สวัสดีครับ เราชื่อว่า ณธี นี่เป็นโพสแรกของเราในพันทิปเลยนะ คือเรามีเรื่องที่อยากจะปรึกษาหน่อย ว่าจะพอเป็นไปได้มั้ย ?
คือเรื่องมันมีอยู่ว่า ......
เดือนพฤษภาเมื่อ 2 ปีที่แล้ว เราได้เจอกับผู้หญิงคนนึง เธอ สวยมาก เรียนเก่ง รวย แถมยังเป็น ดาวคณะ หนำซ้ำยังมีหนุ่มๆทอมๆ มาจีบเยอะมาก
และเพื่อนในกลุ่มเราก็จะพูดถึงเธออยู่บ่อยๆ คือชีวิต
จะ Perfect อะไรอย่างนั้น ....
เธอชื่อว่า เอฟ ซึ่งตอนนั้นที่เราเจอกัน ตอนเพิ่งเข้าปี 1 เป็นเพราะว่าเราเรียนอยู่คณะเดียวกัน แต่คนละสาขา ก็อาจจะเจอบ้างเป็นครั้งคราวไป
ซึ่งต้องขอท้าวความก่อน เราเพิ่งบอกเลิกกับแฟนเก่าที่อยู่โรงเรียนเดียวกัน ทำให้ตอนนั้นชีวิตเราดูจืดชืดมาก เวลาเพื่อนชวนไปเที่ยวไหนมาไหน
ก็เซงๆ เหมือนมีความสุขแบบไม่เต็มใจ
จนอยู่มาวันนึง คืนนั้นเป็นคืน เฟรชชี่ไนท์ มีกิจกรรมหลายอย่าง ประกวดดาวมหาลัย ประกวดการแสดง โอ๊ยยย เยอะสัสอ่ะ เอฟก็เป็นตัวแทนของคณะเข้าประกวดดาวมหาลัย ด้วยคืนนั้นฟ้าครึ้มๆ ฝนก็เลยตก จากนั้นงานก็ล่ม เพราะว่าเขาจัดในลานที่ไม่มีหลังคา จากนั้นเรากับเพื่อนผู้ชายด้วยกัน ก็คุยๆกันว่าจะไปต่อที่ผับ แต่ยังไม่รู้ว่าจะไปผับไหนดี เอฟเดินเข้ามาหาเราแล้วถามว่า "จะไปต่อกันรึป่าว" เราตอบกลับไปว่า "อื้มม ไปดิแต่ยังไม่รู้เลยว่าจะไปที่ไหน" เอฟก็เลยขอเบอร์มือถือเรา เพื่อที่จะได้โทรติดต่อกันว่า จะไปผับไหน ซึ่งตอนนั้นเราก็ได้ไม่คิดอะไรมาก เลยให้ไปเพราะเห็นว่าเพื่อนขอ ....
