ไม่มีใครอยากเจ็บ ไม่มีใครอยากจบ ผิดและเห็นแก่ตัวไปไหมที่ขอหย่าสามีเพราะกิ๊กเขาท้อง

ไม่มีใครอยากจบ ไม่มีใครอยากเจ็บ แต่หากอยู่แล้วไม่มีอะไรดีขึ้น ขอเป็นฝ่ายเดินออกจากเกมชีวิตเอง  เราอายุ 30 ปี ลูก 3 คน เรารับราชการอยู่ที่ต่างจังหวัด ส่วนอดีตสามี ทำงานเป็นช่างเชื่อมอยู่จ.ระยอง มีไปทำงานต่างประเทศบ้าง เหตุผลคือเงินไม่พอใช้  ดูเหมือนชีวิตจะราบรื่น และไม่เลย มีปัญหาตลอด มีโกรธ มีงอน คนง้อส่วนใหญ่คือเราเอง จะให้ลูกโทรหาพ่อ ถามพ่อว่ากินข้าวยัง ทำไรอยู่ คิดถึงนะ เขาจะติดลูกชาย คนกลางมาก อายุ 2.6 ขวบกำลังพูดกำลังจา คนโตหญิง 10 ขวบ คนเล็ก 3 เดือน แล้วเรื่องก็เกิดเมื่อเขากลับมาหาลูก มีผู้หญิงโทรเฟสเข้ามาร้องไห้ เราเป็นคนรับ และเราก็ได้คุยกัน ผู้หญิงคนนั้นบอกคิดถึงสามีมาก ทำไมพี่เขาปิดเบอร์ บอกเขาที แล้วถามเราว่ารับได้ไง ไหนบอกสามีนอนโรงแรมลูกออกมาหา บอกเลิกกันกะเราเเล้ว เราจึงได้คุยกัน ว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อไหร่ ผู้หญิงก็เล่าๆๆๆๆ สามีบอกว่าเลิกกับเเม่ของลูกแล้ว กลับไปหาแค่ลูก หนูรับลูกๆ ของพี่ได้นะ เราพูดไปว่า ถามฉันสักคำไหมว่ารับได้ไหม น้ำตาเริ่มไหล มันแน่น จุก หนัก มึน คิดไรไม่ออก หลังจากที่คุยกับผู้หญิงคนนั้นแล้ว เราขอหย่าสามีแต่เขาไม่ยอม บอกสงสารลูก แต่พอวันต่อมา อดีตสามีไปกินเหล้า เมามายได้ที่เขากลับมาเล่าให้ฟังว่าช่วงเวลาที่อยู่กับผู้หญิงคนนั้น เหมือนความรักครั้งแรก อยู่ด้วยแล้วมีความสุข สบายใจ เราก็ไม่พูดอะไรเพราะยังงงๆกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขาอยู่กับลูกได้ 6 วันแล้วเขาก็กลับไป พร้อมสัญญายืมเงินที่กู้ยืมเงินจากคนที่เรารู้จักเป็นเงิน 40,000 บาท โดยเอาที่ดินของแม่เราเป็นประกัน เพื่อเป็นค่าเดินทางไปทำงานประเทศมาเลเซีย ก่อนไปผุ้หญิงคนนั้นส่งไลน์ ถ่ายรูปคู่อดีตสามีมาให้ว่ามาส่งนะ เราบอกอะไรนี่ไหนบอกจะเลิกติดต่อกัน ผู้หญิงก็บอกเลิกที่ไหนเมื่อคืนหนูยังมานอนกับพี่เค้าอยู่เลย  พอไปถึงมาเลย์เขาโทรมาหาบอกปลอดภัยดี เราเริ่มวีน เริ่มไม่ไหวกะพฤติกรรมแย่ ๆ เขาบอกจะโทรมาหาเดือนละครั้งนะ เพระาคุยตอนอารมณ์ไม่ดีรังแต่จะทะเลาะกัน  เขาหายไปแค่เดือนนึง เขาโทรมาแต่เราดูว่านี่เบอร์ไทยนี่นะ ถามเขา เขาตอบว่าสอบเทสไม่ผ่าน บริษัทส่งตัวกลับ กำลังนั่งรถไประยอง เราบอกลูกและบ้านอยู่..... ไประยองทำไม เขาตัดสายทิ้ง เราโทรหาผู้หญิงคนนั้น หล่อนบอกว่าเขากำลังมาหา เราโมโหมาก โทรหาไม่รับสายส่งข้อความ เพื่อเจรจาเรื่องหย่า ผ่านไป 2 วัน เขาโทรมาบอก จะไปสอบงานที่อ.แปลงยาว ให้เรามาหย่าให้ เพราะผู้หญิงคนนั้นกำลังท้อง แล้วเราก็นัดหย่าในวันรุ่งขึ้น (2 กุมภาพันธ์ 2558) เจรจาตั้งแต่ 10.30 - 14.45 น. เพราะมีหลายอย่างที่เขาปิดบังเราไว้ เราเลยไม่ยอม ปลัดอำเภอท่านก็ดีนะ พยายามหว่านล้อมไม่ให้เราหย่า แต่เรายังยืนยันคำตอบเดิมว่า
หากวันนี้หย่าไม่ได้ วันหน้าก็ต้องหย่า จะด้วยการยินยอมหรือฟ้องหย่าก็จะทำ ที่ผ่านมาเขาไม่เคยดูแลถามเลยว่าเราเป็นยังไง เหนื่อยไหมกับการเลี้ยงลูกคนเดียว ไม่เคยถามว่ามีเงินซื้อแพมเพิสไหม นมหมดรึยัง ไม่เคยเลย มีเขาหรือไม่มี ก็ไม่ต่างกัน และที่สำคัญเราเป็นคนขี้สงสาร สงสารเด็กคนนั้นที่กำลังจะเกิด  สงสารลูกตัวเองที่มีพ่อแบบนี้  ขอเลี้ยงลูกเอง  ตอนนี้ครบกำหนดคลอดแล้ว ได้เวลาทำงาน ทำงานตั้งแต่ 8โมงเช้า เลิก4โมงครึ่ง ก็กลับไปหาลูกเพื่อพยายามเติมเต็มสิ่งที่พ่อเขาขาดไป คิดในใจเวลามองหน้าลูกๆ ทั้ง 3 ว่า แม่ไม่ได้เห็นแก่ตัวใช่ไหม ที่แม่เลิกกับพ่อเพราะกิ๊กท้อง!!!!!!!!!