คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 2
ไม่เคยทะเลาะครับ บ้านผมก็เชื้อสายจีน แต่อาจจะเพราะห่างกันแปดปีด้วยมั๊ง แล้วผมก็เลี้ยงน้องตั้งแต่เด็ก ๆ เวลาพ่อแม่ไปต่างจังหวัดนาน ๆ พ่อแม่สอนน้องว่าพี่เป็นตัวแทนของพ่อแม่ ต้องเชื่อฟังครับ
พอโตขึ้นมาก็อาจจะมีกระทบกระทั่งบ้าง แต่ไม่น่าจะเรียกได้ว่าทะเลาะ เพราะผมจะไม่ค่อยว่าน้องเท่าไหร่ ยิ่งถ้าตอนที่น้องกำลังอารมณ์ร้อน ผมก็จะฟัง แต่ถ้าดูแล้วมากเกินไปก็ต้องปราม ต้องพูดด้วยเหตุผลและน้ำเสียงดุดันบ้าง
จำได้ว่ามีครั้งเดียวมั๊งที่ผมพูดจริงจังกับน้องมาก ๆ ตอนนั้นน้องชายเพิ่งเข้ามหาวิทยาลัย และมีปัญหากับเพื่อน แล้วก็มีปัญหากับพ่อ ผมนั่งฟังอยู่นานแล้วก็เหมือนจะลุกลาม จะกลายเป็นน้องต้องทะเลาะกับพ่ออีก ก็เลยต้องพูดจริง ๆ จัง ๆ ขึ้นมา ก็เห็นเขาฟังนะ ถ้าเรามีเหตุผล
ส่วนกรณีของเจ้าของกระทู้ทำให้ผมนึกถึงภรรยาของพี่ที่ผมรู้จักคนหนึ่ง เป็นน้องสาว มีพี่ชายอยู่คนนึง ครอบครัวคนจีน แต่ดูเหมือนว่าพี่ชายจะเอาแต่ใจมาก ๆ ตอนแรกผมยังสับสนว่าใครเป็นพี่ใครเป็นน้องเสียด้วยซ้ำ
ปัญหาตรงนี้ผมมองว่าเกิดจากการเลี้ยงดู การปลูกฝังนะ แต่พอโตขึ้น อายุมากขึ้น ก็จะเห็นว่ามันเป็นความทรงจำแย่ ๆ ทีเราย้อนไปคิดแล้วก็คิดถึงวันนั้น วันที่ความรู้สึกระหว่างพี่น้องมันติดลบ มันห่วย มันแย่ มันถูกเอาเปรียบ มันไม่เสมอภาค รู้สึกพ่อแม่รักไม่เท่ากัน แต่เราก็ยังโหยหามัน ยิ่งอายุเพิ่มขึ้นแล้วก็จะยิ่งคิดถึงวันที่พี่น้อง ลูกพี่ลูกน้องเคยมารวมตัวกัน มาเล่นด้วยกัน มารังแกเรา มาให้เราอำ มาให้เราแกล้ง มีความสุขดีนะเมื่อมองย้อนไป เพราะนั่นคือความรู้สึกของบ้าน ของคำว่าครอบครัว
พอโตขึ้นมาก็อาจจะมีกระทบกระทั่งบ้าง แต่ไม่น่าจะเรียกได้ว่าทะเลาะ เพราะผมจะไม่ค่อยว่าน้องเท่าไหร่ ยิ่งถ้าตอนที่น้องกำลังอารมณ์ร้อน ผมก็จะฟัง แต่ถ้าดูแล้วมากเกินไปก็ต้องปราม ต้องพูดด้วยเหตุผลและน้ำเสียงดุดันบ้าง
จำได้ว่ามีครั้งเดียวมั๊งที่ผมพูดจริงจังกับน้องมาก ๆ ตอนนั้นน้องชายเพิ่งเข้ามหาวิทยาลัย และมีปัญหากับเพื่อน แล้วก็มีปัญหากับพ่อ ผมนั่งฟังอยู่นานแล้วก็เหมือนจะลุกลาม จะกลายเป็นน้องต้องทะเลาะกับพ่ออีก ก็เลยต้องพูดจริง ๆ จัง ๆ ขึ้นมา ก็เห็นเขาฟังนะ ถ้าเรามีเหตุผล
