เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2558
เวลาประมาณ 13. 15 นาที
เหตุเกิดที่ หน้าวัดถ้ำสะพานหิน กิโลเมตร 29 ถนนมิตรภาพ เส้นทางระหว่างมวกเหล็ก-โรงปูน CPI
....ตลอดระยะเวลาที่ขับรถมา(นานๆๆๆ) ปกติจะขับประมาณ 110-160/1ชม. ในการเดินทางทุกครั้ง(แล้วแต่ระยะทางหรือเส้นทาง)
และทุกครั้งจะมี #สมาธิ ในการขับขี่ตลอด ไม่ว่าจะร้องไห้หนักขนาดไหน หรือเปิดเพลงร้องในรถก็ตาม สมาธิส้มโอจะนิ่งแบบไม่ให้ละสายตาไปไหนและไม่สนใจอะไรเลยนอกจากรถที่วิ่งด้วยกัน กับเลนถนนคะ!!
....แต่มีครั้งนี้ครั้งแรก(และคงเป็นครั้งสุดท้าย) ทีส้มโอ #พลาดไป
ช่วงก่อนที่เกิดเหตุไม่รู้เหมือนกันว่า ช่วงนั้นละสายตาไปแล้วคิดอะไรอยู่ และอยู่ๆสมาธิก็หลุดไปเสียหลัก(เป็นถนน 6 เลน)
ส้มโอวิ่งเลนซ้ายสุด(ตอนช่วงที่เกิดเหตุ)
วิ่งประมาณ 130-150/1ชม. รถส้มโอเสียหลักก่อนเข้าทางโค้ง แต่รถหมุนตรงทางโค้งด้วยคะ (เส้นนี้เป็นเส้นที่คุ้นเคยมาก ขึ้นๆลงๆบ่อยมากนับไม่ถ้วน) แต่ก็ยัง #พลาด
รถอะวิ่งตามมาไม่รู้ว่ากี่สิบยี่สิบคันที่ตามหลังมาแบบติดๆคะ เพราะเป็นถนนมิตรภาพ และวิ่งกันด้วยความเร็ว(บางคนนะคะ และส้มโอก็อยู่หนึ่งในนั้น)
และอีกอย่างคะ ส้มโอขับมาด้วยความเร็ว มันพลาดเพราะละสายตาจึงทำให้เสียหลักวิ่งตัดหน้ารถต่างๆทั้ง 2 เลน คือเลนกลางกับเลนขวา ตัดหน้าอย่างรวดเร็วแล้วก็หักหมุนพวงมาลัยอย่างเร็ว+แรงและเบรคอย่างกระทันหัน+แรง (เสียงล้อลากดังมากคะ)
....รู้ไหมคะว่าเกิดอะไรคะ รถส้มโอ #หมุนคะ และหมุนรอบไปที่เลนกลางและถอยหลังหันหน้าจ๊ะเอ๋เจอกันแล้วก็หมุนรอบเข้าเลนขวาแบบแถวหลังหันหน้าจ๊ะเอ๋อีกคะและอย่างแรงสุดคะ และแบบว่าหมุนๆไม่รู้ว่ากี่รอบนะคะ จำไม่ได้ เพราะรวมระยะทางแล้ว ก็ประมาณ 600-800 ร้อยเมตรคะ
"สุดท้ายรถเกือบตกเหวคะแต่เหตุการณ์ไม่คาดคิดว่ารถจะติดตรงแท่งระหว่างกึ่งกลางพอดี และก็ไม่ชนเสาไฟ" (เหมือนอย่างในรูปคะ)
รถไม่โยกไม่อะไรทั้งสิ้นคะ (ตอนนั้นส้มโอก็ไม่รู้ว่ามันติดแท่งนะคะ)
แต่ ณ จุด นั้นส้มโอก็ไม่รู้จะทำไงก็เลยมองว่ารถติดอะไร #โอ้จอร์ด มันติดแท่งมองรอบๆรถคะและมองข้างล่าง(เหวลึกมาก) ณ ตอนนั้นส้มโอไม่อยากจะขยับตัวไปไหน และก็ยังเหยียบเบรคค้างไว้พร้อมเบรคมือและใส่เกียร์P คะ ส้มโอกลัวรถจะถอยและคว่ำหงายท้องลงไป สภาพคงดูไม่ได้แน่ๆ
คิดไม่ออกว่าจะโทรหาใครยังไง(ตัวไม่สั่นไม่อะไรทั้งนั้นนะคะ ตอนที่รู้ว่ารถเสียหลักและมาอยู่กึ่งกลางถนนกับเหว) จะโทรหาตำรวจ จะโทรหาประกัน หรือโทรหาครอบครัว(ครอบครัวนี้บอกทีหลังคะไม่งั้นเป็นห่วงมากแน่ๆ)
....ทีนี้ชาวบ้านแถวๆได้ยินเสียงล้อลากดังมาก ชาวบ้านก็วิ่งมาดูที่เกิดเหตุคะ ส้มโอก็เลยกดปุ่มกระจกลง แล้วถามเขาว่า ขอโทษคะ พี่คะรถหนูมันจะมีโอกาสถอยหลังลงไปหรือพลิกคว้ำลงไปไหมคะถ้าหนูลงจากรถนี้จะคว้ำไหม?
