ชีวิต มันมักจะวุ้นวายเสมอๆเลย  ตั้งแต่เกิดมาจำความได้ ชีวิตมีแต่ความยุ่งเหยอ ทำให้ใจเราร้อนรน ฉันไม่ชอบแบบนี้เลย ฉันเกรียจความวุ้นวาย ฉันไม่ชอบที่จะคุยกับคนอื่นเพราะมันจะทำให้จิตใจไม่มั้นคง และเจ็บปวดตามมาภายหลัง ตั้งแต่เด็กจนโตเราเจอเรื่องแบบนี้มามากเกินไปแล้ว  มากพอจะทำให้สติเราไม่ปกติ กลายเป็นคนที่เกรียจตัวเองในที่สุด ฉันได้แต่ภวนาว่า ขอให้ฉันใช้กรรมหมดเร็วๆ และเอาฉันไปลงนรกที  ให้ท่านยมบาล ดับสิ้นซึ้งวิญาณของข้า เพื่อจะได้ไม่ไปทำความเดือดร้อนให้ใครอีก