อายุ 32 แล้ว เราควรจะเลิกเรียนดีมั้ย?

เนื่องจากฐานะทางบ้านไม่พร้อม คือ ไม่มีคนส่งเรียน
เราต้องขอทุน + กู้เงินเรียน ถึง ปวส. อยากเรียนต่อ
ก็ไปเรียนภาคค่ำ ทำงาน หาเงิน ผ่อนมอไซค์ไว้ไปทำงานอีก ไม่มีรถเมล์ให้ขึ้น ค่ารถ 2 แถว ก็แพง
สมัยนั้น เงินเดือน 4 พันกว่า ผ่อนรถอีกพันกว่า ค่าเช่าห้องอีกเดือนละพัน เหลือเดือนละ 2 พันมันไม่พอใช้ ไม่พอเรียนต่อจริงๆ
เลยต้องหยุดไป

ในใจก็ยังอยากเรียนมาตลอด ใครจะดูถูกว่าจน หน้าตาไม่ดี ไม่รู้สึกอะไร แต่เคยมีคนว่าเรื่องการศึกษาน้อย มันเสียใจนะ
เราไม่ได้เกเร เราอยากเรียน
จนทำงาน มีครอบครัว ตั้งใจจะไปลงเรียนเสาร์-อาทิตย์ ก็พอดีว่าท้องซะก่อน เลยเลี้ยงลูกลากยาวมา 5 ปี เลี้ยงกันเอง 2 คนกับแฟน ไม่มีใครช่วย แฟนก็มีหน้าที่ทำงานหาเงิน

จนมาปีที่ผ่านมา  แฟนเห็นว่าเราอยากเรียน เลยจะดูลูกให้ แล้วให้เราไปเรียนเสาร์-อาทิตย์
ผลการเรียนเทอมแรก 3.8 เราก็ปลื้มใจนะ แต่แล้ว
แฟนก็โดนสั่งย้ายไปที่อื่น  ความหวังพังทลายไปเลย
แบบ ทำไมนะ แค่ฉันอยากเรียน ทำไมต้องมีอุปสรรคอยู่เรื่อยเลย
แฟนก็ดีนะ ขับรถ 3-4 ชม. มาดูลูกให้ เพื่อให้เราไปเรียน
เราสงสารเค้านะ รู้สึกเหมือนเห็นแก่ตัวที่เลือกเรียนต่อ

ลูก ไม่สะดวกให้ปู่ย่าตายายเลี้ยง และไม่มีพี่น้องที่ฝากลูกได้เลย
เลยต้องเลี้ยงกันเองแบบนี้
ว่าจะเปลี่ยนไปลงเรียน มสธ.แทน ก็เสียดายที่เรียนอยู่