หนูไม่กล้าลงไปคะ กลัวรถมันคว่ำตกเหวถ้าหนูขยับ และพวกชาวบ้านบางคนก็เป็นหน่วยกู้ภัยก็โทรเรียกหน่วยกู้ภัยหรือไรนี้แหล่ะให้มาคะ
แต่พี่อีกคนพี่เขาชื่อพี่จ่อยคะ
พี่จ่อย : คุณลงมาจากรถก่อนครับ เหมือนมีน้ำมันหยดเปิดประตูออกมาเลยครับ มันอันตรายนะถ้าอยู่ในรถ
ส้มโอ : หนูเป็นห่วงรถคะ
พี่จ่อย :คุณลงมาก่อนเลยมันอันตรายจะเป็นห่วงรถทำไม เป็นห่วงตัวเองก่อนไหมครับ
ส้มโอ : หนูกลัวถ้าหนูขยับตัวแล้วรถมันจะพลิกคว้ำคะ
พี่จ่อย : พี่จ่อยเดินเปิดประตู แล้วก็กล่าวว่า ขอโทษนะครับ ลงมาได้ไหม แล้วพี่จ่อยก็จะประคองจับส้มโอไว้
ส้มโอ : ขอบคุณคะ
(ณ ตอนนั้นบอกได้เลยว่า เท้าส้มโอฝั่งด้านขวาคะ มันสั่นไปหมดและสั่นหนักมา ตอนที่พี่จ่อยเข้ามาเปิดประตู "แค่เท้าด้านขวาคะ")
....พอส้มโอลงจากรถไปคะ ส้มโอก็ไปดูเบอร์โทรประกันที่ติดอยู่ฝั่งคนนั่งคะ #วิระยะ
ณ ตอนนั้นไม่อยากจะแตะรถด้วยซ้ำคะ เพราะกลัวมันล่วงรถไป แบบว่ารักและเป็นห่วงมากคะ บอกเลย
ราคารถ #แปดแสนกว่าๆ ทางบ้านซื้อได้อีกหลายคันคะราคาแค่นี้ .. แต่ .. เมื่อคนเราซื้อรถมาใช้เราก็รักก็เป็นห่วงเขาอยู่แล้วถึงราคามันจะแพงหรือไม่แพงก็ตาม รถใครใครก็รัก ^_^
#สรุป
1. รอประกันมาก็เกือบ ชม.
2. รอรถยกมาก็ปาไป 2 ชม.
