ชิ้นที่หายไป...

ภาพจากใน Google



ความรัก..ก็เหมือนจิ๊กซอว์... มันอาจมีส่วนหนึ่งหายไปและรอว่า ชิ้นที่หายไปนั้น
จะมาเมื่อไหร่..

ใกล้ถึงเทศกาลความรักในอีกไม่กี่วัน หลายๆ คนคงรอชิ้นส่วนที่ว่านี้กันอยู่บ้าง
และก็เชื่อว่า หลายคนคงมีคำถาม ถามในใจลึกๆ แม้จะปฏิเสธก็ตามว่า..เมื่อไหร่นะ..ที่ชิ้นส่วนที่ว่าจะมาถึง

ไม่รอ..ไม่คาดหวัง เมื่อถึงเวลาทุกอย่างจะมาเอง...เป็นคำตอบที่ปลอบใจตัวเองเสมอ
ในภาวะของคนโสด ถามว่าสบายไหม

ก็ใช่..สบาย
แต่..เหงาไหม ก็คือเรื่องปกติ ที่ควรจะมีและเป็น..

หลังจากอ่านพันทิพ มีกระทู้ที่ตั้งเรื่องราวชีวิตของคนโสดเยอะมาก ไม่น่าเชื่อเนอะว่า
ประชากรของคนโสดจะเยอะมากและในปริมาณนั้น กลับเป็นผู้หญิงที่ครองตัวเป็นโสดเยอะแยะ
ด้วยนานาเหตุผลที่เกิดขึ้น ซึ่ง..ก็เข้าใจและเข้าประเด็นหลายอย่างที่เห็นด้วย...

หลายคนที่ครองตัวเป็นโสด อาจเจอวิกฤตอะไรในชีวิต..ทำให้ไม่กล้าที่จะก้าวต่อ..
ความกลัว ความผิดหวัง ความคาดหวัง อาจทำให้หลายคนคิดว่า อยู่แบบนี้ เป็นแบบนี้ ก็ดีอยู่แล้ว
ใช่..ดี แต่ภายใต้ความในใจลึกๆ ก็อยากมีบ้าง...และชิ้นที่หายไปจะมาเติมเต็มสิ่งที่เรียกว่าบ้าง...นั้น
มีให้ได้แค่ไหน...ไม่มีใครตอบได้ นอกจากตัวเราและหัวใจเราเอง...


ใกล้วันแห่งความรักเข้ามาทุกที คงมีใครรอชิ้นที่หายไป..เหมือนกัน..
Ps.แด่ทุกคนที่กำลังมีความสุขกับความรัก..ความอบอุ่นที่จะเกิดขึ้นในทุกๆวินาที