สวัสดีครับ ผมทำแผนที่ขึ้นมาเพื่อจะได้ดูง่าย และอธิบายง่าย
คือจากภาพ จะเป็นถนนในซอย กว้าง 1 เลน ตรงสามแยก บ้านผมคือบ้านซี
มีป่าที่ว่างประมาณ 20 วา เจ้าของปล่อย ไม่มาดูแล หรือลืมทิ้ง
ซึ่งที่ว่างติดบ้านผม ตัวอักษร ส. เสือคือ ย่อบ้านสลัม แล้วกัน
คือพูดจากันหยาบคาย คนระดับล่างหน่อย วันๆ ด่ากันเอง หยาบๆคายๆ เสียงดัง
ไม่สนใจใครในซอย แล้วเรื่องคือ บ้านส. เนี่ย มาฮุบป่า มาจอดรถ ที่ป่า
และปลูกใม้หญ่ ทิ้งขยะ ที่ป่าเพื่อที่จะถมป่า จะทำเป็นที่นั่งปาร์ตี้กัน
ซึ่งข้ามถนน มาฮุบที่โดยเฉพาะ มาปลูก ต้นไม้ใหญ่ ไม่ได้ปลูกกลางป่า
แต่มาปลูกติดรั้วผม เป็นไม้ใหญ่ ( ต้นมะรุม )
ปลูก ทั้งหมด 3 ต้น ซึ่ง 2 ต้นใหญ่ ติดรั้วผม กิ่งใหญ่มาก มาที่ฝาไม้ ข้างบ้านตรงแนวรั้ว
เราก็กลัวลมพัด พายุ จะมาบ้านพังกันพอดี เลยจ้างคนตัดกิ่งม้เฉพาะฝั่งฝาไม้
กิ่งก็แตกใหม่ ประมาณ 4 เดือน งาม มาทางรั้วอีก ก็จ้างคนมาตัดอีก
ตัดที บ้าน ส. มาด่าที่ข้างรั้ว หยาบๆคายๆ ด่าที 1 ชม. ด่าแบบ e hear

ทอง
ไปรก โคตระพ่อ โคตระแม่เมิงเหรอ ถึงชอบตัดต้นไม้กู และอะไร ที่เลื้อยคลานมาอีกเยอะมากมาย
เลยออกไปบอกว่า ตัดแค่ฝั่งบ้าน ฝักมะรุมก็ ไม่ได้กิน ปล่อยร่วงแห้งทิ้ง
คือทำตัวเป็นใหญ่พอคนมาขอ จะทำใจดี อนุญาตให้เอาไปกิน ได้หน้า
ทางผมก็ ตัดความรำคาญจะซื้อที่ เอาโฉนดไปติดต่อที่ที่ดิน ได้ชื่อมา
มาหาเบอร์ พอโทรไป เจ้าของจริงๆเป็นยาย อายุ 79 เขาตายแย้ว ชื่อคุณองุ่น สุทธิรัตน์
น่าจะตกเป็นของลูก ทางนั้นเป็นผู้หญิง อายุสัก 50 ปี รับสายก็ อธิบายถึงปัญหา
จะบอกว่าขอซื้อที่ หรือถ้าไม่ขาย จะบอกว่า ให้มากั้นรั้ว อย่าให้พวกส. ทิ้งขยะ
และปลูกต้นไม้ได้ไหม ผมเดือนร้อน แต่ทางปลายสาย ก็ไม่รับฟังปีญหา คงไม่อยากขาย
กระแทกหูวางลงไปอย่างแรง
เลยจะถามว่า ต้องทนไปอย่างนี้ หรือว่า ตีรั้วไปเลย จะฟ้องร้องก็ฟ้องไปดีไหม
หรือเอากฏหมายบังคับให้ขายได้ไหม ที่ก็แค่ 20 วา ซึ่งเราเดือดร้อนรำคาญใจเหลือเกิน
หรือสุดท้ายทำใจต้องทนไป 30 ปีแล้วที่เป็นแบบนี้ เป็นไม้เบื่อ ไม้เมา กันมานาน
บ้านคุณเอและคุณบีก็เซ็ง แต่ทนไป ยิ่งอยู่ติดกัน บ่นว่าซวยไป ปิดบ้านเปิดแอร์ ทำเป็นไม่ได้ยินที่หนวกหู เฮ้อ...