อยู่ในผับเราไม่ได้เต้นหรือดื่มอะไรเลย เพราะว่าไม่มีอารมณ์ที่จะทำอะไรจริงๆ เนื่องจากยังเฮิร์ทๆอยู่ เอฟเลยถามว่า เป็นไร ทำไมไม่เต้น ไม่สนุกเลย
เราก็ตอบกลับไปว่า อ๋อ เพิ่งเลิกกับแฟนน่ะ เลยไม่ค่อยอยากจะทำอะไรสักเท่าไหร่ จากนั้นเธอก็จับมือเรา แล้วมาๆ เต้นหน่อย แล้วก็แกว่ง แต่เราก็ไม่ได้เต้นตามนะ ได้แต่นั่งยิ้มไป
หลังจากวันนั้น เราก็ไม่ค่อยได้เจอกันสักเท่าไหร่ จนมาถึงสัปดาห์ที่สอง ตอนนั้นเราไปดูหนังการ์ตูน เรื่อง Despicable me2 และเราก็บังเอิญเจอกันหน้าโรงหนัง เอฟถามเราว่า "มาดูหนังหรอ" เราตอบกลับไปว่า "อื้มใช่ ดูหนังการ์ตูนอ่ะ" เอฟทำหน้าตกใจแบบยิ้มๆ แล้วสวนกลับมาอย่างเร็วเลยว่า "หน้าตาอย่างนี้เนี้ยน้ะ ชอบดูหนังการ์ตูนด้วย!!" (เราคิดในใจว่า อ้าว น่ออ แม่งกวนตีนล่ะๆ 55555 ) เลยตอบกลับไปว่า "เธออย่ามองคนที่ภายนอกสิ ตัวจริงเราน่ารักน้ะ" เอฟก็ยิ้มแล้วเดินไป เราก็เข้าไปดูหนัง หลังจากดูหนังเสร็จ คืนนั้นประมาณสองทุ่ม มีข้อความเด้งเข้ามาในมือถือเรา "หนังสนุกมั้ย ค้ะ" มันคือ ข้อความที่เอฟส่งมา เชี้ย!!!!! เราตะโกนบอกรูมเมท "
เอฟส่งข้อความว่าด้วยว่ะ กุนี่ช๊อคเลย" คือไม่เคยจะคิดมาก่อนว่าเขาจะส่งมา ก็เลยส่งกลับไป จนจากนั้นเราก็โทรคุยกัน ทุกวันทุกคืน ก่อนนอนเอฟก็โทรมาหาทุกคืน เพราะเขาบอกว่าโปรเขาสมัครรายเดือน ไม่เป็นไรโทรได้ เอฟดูแลเราดีมากคือ โทรปลุกทุกเช้า ทำอะไรยังไง เขาจะเป็นห่วงเป็นใยเราหมดอ่ะครับ และทุกคืนคือ เราต้องรอให้เขาหลับก่อนถึงจะค่อยวางสาย รู้ได้ยังไงน้ะหรอว่าหลับ เขาจะกรน 55555 น่ารักสัสๆ ''
จนเราคุยกันไปได้สักระยะ ด้วยความที่เราคิดว่า เรากับเอฟต่างกัน เพราะเขาเป็นดาว และเราก็กลัวว่า คนจะมองเขายังไงที่มาคุยมาเดินกับคนธรรมดาๆคนนึง เพราะทุกครั้งที่เขามารับเราที่หอ เราก็จะบอกว่าให้ไปจอดไกลๆหน่อย เพื่อนจะได้ไม่สงสัย เอ้ออ ! ลืมบอกไปว่า เราแอบคุยกันน่ะ คือเพื่อนในคณะรู้กันแค่ 2 กลุ่ม คือ กลุ่มเรากับกลุ่มเพื่อนเขา ต้องบอกเลยว่า ทุกอย่างเป็นความลับมาก เพราะทุกครั้งเวลาเราเจอกัน เราจะทำเป็นแค่เพื่อนร่วมคณะ ก็แค่ทักทายนิดหน่อยๆ (แต่ในใจนี่ ตุ้บๆเลยครัช) เราปิดเรื่องนี้ได้ประมาณ 2 เดือน