3. สภาพรถบริเวณรอบๆไม่เกิดการณ์เสียหายอะไรคะ ไม่มีรอยอะไรทั้งสิ้น แต่ว่า ช่วงล่างนี้คงเยอะเหมือนกัน ยังไม่ได้เอาเข้าศูนย์คะ
4. เสียค่าชาร์จ 6,000 คะ
<<ตอนที่ยกรถส้มโอนะ แบบว่ากลัวลูกชายมันจะคว่ำหงายท้องลงไปจริงๆคะ และที่นี้พี่ที่ยกเขาก็ทำหน้าทีของเขาเรื่อยๆส่วนหนูก็มองจ้องมองลูกชายคนเล็ก(รถคะ)จะเป็นไรเปล่า เพราะแต่ละครั้งที่พี่เขายกขึ้นอ่ะ ท้องมันขุดคะ ทรมานหัวใจจริงๆบอกตรงๆ และถามพี่เขาว่าข้างล่างมันจะเป็นไรไหมคะนั้น หนูสงสารจัง ดูเสียงขูดสิ
ฯลฯ
ทีนี้คะ พี่ยกรถเขาก็ยกสลับล้อขวาบ้างซ้ายบ้าง ที่นี้ประตูหลังคะ เหลืออีกแค่ 2-3 ข้อนิ้วมือนะคะจะขูดคะ ส้มโอกริ๊ดคะ แบบว่า เฮ้อพี่คะมันต้องขูดจริงๆเหรอคะเนี่ย มันใกล้มากแล้วนะคะ ไม่นะไม่ไม่ขูดนะคะ
พี่รถยกก็คุยกับประกันว่ามันจะขูดนะไรงี้ แล้วพี่รถยกก็เดินมาบอกส้มโอว่าสงสัยต้องยอมให้ตั้งแต่ประตูหลังมีรอยขูดแล้วนะครับไม่งั้นจะเอาออกมาไม่ได้
(พี่ยกรถก็ทำหน้าคิดหนักเหมือนกันนะคะเพราะหน้าตาส้มโอนี้เครียดเลยกลัวมีรอยขูดคะ=ใครจะว่าเรื่องมากก็ได้นะคะไม่ว่าคะ 555++)
ส้มโอก็เลยบอกพี่ยกรถว่า พี่คะ งั้นหนูหาผ้ามาติดตรงเสาได้ไหมคะหนูไม่อยากให้มันขูดคะ พี่เขาก็บอกว่าทำไม่ได้ครับ
ส้มโอก็บอกว่า งั้นพี่ลองยกไปฝั่งด้านนู้นดูได้ไหมคะ มันคงไม่ขูดมั้ง ที่นี้พี่รถยก+พี่จ่อยและพวกลุงน้าก็ช่วยกันทำเหมือนที่ส้มโอแนะนำคะ ยกไปอีกฝั่งและพากันยกตรงก้นรถขึ้นเอียงมาอีกฝั่งคะ #ผลปรากฏ ว่า ทำได้ #สำเร็จคะ ไม่มีรอยขูดเลย บอกเลยว่าความรู้สึก ณ ตอนนั้นโคตรดีใจของดีใจที่สุดคะ
และส้มโอก็จะเอาค่าสินน้ำใจให้พี่จ่อยและน้ากับลุงที่มาช่วยไม่ให้รถมันขูดเป็นลอยคะ พี่จ่อยกล่าวว่าอย่าดูถูกน้ำใจกันเพราะพวกพี่ช่วยไม่ได้หวังอะไรตอบแทนครับช่วยด้วยความเต็มใจครับ ส้มโอก็เลยตอบไปว่า ขอโทษคะขอโทษจริงๆนะคะหนูไมได้คิดแบบนั้นจริงๆ ถ้างั้นเดี๋ยวหนูผ่านมาหนูจะแวะเอาของมาฝากนะคะ (ได้เบอร์โทรมาเรียบร้อยคะ) และแล้วส้มโอก็กล่าวขอบคุนพี่ๆน้าลุงกันยกใหญ่ไหว้และไหว้อีกหัวเราะกันแบบเฮฮาแถมคุณลุงให้คาถามาท่องด้วยคะ
