เรื่องมีอยู่ว่า เราชอบผู้ชายคนนึง อายุเท่ากัน เคยทำงานที่เดียวกัน แต่ตอนนี้เขาไปทำที่อื่น แต่ใกล้ๆกัน เราชอบเขาตั้งแต่เดือนกรกฎา 57 ปัจจุบันยังชอบอยู่ เรากับเขาสนิทกันแค่สองสามอาทิตย์แรก เพราะตอนนั้นเพื่อนของเขายังไม่มาทำงาน พอเพื่อนเขามาเราก็ไม่สนิทกันเหมือนเดิม เราเข้าสัมภาษณ์และเริ่มงานพร้อมกันเมื่อเดือนมิถุนา57 ซึ่งในตอนนั้นเรายังไม่คิดอะไรเพราะมีแฟนแล้ว แต่พอต้นเดือนเราก็เลิกกับแฟน แล้วก็ร้องไห้ประมาณสามวัน พอเขามาคุยเท่านั้นแหละ เราแบบ เออชอบว่ะ อยู่ๆก็ชอบ ไม่มีเหตุผล เราเลยคิดว่าที่เราชอบเขาเป็นเพราะเราเหงา จนเวลาผ่านไปปลายเดือนกรกฎา เพื่อนเราก็บอกว่า ถ้าวันนึงมันกับแกไม่เจอกันอีก แกจะเสียใจที่ไม่ได้บอกมัน เราก็แบบ เอาวะ บอกก็บอก ต้นเดือยสิงหาเราก็เลยบอกชอบเขาไป ในใจก็คิดว่าเราต้องเปลี่ยนไปแน่ๆ แต่กลับไม่ใช่ เขามาคุยกับเราเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนเลย บางทีเรางอน เขาก็มาง้อนะ ถึงจะไม่ได้พูด แต่การกระทำมันฟ้อง คุยไปแกล้งไปแบบนี้มาเรื่อยๆจนถึงวันเกิดเรา เขาก็ซื้อตุ๊กตาที่เราชอบมากๆมาให้ แต่ไม่ได้ให้เราตรงๆนะ เขาเซอร์ไพร์เรา โดยการนำมันไปวางที่ล็อกเกอร์ของเรา ตอนแรกเราไม่แน่ใจหรอกว่าใครให้ แต่พอเลิกงานเขาก็มาถามว่าชอบไหมตุ๊กตา เราได้แต่ตอบแบบกวนๆไป แต่ในใจแบบแฮปปีมากกกก ผ่านไปสองวันเราเริ่มอึดอัดกับการกระทำของเขามาก ปรึกษาเพื่อนๆ เพื่อนทุกคนก็บอกให้ถามเลย วันต่อมาเราเลยถาม เขาก็บอกว่าคิดกับเราแค่เพื่อน ซึ้งเราก็ไม่ได้เครียดอะไรมาก ทำใจไว้แล้ว หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ออกจากงาน นานๆเจอที จนกระทั่งเราเข้าไปในที่ทำงานของเขา (เขาทำงานซุเปอร์มาเก็ตกะดึก) พร้อมกับพี่ที่เป็นทอม เราเอาแต่หลบเขานะ เราเลยไม่กล้าจ่ายเงิน เพราะเขายืนอยู่ แต่พี่สาวที่เป็นทอมเค้าบอกว่า เขามือสั่น หน้าแดง และก้มหน้ายิ้ม เราก็ไม่แน่ใจหรอก เลยลองคุยดู เขาไม่ยอมมองหน้าเราเลย หลบตาตลอด และแอบยิ้มด้วย พอพี่ๆที่ทำงานไปพูดถึงเราให้เขาฟัง พี่ๆที่ทำงานก็บอกว่าเขาเอาแต่ยิ้ม เราเลยเริ่มรู้สึกว่า ตกลงเพื่อนกันเป็นแบบนี้หรอ ต้องหลบหน้าเสลาคุยกันหรอ เราสับสนมากๆ ตัดใจไม่ได้สักที
ปล. เราตั้งกระทู้ครั้งแรก ผิดถูกยังไงขออภัยไว้ก่อนนะคะ
คนที่บอกคิดแค่เพื่อน จะแอบยิ้มเวลาเจอเราไหมคะ ?
ปล. เราตั้งกระทู้ครั้งแรก ผิดถูกยังไงขออภัยไว้ก่อนนะคะ