ถามปรึกษาเรื่องปัญหา กวนใจ ความรำคาญ เรื่องที่ดินว่างหน่อยจ้า
สวัสดีครับ ผมทำแผนที่ขึ้นมาเพื่อจะได้ดูง่าย และอธิบายง่าย
คือจากภาพ จะเป็นถนนในซอย กว้าง 1 เลน ตรงสามแยก บ้านผมคือบ้านซี
มีป่าที่ว่างประมาณ 20 วา เจ้าของปล่อย ไม่มาดูแล หรือลืมทิ้ง
ซึ่งที่ว่างติดบ้านผม ตัวอักษร ส. เสือคือ ย่อบ้านสลัม แล้วกัน
คือพูดจากันหยาบคาย คนระดับล่างหน่อย วันๆ ด่ากันเอง หยาบๆคายๆ เสียงดัง
ไม่สนใจใครในซอย แล้วเรื่องคือ บ้านส. เนี่ย มาฮุบป่า มาจอดรถ ที่ป่า
และปลูกใม้หญ่ ทิ้งขยะ ที่ป่าเพื่อที่จะถมป่า จะทำเป็นที่นั่งปาร์ตี้กัน
ซึ่งข้ามถนน มาฮุบที่โดยเฉพาะ มาปลูก ต้นไม้ใหญ่ ไม่ได้ปลูกกลางป่า
แต่มาปลูกติดรั้วผม เป็นไม้ใหญ่ ( ต้นมะรุม )
ปลูก ทั้งหมด 3 ต้น ซึ่ง 2 ต้นใหญ่ ติดรั้วผม กิ่งใหญ่มาก มาที่ฝาไม้ ข้างบ้านตรงแนวรั้ว
เราก็กลัวลมพัด พายุ จะมาบ้านพังกันพอดี เลยจ้างคนตัดกิ่งม้เฉพาะฝั่งฝาไม้
กิ่งก็แตกใหม่ ประมาณ 4 เดือน งาม มาทางรั้วอีก ก็จ้างคนมาตัดอีก
ตัดที บ้าน ส. มาด่าที่ข้างรั้ว หยาบๆคายๆ ด่าที 1 ชม. ด่าแบบ e hear
ไปรก โคตระพ่อ โคตระแม่เมิงเหรอ ถึงชอบตัดต้นไม้กู และอะไร ที่เลื้อยคลานมาอีกเยอะมากมาย
เลยออกไปบอกว่า ตัดแค่ฝั่งบ้าน ฝักมะรุมก็ ไม่ได้กิน ปล่อยร่วงแห้งทิ้ง
คือทำตัวเป็นใหญ่พอคนมาขอ จะทำใจดี อนุญาตให้เอาไปกิน ได้หน้า
ทางผมก็ ตัดความรำคาญจะซื้อที่ เอาโฉนดไปติดต่อที่ที่ดิน ได้ชื่อมา
มาหาเบอร์ พอโทรไป เจ้าของจริงๆเป็นยาย อายุ 79 เขาตายแย้ว ชื่อคุณองุ่น สุทธิรัตน์
น่าจะตกเป็นของลูก ทางนั้นเป็นผู้หญิง อายุสัก 50 ปี รับสายก็ อธิบายถึงปัญหา
จะบอกว่าขอซื้อที่ หรือถ้าไม่ขาย จะบอกว่า ให้มากั้นรั้ว อย่าให้พวกส. ทิ้งขยะ
และปลูกต้นไม้ได้ไหม ผมเดือนร้อน แต่ทางปลายสาย ก็ไม่รับฟังปีญหา คงไม่อยากขาย
กระแทกหูวางลงไปอย่างแรง
เลยจะถามว่า ต้องทนไปอย่างนี้ หรือว่า ตีรั้วไปเลย จะฟ้องร้องก็ฟ้องไปดีไหม
หรือเอากฏหมายบังคับให้ขายได้ไหม ที่ก็แค่ 20 วา ซึ่งเราเดือดร้อนรำคาญใจเหลือเกิน
หรือสุดท้ายทำใจต้องทนไป 30 ปีแล้วที่เป็นแบบนี้ เป็นไม้เบื่อ ไม้เมา กันมานาน
บ้านคุณเอและคุณบีก็เซ็ง แต่ทนไป ยิ่งอยู่ติดกัน บ่นว่าซวยไป ปิดบ้านเปิดแอร์ ทำเป็นไม่ได้ยินที่หนวกหู เฮ้อ...