4. ความรู้สึก ณ ตอนที่รถเสียหลักบอกตามตรงเลยคะว่า กลัวจะไปชนรถคันอื่นและรถจะพังมากน้อยแค่ไหน? มากกว่าคำว่า กลัวตายคะ เพราะ #ชีวิตคนเราเมื่อถึงเวลาตายก็ต้องตายคะ)
5. ตอนนั้นส้มโอตัวไม่สั่นไม่อะไรนะคะ พอแบบว่าพี่เขามาเปิดประตูรถไปออกไป ณ ตอนนั้นมีแต่ #เท้าด้านขวา ส้มโอ #สั่นคะ สั่นมากๆ
6. เส้นระหว่างตรงนี้เกิดอุบัติเหตุเกือบทุกวันคะพี่จ่อยและชาวบ้านบอกว่า ไม่ตายก็รถยับแบบตกเหวลงไปคะ หรือไม่งั้นก็พลิกคว่ำอยู่บนท้องถนน
แต่เคส(ราย) ส้มโอนี้ ชาวบ้านและพี่จ่อยแถมพี่ประกันและพี่รถยก งง กันคะ เพราะพี่ๆเขาบอกว่าเป็นเคส(ราย)แรกนะแบบว่าไม่เป็นอะไรทั้งคนทั้งรถและไม่ชนใคร แบบว่าพากัน #อึ้งสุดๆคะ
แต่เดี๋ยวหลังที่ 18 นี้ส้มโอคงต้องไปนั่งวิปัสสนากรรมฐาน อย่างต่ำ 7 วันคะ อาจจะไปสัก 14 วันคะ คงต้องถึงเวลาแล้วคะที่ต้องสะสมบุญเพิ่ม
ปล. ถ้าแท็กผิดห้อง ส้มโอขออภัยด้วยคะ
ปล2. จะต่อว่าก็ไม่เป็นไรนะคะ คิดว่า ต้องโดนต่อว่าแน่ๆคะ แต่ที่เอามาลงเพื่อไว้เป็นอุทาหรณ์(สำหรับตัวส้มโพอเอง) และเพื่อนน้องหรือพี่คะ ในการขับขี่รถบนท้องถนนคะ เพราะ อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้ทุกวันเมื่อเราไม่มีสมาธิและละสายตาไปทางอื่น
ปล3. ขอบคุณทุกๆคนที่เสียสละเวลาในการอ่านครั้งนี้นะคะ
อุทาหรณ์การขับรถ หรือ(บุญคุ้มครองที่ยังไม่ถึงคาด)มั้งคะ
เวลาประมาณ 13. 15 นาที
เหตุเกิดที่ หน้าวัดถ้ำสะพานหิน กิโลเมตร 29 ถนนมิตรภาพ เส้นทางระหว่างมวกเหล็ก-โรงปูน CPI
....ตลอดระยะเวลาที่ขับรถมา(นานๆๆๆ) ปกติจะขับประมาณ 110-160/1ชม. ในการเดินทางทุกครั้ง(แล้วแต่ระยะทางหรือเส้นทาง)
และทุกครั้งจะมี #สมาธิ ในการขับขี่ตลอด ไม่ว่าจะร้องไห้หนักขนาดไหน หรือเปิดเพลงร้องในรถก็ตาม สมาธิส้มโอจะนิ่งแบบไม่ให้ละสายตาไปไหนและไม่สนใจอะไรเลยนอกจากรถที่วิ่งด้วยกัน กับเลนถนนคะ!!