จากนั้นความจริงก็กระจ่างก่อนถึงงานบายเนียร์ 3 วัน ซึ่งชั้นปีเราคือ ปี1 ต้องรับหน้าที่ทำป้ายไวนิล และเราจำได้แม่นเลยว่า ตอนนั้นเป็นคาบพักเที่ยง พี่ที่ร้านเขาโทรมาหาเพื่อนเราว่า ให้ไปเอา แล้วทีนี้รถยนต์ก็ไม่มีเพราะทุกอย่างมันกระทันหันเกิน จนเพื่อนเราถามว่า มีพอจะหารถได้ป่ะ เราคิดในใจว่าเอฟมีรถ แต่ถ้าบอกไปเพื่อนก็ต้องรู้แน่ว่า เรากำลังคุยกันอยู่ แต่มันก็ดูเดือดร้อนจริงๆ เราเลยบอกเพื่อนว่า "รอกุแปป เด่วกุลองโทรถามเพื่อนให้" หลังจากนั้นเราก็โทรหาเอฟแล้วบอกว่า "เธอยืมรถหน่อยดิ" แล้วก็เล่าเรื่องว่าจำเป็นต้องใช้จริงๆ เอฟบอกว่า "อื้มม ก็มาเอาดิ ตอนนี้เราอยู่โรงอาหาร"
เราวางสายแล้วบอกเพื่อนว่า "ไปๆ ได้รถล่ะ" เพื่อนถามกลับว่า "รถใครว้ะ ให้ง่ายจัง" เราเลยตอบกลับไปว่าา "เออ เดี๋ยวก็รู้ "
วินาทีนั้นขณะที่เราเดินเข้าไปในโรงอาหาร ลองนึกภาพดูนะ เพื่อนในคณะเราเยอะมาก และพวกเขาไม่รู้สักนิดเลยว่าเราคุยกันอยู่ เราจำได้ เราเดินตรงเข้าไปกับเพื่อนอีกคนที่ตามหลังเรามาติดๆ ทุกสายตาจับจ้อง เราเดินตรงเข้าไปที่หน้าเอฟ แล้ว ก็ แบมือ !! โอ้วว ทุกคน งง แล้วเอฟก็ลุกขึ้น จับมือเราแล้วเดินจูงมือไปที่ลานจอดรถใกล้ๆ (พระเจ้าา!! มันไปคุยกันตอนไหน อะไร ยังไง คือผมไม่ได้ยินที่สิ่งที่เพื่อนพูดๆหรอก แต่ก็พอเดาหน้าตาแต่ละคนออก โดยเฉพาะไอ้เพื่อนที่เดินมาด้วยกัน คือดูหน้าแล้วรู้เลยว่า เดี๋ยวมันต้องสอบสวนกูแน่ๆ 555555555 ) เอฟพามาที่รถแล้วบอกว่า ดูแลดีดีนะ ขับระวังเพราะเขาไม่เคยให้ใครมาก่อน ''
ี่
เรื่องราวกำลังเข้มข้น พอถึงงานบายเนียร์ทุกคนจัดเต็มและแน่นอน เอฟแต่งตัวได้เซ็กซี่โดนใจใครหลายๆคนมาก รวมทั้งเราที่ให้ใจไปหมดแล้ว (อุต๊ะ เสี่ยวแพ้พ) คืนนั้นเราทำหน้าที่เป็นนักร้อง ร้องเพลงขณะที่คนอื่นเขากำลังรับประทานอาหาร และแล้วงานก็จบ เราเลยไปต่อกันที่ผับ จำได้ว่าคืนนั้นเอฟเมาแต่ไม่มาก เราก็นิดๆหน่อยๆ ระหว่างที่เราขับรถกลับ ก็จับมือกัน เพราะรถมันเกียร์ออโต้ ไม่ใช่ เกียร์กระปุก (ไม่งั้นคงจะจับมือไปเปลี่ยนเกียร์ไป ถุ้ยยย
โรแมนติกสัสส 5555555) พอมาถึงหอเราจะลงเอฟบอกว่า "เดี๋ยวก่อนยังไม่อยากกลับ" เราก็นั่ง แล้วก็คุยกันเรื่อยๆ แล้วเอฟก็โน้มตัวมาซบที่อกเรา จำได้ว่าตอนนั้น เรามีความสุขมาก เหมือนกับว่าทุกอย่างมันอบอุ่นไปหมด แล้วเราก็ถามขึ้นมาว่า "เอ้อ ถามหน่อย นี่เราเป็นเพื่อนกันหรือแฟน" (เพราะว่าที่ผ่านมาต่างคนต่างปากแข็ง) เขาก็บอกเราว่า "ไม่ใช่เพื่อน ไม่ใช่แฟน ไม่ใช่กิ๊ก" อ๋ออออ "คนสำคัญ ว่างั้น" ก็อย่างนั้นแหละเอฟบอก
เราเลยถามกลับไปว่า "แล้วคนสำคัญ กอดกันได้ป่ะ" , 'ก็กอดอยู่นี่ไง' เอฟบอก "แล้วหอมแก้มอ่ะ" , "ได้ดิ" เราก็หอมไปฟอดนึง "แล้วถ้า Kissing ล้ะ"
เอฟเงยหน้ามามองเรา แล้วอมยิ้ม เหมือนตาสบตา จากนั้นเราสองคนก็ค่อยๆ ยื่นหน้ามา แล้วบรรจงจูบ (อีเชี้ยย !!
