สวัสดีคะ คือเรารู้สึกแย่มากไม่รู้จะระบายกับใคร
เกริ่นนำก่อน คือเรากับแฟนคบกันมา 5 ปี ตั้งแต่มัธยม จนตอนนี้ ปี 2 หลายคนก็บอกว่าดีจังเลยคนกับแฟนมานานได้ขนาดนี้ แต่จริงๆแล้วคือไม่เลยคะ
คือเรื่องมันเริ่มมาจาก ที่เรากับแฟนอยู่มหาลัยเดียวกัน เจอกันทุกวัน แฟนเราเป็นนักกีฬา ทำให้รู้จักกับรุ่นพี่เยอะคะ ทั้ง ช และ ญ เราก็ไม่ได้ขวางอะไรเค้า และใช้ชีวิตกันแบบปกติ จนวันนึงเราจับได้ว่าเค้าไปเที่ยวผับกับรุ่นพี่กันสองคน เราช็อคมาทำอะไรไม่ถูกไม่คิดว่าคนที่เราไว้ใจมากจะทำแบบนี้กับเรา เราก็ถามเค้านะว่าทำไมถึงทำกันแบบนี้ เค้าบอกกับเราว่า
"ก็เธอไม่มีเวลาไปเที่ยวกับเรา เข้าผับเธอก็ไม่เข้า เราเลยต้องไปกับคนอื่น" พอได้ยินประโยคนี้คืออารมขึ้นมากคะ ทั้งเสียใจทั้งโกรธ เราไปขอคำปรึษาจากเพื่อนทุกคนก็บอกให้เลิกนะ+อารมโกรธ เราเลยบอกเค้าไปว่า เราห่างๆกันไปก่อนนะ ตอนนั้นเราคิดว่าทุกอย่างมันจะจบ แต่เค้ากลับร้องไห้ขอโทษเรา พูดทุกอย่างเพื่อขอโอกาส ชักแม่น้ำทั้งห้า บลาๆๆ เราก็ไม่ได้กลับไปเลย แต่เค้าก็พยายามมารับมาส่ง พยายามพาไปกินข้าว ดูหนัง โพสรูปคู่ คือพยายามทำทุกอย่างให้เรามั่นใจว่าเค้ามีเราแค่คนเดียว
จนล่าสุด..เรากลับมาคบกัน เราพยายามลืมเรื่องนั้นให้สนิทใจ พยายามคิดว่ามันเป็นครั้งแรกคนเราคงพลาดกันได้ แต่ได้เลย คือมหาลัยเรามีงาน เรากับเค้าก็ไปงานตามปกติ เราเลือกที่จะไปเดินกับเพื่อน เค้าก็ไปเดินกับเพื่อนของเค้า ทุกอย่างเหมือนจะปกติจนกลางคืนเพื่อนเราส่งรูปมาให้ดู เป็นรูปเค้าอยู่กับรุ่นพี่คนใหม่ เป็นรุ่นพี่ที่ค่อนข้างดังในมหาลัย ออกแนวน่ารักใสๆ เราทำไรไม่ถูก โทรไปหาเค้า ยอมรับเลยนะว่าคุยไปร้องไห้ไป เค้าบอกกับเราว่า
"จะมาหวงทำไม เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะ คิดว่าตัวเองมีสิทธิหรอ" จุกสิค่ะ เจอคำนี้ไป ในใจมีแต่คำว่า เหี้_ มันพังจริงๆ เราก็ไปคุยกับพี่ผู้หญิงคนนั้นนะ
เค้าก็บอกกับเราว่า มันไม่มีอะไร เพื่อนพี่เค้าก็มารุมเราบอกว่า
"แฟนน้องก็ดูแลให้ดีๆสิ" อยากบอกทุกคนว่าผู้หญิงใสๆบางทีก็ไม่ใสเลยนะคะ ตอนนี้เรามืดมนมาก ผู้ชายที่คิดว่าน่าจะฝากความหวังไว้ได้กลับทำแบบนี้ ตอนนี้อยากเลิกมาก แต่ก็ยังรักนะถ้าพูดตามความจริง และยังเสียดายเวลาที่ผ่านอะไรมาด้วยกันตลอด ทำไงดีคะ ตัดสินใจไม่ได้ มืดมน


รักก็เจ็บ เลิกก็เจ็บ ทำยังไงดีคะ?