....แต่มีครั้งนี้ครั้งแรก(และคงเป็นครั้งสุดท้าย) ทีส้มโอ #พลาดไป
ช่วงก่อนที่เกิดเหตุไม่รู้เหมือนกันว่า ช่วงนั้นละสายตาไปแล้วคิดอะไรอยู่ และอยู่ๆสมาธิก็หลุดไปเสียหลัก(เป็นถนน 6 เลน)
ส้มโอวิ่งเลนซ้ายสุด(ตอนช่วงที่เกิดเหตุ)
วิ่งประมาณ 130-150/1ชม. รถส้มโอเสียหลักก่อนเข้าทางโค้ง แต่รถหมุนตรงทางโค้งด้วยคะ (เส้นนี้เป็นเส้นที่คุ้นเคยมาก ขึ้นๆลงๆบ่อยมากนับไม่ถ้วน) แต่ก็ยัง #พลาด
รถอะวิ่งตามมาไม่รู้ว่ากี่สิบยี่สิบคันที่ตามหลังมาแบบติดๆคะ เพราะเป็นถนนมิตรภาพ และวิ่งกันด้วยความเร็ว(บางคนนะคะ และส้มโอก็อยู่หนึ่งในนั้น)
และอีกอย่างคะ ส้มโอขับมาด้วยความเร็ว มันพลาดเพราะละสายตาจึงทำให้เสียหลักวิ่งตัดหน้ารถต่างๆทั้ง 2 เลน คือเลนกลางกับเลนขวา ตัดหน้าอย่างรวดเร็วแล้วก็หักหมุนพวงมาลัยอย่างเร็ว+แรงและเบรคอย่างกระทันหัน+แรง (เสียงล้อลากดังมากคะ)
....รู้ไหมคะว่าเกิดอะไรคะ รถส้มโอ #หมุนคะ และหมุนรอบไปที่เลนกลางและถอยหลังหันหน้าจ๊ะเอ๋เจอกันแล้วก็หมุนรอบเข้าเลนขวาแบบแถวหลังหันหน้าจ๊ะเอ๋อีกคะและอย่างแรงสุดคะ และแบบว่าหมุนๆไม่รู้ว่ากี่รอบนะคะ จำไม่ได้ เพราะรวมระยะทางแล้ว ก็ประมาณ 600-800 ร้อยเมตรคะ
"สุดท้ายรถเกือบตกเหวคะแต่เหตุการณ์ไม่คาดคิดว่ารถจะติดตรงแท่งระหว่างกึ่งกลางพอดี และก็ไม่ชนเสาไฟ" (เหมือนอย่างในรูปคะ)
รถไม่โยกไม่อะไรทั้งสิ้นคะ (ตอนนั้นส้มโอก็ไม่รู้ว่ามันติดแท่งนะคะ)
แต่ ณ จุด นั้นส้มโอก็ไม่รู้จะทำไงก็เลยมองว่ารถติดอะไร #โอ้จอร์ด มันติดแท่งมองรอบๆรถคะและมองข้างล่าง(เหวลึกมาก) ณ ตอนนั้นส้มโอไม่อยากจะขยับตัวไปไหน และก็ยังเหยียบเบรคค้างไว้พร้อมเบรคมือและใส่เกียร์P คะ ส้มโอกลัวรถจะถอยและคว่ำหงายท้องลงไป สภาพคงดูไม่ได้แน่ๆ
คิดไม่ออกว่าจะโทรหาใครยังไง(ตัวไม่สั่นไม่อะไรทั้งนั้นนะคะ ตอนที่รู้ว่ารถเสียหลักและมาอยู่กึ่งกลางถนนกับเหว) จะโทรหาตำรวจ จะโทรหาประกัน หรือโทรหาครอบครัว(ครอบครัวนี้บอกทีหลังคะไม่งั้นเป็นห่วงมากแน่ๆ)
....ทีนี้ชาวบ้านแถวๆได้ยินเสียงล้อลากดังมาก ชาวบ้านก็วิ่งมาดูที่เกิดเหตุคะ ส้มโอก็เลยกดปุ่มกระจกลง แล้วถามเขาว่า ขอโทษคะ พี่คะรถหนูมันจะมีโอกาสถอยหลังลงไปหรือพลิกคว้ำลงไปไหมคะถ้าหนูลงจากรถนี้จะคว้ำไหม?