นิยายสัสๆ อ่ะ 5555555 )
หลังจากนั้นเราก็คุยกันอยู่ประมาณ 4 เดือน จนมาถึงจุดหัวเลี้ยวหัวต่อ คือ มีทอมคนนึงมาจีบ เอฟก็บอกเรานะ แต่เราก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากมาย ก็อื้มๆ ส่งเดชไป เพราะคิดว่ายังไงเราก็มีเอฟอยู่แล้ว จนมารู้ทีหลังว่า ทอมกับเอฟก็ไปไหนมาไหนด้วยกัน จำได้ว่า ตอนนั้นเรากับเอฟก็ก็ไม่ค่อยได้คุยกันสักเท่าไหร่ เพราะว่าเป็นช่วงปิดเทอมด้วยความที่ต่างคนต่างห่างกัน แล้วก็มีผู้หญิงคนนึง เขามาคุยกับเรา ซึ่งเป็นคนที่เอฟไม่ชอบขี้หน้ามากๆ ! เพราะเคยบอกเราว่า ถ้าเลิกคุยกันไปอ่ะ คนไหนก็ได้แต่อย่าคุยกับคนนี้ และด้วยความที่อยากจะเอาคืน ก็เลยไปคุยกัน แต่เราก็ยังคุยกับเอฟอยู่นะ จนมีอยู่ คืนนึงเรานัดเอฟมาเจอ แล้วเราคุยกันในรถ คือ เราตั้งใจจะบอกเลิกคุยกับเขาอ่ะ แต่ในใจไม่อยากทำอย่างนั้นเลย แต่เป็นเพราะว่าสถานะของเราไม่ชัดเจน เราจำได้ตอนนั้นเอฟกุมมือเราไว้ เราก็กุมมือเอฟไว้แล้วเราก็ค่อยๆปล่อย พร้อมกับเดินออกจากรถ แต่เราก็ไม่อยากทำอย่างนั้นเลยน้ะ แต่อีกใจนึงมันก็เจ็บอ่ะ ที่คุยกันแล้ว ไม่ชัดเจนสักที '' เรื่องราวผ่านไปได้สักประมาณ 3 วัน เอฟโทรมาหาเราแล้วถามว่า "เธอไปคุยกับคนๆนั้นหรอ" เราเลยบอกว่า "อื้ม ใช่"
จากนั้นเขาก็ตัดสายใส่เลยครับ เรารู้ว่าเขาโกรธเรามาก และเราก็รู้สึกผิดมากด้วย เราเลยบอกความจริงกับผู้หญิงคนนั้นว่า เราเคยคุยกับเอฟ เขาก็เลิกคุยกับเรา ตามที่คิดไว้เลย " แล้วตั้งแต่วันนั้นมาเราก็ไม่เคยมองหน้ากันไม่ติดอีกเลย .....