เกริ่นนำก่อน คือเรากับแฟนคบกันมา 5 ปี ตั้งแต่มัธยม จนตอนนี้ ปี 2 หลายคนก็บอกว่าดีจังเลยคนกับแฟนมานานได้ขนาดนี้ แต่จริงๆแล้วคือไม่เลยคะ
คือเรื่องมันเริ่มมาจาก ที่เรากับแฟนอยู่มหาลัยเดียวกัน เจอกันทุกวัน แฟนเราเป็นนักกีฬา ทำให้รู้จักกับรุ่นพี่เยอะคะ ทั้ง ช และ ญ เราก็ไม่ได้ขวางอะไรเค้า และใช้ชีวิตกันแบบปกติ จนวันนึงเราจับได้ว่าเค้าไปเที่ยวผับกับรุ่นพี่กันสองคน เราช็อคมาทำอะไรไม่ถูกไม่คิดว่าคนที่เราไว้ใจมากจะทำแบบนี้กับเรา เราก็ถามเค้านะว่าทำไมถึงทำกันแบบนี้ เค้าบอกกับเราว่า "ก็เธอไม่มีเวลาไปเที่ยวกับเรา เข้าผับเธอก็ไม่เข้า เราเลยต้องไปกับคนอื่น" พอได้ยินประโยคนี้คืออารมขึ้นมากคะ ทั้งเสียใจทั้งโกรธ เราไปขอคำปรึษาจากเพื่อนทุกคนก็บอกให้เลิกนะ+อารมโกรธ เราเลยบอกเค้าไปว่า เราห่างๆกันไปก่อนนะ ตอนนั้นเราคิดว่าทุกอย่างมันจะจบ แต่เค้ากลับร้องไห้ขอโทษเรา พูดทุกอย่างเพื่อขอโอกาส ชักแม่น้ำทั้งห้า บลาๆๆ เราก็ไม่ได้กลับไปเลย แต่เค้าก็พยายามมารับมาส่ง พยายามพาไปกินข้าว ดูหนัง โพสรูปคู่ คือพยายามทำทุกอย่างให้เรามั่นใจว่าเค้ามีเราแค่คนเดียว
จนล่าสุด..เรากลับมาคบกัน เราพยายามลืมเรื่องนั้นให้สนิทใจ พยายามคิดว่ามันเป็นครั้งแรกคนเราคงพลาดกันได้ แต่ได้เลย คือมหาลัยเรามีงาน เรากับเค้าก็ไปงานตามปกติ เราเลือกที่จะไปเดินกับเพื่อน เค้าก็ไปเดินกับเพื่อนของเค้า ทุกอย่างเหมือนจะปกติจนกลางคืนเพื่อนเราส่งรูปมาให้ดู เป็นรูปเค้าอยู่กับรุ่นพี่คนใหม่ เป็นรุ่นพี่ที่ค่อนข้างดังในมหาลัย ออกแนวน่ารักใสๆ เราทำไรไม่ถูก โทรไปหาเค้า ยอมรับเลยนะว่าคุยไปร้องไห้ไป เค้าบอกกับเราว่า
"จะมาหวงทำไม เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะ คิดว่าตัวเองมีสิทธิหรอ" จุกสิค่ะ เจอคำนี้ไป ในใจมีแต่คำว่า เหี้_ มันพังจริงๆ เราก็ไปคุยกับพี่ผู้หญิงคนนั้นนะ
เค้าก็บอกกับเราว่า มันไม่มีอะไร เพื่อนพี่เค้าก็มารุมเราบอกว่า "แฟนน้องก็ดูแลให้ดีๆสิ" อยากบอกทุกคนว่าผู้หญิงใสๆบางทีก็ไม่ใสเลยนะคะ ตอนนี้เรามืดมนมาก ผู้ชายที่คิดว่าน่าจะฝากความหวังไว้ได้กลับทำแบบนี้ ตอนนี้อยากเลิกมาก แต่ก็ยังรักนะถ้าพูดตามความจริง และยังเสียดายเวลาที่ผ่านอะไรมาด้วยกันตลอด ทำไงดีคะ ตัดสินใจไม่ได้ มืดมน