หนูไม่กล้าลงไปคะ กลัวรถมันคว่ำตกเหวถ้าหนูขยับ และพวกชาวบ้านบางคนก็เป็นหน่วยกู้ภัยก็โทรเรียกหน่วยกู้ภัยหรือไรนี้แหล่ะให้มาคะ
แต่พี่อีกคนพี่เขาชื่อพี่จ่อยคะ
พี่จ่อย : คุณลงมาจากรถก่อนครับ เหมือนมีน้ำมันหยดเปิดประตูออกมาเลยครับ มันอันตรายนะถ้าอยู่ในรถ
ส้มโอ : หนูเป็นห่วงรถคะ
พี่จ่อย :คุณลงมาก่อนเลยมันอันตรายจะเป็นห่วงรถทำไม เป็นห่วงตัวเองก่อนไหมครับ
ส้มโอ : หนูกลัวถ้าหนูขยับตัวแล้วรถมันจะพลิกคว้ำคะ
พี่จ่อย : พี่จ่อยเดินเปิดประตู แล้วก็กล่าวว่า ขอโทษนะครับ ลงมาได้ไหม แล้วพี่จ่อยก็จะประคองจับส้มโอไว้
ส้มโอ : ขอบคุณคะ
(ณ ตอนนั้นบอกได้เลยว่า เท้าส้มโอฝั่งด้านขวาคะ มันสั่นไปหมดและสั่นหนักมา ตอนที่พี่จ่อยเข้ามาเปิดประตู "แค่เท้าด้านขวาคะ")
....พอส้มโอลงจากรถไปคะ ส้มโอก็ไปดูเบอร์โทรประกันที่ติดอยู่ฝั่งคนนั่งคะ #วิระยะ
ณ ตอนนั้นไม่อยากจะแตะรถด้วยซ้ำคะ เพราะกลัวมันล่วงรถไป แบบว่ารักและเป็นห่วงมากคะ บอกเลย
ราคารถ #แปดแสนกว่าๆ ทางบ้านซื้อได้อีกหลายคันคะราคาแค่นี้ .. แต่ .. เมื่อคนเราซื้อรถมาใช้เราก็รักก็เป็นห่วงเขาอยู่แล้วถึงราคามันจะแพงหรือไม่แพงก็ตาม รถใครใครก็รัก ^_^
#สรุป
1. รอประกันมาก็เกือบ ชม.
2. รอรถยกมาก็ปาไป 2 ชม.
3. สภาพรถบริเวณรอบๆไม่เกิดการณ์เสียหายอะไรคะ ไม่มีรอยอะไรทั้งสิ้น แต่ว่า ช่วงล่างนี้คงเยอะเหมือนกัน ยังไม่ได้เอาเข้าศูนย์คะ
4. เสียค่าชาร์จ 6,000 คะ
<<ตอนที่ยกรถส้มโอนะ แบบว่ากลัวลูกชายมันจะคว่ำหงายท้องลงไปจริงๆคะ และที่นี้พี่ที่ยกเขาก็ทำหน้าทีของเขาเรื่อยๆส่วนหนูก็มองจ้องมองลูกชายคนเล็ก(รถคะ)จะเป็นไรเปล่า เพราะแต่ละครั้งที่พี่เขายกขึ้นอ่ะ ท้องมันขุดคะ ทรมานหัวใจจริงๆบอกตรงๆ และถามพี่เขาว่าข้างล่างมันจะเป็นไรไหมคะนั้น หนูสงสารจัง ดูเสียงขูดสิ
ทีนี้คะ พี่ยกรถเขาก็ยกสลับล้อขวาบ้างซ้ายบ้าง ที่นี้ประตูหลังคะ เหลืออีกแค่ 2-3 ข้อนิ้วมือนะคะจะขูดคะ ส้มโอกริ๊ดคะ แบบว่า เฮ้อพี่คะมันต้องขูดจริงๆเหรอคะเนี่ย มันใกล้มากแล้วนะคะ ไม่นะไม่ไม่ขูดนะคะ
พี่รถยกก็คุยกับประกันว่ามันจะขูดนะไรงี้ แล้วพี่รถยกก็เดินมาบอกส้มโอว่าสงสัยต้องยอมให้ตั้งแต่ประตูหลังมีรอยขูดแล้วนะครับไม่งั้นจะเอาออกมาไม่ได้
(พี่ยกรถก็ทำหน้าคิดหนักเหมือนกันนะคะเพราะหน้าตาส้มโอนี้เครียดเลยกลัวมีรอยขูดคะ=ใครจะว่าเรื่องมากก็ได้นะคะไม่ว่าคะ 555++)