แต่มันเหมือนเป็นถ่านไฟเก่ามาถึงวันนี้ เพราะว่าเหตุการณ์มันผ่านมานานพอสมควร ไม่รู้ว่าเราจะคิดเองหรือเปล่านะ แต่เรามองสายตาเอฟออกเขาก็เหมือนกับว่าอยากจะเขามาคุยแต่ก็ไม่กล้า และไม่รู้ว่าคุยกับใครอยู่หรือเปล่า แต่เราไม่มีใครเลยตั้งแต่นั้นมา เพราะเราเคยบอกเอฟเมื่อตอนที่เรายังคุยกันว่า "หากเลิกคุยกับเธอ เราคงจะโสดยาวๆ จนถึง ปี4 อ้ะ" แล้วทุกวันนี้เวลาเจอกัน ต่างฝ่ายต่างมองๆนะ แต่ก็หลบกันไป แต่เหตุผลเราคือ เราอยากจะกลับไปแต่ ไม่รู้ว่า เขาจะคิดเหมือนกันกับหรือเปล่า ??
หรือคิดว่ายังไงครับ ?? ที่เขามองแล้วรีบหลบ เป็นเพราะยังลืมไม่ได้หรือเกลียดมาก?? .......
ทำยังไงดี อยากคืนดีกับคนเก่า ??
คือเรื่องมันมีอยู่ว่า ......
เดือนพฤษภาเมื่อ 2 ปีที่แล้ว เราได้เจอกับผู้หญิงคนนึง เธอ สวยมาก เรียนเก่ง รวย แถมยังเป็น ดาวคณะ หนำซ้ำยังมีหนุ่มๆทอมๆ มาจีบเยอะมาก
และเพื่อนในกลุ่มเราก็จะพูดถึงเธออยู่บ่อยๆ คือชีวิต
เธอชื่อว่า เอฟ ซึ่งตอนนั้นที่เราเจอกัน ตอนเพิ่งเข้าปี 1 เป็นเพราะว่าเราเรียนอยู่คณะเดียวกัน แต่คนละสาขา ก็อาจจะเจอบ้างเป็นครั้งคราวไป
ซึ่งต้องขอท้าวความก่อน เราเพิ่งบอกเลิกกับแฟนเก่าที่อยู่โรงเรียนเดียวกัน ทำให้ตอนนั้นชีวิตเราดูจืดชืดมาก เวลาเพื่อนชวนไปเที่ยวไหนมาไหน
ก็เซงๆ เหมือนมีความสุขแบบไม่เต็มใจ
จนอยู่มาวันนึง คืนนั้นเป็นคืน เฟรชชี่ไนท์ มีกิจกรรมหลายอย่าง ประกวดดาวมหาลัย ประกวดการแสดง โอ๊ยยย เยอะสัสอ่ะ เอฟก็เป็นตัวแทนของคณะเข้าประกวดดาวมหาลัย ด้วยคืนนั้นฟ้าครึ้มๆ ฝนก็เลยตก จากนั้นงานก็ล่ม เพราะว่าเขาจัดในลานที่ไม่มีหลังคา จากนั้นเรากับเพื่อนผู้ชายด้วยกัน ก็คุยๆกันว่าจะไปต่อที่ผับ แต่ยังไม่รู้ว่าจะไปผับไหนดี เอฟเดินเข้ามาหาเราแล้วถามว่า "จะไปต่อกันรึป่าว" เราตอบกลับไปว่า "อื้มม ไปดิแต่ยังไม่รู้เลยว่าจะไปที่ไหน" เอฟก็เลยขอเบอร์มือถือเรา เพื่อที่จะได้โทรติดต่อกันว่า จะไปผับไหน ซึ่งตอนนั้นเราก็ได้ไม่คิดอะไรมาก เลยให้ไปเพราะเห็นว่าเพื่อนขอ ....
