ้นเวลาเรามีอะไรก็จะเล่าให้มันฟังเหมือนกันแทบทุกเรื่องเลยจนมีอยู่ครั้งหนึ่งพี่สาวเราเค้าเงียบๆไปไม่ตอบไลน์ไปตอบเฟสโทรศัพก็ไม่รับเลยมันก็เลยมาปรึกษาเราเราก็พูดๆไปเท่าที่จะทำได้นอกจากเพื่อนคนนี้เรายังมีเพื่อนสนิทอีกคนนึงนะเป็นผู้ชายเหมือนกันแต่คนนี้ชัดเจนมากว่าคิดกับเรามากกว่าเพื่อนแต่ก็ยังคุยกันอยู่นะมันบอกว่าถ้าไม่อยากเป็นแฟนก็ไม่เป็นไรมันเข้าใจขอแค่อยู่แบบนี้ต่อไปก็okแล้ว เราก็เล่าเรื่องเพื่อนสนิทคนนี้ให้มันฟังทีแรกมันก็เฉยๆนะคราวนี้มันเริ่มมีบทสนทนาแปลกๆแล้วค่ะ ประมาณว่ามีอยู่คืนนึงโทรคุยกันเราทะเลาะกับแม่แบบโดนแม่ไล่ออกจากบ้านเลยก็ว่าได้เราเลยโทรไปหามันมันบอกว่าอยากร้องก็ร้องออกมาให้หมดไม่เป็นไรนะยังมีมันอยู่ข้างๆ แล้วมันก็ทำให้เรายิ้มได้ค่ะทำให้เรารู้สึกดีมากแล้วอยู่ๆมันก็ถามว่าถ้าเราหายไปแกจะอยู่ได้มั้ยเราก็เงียบๆไปเพราะเราเองก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะมันชินกับการที่มีมันอยู่ข้างๆไปแล้วเราก็เลยถามมันดูบ้างมันตอบกลับมาทันทีค่ะว่าไม่ได้ มันบอกว่าจะตามหาเราให้ถึงที่สุด ก็ดีใจนะค่ะที่ได้ฟังแบบนั้น คราวนี้มีอีกครั้งหนึ่งเราโทรคุยกันเราเล่าเรื่องที่เราคบกับรุ่นพี่คนหนึ่งให้ฟังเราเป็นคนเบื่อง่ายมากๆคบๆเลิกๆเป็นแบบนี้มาตลอด มันก็ถามนะว่าเมื่อไหร่จะหยุดซักทีมันเป็นห่วงพอแล้วได้มั้ยเราก็เงียบๆไปค่ะคราวนี้เคยไปที่บ้านมันอยู่ครั้งนึงค่ะนั่งดูหนังกันอยู่แล้วอยู่ก็มีโทรศัพท์เข้ามา มันก็รับค่ะฟั่งคร่าวๆได้ใจความว่ารุ่นพี่โทรมาจีบค่ะ ก็จุกสิค่ะก็ทีแรกนั่งดูหนังด้วยกันดีๆแล้วใครก็ไม่รู้โทรมาแย่งความสนใจมันไปจากเราเหมือนจะหึงนะแต่เราก็ไม่รู้เหมือนกัน แล้วเราก็เดินหนีทันทีเลยค่ะมันก็ถามว่าเป็นอะไรหึงหรอ เราก็เงียบค่ะ มันบอกว่าไหนสัญญาแล้วไงมีอะไรก็พูดกันตรงๆดิหึงก็บอกว่าหึง เราก็ถามกลับว่าเพื่อนมันหึงกันด้วยได้หรอ มันก็กำลังจะตอบนะค่ะแต่เพื่อนสนิทอีกคนเราโทรเข้ามาค่ะคนที่บอกว่าคิดมากกว่าเพื่อนนั่นแหละค่ะพอมันเห็นว่าใครโทรเข้ามาก็เงียบไปค่ะแล้วก็เดินไปอีกทางนึงเลยคือเราก็ไม่รู้นะว่ามันรู้สึกยังไงกันแน่ความรู้สึกเราก็ยังไม่ชัดเจนด้วยเคยพูดกันนะว่าอย่าหายไปไหนได้มั้ย มันเหมือนมันเป็นความผูกพันธ์ที่มันมีมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ต่างคนก็ต่างมีคนที่ตัวเองรักอยู่แล้วเราสัมผัสได้เลยนะว่ามันรักพี่สาวเรามากแล้วเราก็มีคนคุยเรื่อยๆด้วยบางทีเราคุยกับคนอื่นมันก็แสดงออกชัดเลยนะว่างอน บางทีก็เงียบๆเราไม่เคยพูดนะค่ะว่ารู้สึกยังไงต่อกันแต่เคยบอกรักกันบ่อยๆประมาณว่าเฮ้ยแกเป็นเพื่อนที่ดีมากเลยหว่ะฉันรักแกหว่ะ อะไรประมาณนี้อ่ะอยากจะถามควรทำยังไงกับความรู้สึกพวกนี้ดีเรากลัวนะกลัวใจตั้วเองมันจะคิดมากกว่าเพื่อนไปอ่ะกลัวเสียเค้าไปไม่อยากให้เค้าหายไปไหนอยากให้เค้าอยู่ข้างๆเราแบบนี้หรือบางทีนะถ้าเค้าไม่ดีกับเราขนาดนี้เราก็คงไม่รู้สึกแบบนี้อ่ะ
แอบชอบเพื่อนสนิท(มั้ง)