ส่วนกรณีของเจ้าของกระทู้ทำให้ผมนึกถึงภรรยาของพี่ที่ผมรู้จักคนหนึ่ง เป็นน้องสาว มีพี่ชายอยู่คนนึง ครอบครัวคนจีน แต่ดูเหมือนว่าพี่ชายจะเอาแต่ใจมาก ๆ ตอนแรกผมยังสับสนว่าใครเป็นพี่ใครเป็นน้องเสียด้วยซ้ำ
ปัญหาตรงนี้ผมมองว่าเกิดจากการเลี้ยงดู การปลูกฝังนะ แต่พอโตขึ้น อายุมากขึ้น ก็จะเห็นว่ามันเป็นความทรงจำแย่ ๆ ทีเราย้อนไปคิดแล้วก็คิดถึงวันนั้น วันที่ความรู้สึกระหว่างพี่น้องมันติดลบ มันห่วย มันแย่ มันถูกเอาเปรียบ มันไม่เสมอภาค รู้สึกพ่อแม่รักไม่เท่ากัน แต่เราก็ยังโหยหามัน ยิ่งอายุเพิ่มขึ้นแล้วก็จะยิ่งคิดถึงวันที่พี่น้อง ลูกพี่ลูกน้องเคยมารวมตัวกัน มาเล่นด้วยกัน มารังแกเรา มาให้เราอำ มาให้เราแกล้ง มีความสุขดีนะเมื่อมองย้อนไป เพราะนั่นคือความรู้สึกของบ้าน ของคำว่าครอบครัว
แสดงความคิดเห็น
ใครมีปัญหา พี่น้องบ้าง
ยกตัวอย่างนะคะ วันนี้สดๆ เลย เราทำงาน ก้มหน้า บนโจต๊ะ น้องถาม ราคาของกัพี่เราอีกคน พี่เข้าห้องน้ำ เราก็เลย เหงย หน้าตอบ ว่าของหมด มัตด่าเรารู้แล้วทำไม ไม่ตอบ เราก็ร้องอ้าว
เรื่องที่ 2 คือว่าวันก่อน เราถามพี่เราว่า ของบนโต๊ะของใคร คะ น้องชาย หันมาตอบ ว่า
พี่ที่เราพูดคือ พี่ไม่แท้
เรีองที่ 3 ด้วยความที่เรา เป็นคนยอม เพราะเห็นแก่แม่ เพราะแม่บอกเสมอ เป็นพี่ต้องยอมน้อง จะถูกจะผิดอะไร น้องถูกเสมอ
บ้านเราเป็นคนจีน ลูกชายคือ เทพบุตร ลูกสาว คือส้วม
เรีองที่ 4 เราสอบ ติดกัน 4 วัน แม่ไปต่างประเทศ เราบอกน้องให้เฝ้าบ้าน เราจัไปนอนกะเพื่อนที่ มหาลัย น้องเราบอกว่าเข้าค่าย เรางง เลย อยากร้องเลยต้องไปกลับ ตอนสอบ เราอยู่ต่างจังหวัด แต่ มหาลัยอยู่กทม วันสุดท้ายที่สอบ เกือบได้แอดมิท นอน รพ แล้ว เพราความดันต่ำมาก หัวใจเต็นช้า เราสอบเสร็จไม่ไหวเลยหาหมอ แต่ผลปรากฏว่าน้องเราไปเที่ยวบ้านแฟน ไปนอนกะแฟน
เรื่องที่ 5 จากเรื่องที่ 4 น้าเราเตือนน้องชาย น้องชาย มันก็เถียง น้าเรามองจากความจริงคะ น้องชายเราพูดต่อหจ้าทุกคยว่าทำไม ไม่ด่าเราที่พาผู้ชาย เข้า บ้าน น้าบอกว่า เข้าบ้านให้พ่อแม่รู้จัก ดีกว่าไปข้างนอกลับสายตาผู้ใหญ่
บ้านเราเป็นแบบนี้
เราเลยอยากจะตั้งใจทำงาน เรียนต่อ เพื่อให้เราเป็นคนที่แม่รักบ้าง
เราทำอะไร ไม่ได้เลย ต้องยอม