อยู่ในผับเราไม่ได้เต้นหรือดื่มอะไรเลย เพราะว่าไม่มีอารมณ์ที่จะทำอะไรจริงๆ เนื่องจากยังเฮิร์ทๆอยู่ เอฟเลยถามว่า เป็นไร ทำไมไม่เต้น ไม่สนุกเลย
เราก็ตอบกลับไปว่า อ๋อ เพิ่งเลิกกับแฟนน่ะ เลยไม่ค่อยอยากจะทำอะไรสักเท่าไหร่ จากนั้นเธอก็จับมือเรา แล้วมาๆ เต้นหน่อย แล้วก็แกว่ง แต่เราก็ไม่ได้เต้นตามนะ ได้แต่นั่งยิ้มไป
หลังจากวันนั้น เราก็ไม่ค่อยได้เจอกันสักเท่าไหร่ จนมาถึงสัปดาห์ที่สอง ตอนนั้นเราไปดูหนังการ์ตูน เรื่อง Despicable me2 และเราก็บังเอิญเจอกันหน้าโรงหนัง เอฟถามเราว่า "มาดูหนังหรอ" เราตอบกลับไปว่า "อื้มใช่ ดูหนังการ์ตูนอ่ะ" เอฟทำหน้าตกใจแบบยิ้มๆ แล้วสวนกลับมาอย่างเร็วเลยว่า "หน้าตาอย่างนี้เนี้ยน้ะ ชอบดูหนังการ์ตูนด้วย!!" (เราคิดในใจว่า อ้าว น่ออ แม่งกวนตีนล่ะๆ 55555 ) เลยตอบกลับไปว่า "เธออย่ามองคนที่ภายนอกสิ ตัวจริงเราน่ารักน้ะ" เอฟก็ยิ้มแล้วเดินไป เราก็เข้าไปดูหนัง หลังจากดูหนังเสร็จ คืนนั้นประมาณสองทุ่ม มีข้อความเด้งเข้ามาในมือถือเรา "หนังสนุกมั้ย ค้ะ" มันคือ ข้อความที่เอฟส่งมา เชี้ย!!!!! เราตะโกนบอกรูมเมท "
จนเราคุยกันไปได้สักระยะ ด้วยความที่เราคิดว่า เรากับเอฟต่างกัน เพราะเขาเป็นดาว และเราก็กลัวว่า คนจะมองเขายังไงที่มาคุยมาเดินกับคนธรรมดาๆคนนึง เพราะทุกครั้งที่เขามารับเราที่หอ เราก็จะบอกว่าให้ไปจอดไกลๆหน่อย เพื่อนจะได้ไม่สงสัย เอ้ออ ! ลืมบอกไปว่า เราแอบคุยกันน่ะ คือเพื่อนในคณะรู้กันแค่ 2 กลุ่ม คือ กลุ่มเรากับกลุ่มเพื่อนเขา ต้องบอกเลยว่า ทุกอย่างเป็นความลับมาก เพราะทุกครั้งเวลาเราเจอกัน เราจะทำเป็นแค่เพื่อนร่วมคณะ ก็แค่ทักทายนิดหน่อยๆ (แต่ในใจนี่ ตุ้บๆเลยครัช) เราปิดเรื่องนี้ได้ประมาณ 2 เดือน
จากนั้นความจริงก็กระจ่างก่อนถึงงานบายเนียร์ 3 วัน ซึ่งชั้นปีเราคือ ปี1 ต้องรับหน้าที่ทำป้ายไวนิล และเราจำได้แม่นเลยว่า ตอนนั้นเป็นคาบพักเที่ยง พี่ที่ร้านเขาโทรมาหาเพื่อนเราว่า ให้ไปเอา แล้วทีนี้รถยนต์ก็ไม่มีเพราะทุกอย่างมันกระทันหันเกิน จนเพื่อนเราถามว่า