รู้สึกฝืนกับเรื่องเรียนจนแทบหมดแรงแล้ว ควรทำไงดีคะ?

ตอนนี้เรียนอยู่มหา'ลัยปี2แล้วค่ะ แต่คณะที่เรียนนี้คุณพ่อเป็นคนตัดสินใจให้เพราะเกี่ยวกับด้านบริหารซึ่งคุณพ่ออยากให้เรียน แต่ใจจริงตัวเองอยากเรียนนิเทศศาสตร์ค่ะ ตอนเข้ามาเรียนปี1ใหม่ๆก็ไม่ค่อยมีอะไรไม่เครียดเท่าไหร่ แต่พอขึ้นปี2เริ่มเรียนวิชาเมเจอร์ก็เริ่มรู้สึกว่ามันไม่ใช่ มันเหมือนเราเคว้งคว้างงมหาอะไรไม่เจอเลย 555 แต่เราก็พยายามประคองผลการเรียนให้มันออกมาให้ดีที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ ตอนสอบเราเหนื่อยกว่าคนอื่นหลายเท่าเลยค่ะเพราะเพื่อนๆต่างก็มีความชอบความสนใจในด้านนี้อยู่แล้ว แตกต่างจากเราที่พยายามจับนู่นมาใส่นี่ 5555 จนมาถึงตอนนี้ความรู้สึกมันเริ่มชัดเจนค่ะว่าเราไม่ได้ชอบทางด้านนี้เลย เราพยายามลบอคติออกไปพยายามเปิดใจให้กว้างแต่มันกลับไม่เป็นผลค่ะ ความรู้สึกเหมือนเรากำลังเดินไปเรื่อยๆโดยที่ไม่มีจุดหมาย เราเคยปรึกษาแม่นะคะเพราะเวลาเรามีปัญหาอะไระคุยกับแม่ตลอด [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แม่เราก็เข้าใจค่ะ แต่ถ้าเราจะซิ่วเราก็เสียดายเงินเพราะฐานะทางบ้านก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่แค่พอกินมีใช้ไม่ขาดแคลน ทุกวันนี้สิ่งที่ทำให้เรามีความสุขได้ก็คือเพื่อนค่ะ แต่ปัญหาหลักคือด้านการเรียน เราควรทำไงดีคะ แต่ถ้าถามตัวเองว่าไหวมั้ยก็คงต้องตอบว่าไหว เพราะเรามีพ่อแม่ที่รอดูความสำเร็จของเราอยู่ ทุกวันนี้พ่อแม่คือแรงผลักดันค่ะ แต่ท่านก็ไม่รู้ว่าระหว่างทางเราเจออะไรมาบ้าง เรามีความสุขมั้ย เราควรฝืนต่อไปดีมั้ยคะ หรือว่าควรทำไงดี ร้องไห้
ปล.พึ่งตั้งกระทู้แรกด้วยความอึดอั้นตันใจค่ะ ผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะค้า

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่