**นิราศแม่สะเรียง** ภาค..๗

**นิราศแม่สะเรียง** ภาค ๗ (แอ่ววังปลาแม่ยวม)

(๑๔๕) ๐ ทานภักษาอิ่มท้อง พร้อมเชียว
พาพี่น้องเดินเตียว แม่น้ำ
วารีแม่ยวมเสียว น้ำลด น้อยเฮย
แสงสาดนทีล้ำ ล่องท้องเมืองยวมฯ

(๑๔๖) ๐ วังต้นน้ำแห่งนี้ ในเวียง
หลังสุพรรณรังษ์เรียง ร่มหล้า
จรชายหาดเลียบเคียง แดดร่ม ลาเนอ
ลมพัดสะบัดล้า ต่อสู้กู้แรงฯ

(๑๔๗) ๐ เชิงสะพานแม่น้ำ จรลี
เชิญแวะวนนที แคบคุ้ง
ภาณุมาศรพี หลบเมฆ หลืบแฮ
สายเนตรเห็นฝูงกุ้ง กระเซ้าเร้าใจฯ

(๑๔๘) ๐ ฝูงมัจฉาว่ายน้ำ มากมาย
ปลาตะเพียนแดงฉาย ครีบเลี้ยว
ดูน่ารักว่ายสาย ธารล่อง
ตัวแม่โดนผู้เกี้ยว เฉี่ยวหน้ายุพยงฯ

(๑๔๙) ๐ รวนเรไยรักร้อน รอนรัก
ใต้ร่มเงาไม้สัก รักแล้ง
แรงสวาทบาดปัก คาอก พี่เอย
แลปุถุโลมแสร้ง ฉะอ้อนร้อนทรวงฯ

(๑๕๐) ๐ โยนอาหารใส่มื้อ มัสยา
เริงรื่นชื่นอุรา ตื่นเต้น
เซ็งแซ่กระโจนหรา เย็นย่ำ ฉ่ำแฮ
ยังมิวายหน่ายเร้น หมั่นเคี้ยวหิวโหยฯ

(๑๕๑) ๐ มีนกระแหกระโห้ โม้หาย
กระดี่เด้งกระจาย ก่ายท้า
ตะเกียกตะกายสาย ธารล่อง ลอยเนอ
ปลาดุกซ่อนปลาบ้า ช่อนแท้ชวนดำฯ

(๑๕๒) ๐ ปลาไนลองไล่เลี้ยง ปลานิล
นวลแจ่มจันทร์ระริน ระฟ้า
กระตุกหนวดดุกกิน เลียแลบ แปลบเนอ
ตะครุบเหยื่อลอยหล้า แล่นท้องวารีฯ

(๑๕๓) ๐ เสียงอื้ออึงเด็กร้อง ก้องนที
เสียงหวดมารดาตี น่องช้ำ
ใจพาคิดมารศรี แลบุตร นะเฮย
หวนนึกเพรงกาลซ้ำ ลั่นซร้องสะเทือนฯ

(๑๕๔) ๐ แอบอิ่งอ้อยนะกุ้ง ฝอยเอย
อันนิดกระจิ๊ดเผย เจิดจ้า
หลบหลังท่อนไม้เสย โพรงแหว่ง เว้าแฮ
มันกระซิบบอกข้าฯ หลบล้าปลาสยองฯ

(๑๕๕) ๐ พูดถึงนิลชื่อนี้ ในหลวง
จอมราชตั้งนามรวง คลับคล้าย
ถิ่นกำเนิดไนล์ยวง แอฟริ- กาเนอ
ขจรจากญี่ปุ่นย้าย เพาะเลี้ยงจิตรลดาฯ

(๑๕๖) ๐ สฤษดิ์ผลเพาะได้ ขยายพันธุ์
กรมประมงส่งสรร สืบให้
แจกทวยราษฎร์ลงผัน สู่แหล่ง ธารเฮย
ช่วยชุบชีวาไท้ ทั่วแคว้นธานินทร์ฯ

(๑๕๗) ๐ อันสถานแหล่งต้น วังปลา
อนุรักษ์โมทนา มอบนั้น
ชุมชนแห่งมัจฉา เวียงใหม่
สงวนถิ่นชลจรกั้น แพร่พร้องพันธุ์ขยายฯ

(๑๕๘) ๐ หากท่านใดแอ่วคุ้ง ธารยวม
ขอแนะนำสำรวม รักษ์แท้
ไป่ปล่อยปละหละหลวม สกปรก นะพ่อ
โปรดไตร่ตรองมองแล้ ขยะทิ้งในถังฯ

(๑๕๙) ๐ ยามโพล้เพล้สู่หล้า สายัณห์
วิหคบินถิ่นฝัน ลั่นฟ้า
ไก่ฟ้าส่งเสียงขัน ห่อนเรี่ยว แรงฮือ
โจนย่องเหย้ากลับหล้า ถิ่นบ้านอาศัยฯ ...
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่