มีพอจะหารถได้ป่ะ เราคิดในใจว่าเอฟมีรถ แต่ถ้าบอกไปเพื่อนก็ต้องรู้แน่ว่า เรากำลังคุยกันอยู่ แต่มันก็ดูเดือดร้อนจริงๆ เราเลยบอกเพื่อนว่า "รอกุแปป เด่วกุลองโทรถามเพื่อนให้" หลังจากนั้นเราก็โทรหาเอฟแล้วบอกว่า "เธอยืมรถหน่อยดิ" แล้วก็เล่าเรื่องว่าจำเป็นต้องใช้จริงๆ เอฟบอกว่า "อื้มม ก็มาเอาดิ ตอนนี้เราอยู่โรงอาหาร"
เราวางสายแล้วบอกเพื่อนว่า "ไปๆ ได้รถล่ะ" เพื่อนถามกลับว่า "รถใครว้ะ ให้ง่ายจัง" เราเลยตอบกลับไปว่าา "เออ เดี๋ยวก็รู้ "
วินาทีนั้นขณะที่เราเดินเข้าไปในโรงอาหาร ลองนึกภาพดูนะ เพื่อนในคณะเราเยอะมาก และพวกเขาไม่รู้สักนิดเลยว่าเราคุยกันอยู่ เราจำได้ เราเดินตรงเข้าไปกับเพื่อนอีกคนที่ตามหลังเรามาติดๆ ทุกสายตาจับจ้อง เราเดินตรงเข้าไปที่หน้าเอฟ แล้ว ก็ แบมือ !! โอ้วว ทุกคน งง แล้วเอฟก็ลุกขึ้น จับมือเราแล้วเดินจูงมือไปที่ลานจอดรถใกล้ๆ (พระเจ้าา!! มันไปคุยกันตอนไหน อะไร ยังไง คือผมไม่ได้ยินที่สิ่งที่เพื่อนพูดๆหรอก แต่ก็พอเดาหน้าตาแต่ละคนออก โดยเฉพาะไอ้เพื่อนที่เดินมาด้วยกัน คือดูหน้าแล้วรู้เลยว่า เดี๋ยวมันต้องสอบสวนกูแน่ๆ 555555555 ) เอฟพามาที่รถแล้วบอกว่า ดูแลดีดีนะ ขับระวังเพราะเขาไม่เคยให้ใครมาก่อน ''
ี่
เรื่องราวกำลังเข้มข้น พอถึงงานบายเนียร์ทุกคนจัดเต็มและแน่นอน เอฟแต่งตัวได้เซ็กซี่โดนใจใครหลายๆคนมาก รวมทั้งเราที่ให้ใจไปหมดแล้ว (อุต๊ะ เสี่ยวแพ้พ) คืนนั้นเราทำหน้าที่เป็นนักร้อง ร้องเพลงขณะที่คนอื่นเขากำลังรับประทานอาหาร และแล้วงานก็จบ เราเลยไปต่อกันที่ผับ จำได้ว่าคืนนั้นเอฟเมาแต่ไม่มาก เราก็นิดๆหน่อยๆ ระหว่างที่เราขับรถกลับ ก็จับมือกัน เพราะรถมันเกียร์ออโต้ ไม่ใช่ เกียร์กระปุก (ไม่งั้นคงจะจับมือไปเปลี่ยนเกียร์ไป ถุ้ยยย
เราเลยถามกลับไปว่า "แล้วคนสำคัญ กอดกันได้ป่ะ" , 'ก็กอดอยู่นี่ไง' เอฟบอก "แล้วหอมแก้มอ่ะ" , "ได้ดิ" เราก็หอมไปฟอดนึง "แล้วถ้า Kissing ล้ะ"
เอฟเงยหน้ามามองเรา แล้วอมยิ้ม เหมือนตาสบตา จากนั้นเราสองคนก็ค่อยๆ ยื่นหน้ามา แล้วบรรจงจูบ (อีเชี้ยย !!