ส้มโอก็เลยบอกพี่ยกรถว่า พี่คะ งั้นหนูหาผ้ามาติดตรงเสาได้ไหมคะหนูไม่อยากให้มันขูดคะ พี่เขาก็บอกว่าทำไม่ได้ครับ
ส้มโอก็บอกว่า งั้นพี่ลองยกไปฝั่งด้านนู้นดูได้ไหมคะ มันคงไม่ขูดมั้ง ที่นี้พี่รถยก+พี่จ่อยและพวกลุงน้าก็ช่วยกันทำเหมือนที่ส้มโอแนะนำคะ ยกไปอีกฝั่งและพากันยกตรงก้นรถขึ้นเอียงมาอีกฝั่งคะ #ผลปรากฏ ว่า ทำได้ #สำเร็จคะ ไม่มีรอยขูดเลย บอกเลยว่าความรู้สึก ณ ตอนนั้นโคตรดีใจของดีใจที่สุดคะ
และส้มโอก็จะเอาค่าสินน้ำใจให้พี่จ่อยและน้ากับลุงที่มาช่วยไม่ให้รถมันขูดเป็นลอยคะ พี่จ่อยกล่าวว่าอย่าดูถูกน้ำใจกันเพราะพวกพี่ช่วยไม่ได้หวังอะไรตอบแทนครับช่วยด้วยความเต็มใจครับ ส้มโอก็เลยตอบไปว่า ขอโทษคะขอโทษจริงๆนะคะหนูไมได้คิดแบบนั้นจริงๆ ถ้างั้นเดี๋ยวหนูผ่านมาหนูจะแวะเอาของมาฝากนะคะ (ได้เบอร์โทรมาเรียบร้อยคะ) และแล้วส้มโอก็กล่าวขอบคุนพี่ๆน้าลุงกันยกใหญ่ไหว้และไหว้อีกหัวเราะกันแบบเฮฮาแถมคุณลุงให้คาถามาท่องด้วยคะ
4. ความรู้สึก ณ ตอนที่รถเสียหลักบอกตามตรงเลยคะว่า กลัวจะไปชนรถคันอื่นและรถจะพังมากน้อยแค่ไหน? มากกว่าคำว่า กลัวตายคะ เพราะ #ชีวิตคนเราเมื่อถึงเวลาตายก็ต้องตายคะ)
5. ตอนนั้นส้มโอตัวไม่สั่นไม่อะไรนะคะ พอแบบว่าพี่เขามาเปิดประตูรถไปออกไป ณ ตอนนั้นมีแต่ #เท้าด้านขวา ส้มโอ #สั่นคะ สั่นมากๆ
6. เส้นระหว่างตรงนี้เกิดอุบัติเหตุเกือบทุกวันคะพี่จ่อยและชาวบ้านบอกว่า ไม่ตายก็รถยับแบบตกเหวลงไปคะ หรือไม่งั้นก็พลิกคว่ำอยู่บนท้องถนน
แต่เคส(ราย) ส้มโอนี้ ชาวบ้านและพี่จ่อยแถมพี่ประกันและพี่รถยก งง กันคะ เพราะพี่ๆเขาบอกว่าเป็นเคส(ราย)แรกนะแบบว่าไม่เป็นอะไรทั้งคนทั้งรถและไม่ชนใคร แบบว่าพากัน #อึ้งสุดๆคะ
แต่เดี๋ยวหลังที่ 18 นี้ส้มโอคงต้องไปนั่งวิปัสสนากรรมฐาน อย่างต่ำ 7 วันคะ อาจจะไปสัก 14 วันคะ คงต้องถึงเวลาแล้วคะที่ต้องสะสมบุญเพิ่ม
ปล. ถ้าแท็กผิดห้อง ส้มโอขออภัยด้วยคะ
ปล2. จะต่อว่าก็ไม่เป็นไรนะคะ คิดว่า ต้องโดนต่อว่าแน่ๆคะ แต่ที่เอามาลงเพื่อไว้เป็นอุทาหรณ์(สำหรับตัวส้มโพอเอง) และเพื่อนน้องหรือพี่คะ ในการขับขี่รถบนท้องถนนคะ เพราะ อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้ทุกวันเมื่อเราไม่มีสมาธิและละสายตาไปทางอื่น
ปล3. ขอบคุณทุกๆคนที่เสียสละเวลาในการอ่านครั้งนี้นะคะ