ปุตราจายา เป็นเมืองร้าง?

มีโอกาสไปแบ็คแพ็คคนเดียวที่มาเลเซีย สนุกมากและได้เวะไปเที่ยว ปุตราจายา ด้วยเมื่อวันที่ 3 ก.พ. ที่ผ่านมา ยังไม่มีโอกาสทำรีวิว แต่จะมาแนะนำเมืองนี้กัน ว่าสร้างมาเพื่ออะไร ทำไมถึงได้ร้างผู้คนนัก ฯลฯ..... รูปภาพถ่ายจากกล้องมือถือ SS Mega 5.8

ปัจจุบันประเทศมาเลเซีย ได้มีการขยับขยายเมืองฝ่ายบริหาร และศูนย์กลางทางราชการแห่งใหม่ ชื่อเมืองว่า “ปุตราจายา” อยู่ทางตอนใต้ของกรุงกัวลาลัมเปอร์ ห่างไปเพียงแค่ประมาณ 25 กิโลเมตร เมืองแห่งนี้เกิดมาจากความคิดของนายกรัฐมนตรี มหาเธร์ โมฮัมหมัด ตั้งแต่ปี 2538 โดยมีการเนรมิตเมืองใหม่ขึ้น เฟสแรกแล้วเสร็จเมื่อปี 2542 และเฟสที่สองเสร็จเมื่อปี 2553 ที่ผ่านมา ส่วนที่เหลือ ก็จะมีการขยับขยายเพิ่มเติมอีกบางส่วน
เมืองใหม่แห่งนี้ เป็นเมืองที่มีการวางผังเมืองอย่างถูกต้อง มีระบบสาธารณูปโภค เทคโนโลยีสารสนเทศ สาธารณะทุกอย่างเพียบพร้อมทันสมัย สะดวก ปลอดภัย โดยหลักใหญ่ของการขยายเมืองหลวงออกมาในครั้งนี้ เพื่อต้องการลดปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นในกรุงกัวลาลัมเปอร์ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการจราจร ความปลอดภัย ระบบสาธารณูปโภค และการรองรับความเจริญอย่างรวดเร็ว ของประเทศมาเลเซียเอง แต่กรุงกัวลาลัมเปอร์ ก็ยังคงได้ชื่อว่าเป็นเมืองหลวงอยู่ เพราะยังคงมีส่วนงานอื่นๆ ของรัฐบาล ที่ไม่ใช่ส่วนของบริหาร อยู่ในกรุงกัวลาลัมเปอร์ ซึ่งหลักการก่อสร้างเมืองปุตราจายานี้ จะมีความทันสมัย เนรมิตเมืองใหม่ ในทุกๆ ด้าน มีการขุดทะเลสาบใหญ่เพื่อเสริมสร้างทัศนียภาพ ศูนย์ประชุมที่ทันสมัย ศูนย์ราชการซึ่งมีกระทรวงต่างๆ อยู่รวมกัน บริเวณสองข้างของถนนหลัก นอกจากนั้น ยังมีมัสยิดประจำเมือง พระราชวัง และตึกรัฐสภาที่สวยงาม ชาวปุตราจายา 60,000 คน ส่วนใหญ่เป็นข้าราชการพอใจกับสภาพแวดล้อมที่สวยงาม อากาศสะอาด มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน การจราจรไม่ติดขัด และสถาปัตยกรรมต่าง ๆ เป็นแบบมุสลิม การดึงดูดภาคลงทุนของเอกชนยังไม่เพียงพอ รวมถึงการโน้มน้าวบรรดาสถานฑูตต่างประเทศด้วย ทั้งที่ได้เตรียมสถานที่ไว้ให้ รวมถึงถนน ร้านค้าและทิวทัศน์อันงดงามไว้ให้แล้ว มีเพียงอิรักที่พร้อมจะย้ายไป แต่สถานฑูตส่วนใหญ่ยังไม่คิดจะย้ายที่ทำงานและที่พักอาศัยอันหรูหราในกรุงกัวลาลัมเปอร์
นายกรัฐมนตรีอับดุลลาห์ กล่าวว่า เขารู้สึกละอาย ที่อาคารแห่งใหม่เต็มไปด้วยปัญหา และต้องมีสิ่งผิดพลาดเกิดขึ้นอย่างแน่นอน งบประมาณของการก่อสร้างเมืองหลวงแห่งการบริหาร ซึ่งเป็นการออกทุนร่วมกันระหว่างรัฐบาลและบริษัทพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ ไม่เคยเปิดเผยมาก่อน แต่ถูกระบุว่าอยู่ที่อย่างน้อย 2 หมื่นล้านริงกิต หรือราวกว่า 1 แสน 8 หมื่นล้านบาท ซึ่งเป็นเงินในคลัง

นี่คือข้อมูลคร่าว ๆ แต่ที่ไปเจอมานั้น ด้วยการเดินทางไปเองและเดินเองด้วยขากว่า 3 กม. ทำให้พบว่าเมืองน้เริ่มโทรมลงอย่างหนัก ร้างผู้คนมาก บ้านช่องต่าง ๆ ไม่มีคนอยู่อาศัยเลย ถึงมีก็ไม่ถึง 50% ของห้องทั้งตึก อีกอย่างพวกสถานที่ราชการ ไม่มีรถจอดเลยซักคัน ไม่มีแม้แต่ยามที่หน้าประตูทางเข้า


เหล่านี้คือความผิดพลาดส่วนหนึ่งในการบริหารของรัฐบาลใช่ไหม
ใครที่เคยอยู่หรืออยู่ที่เมืองนี้ เข้ามาเพิ่มเติมความรู้ให้ผมหน่อย เพราะผมอาจจะรู้แค่ตาเห็นเท่านั้น ไม่แน่อาจจะเป็นวันทำงาน คนก็ออกไปทำงานกันก็ได้