หลังจากนั้นเราก็คุยกันอยู่ประมาณ 4 เดือน จนมาถึงจุดหัวเลี้ยวหัวต่อ คือ มีทอมคนนึงมาจีบ เอฟก็บอกเรานะ แต่เราก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากมาย ก็อื้มๆ ส่งเดชไป เพราะคิดว่ายังไงเราก็มีเอฟอยู่แล้ว จนมารู้ทีหลังว่า ทอมกับเอฟก็ไปไหนมาไหนด้วยกัน จำได้ว่า ตอนนั้นเรากับเอฟก็ก็ไม่ค่อยได้คุยกันสักเท่าไหร่ เพราะว่าเป็นช่วงปิดเทอมด้วยความที่ต่างคนต่างห่างกัน แล้วก็มีผู้หญิงคนนึง เขามาคุยกับเรา ซึ่งเป็นคนที่เอฟไม่ชอบขี้หน้ามากๆ ! เพราะเคยบอกเราว่า ถ้าเลิกคุยกันไปอ่ะ คนไหนก็ได้แต่อย่าคุยกับคนนี้ และด้วยความที่อยากจะเอาคืน ก็เลยไปคุยกัน แต่เราก็ยังคุยกับเอฟอยู่นะ จนมีอยู่ คืนนึงเรานัดเอฟมาเจอ แล้วเราคุยกันในรถ คือ เราตั้งใจจะบอกเลิกคุยกับเขาอ่ะ แต่ในใจไม่อยากทำอย่างนั้นเลย แต่เป็นเพราะว่าสถานะของเราไม่ชัดเจน เราจำได้ตอนนั้นเอฟกุมมือเราไว้ เราก็กุมมือเอฟไว้แล้วเราก็ค่อยๆปล่อย พร้อมกับเดินออกจากรถ แต่เราก็ไม่อยากทำอย่างนั้นเลยน้ะ แต่อีกใจนึงมันก็เจ็บอ่ะ ที่คุยกันแล้ว ไม่ชัดเจนสักที '' เรื่องราวผ่านไปได้สักประมาณ 3 วัน เอฟโทรมาหาเราแล้วถามว่า "เธอไปคุยกับคนๆนั้นหรอ" เราเลยบอกว่า "อื้ม ใช่"
จากนั้นเขาก็ตัดสายใส่เลยครับ เรารู้ว่าเขาโกรธเรามาก และเราก็รู้สึกผิดมากด้วย เราเลยบอกความจริงกับผู้หญิงคนนั้นว่า เราเคยคุยกับเอฟ เขาก็เลิกคุยกับเรา ตามที่คิดไว้เลย " แล้วตั้งแต่วันนั้นมาเราก็ไม่เคยมองหน้ากันไม่ติดอีกเลย .....
แต่มันเหมือนเป็นถ่านไฟเก่ามาถึงวันนี้ เพราะว่าเหตุการณ์มันผ่านมานานพอสมควร ไม่รู้ว่าเราจะคิดเองหรือเปล่านะ แต่เรามองสายตาเอฟออกเขาก็เหมือนกับว่าอยากจะเขามาคุยแต่ก็ไม่กล้า และไม่รู้ว่าคุยกับใครอยู่หรือเปล่า แต่เราไม่มีใครเลยตั้งแต่นั้นมา เพราะเราเคยบอกเอฟเมื่อตอนที่เรายังคุยกันว่า "หากเลิกคุยกับเธอ เราคงจะโสดยาวๆ จนถึง ปี4 อ้ะ" แล้วทุกวันนี้เวลาเจอกัน ต่างฝ่ายต่างมองๆนะ แต่ก็หลบกันไป แต่เหตุผลเราคือ เราอยากจะกลับไปแต่ ไม่รู้ว่า เขาจะคิดเหมือนกันกับหรือเปล่า ??
หรือคิดว่ายังไงครับ ?? ที่เขามองแล้วรีบหลบ เป็นเพราะยังลืมไม่ได้หรือเกลียดมาก?? .......